Gurbete alışamamak

  • Konu Sahibi Konu Sahibi 1gazoz
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi
Bebeğinizle ilgilenirken zaman nasıl geçecek zaten anlamayacaksınız ona kanalize olun sürekli olarak gitmeyi yada birilerini çağırmayı düşünürseniz mutsuz olursunuz
 
Hatta bebeğim 4 aylıkken eşim nöbetli bir işe girmişti. Pazar ve pazartesileri hiç gelmiyordu eve. Annem sadece bir yaşına kadar kaldı yanımda. Sonra sonra o kısımları da hallettim. Annem kalırken asla yalnız kalmayacak gibi korkardım. Kendim gözümde büyütürdüm.
Hele pazarları herkes ailesiyle baş başa pazar kahvaltısı yaptığında ben biraz daha bana nefes aldırsın diye yağmur birikintisi arardım. O hoplat üstünü batırırdı ben de nefes alırdım.
Aynı şehirde annem varken böyle büyüttüm ben. Aynı şehirde olsanız da her şey çok kolay olmayacaktı yani.
Ondan çocuklu hayatın zorluğunu tek bir yere bağlamayın. Şehirle yada aileyle alakası yok. Her türlü zor bir sene olacaktı. Ama düzen kuracaksınız.
Öğlen uykuları uyurken işler daha kolay olacak mesela. Ben bebek arabasına koyar çıkardım öğle uykusunu dışarda uyutur kendim de nefes aşırdım.
Siz kendinize iyi gelecek şeyler yapmak için fırsat bulun bol bol
 
Hatta bebeğim 4 aylıkken eşim nöbetli bir işe girmişti. Pazar ve pazartesileri hiç gelmiyordu eve. Annem sadece bir yaşına kadar kaldı yanımda. Sonra sonra o kısımları da hallettim. Annem kalırken asla yalnız kalmayacak gibi korkardım. Kendim gözümde büyütürdüm.
Hele pazarları herkes ailesiyle baş başa pazar kahvaltısı yaptığında ben biraz daha bana nefes aldırsın diye yağmur birikintisi arardım. O hoplat üstünü batırırdı ben de nefes alırdım.
Aynı şehirde annem varken böyle büyüttüm ben. Aynı şehirde olsanız da her şey çok kolay olmayacaktı yani.
Ondan çocuklu hayatın zorluğunu tek bir yere bağlamayın. Şehirle yada aileyle alakası yok. Her türlü zor bir sene olacaktı. Ama düzen kuracaksınız.
Öğlen uykuları uyurken işler daha kolay olacak mesela. Ben bebek arabasına koyar çıkardım öğle uykusunu dışarda uyutur kendim de nefes aşırdım.
Siz kendinize iyi gelecek şeyler yapmak için fırsat bulun bol bol
Bende 20günden sonra haftada min 2 max 3 gün tek kaldım nasıl yaptım şuan düşününce bilmiyorum benimkide başka bi psikoloji😄
 
Konu sahibi ailene kaç saat uzaklıktasın? Bebekten öncede böyle hissediyorsan ben bebek sonrası geçiceğini pek sanmıyorum. Zamanla bebeğin düzeni oturacak sizde nefes alacaksınız ama sorununuz yorgunluktan ziyade yalnızlık buda bebek 2 saat uyusada aynı 8 saat saat uyusada sonucu değişmiyor. En güzeli kabullenmek, yeni ortamda sevgi bağı oluşturmak ve memleketinize gitme periyotlarını düzenlemek. Vırt zırt gitmek değil tabiki atıyorum her yıl ekim ve mayıs ayında gidicem şu kadar kalıcam vs gibi bu anksiyete yönetmenin en iyi yöntemlerinden biridir, plan varsa stres yoktur.
 
İnsan hiç bu zamanları düşünemiyormuş kendime çok kızıyorum herkes dedi ,gitme yapamazsın diye ama dinlemedim kimseyi 🥲
Zor canım allah kolaylık versin gurbet çekenlere bir de annen gelip gidince yada sen kalınca onlarda daha zor oluyor ayrılmak üzme kendini bebeğini düşün
 
Eşiniz destek olursa seversiniz şehri bununla ilgisi var bence bu işin
 
Birde iyi tarafından bakın Norveç değil gurbet dediğiniz bir tekefona bakar kalkıp gitmek zamanla bakın bakalım illaki olmuyorsa axsil mesele bebek bakımı değilse belkide farklı bir çözüm bulursunuz hep burada yaşayacağım kahretsin diye düşünmeyin büyür bu fikir ve bazen bazı insanlar garip tepkiler verir olmayacak tartisnalar çıkabilir bebek biraz büyüsün hayatınız sosyal çevre ile biraz olsun ferahlar es ise bebek bakımı olsun halden anlama olsun biraz plan yapio gezme olsun bunları yaparsa iyi gelir .Biraz büyüsün hayatı erteleme demeyelim ona entegre olmak diyelim zamanla sadece anne değil eş arkadaş vs gibi olgularla daha iyi hissedersiniz .
 
Merhaba kızlar ,yaklaşık 2 yıldır evliyim bu senede bir bebeğim oldu 2.5 aylık ,ilk 40 gün annem geldi kaldı sonra bende onunla beraber memlekete gittim ,onsuz kalmayı göze alamadım ,şimdi evime geldim tekrar 1 hafta oldu ,ama ben gurbete alışamıyorum,bebekten sonra iyice zor gelmeye başladı ,evde tek kalmak istemiyorum,ruhum sıkılıyor içim daralıyor nefes alamıyorum sanki bu şehirde bu evde durmak istemiyorum.yargılamayın lütfen elimde olan bişey değil ,anneme gel demek istiyorum ama utanıyorum artık,gelsede yine gidecek bunu biliyorum ne yapmalıyım bilmiyorum,bazen eşimi bile bırakıp gidip ne kadar kalabilirsem orda kalmak istiyorum ailemle olmak istiyorum,eşimi çok seviyorum bir problem yok ama ,burda çok yalnızım kimsem yok ,eşimle toplasan 3 4 saat görüşüyoruz akşam ,ne yapıcam bilmiyorum işin içinden çıkamıyorum yaa akıl verin lütfen 🥺🥺
Çok iyi anlıyorum sizi bu yollardan bende geçtim. Gerçekten gurbet çok zor özellikle çocuk olduktan sonra yanında ailesi olsun istiyor insan. Bende Hergün ağlıyordum nasıl bakacam nasıl büyüyecek bu günler geçmeyecek diye ama geçti şükür oğlum 3 yaşında şuan her anım onunla büyüdüklerinde arkadaş gibi oluyolar üzülmeyin hepsi geçiyor alışıyorsunuz anın tadını çıkarın
 
Gurbette olmak çok zor özellikle ilk yillar. Üniversiteyi il dışında okumadiysan direkt evlenerek il dışına çıkmak çok zordur. Ama zaman geçtikçe uzakta olmanın avantajlarıni daha çok görüp mutlu oluyorsun. Ama bazen pat diye gidip annenle kahve içmek istiyorsun o anlar çok zor oluyor 🥲
 
Evlenmeden önce tek başıma başka şehire bile gitmemişimdir ama hep evlenince uzağa gitmek istiyordum, hiç aklımdan geçmeyen istemediğim çok uzak ve büyük bir şehire geldim. İlk zamanlar o kadar zorlandım ki ev bizim değilmiş gibi, içindeki eşyalar bize ait değilmiş gibi geliyordu. Eşim vardiyalı çalışıyor gece vardiyalarına hala tam anlamıyla alışabilmiş değilim. Evleneli 2 yıl olacak neredeyse, ilk yıl o kadar çok gittim geldim ki ailemin yanına hep bir bahaneyle bu gidip gelmeler benim kendi evime alışmamı geciktirdi. Sonra araya kış girdi aylarca gidemediğim oldu. Benim de eşimle bir anlaşmazlığım yoktu hatta gidince eşimi de özlüyordum şimdilerde artık gidince ikinci gün dönesim geliyor evime. Zamanla alışıyor insan evine, yaşadığı şehire ama aileye özlem baki. Bizimkiler gelirdi, giderlerken arkalarından ağlardım duramaz ben de giderdim onlarla 🥹 yakın zamanda gelecekler inşaallah, korkarım ki yine aynı şey yaşanacak🙈 sizde bir de bebek var sağlıkla büyütün inşaallah, elbet alışılır insan her şeye alışıyor bir zaman sonra..
 
Evlenmeden önce tek başıma başka şehire bile gitmemişimdir ama hep evlenince uzağa gitmek istiyordum, hiç aklımdan geçmeyen istemediğim çok uzak ve büyük bir şehire geldim. İlk zamanlar o kadar zorlandım ki ev bizim değilmiş gibi, içindeki eşyalar bize ait değilmiş gibi geliyordu. Eşim vardiyalı çalışıyor gece vardiyalarına hala tam anlamıyla alışabilmiş değilim. Evleneli 2 yıl olacak neredeyse, ilk yıl o kadar çok gittim geldim ki ailemin yanına hep bir bahaneyle bu gidip gelmeler benim kendi evime alışmamı geciktirdi. Sonra araya kış girdi aylarca gidemediğim oldu. Benim de eşimle bir anlaşmazlığım yoktu hatta gidince eşimi de özlüyordum şimdilerde artık gidince ikinci gün dönesim geliyor evime. Zamanla alışıyor insan evine, yaşadığı şehire ama aileye özlem baki. Bizimkiler gelirdi, giderlerken arkalarından ağlardım duramaz ben de giderdim onlarla 🥹 yakın zamanda gelecekler inşaallah, korkarım ki yine aynı şey yaşanacak🙈 sizde bir de bebek var sağlıkla büyütün inşaallah, elbet alışılır insan her şeye alışıyor bir zaman sonra..
Okurken kendimi gordum suan bende ayni seyleri yasiyorum daha once tek basima baska sehire cikmamiskn evlenip gurbete geldim esimde sizinki gibi gecegunduz calisiyor vardiyalarina alisamdim zaten sehir cok kucuk ve kotu bi yer bi turlu alisamadim
 
Merhaba kızlar ,yaklaşık 2 yıldır evliyim bu senede bir bebeğim oldu 2.5 aylık ,ilk 40 gün annem geldi kaldı sonra bende onunla beraber memlekete gittim ,onsuz kalmayı göze alamadım ,şimdi evime geldim tekrar 1 hafta oldu ,ama ben gurbete alışamıyorum,bebekten sonra iyice zor gelmeye başladı ,evde tek kalmak istemiyorum,ruhum sıkılıyor içim daralıyor nefes alamıyorum sanki bu şehirde bu evde durmak istemiyorum.yargılamayın lütfen elimde olan bişey değil ,anneme gel demek istiyorum ama utanıyorum artık,gelsede yine gidecek bunu biliyorum ne yapmalıyım bilmiyorum,bazen eşimi bile bırakıp gidip ne kadar kalabilirsem orda kalmak istiyorum ailemle olmak istiyorum,eşimi çok seviyorum bir problem yok ama ,burda çok yalnızım kimsem yok ,eşimle toplasan 3 4 saat görüşüyoruz akşam ,ne yapıcam bilmiyorum işin içinden çıkamıyorum yaa akıl verin lütfen 🥺🥺
Ah canım. Birkaç ay sonra ben de şehir değiştireceğim hiç tanımadığım bir şehre yerleşiyorum. Kimseyi tanımıyorum ne olacak bilmiyorum. Yine senin eşin yanında benim eşim yurtdışında çalışıyor. Ne yapacağım bebekle tek başıma bilmiyorum. Hakkımızda hayırlısı olsun her şey güzel olsun inşallah
 
Yaşadığım şehir yarısı memur küçük bir şehir herkes gurbette ben de öyle bakıyorum çoğu insan birbiri ile görüşüyor günler yapıyor arkadaş grupları var. Kimseyi bu kadar duygusal görmedim her gün 3-4 posta aglamak çok sacma. Ben kendim çok yoğunum akşamları oturup ders çalışmam lazım o yüzden pek kimseyle görüşmüyorum ama parka bile gidince muhakkak birileri ile tanışıyorum muhabbeti ilerletsem al sana arkadaşlık
Hele asker polis eşi isen onlar zaten ful birlikteler
Bu arabesklik neden ?
 
Back
X