Merhaba yeni sayılırım burda uzun zamandır yazmak istiyorum eşimle uzun süredir çok tartışıyoruz.aslında tam olarak bebeğim doğduğundan beri.5 aylık kızım var ve doğum sürecinde annesinin hastalığı nedeniyle çok yanlız kaldım.annesinin göğsünde kitle vardı ve tam benim doğum yapma zamanında ameliyat oldu.onun yanımıza gelip ameliyat olabileceğini ben istedim fakat hesaplamadığım şey eşimin beni bu denli yanlız bırakacağıydı. Eşim hergünü hastanede annesinin yanında geçirip beni gün içinde aramadı bile.msj atıp yanındayım veya seni seviyorum gibi bikaç cümle bile sarfetmedi. Akşam gelip kızımla biraz vakit geçirip uyuyordu. Nasıl olduğumu sormuyordu bile.o günlerden kalan kırgınlığım devam ediyor hala, unutamıyorum yaptığını. Şimdilerde ise bebeğim ne zaman ağlayıp huzursuz olsa biz çok kötü tartışıyoruz. Ona defalarca çocuk yüzünden kavga etmeyelim çocuk 1 saat sonra susar geriye pişmanlıklarımız kalır diyorum tamam Özür dilerim diyor fakat yine aynı şeyleri yapıyor.en son dün bu yüzden çok kötü tartıştık, öfkemi kontrol edemedim bağırdım ve bacaklarımı yumrukladım galiba.galiba diyorum çünkü çok iyi hatırlamıyorum.sadece sakinleştiğimde ellerim ve bacaklarım çok ağrıyordu. Sürekli ilk adımı ben atıyorum hatalı olmasam bile gidip konuşan Özür dileyen benim ve bu durum artık beni çok yoruyor. Kararlıyım bu defa konuşmayacam. Onun beni sevip sevmediğinden emin bile değilim.lütfen benimle tecrübelerinizi paylaşabilir misiniz.
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Eşimle sürekli tartışıyoruz:((
- Konu Sahibi gazelif
- Başlangıç Tarihi
- 24 Kasım 2009
- 22.105
- 85.732
- 798
Annesi önemli bir ameliyat olmuş bu konuda eşinizi anlıyorum.
Peki doğumdan sonra sizin yanınızda destek olarak anneniz kardeşiniz vs yok muydu?
Alınmanız normal tabiki ama sorunun bu olduğunu sanmıyorum.
Bebek ağlıyor diye tartışmak neden? Bebek bu ağlayacak elbette.
Sanırım bu süreçte sinirleriniz yıpranmış ikinizin de.
Bebeğe göz kulak olacak biri var mı anneniz veya kayınvalideniz?
Birkaç saat başbaşa vakit geçirseniz, paylaşımlarınız azaldığı içinde bu kadar agresif ve tahammülsüz olduğunuzu düşünüyorum.
Peki doğumdan sonra sizin yanınızda destek olarak anneniz kardeşiniz vs yok muydu?
Alınmanız normal tabiki ama sorunun bu olduğunu sanmıyorum.
Bebek ağlıyor diye tartışmak neden? Bebek bu ağlayacak elbette.
Sanırım bu süreçte sinirleriniz yıpranmış ikinizin de.
Bebeğe göz kulak olacak biri var mı anneniz veya kayınvalideniz?
Birkaç saat başbaşa vakit geçirseniz, paylaşımlarınız azaldığı içinde bu kadar agresif ve tahammülsüz olduğunuzu düşünüyorum.
- 21 Haziran 2015
- 4.406
- 7.030
- 78
- 5 Şubat 2011
- 1.869
- 2.376
- 358
- 14 Aralık 2015
- 11.972
- 28.956
- 598
Öncelikle çocuğunuzun ve kendinizin iyiliği için lütfen psikolojik destek alin. Kendinizi yumruklamaniz öfke kontrolü sorununuz olduğunu gösteriyor olabilir...
Sonrasında da aile terapisine gidin. Eşinizin annesiyle ilgilenmesi bana bu kadar büyük bir sorun gibi gelmedi. Siz bir anne olarak evladınıza muhtaç olsanız aynı ilgiyi beklemez miydiniz? Ya da kendi anneniz muhtaç durumda olsa eşiniz aklınıza gelir miydi?
Benim babam da 8 ay kanser tedavisi gördü. O dönemde eşim en büyük destekçimdi. Maddi manevi ne büyük zorluklar yaşadım ben biliyorum. Bir de eşim bana sizin gibi davransa ne hale gelirdim düşünemiyorum...
Sonrasında da aile terapisine gidin. Eşinizin annesiyle ilgilenmesi bana bu kadar büyük bir sorun gibi gelmedi. Siz bir anne olarak evladınıza muhtaç olsanız aynı ilgiyi beklemez miydiniz? Ya da kendi anneniz muhtaç durumda olsa eşiniz aklınıza gelir miydi?
Benim babam da 8 ay kanser tedavisi gördü. O dönemde eşim en büyük destekçimdi. Maddi manevi ne büyük zorluklar yaşadım ben biliyorum. Bir de eşim bana sizin gibi davransa ne hale gelirdim düşünemiyorum...
- 3 Eylül 2016
- 39
- 2
- 6
Sanırım ilk bebeğin insan gerçekten çok yıpranıyor ve hiç kolay değil seni anlayabiliyorum bu dönemde insan destek istiyor güzel sözler duymak istiyor ve bence hakediyor da eşinin ilgisiz kalması seni yıpratmış. Kayınvalidenle aynı dönem olması kötü olmuş hala sana ve bebeğe karşı ilgisiz mi o önemli o dönemi unut bence loğusalıkta duygusallık çok yoğun oluyor erkeklerde garip duygular yaşıyor ki eşin hem annesinn rahatsızlığı hem babalık durumu sevinç üzüntü birarada olunca karışmıştır duyguları sana da açamamıştır içini yani öyledir eğer sadece o dönem öyleyse bence unut yoksa bu hep yansıycak ve bebeğin de etkilenicek sizin huzursuzluğunz onu da huzursuz eder ..
Ailelerimiz farklı şehirlerde yani Bebeğimi emanet edeceğim kimse yok.doğum zamanında hem annem hem kaynanam geldiler.annem kalp ameliyatı geçirdiği için o kaynanama geçmiş olsuna gelenlerle ilgileniyordu ancak.doğum yaptığımin 3.günü kucağımda bebeğimle annemle mutfakta yemek hazırlıyorduk. Ben eşimi yanlız bırakmadım o süreçte kaldı ki kırgınlığımı bile annesi iyileştiğinde söyledim.
Eşin sizin gibi davranma derken ne anladınız ne kaseti tam anlayamadım. Ben ilgi bekleyip görmediğim halde ona kırgınlığımı bile çok sonra söyledim. Ağrı ve dikişlerime rağmen annemle her gelen misafire yemek hazırlayıp ağırladık gelenleri.
- 4 Şubat 2016
- 2.915
- 3.045
- 133
- 4 Şubat 2016
- 2.915
- 3.045
- 133
Sizin sinirlenip dizlerinize vurmanız gibi o da bebek agladıgında kontrolu kaybedip tartışmaya başlıyor demek ki.
İkiniz de yok yere birbirinizi kırıyorsunuz bence. Bir psikologa gitseniz?
Elbette dogumunuzda yanınızda olmasını istemenizi vs anlıyorum ama o da stresli bir dönem geçirmiş o günlerde, keyfi bir tercih yapmamış yani.
İkiniz de birbirinize anlayış göstermişken, zor zamanları atlatmışken bunu devam ettirmek üzere ikinizin de biraz daha çaba sarfedebileceginize inanıyorum.
Beni çok ihmal ettin dediğimde önce kabul etmedi. Onun genel huyudur önce kabul etmez aradan bikaç saat geçer gelir evet haklısın der.ben seni yalnız bıraktığını düşünmüyorum dedi önce.bende bebeğimiz doğduğundan beri bana tam olarak ne zaman nasıl olduğumu, ne hissettiğimi sordun dedim, biraz düşündü evet haklısın Özür dilerim dedi.yanlız ben daha önce dış gebelik geçirdim ve ölümden döndüm resmen.ameliyat oldum narkozun etkisi geçmeden eşim bana bu durumun sorumlusu sensin dedi.eğer ben evlendiğim gibi çocuk yapsaymışım böyle olmazmış.beni taburcu ettikleri günün ertesi eşim çalışmaya başladı.devlet memuru ve izin alma gibi bi sorunu yok onun.izin almadı ben karnımdaki dikişlerle yataktan doğrulup mutfak yada lavaboya gidene kadar nerdeyse 10 dk geçiyordu. Bazen yataktan dakikalarca doğrulmaya çalışıyordum.sanırım o günlerden kalma çok büyük kırgınlığım var. Neden izin almadın dediğinde bana söylemedin ki söyleseydin izin alırdım dedi
- 4 Şubat 2016
- 2.915
- 3.045
- 133
Erkekler düşünemezler ki böyle şeyleri... ben de iki gündür çok kötüyüm hasta yatıyorum bu halde bile adam benle kavga ediyor yemek hizmet bekliyor... kırgınlıklar saklanmıyor hareketler belli ediyor ister istemez. O da mesafeye neden oluyor. Bizde böyle oldu hep... sonra suçlu olsam bile yanına gidip konuşmak istemiyorum. Bunu aşmak lazım....
- 4 Şubat 2016
- 2.915
- 3.045
- 133
kişiliğime ters benim de bazen sırf kavga etmemek için ödün veriyorum. Ama içten olmayınca patlak veriyor bir şekilde...
- 6 Mayıs 2015
- 2.192
- 2.984
- 133
Benim bebegim kolikti aksam 7den 10a kadar aglama krizine giriyordu. Evet yalnisti ama bizde esimle birbirimize giriyoduk. Kolay degil. Elinden gelen herseyi yapiyosun, güzel konusuyosun yinede susmayan avaz avaz aglayan bi bebek. Hincimizi birbirimizden cikariyoduk, bosanalim bile dedik bi ara:) birazda lohusalik sendromu oluyo insanda saten baya uzun sürebiliyor. Annesiyle dogumun ayni ana gelmesi ters olmus, ama yapcak bisey yok. Belliki esinizde bu sürecte boslukta kalmis. Siz anlatin hassas bi dönemde oldugunuzu, ilerde herseyin düzelecegini ve o zamana kadar size biraz faha fazla anlayis göstermesini ve ilgi göstermesini isteyin. Konusarak cözülmücek seyler degil.
Sorunlarımızı konuşamamak bizde ayrı bi problem sorunları çok konuşma taraftarı değil.ben günlerce konuşmasam yada konuyu açmasam bizim böyle bi problemimiz var gel çözüm bulalım demez.sanırım sürekli ilk adımı atmaktan haklı olsam bile Özür dilemekten yoruldum ve öfkemi kontrol edemiyorum son zamanlarda.ya ne düşüneceğimi bilemiyorum artık bugün nöbette gün boyu konuşmadık şuan arayıp konuşmak istiyorum.aramayacam konuşmayacam diyorum ama eminim yine ilk adımı ben atacağım
(
(Benzer Konular
- Kilitli
- Kilitli
