Eşimle olan sorunum

leyla016

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
16 Temmuz 2025
5
-2
1
26
Merhabalar size kısa ve öz biraz hayatımı özetliyeyim ben 6yıldır evliyim ve iki çocuğum var ve hiç mutlu değilim evet eşimi seviyorum ama bence sevgi yetersiz evlendiğimizden beri hep beni eziyor hiç derdimi anlatamıyorum oda dinleyen biri değil açıkçası kandınlara karşı hep erkeklik taslama derdinde beni sevdiğini söylüyor fakat ben hissetmiyorum ilişki konusunda sıkıntımız yok ama bazen kullanılmış gibi hisediyorum hanı derlerya etrafımda bir insan var ama ben hep yalnızım ben onun için çok şeyden vazgeçtim özgürlüğümden mesela kendim olmaktan mesela bazen mutlu olunca çocuk gibi sevinirya insan öyle sevinince sen oruspumusun diyor bu konuşması çok zoruma gidiyor ne beni nede çocuklarımı hiç çıkarmaz daha doğrusu bizimle hiç vakit geçirmez bir ihtiyacımız olduğunda veya onu merak ettiğimde telefonla aradığımda arar aramaz nasılsın demeden okadar söyleniyorki konuşmadan görüşürüz deyip kapatıyorum genelde kadınlar herşeye söylenir bizde ise çok farklı o hep söyleniyor yani evet şiddet yok fakat psikolojik baskı çok var bilmiyorum benmi çok abartıyorum yoksa yaşadıklarımı normal değil inanki anlayamıyorum neyse bunu size yazmamın bir sebebi var elbette siz benim yerimde olsaydınız boşanırmıysınız çocuklarınıza rağmen bana bir akıl verin
 
Siz mutlu olunca size o. Musun diyen birine sevgi duyabiliyor musunuz gercekten? Sevinmeniz bile adama batiyor? Aramaniz bile batiyor
Bu adam hep boyleyse hadi 1 neyse diyelim de neden boylesine ilgisiz sevgisiz bir adami 2.kez baba yaptiniz ilkinde goremediniz mi sevgisizligini?
Sizin bu yasadiginiz hayat mi sizce? Adam sizi sevmiyor diyelim insan cocuklarini bi cikarip gezdirmez mi hava aldirmaz mi kendinize gelin yahu
 
Merhabalar size kısa ve öz biraz hayatımı özetliyeyim ben 6yıldır evliyim ve iki çocuğum var ve hiç mutlu değilim evet eşimi seviyorum ama bence sevgi yetersiz evlendiğimizden beri hep beni eziyor hiç derdimi anlatamıyorum oda dinleyen biri değil açıkçası kandınlara karşı hep erkeklik taslama derdinde beni sevdiğini söylüyor fakat ben hissetmiyorum ilişki konusunda sıkıntımız yok ama bazen kullanılmış gibi hisediyorum hanı derlerya etrafımda bir insan var ama ben hep yalnızım ben onun için çok şeyden vazgeçtim özgürlüğümden mesela kendim olmaktan mesela bazen mutlu olunca çocuk gibi sevinirya insan öyle sevinince sen oruspumusun diyor bu konuşması çok zoruma gidiyor ne beni nede çocuklarımı hiç çıkarmaz daha doğrusu bizimle hiç vakit geçirmez bir ihtiyacımız olduğunda veya onu merak ettiğimde telefonla aradığımda arar aramaz nasılsın demeden okadar söyleniyorki konuşmadan görüşürüz deyip kapatıyorum genelde kadınlar herşeye söylenir bizde ise çok farklı o hep söyleniyor yani evet şiddet yok fakat psikolojik baskı çok var bilmiyorum benmi çok abartıyorum yoksa yaşadıklarımı normal değil inanki anlayamıyorum neyse bunu size yazmamın bir sebebi var elbette siz benim yerimde olsaydınız boşanırmıysınız çocuklarınıza rağmen bana bir akıl verin
Psikolojik şiddeti hafife alma, insanı içerden çürütür,kimse görmez ta ki sen yıkılana kadar.
İmkanın varsa boşan canım,sonra vakit geçipte çocuklar gidince, evde bu bencil malla yalnız kalacaksın önceliğin hep kendin olsun ..
 
ÇOCUKLARIMA rağmen boşanırdım sizin yerinizde olsam ne beni ne çocuklarımı insan yerine koymayan bu hırttan, ama daha önemlisi iki tane çocuk da yapmazdım mesela,
bir de kendi ağzınızla evlendiğimizden beri eziyor diyorsunuz, hep çocuklara yazık ediyorsunuz ne söyleyeyim boşanın yani böyle ömür mü geçer.
 
Eşiniz için ideal kadın manastırda ciddi ifadeli rahibeler gibi olmalı herhalde. Eşiniz çok hadsiz. Mutlu kadın olunca küfür edilecek kadın mı oluyor?
Ne biçim bir düşünce bu.
 
ikisine de izin vermem de
bir laf yiyeceğime bir araba dayak yiyeyim
o kadar diyorum
 
Kayınvalideniz nasıl bir kadın?
Eşiniz annesine saygı duyar mı?
İlişkileri nasıl?
 
Kendim olmaktan çıktığım bir hayatı ne yapayım tabi boşanırdım. Mutluluğa sevinme şekline o musun diyen biri kötü niyetlidir. Kötü kalbiyle onu yalnız bırakırdım
 
Kendim olmaktan çıktığım bir hayatı ne yapayım tabi boşanırdım. Mutluluğa sevinme şekline o musun diyen biri kötü niyetlidir. Kötü kalbiyle onu yalnız bırakırdım
 
Şiddet illa fiziksel olmaz. Net boşarım o kim köpek kendinizi nasıl bu kadar ezdirebiliyorsunuz aklım almıyor. 6yıl evlilik 2 çocukla bu adam şimdi böyle olmadı ya hep böyledir eminim. 3.çocuğu yapın belki o zaman düzelir.
 
26 yaşında 6 yıllık evlilikte çocuklar küçüktür, eğitim iş güç paranız var mı mesela, boşanınca nerede yaşayacaksınız,ailenizin durumu nasıl, evli iken böyle olan adam boşadığınızda çocukları da boşar.

Boşanmayın manası çıkmasın yazdıklarım ama, öncelikle maddi manevi gerekli şartları sağlamanız lazım bir şekilde.
 
ÇOCUKLARIMA rağmen boşanırdım sizin yerinizde olsam ne beni ne çocuklarımı insan yerine koymayan bu hırttan, ama daha önemlisi iki tane çocuk da yapmazdım mesela,
bir de kendi ağzınızla evlendiğimizden beri eziyor diyorsunuz, hep çocuklara yazık ediyorsunuz ne söyleyeyim boşanın yani böyle ömür mü geçer.
İkinci çocuğu yapmamın sebebi ilkteki için ilk çocuğumda hafif otizim tanısı konuldu götürdüğüm özel eğitimde kardeşinin olması daha çabuk iyileşmesine yardımcı olacaktır dediler o yüzden bu arada oğlum 5 yaşında kardeşide 2 yaşında bir kız çocuğu kardeşinin faydası gerçekten var
 
26 yaşında 6 yıllık evlilikte çocuklar küçüktür, eğitim iş güç paranız var mı mesela, boşanınca nerede yaşayacaksınız,ailenizin durumu nasıl, evli iken böyle olan adam boşadığınızda çocukları da boşar.

Boşanmayın manası çıkmasın yazdıklarım ama, öncelikle maddi manevi gerekli şartları sağlamanız lazım bir şekilde.
Aynı fikirdeyim, bu devirde rahat bir şekilde boşan diyemiyoruz. Maddiyat ne yazıkki önemli. Arkanızda aileniz var ise, işiniz yada hemen iş bulabileceğiniz mesleğiniz varsa boşanın. Yoksa ilk hedefiniz işiniz olsun. İş edindirme kursları ile başlayın. Ayaklarınızın üzerinde durdukça özgüveniniz gelir rahat edersiniz
 
Bir yakınımızın annesi daha 60 yaşında beyin kanaması geçirmiş şu an engelli konuşma yok yürüme yok yatağa bağımlı palyatif serviste yatıyor.

Babası gayet sağ sağlıklı. Yakınım diyor ki yıllarca anneme neler çektirdi. Annemin şekeri yok tansiyon yok sigarası yok, bu ani beyin kanamasına anlam veremedik babamın eziyetleri yüzünden kadın bu hale geldi diye ağlıyordu.

Anlamak isteyene çokça dersler var bu hikayede. Boşanıp boşanmamak size kalmış
 
Merhabalar size kısa ve öz biraz hayatımı özetliyeyim ben 6yıldır evliyim ve iki çocuğum var ve hiç mutlu değilim evet eşimi seviyorum ama bence sevgi yetersiz evlendiğimizden beri hep beni eziyor hiç derdimi anlatamıyorum oda dinleyen biri değil açıkçası kandınlara karşı hep erkeklik taslama derdinde beni sevdiğini söylüyor fakat ben hissetmiyorum ilişki konusunda sıkıntımız yok ama bazen kullanılmış gibi hisediyorum hanı derlerya etrafımda bir insan var ama ben hep yalnızım ben onun için çok şeyden vazgeçtim özgürlüğümden mesela kendim olmaktan mesela bazen mutlu olunca çocuk gibi sevinirya insan öyle sevinince sen oruspumusun diyor bu konuşması çok zoruma gidiyor ne beni nede çocuklarımı hiç çıkarmaz daha doğrusu bizimle hiç vakit geçirmez bir ihtiyacımız olduğunda veya onu merak ettiğimde telefonla aradığımda arar aramaz nasılsın demeden okadar söyleniyorki konuşmadan görüşürüz deyip kapatıyorum genelde kadınlar herşeye söylenir bizde ise çok farklı o hep söyleniyor yani evet şiddet yok fakat psikolojik baskı çok var bilmiyorum benmi çok abartıyorum yoksa yaşadıklarımı normal değil inanki anlayamıyorum neyse bunu size yazmamın bir sebebi var elbette siz benim yerimde olsaydınız boşanırmıysınız çocuklarınıza rağmen bana bir akıl verin
Yok canım yaa abartmıyorsun erkek müsveddesinin çocuklarının annesine or.pu demesi çok normal yani. Bunun için boşanılmaz.

Yerinde olsam boşanmazdım🙄
 
Kayın validem eski bir kafa nasıl desem derdimi anlatınca bizde öyleydik bizde çok gördük Altan al diyor çalışıyor yoruluyor sinirli oluyor vesaire vesaire evet hayatımıza karışmazlar yani ne sorun yaratan bir kayın valide nede sorunu çözer
 
Merhabalar size kısa ve öz biraz hayatımı özetliyeyim ben 6yıldır evliyim ve iki çocuğum var ve hiç mutlu değilim evet eşimi seviyorum ama bence sevgi yetersiz evlendiğimizden beri hep beni eziyor hiç derdimi anlatamıyorum oda dinleyen biri değil açıkçası kandınlara karşı hep erkeklik taslama derdinde beni sevdiğini söylüyor fakat ben hissetmiyorum ilişki konusunda sıkıntımız yok ama bazen kullanılmış gibi hisediyorum hanı derlerya etrafımda bir insan var ama ben hep yalnızım ben onun için çok şeyden vazgeçtim özgürlüğümden mesela kendim olmaktan mesela bazen mutlu olunca çocuk gibi sevinirya insan öyle sevinince sen oruspumusun diyor bu konuşması çok zoruma gidiyor ne beni nede çocuklarımı hiç çıkarmaz daha doğrusu bizimle hiç vakit geçirmez bir ihtiyacımız olduğunda veya onu merak ettiğimde telefonla aradığımda arar aramaz nasılsın demeden okadar söyleniyorki konuşmadan görüşürüz deyip kapatıyorum genelde kadınlar herşeye söylenir bizde ise çok farklı o hep söyleniyor yani evet şiddet yok fakat psikolojik baskı çok var bilmiyorum benmi çok abartıyorum yoksa yaşadıklarımı normal değil inanki anlayamıyorum neyse bunu size yazmamın bir sebebi var elbette siz benim yerimde olsaydınız boşanırmıysınız çocuklarınıza rağmen bana bir akıl verin
Sana oruspu musun diyene " Pezevengim de sensin" Diyerek boşanma davası açabilirsin.
 
Aynı fikirdeyim, bu devirde rahat bir şekilde boşan diyemiyoruz. Maddiyat ne yazıkki önemli. Arkanızda aileniz var ise, işiniz yada hemen iş bulabileceğiniz mesleğiniz varsa boşanın. Yoksa ilk hedefiniz işiniz olsun. İş edindirme kursları ile başlayın. Ayaklarınızın üzerinde durdukça özgüveniniz gelir rahat edersiniz
Bir mesleğim yok aileme gelirsek maddi sıkıntıları var babam ben 14 yaşındayken vefat etti iş kazasında 2 abim evli birde 18 yaşında erkek kardeşim var
 
Back
X