- 15 Ağustos 2022
- 312
- 606
- 23
Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Yani çocuk olduktan sonra aramız daha kötü oldu öncesinde de kavgalarımız oluyordu asamadigimiz şeyler oluyordu bide ben kavga olmasın diye susan taraftim hep. Ama çocuktan sonra sorumluluk artti eşim sorumluluk almamaya başladı bu durum da benim daha çok gözüme batmaya başladı. Önceden temizlik yemek bulaşık hep bendeydi misal ama 2 kişiydik yetisebiliyordum ama çocuk olunca çocuk okul işler yetisemedim. Haklarımı savunmaya başladım isteklerimi dile getirdim ama dile getirmem de suç oldu. Eşimden yardım beklemem suç oldu. Asla da bir orta yol bulamadık hep sürtüsmeyle geçti bir iki hafta iyiysek sonra kavga çıkmaya başladı her şeyden bazen haftalarca küs kaldık öyle aramız da soğudu iyiceBence adam ayrılmak istiyor ama bırakan taraf olmak istemiyor, suçluluk duymamak için.
4 sene önce ne oldu da değişti bu adam? Bir olay var mı?
Eşiniz başından beri sorunluymuşYani çocuk olduktan sonra aramız daha kötü oldu öncesinde de kavgalarımız oluyordu asamadigimiz şeyler oluyordu bide ben kavga olmasın diye susan taraftim hep. Ama çocuktan sonra sorumluluk artti eşim sorumluluk almamaya başladı bu durum da benim daha çok gözüme batmaya başladı. Önceden temizlik yemek bulaşık hep bendeydi misal ama 2 kişiydik yetisebiliyordum ama çocuk olunca çocuk okul işler yetisemedim. Haklarımı savunmaya başladım isteklerimi dile getirdim ama dile getirmem de suç oldu. Eşimden yardım beklemem suç oldu. Asla da bir orta yol bulamadık hep sürtüsmeyle geçti bir iki hafta iyiysek sonra kavga çıkmaya başladı her şeyden bazen haftalarca küs kaldık öyle aramız da soğudu iyice
Adamın size en ufak sevgisi kalmamış ya..Her şeyden vazgeçtim zaten ayrılmak istediğimi söyledim tmam duzelcem yedi yeminler etti sözler verdi terapiye gelicem dedi ama bu sözler 1 hafta sürdü. Yani bunu defalarca yaptı. Söz veriyor en fazla 1 hafta normal sonra tekrar eski haline dönüyor. Resmen 8 senedir çocuk gibi koca adamın peşini toplamaya çalışıyorum artık yoruldum ama çocuk var sabret diyorum kendime de. 30 yaşındayım artık çocuk gibi azarlamasindan çok yoruldum kavga etmekten eşime sinir olmaktan bile yoruldum ama umrunda degil çünkü kendince de o haklı. Dün çocuk hasta ben hasta akşama kadar eve gelmedi saat 7 de gelmiş yemek soruyo ne yicez diye. Ben o halimle ev temizlemisim çocukla uğraş çamaşır şu bu o kadar sinir oldum ki. Ama kendince haklı hep evi mi beklicem diyor bu hafta temizlik sırası sendeydi diyor bekleseydin aksam yapardık temizliği diyor. Yani kendince haklı sebepleri var ama ben o sebeplerine bile sinir oluyorum
Evet aynen öyle oldu suc bende ben kendime suçsuzum demiyorum. Neden ilk başlarda eşim ne derse yaptım kendi kararlarımı vermedim beni yönetmesine izin verdim diyorum. Belki o zamanlar ses çıkarıp gerçek yüzünü görseydim çocuk yapmazdım en azndan. Adam aynı adam ama önceden ses eden kimse yoktu maddi olarak hersey elindeydi al derse alır alma derse almazdım. Evin her yükünü alır ses etmezdim gözüme batmazdı bu kadar yani anlam veremiyorum bende. Ve seviyorduk o zman birbirimizi o yüzden de iyiydik demek ki diyorum. Çocuk oldu sorumluluk arttı eşim 2 ay çocuğu kucağına bile almadı bir yerine bisey olur diye uyuyamadigi için odasını ayiriyordu. Çocuğa bisey almak istesem ne gerek var derdi. Para harcamak istemezdi. Kendime yapilana sustum zamanında ama anne olarak çocuğuma kıyamıyordum ve benim anneligimi sorgulardi sen nasıl annesin diye. Ama 4 senedir kendisi belki birkaç kez uyutmustur cocugu ama ben dinlenim sen uyut diyince suçlu ben olurdum sen keyfine düşkünsün diye. Iste sonuç olarak susmamaya başladım laf söylese karşılık verir oldum istediklerimi alır oldum. Evde sürekli kavga ve küslük hakim olmaya başladı. 4 senedir birbirimizden her gün daha da soğuduk şuan aramızda sevgi bağı da kalmadı diye düşünüyorum ki birbirimize düşman gibi davranıyoruz. Bazen oluyor birkaç gün iyiyiz söz veriyoruz geçmişi acmicaz küs olmucaz şu bu ama en küçük şeyler sorun oluyor aramızda bu bazen para mevzusu bazen çocuğa davranışı bazen de iste en küçük bi telefonun sesini kıs ışığı kapat sürekli dışarı çıkma. Eşim de daha çok kendi halinde takılıyor surekli disarda arkadaşları ile olmak istiyor eve gel desem de onlar disarda olunca trip atıyor evde bilmiyorum ne yapicam nasıl bir çıkar yol bulcam kendim biseyler yapıp cabalasam düzelir miEşiniz başından beri sorunluymuşilk dört sene iyi gitmesinin nedeni gık çıkarmamanızmış. Gık çıkarmak hakkınız, bu konuda suçluluk duymayın.
Sorumluluk alamayacak adamlar evlenmesınya... hele hele çocuk hiç yapmasın. ne zannediyorlar, oyun mu![]()
Evet adamın sevgisi yok ama ayrılalım diyince de ben suçlu oluyorum. Sen sürekli ayrılalım diyorsun ben evliliğe adapte olamıyorum diyor. Ben anlaşamadığımız için ayrılalım diyorum dedim. Sen düzgün davransan yapman gerekeni yapsan neden ayrılalım diyim diyorum ama yok yani illa beni suçluyor yok yatakta ilgilenmiyormusum sürekli ayrilcam diyormusum ki sürekli demiyorum gerçekten çok kötü duruma geldik olmuyo artık gel birbirimizi yıpratmadan ayrılalım dedim ama yine suçlu benim. O erkekmiş sürekli evde duramazmis elbette gezmesi gerekirmis. Bana diyor sende çık gez arkadaş edin neden arkadaşın yok diyor. 4 yaşında çocuğu elinden tutup ben kapı kapı gezcem mi uyku saati var yeme içme düzeni ben gezip eglenecegim zaman geziyorum evet çok geniş bir çevrem yok belki de buna ihtiyaç duymuyorum ama bu bile suç yani neden benim arkadaşım yok insanlarla anlasamiyormusum iletişim kurmuyormusum öyle diyor sürekliAdamın size en ufak sevgisi kalmamış ya..
Gerçekten.. Neden diretiyorsunuz?
Defalarca yazdık burda, psikologlar uzmanlar anlatıyorlar, dillerinde tüy bitti; çocuğunuzu tek başına büyütmek, onu tartışma, huzursuzluk olan evde büyütmekten KAT KAT daha iyi. Yavrucağın psikolojisini bozuyorsunuz şu an, hepsi ergenlikte çıkacak meydana. Yapmayın.
Size de yazık, çocuğunuza da...
Bana esinizde narsistik egilim var gibi geldi. Eger oyleyse degişmez. Cunku narsistler degismiyor, bunu psikologlar diyor. Ha adam gercekten oyle mi orasini bilemem.Evet aynen öyle oldu suc bende ben kendime suçsuzum demiyorum. Neden ilk başlarda eşim ne derse yaptım kendi kararlarımı vermedim beni yönetmesine izin verdim diyorum. Belki o zamanlar ses çıkarıp gerçek yüzünü görseydim çocuk yapmazdım en azndan. Adam aynı adam ama önceden ses eden kimse yoktu maddi olarak hersey elindeydi al derse alır alma derse almazdım. Evin her yükünü alır ses etmezdim gözüme batmazdı bu kadar yani anlam veremiyorum bende. Ve seviyorduk o zman birbirimizi o yüzden de iyiydik demek ki diyorum. Çocuk oldu sorumluluk arttı eşim 2 ay çocuğu kucağına bile almadı bir yerine bisey olur diye uyuyamadigi için odasını ayiriyordu. Çocuğa bisey almak istesem ne gerek var derdi. Para harcamak istemezdi. Kendime yapilana sustum zamanında ama anne olarak çocuğuma kıyamıyordum ve benim anneligimi sorgulardi sen nasıl annesin diye. Ama 4 senedir kendisi belki birkaç kez uyutmustur cocugu ama ben dinlenim sen uyut diyince suçlu ben olurdum sen keyfine düşkünsün diye. Iste sonuç olarak susmamaya başladım laf söylese karşılık verir oldum istediklerimi alır oldum. Evde sürekli kavga ve küslük hakim olmaya başladı. 4 senedir birbirimizden her gün daha da soğuduk şuan aramızda sevgi bağı da kalmadı diye düşünüyorum ki birbirimize düşman gibi davranıyoruz. Bazen oluyor birkaç gün iyiyiz söz veriyoruz geçmişi acmicaz küs olmucaz şu bu ama en küçük şeyler sorun oluyor aramızda bu bazen para mevzusu bazen çocuğa davranışı bazen de iste en küçük bi telefonun sesini kıs ışığı kapat sürekli dışarı çıkma. Eşim de daha çok kendi halinde takılıyor surekli disarda arkadaşları ile olmak istiyor eve gel desem de onlar disarda olunca trip atıyor evde bilmiyorum ne yapicam nasıl bir çıkar yol bulcam kendim biseyler yapıp cabalasam düzelir mi
Evet psikoloğa gittiğimde bazı özelliklerini taşıyor ama kesin öyledir diyemem demişti bende kesin öyledir diyemiyorum fakat izlediğim araştırdığım kadarı ile bazı özellikleri taşıyorBana esinizde narsistik egilim var gibi geldi. Eger oyleyse degişmez. Cunku narsistler degismiyor, bunu psikologlar diyor. Ha adam gercekten oyle mi orasini bilemem.
E tamam siz suçlu olun?Evet adamın sevgisi yok ama ayrılalım diyince de ben suçlu oluyorum. Sen sürekli ayrılalım diyorsun ben evliliğe adapte olamıyorum diyor. Ben anlaşamadığımız için ayrılalım diyorum dedim. Sen düzgün davransan yapman gerekeni yapsan neden ayrılalım diyim diyorum ama yok yani illa beni suçluyor yok yatakta ilgilenmiyormusum sürekli ayrilcam diyormusum ki sürekli demiyorum gerçekten çok kötü duruma geldik olmuyo artık gel birbirimizi yıpratmadan ayrılalım dedim ama yine suçlu benim. O erkekmiş sürekli evde duramazmis elbette gezmesi gerekirmis. Bana diyor sende çık gez arkadaş edin neden arkadaşın yok diyor. 4 yaşında çocuğu elinden tutup ben kapı kapı gezcem mi uyku saati var yeme içme düzeni ben gezip eglenecegim zaman geziyorum evet çok geniş bir çevrem yok belki de buna ihtiyaç duymuyorum ama bu bile suç yani neden benim arkadaşım yok insanlarla anlasamiyormusum iletişim kurmuyormusum öyle diyor sürekli
Kesin kararımı veremiyorum iste. Acaba düzelir mi bütün bunlar ayrılıp kızımı babasız bırakmaya değer mi acaba bi orta yol bulur muyuz. Biriyle konuşsam sen ayrılmayı kolay mı sanıyorsun diyorlar bayan olarak evde kalmak çocuğun sorumluluğunu almak. Bi gün eşin evlenir belki sende evlenirsin arada olan çocuğa olur. Büyüyünce çocuğa ne cevap verceksin neden ayrıldın babamdan babasız bıraktın derse diye. O kadar çok şeyler söyleyen oluyor ki. Bende öğretmenim cocuk zaten okula gelir gelmez ilk damgası parçalanmış aile çocuğu diye adlandırılıyor yani ben değilim bunu yapan ama bazı halden anlamaz insanlar hep bu gözle bakiyor. Bende emin olmadan karar veremiyorum iste. Yoksa çocuğumu kendim büyütürüm bundan korkum yok çok şükür maddi olarak da yeterim zaten evde de her şeyimi kendim yapıyorum. Ama ilerde babasız kalması beni üzüyorE tamam siz suçlu olun?
Bırakın ne düşünürse düşünsün, siz kendinizi çocuğunuzu kurtardıktan sona ne diyorsa desin yani, sırf "sen suçlusun" dediği için çekilir mi bu işkence?
Erkek milleti o kadar nankör ki (öyle olmayanı tenzih ederek yazıyorum) deprem oluyor, savaş oluyor insanlar ölüyor. Ne bu kıymet bilmezlik diyorsun. 3 gün kıymet bilip eski bilmezliğine geri dönüyor.Her şeyden vazgeçtim zaten ayrılmak istediğimi söyledim tmam duzelcem yedi yeminler etti sözler verdi terapiye gelicem dedi ama bu sözler 1 hafta sürdü. Yani bunu defalarca yaptı. Söz veriyor en fazla 1 hafta normal sonra tekrar eski haline dönüyor. Resmen 8 senedir çocuk gibi koca adamın peşini toplamaya çalışıyorum artık yoruldum ama çocuk var sabret diyorum kendime de. 30 yaşındayım artık çocuk gibi azarlamasindan çok yoruldum kavga etmekten eşime sinir olmaktan bile yoruldum ama umrunda degil çünkü kendince de o haklı. Dün çocuk hasta ben hasta akşama kadar eve gelmedi saat 7 de gelmiş yemek soruyo ne yicez diye. Ben o halimle ev temizlemisim çocukla uğraş çamaşır şu bu o kadar sinir oldum ki. Ama kendince haklı hep evi mi beklicem diyor bu hafta temizlik sırası sendeydi diyor bekleseydin aksam yapardık temizliği diyor. Yani kendince haklı sebepleri var ama ben o sebeplerine bile sinir oluyorum
Bu adam duzelmez bi sure duzelmis gibi yapar sadece. Cocugunuz niye babasiz kalsin siz bosancaksiniz babasi hala olacak. Zaten su anda da fazla ilgilenmiyormus. Mutsuz bir evlilikle kendinizi cezalndirmayin.Kesin kararımı veremiyorum iste. Acaba düzelir mi bütün bunlar ayrılıp kızımı babasız bırakmaya değer mi acaba bi orta yol bulur muyuz. Biriyle konuşsam sen ayrılmayı kolay mı sanıyorsun diyorlar bayan olarak evde kalmak çocuğun sorumluluğunu almak. Bi gün eşin evlenir belki sende evlenirsin arada olan çocuğa olur. Büyüyünce çocuğa ne cevap verceksin neden ayrıldın babamdan babasız bıraktın derse diye. O kadar çok şeyler söyleyen oluyor ki. Bende öğretmenim cocuk zaten okula gelir gelmez ilk damgası parçalanmış aile çocuğu diye adlandırılıyor yani ben değilim bunu yapan ama bazı halden anlamaz insanlar hep bu gözle bakiyor. Bende emin olmadan karar veremiyorum iste. Yoksa çocuğumu kendim büyütürüm bundan korkum yok çok şükür maddi olarak da yeterim zaten evde de her şeyimi kendim yapıyorum. Ama ilerde babasız kalması beni üzüyor
Problemli olmayan erkek mi var.nispeten daha az problemlisini arıyoruz işte.Kendinde suç arama bazı erkekler doğuştan problemli...misal benimkinin de öyle olduğu kanısına vardım.
Ne olursa emin olacaksınız? Kendinize bunu sorun.Büyüyünce çocuğa ne cevap verceksin neden ayrıldın babamdan babasız bıraktın derse diye. O kadar çok şeyler söyleyen oluyor ki. Bende öğretmenim cocuk zaten okula gelir gelmez ilk damgası parçalanmış aile çocuğu diye adlandırılıyor yani ben değilim bunu yapan ama bazı halden anlamaz insanlar hep bu gözle bakiyor. Bende emin olmadan karar veremiyorum iste.
Terapiye gitmeyi kabul etse yada kendinde hata görüp düzeltmek için cabalasa zaten yavaş yavaş yoluna girer biseyler 3 4 senemiz kavga ile geçmezdi belki de ama kendinde hata görmüyor yada düzeltmek için çabalamiyor. Terapiye verilen para gereksiz onun için psikolog bize ne yapabilir diyor kendimiz bsey yapmadiktan sonra diyor ama kendimiz de yapamıyoruz iste. Terapiste gittik aranızda arkadaşlık ve tutku bağı yok dedi bize. Yani oturup karşılıklı sohbet edemiyoruz eşim sürekli disarda sen arkadaşlık bağını guclendir dedi. Bende cinsel anlamda yaklasamiyorum bana da tutku bağını guclendir dedi. Tmam dedik ben eşime hediye aldım eşim için suslendim ona zman ayırdım flan o da haftada 3 gün dışarı cikicam diye söz verdi evde işlere yardım etti birlikte dışarı çay içmeye çıktık ilk hafta iyiydi yani. Ama sonra en küçük bi şeyden tartışma oldu sen şunu yaptın ben bunu yaptım biz yine konuşmadık arkadaşlık da bitti tutku da yine. Onun dışında maddi konularda ortak bütçe değil bizde orda ortak yol bulamadık hadi şimdilik bir şekilde gidiyor o kısım ama galiba bizim aramızda sevgi yok ki biz günlerce birbirimizin yüzüne bakmadan yaşayabiliyoruz yani aklıma başka bisey gelmiyor benimÖnemli olan eşinizi sevip sevmediğiniz. Seviyorsanız tekrar söyleyin gidin terapiye. Ama bir haftada olacak bişi değil bu ve terapide tabi birbirinize saydırırsınız bu normal birşey. Zamanla öğrenirsiniz orta yolu bulmayı.
Ben bu adamı sevmiyorum diyorsanız da lütfen çocuğunuzu bahane ederek eziyet çektirmeyin yavrucağa. Adam zaten haftada bir iki gün evdeymiş çok da babayla büyüyo sayılmaz.
Zorla güzellik olmaz ne diyebilirim ki... Tutku neyse gelir gider ama aranızda arkadailık dostluk yoksa zaten eziyet olurTerapiye gitmeyi kabul etse yada kendinde hata görüp düzeltmek için cabalasa zaten yavaş yavaş yoluna girer biseyler 3 4 senemiz kavga ile geçmezdi belki de ama kendinde hata görmüyor yada düzeltmek için çabalamiyor. Terapiye verilen para gereksiz onun için psikolog bize ne yapabilir diyor kendimiz bsey yapmadiktan sonra diyor ama kendimiz de yapamıyoruz iste. Terapiste gittik aranızda arkadaşlık ve tutku bağı yok dedi bize. Yani oturup karşılıklı sohbet edemiyoruz eşim sürekli disarda sen arkadaşlık bağını guclendir dedi. Bende cinsel anlamda yaklasamiyorum bana da tutku bağını guclendir dedi. Tmam dedik ben eşime hediye aldım eşim için suslendim ona zman ayırdım flan o da haftada 3 gün dışarı cikicam diye söz verdi evde işlere yardım etti birlikte dışarı çay içmeye çıktık ilk hafta iyiydi yani. Ama sonra en küçük bi şeyden tartışma oldu sen şunu yaptın ben bunu yaptım biz yine konuşmadık arkadaşlık da bitti tutku da yine. Onun dışında maddi konularda ortak bütçe değil bizde orda ortak yol bulamadık hadi şimdilik bir şekilde gidiyor o kısım ama galiba bizim aramızda sevgi yok ki biz günlerce birbirimizin yüzüne bakmadan yaşayabiliyoruz yani aklıma başka bisey gelmiyor benim
Evet haklısınız aramızda arkadaşlık dostluk olmadığı için de tutku yok zaten iki yabancı gibiyiz mecburiyetten aynı eve konulmuş iki yabancıZorla güzellik olmaz ne diyebilirim ki... Tutku neyse gelir gider ama aranızda arkadailık dostluk yoksa zaten eziyet olur