- 10 Mart 2016
- 206
- 145
- 23
- 37
- Konu Sahibi little lulu
- #1
Merhaba , bir derdim var takipçileri .. konum dert değil belki ama yine de paylaşmak ve rahatlamak istedim.sizlerinde görüşünü almak istedim ...
Eşimle iyi giden sorunsuz bir evliliğimiz var çok şükür .. Genel olarak birbirimizi anlayan destekleyen bir çiftiz..fikir olarak da uyumluyuz.. Eşimle anlaşamadığım daha doğrusu uyuşamadığımız tek konu; onun kalabalık büyük bir aileden geliyor olması ve bunun yanında akrabacı bir insan olması.. Ben ise tam tersi çekirdek aile de büyümüş akrabalarıyla bayramlarda görüşen onun haricinde pek git geli olmayan bir ailenin üyesiyim. Bir halam var yaşadığımız şehir de onunla görüşürüz. Diğer amcalarım teyzelerim dayılarım farklı ve uzak şehirlerde yurt dışı gibi onlarla bayramlarda görüşürüz ya da sene de 1-2 kere..
Eşim sürekli kuzenleriyle bir arada halaları teyzeleri hep birbirlerine gider gelirler.. Beraber akşam yemekleri beraber kahvaltılar onlar için çok sıradan ve doğal .. Örneğin pazar kahvaltısında illa kalabalık olurlar en az 5-10 kişi .. Biz evlendikten sonra da eşim aynı şekilde olsun istiyor.. Hemen anneleri teyzeleri veya kuzenleri halaları gelsin istiyor. ve onun için onları davet etmek çok kolay telefon da spontan konuşurken aa hadi gelin bizde yiyelim aa hadi maçı bizde izleyelim..
Bende çalışan ve hamile bir kadınım hafta içi misafir ağırlamak istemiyorum.. Ya da tatilim olan 1 pazar gününde evde 15 kişiye kahvaltı vermek istemiyorum..
En son cumartesi günü annesi ve teyzesi bizim yaşadığımız semte alışverişe gelmiş onlarla telefonda konuşurken eee hadi iftara bize gelin beraber yeriz deyiverdi.. Ben işten çıkmış eve yeni gelmişim bütün haftanın yorgunluğu zaten üstümde hamileliğin verdiği yorgunluk ayaklarımı uzatıp yatak o an yapmak istediğim tek şey.. Tabi ki benim suratım düştü moralim bozuldu.. Biraz tartıştık ama ramazan günü eve gelen misafire kötü davranmayacağım için uzatmadım.. Ki zaten kv çok anlayışlı aradı kızım gelmeyelim dedim sana iş çıkaracağız falan dedi ama çok ısrar etti x dedi.. Bende olsun anne buyrun gelin dedim... o Akşam yemekte tam 9 kişi olduk.. ve hiç bir hazırlığım yoktu sonuçta iftara geliyorlar oruçlu insanlar hiçbir şey yapmadan duramam.. Ben tabi dinlenemeden mutfağa girdim.. Bu arada eşim bana yardım etti hakkını yemeyeyim .. oruçlu haliyle sırf gıcıklığına üç kere markete gönderdim. Salata yaptırdım limonata yaptırdım.. Ben kızmayayıım sırf diye her şeye yardım etti.. kv falan asla beni yardımsız bırakmaz .. oda sofra toplamaya vs hep yardım etti. ama ne kadarda olsa ben ev sahibiyim elim elim üstünde oturamam bende bütün akşam hizmet ettim ve artık gecenin sonunda ayaklarım davul gibi şiş zonkluyordu.... Sonra eşim gene geldi masaj yaptı falan bende ailesi gittikten sonra surat asmaya devam ettim.. ertesi Gün seni sabahın köründe kaldıracağım ailemin yanına yazlığa gideceğiz dedim.. tamam gidelim dedi.. Sadece benim ailemle baş başa görüşülecek dedim tamam dedim.. Ama tabi ben buna sabah kıyamadım.. Öğlen gittik öğlene kadar uyudu.. Her neyse benim aileme de çok tatlı davranır gelsinler gidelim falan hiç ikiletmez.. Ama ben ona kızıyorum beni düşünmüyor bana iş çıkartıyor diye .. Sonra O benim her dediğimi yapıyor diye kıyamıyorum da.. Sonra ailesini istemiyor gibi oluyorum diye vicdan azabı da duyuyorum çünkü çok tatlı insanlar hiç sıkıntımız olmadı onlarla hiç bir problemim yok aslında.
Ama ben birden gelen kalabalık misaifiri sevmiyorum.. Boş vakitlerini tek başına geçirmeyi seven bir insanım .. Yani bu durum ne olur ne yapmalıyım.. çok uzun yazdım bilmiyorum.. İçimi dökmek istedim ...
Eşimle iyi giden sorunsuz bir evliliğimiz var çok şükür .. Genel olarak birbirimizi anlayan destekleyen bir çiftiz..fikir olarak da uyumluyuz.. Eşimle anlaşamadığım daha doğrusu uyuşamadığımız tek konu; onun kalabalık büyük bir aileden geliyor olması ve bunun yanında akrabacı bir insan olması.. Ben ise tam tersi çekirdek aile de büyümüş akrabalarıyla bayramlarda görüşen onun haricinde pek git geli olmayan bir ailenin üyesiyim. Bir halam var yaşadığımız şehir de onunla görüşürüz. Diğer amcalarım teyzelerim dayılarım farklı ve uzak şehirlerde yurt dışı gibi onlarla bayramlarda görüşürüz ya da sene de 1-2 kere..
Eşim sürekli kuzenleriyle bir arada halaları teyzeleri hep birbirlerine gider gelirler.. Beraber akşam yemekleri beraber kahvaltılar onlar için çok sıradan ve doğal .. Örneğin pazar kahvaltısında illa kalabalık olurlar en az 5-10 kişi .. Biz evlendikten sonra da eşim aynı şekilde olsun istiyor.. Hemen anneleri teyzeleri veya kuzenleri halaları gelsin istiyor. ve onun için onları davet etmek çok kolay telefon da spontan konuşurken aa hadi gelin bizde yiyelim aa hadi maçı bizde izleyelim..
Bende çalışan ve hamile bir kadınım hafta içi misafir ağırlamak istemiyorum.. Ya da tatilim olan 1 pazar gününde evde 15 kişiye kahvaltı vermek istemiyorum..
En son cumartesi günü annesi ve teyzesi bizim yaşadığımız semte alışverişe gelmiş onlarla telefonda konuşurken eee hadi iftara bize gelin beraber yeriz deyiverdi.. Ben işten çıkmış eve yeni gelmişim bütün haftanın yorgunluğu zaten üstümde hamileliğin verdiği yorgunluk ayaklarımı uzatıp yatak o an yapmak istediğim tek şey.. Tabi ki benim suratım düştü moralim bozuldu.. Biraz tartıştık ama ramazan günü eve gelen misafire kötü davranmayacağım için uzatmadım.. Ki zaten kv çok anlayışlı aradı kızım gelmeyelim dedim sana iş çıkaracağız falan dedi ama çok ısrar etti x dedi.. Bende olsun anne buyrun gelin dedim... o Akşam yemekte tam 9 kişi olduk.. ve hiç bir hazırlığım yoktu sonuçta iftara geliyorlar oruçlu insanlar hiçbir şey yapmadan duramam.. Ben tabi dinlenemeden mutfağa girdim.. Bu arada eşim bana yardım etti hakkını yemeyeyim .. oruçlu haliyle sırf gıcıklığına üç kere markete gönderdim. Salata yaptırdım limonata yaptırdım.. Ben kızmayayıım sırf diye her şeye yardım etti.. kv falan asla beni yardımsız bırakmaz .. oda sofra toplamaya vs hep yardım etti. ama ne kadarda olsa ben ev sahibiyim elim elim üstünde oturamam bende bütün akşam hizmet ettim ve artık gecenin sonunda ayaklarım davul gibi şiş zonkluyordu.... Sonra eşim gene geldi masaj yaptı falan bende ailesi gittikten sonra surat asmaya devam ettim.. ertesi Gün seni sabahın köründe kaldıracağım ailemin yanına yazlığa gideceğiz dedim.. tamam gidelim dedi.. Sadece benim ailemle baş başa görüşülecek dedim tamam dedim.. Ama tabi ben buna sabah kıyamadım.. Öğlen gittik öğlene kadar uyudu.. Her neyse benim aileme de çok tatlı davranır gelsinler gidelim falan hiç ikiletmez.. Ama ben ona kızıyorum beni düşünmüyor bana iş çıkartıyor diye .. Sonra O benim her dediğimi yapıyor diye kıyamıyorum da.. Sonra ailesini istemiyor gibi oluyorum diye vicdan azabı da duyuyorum çünkü çok tatlı insanlar hiç sıkıntımız olmadı onlarla hiç bir problemim yok aslında.
Ama ben birden gelen kalabalık misaifiri sevmiyorum.. Boş vakitlerini tek başına geçirmeyi seven bir insanım .. Yani bu durum ne olur ne yapmalıyım.. çok uzun yazdım bilmiyorum.. İçimi dökmek istedim ...
O gün saldım çayıra Mevlam kayıra. Kapı hiç durmadan çalıyor, çoluk çocuk ordan oraya koşuyor. Gelen giden. O gün herşeyi göze alıyorum, öyle geçip gidiyor 
