-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Eşin ailesine gitmek istememe
- Konu Sahibi CeYz
- Başlangıç Tarihi
Gerçegi söyler mi hiç. Kendi bile farkinda degil ki bunun.Anneme gelmiyor beni ondan uzaklastiriyor diyecek.Haa bir de annemi sevmiyor diyecek
- 10 Kasım 2013
- 6.312
- 13.007
- 298
Bizim de Cuma akşamları annemlerde aile toplanmamız olur. Ablam ve ben biraz erken gidip anneme yardım ederiz yemek,pasta,börek vs. Akşam da gelinler çoluk çocuk gelirler. Açıkçası bu rutinin bozulmasını hiç istemem. Ama kimi zaman katılamayan oluyor elbette. Annem asla sorgulayamaz "hani niye gelmediniz" demez. Hiçbir sebep olmasa bile canları istememiştir gelmemişlerdir bitti. Arayıp sorulmaz bile.
Şimdi demem o ki kayınvalideniz hatalı hem de çok..
- 2 Temmuz 2013
- 15.807
- 18.335
- 248
- 2 Temmuz 2013
- 15.807
- 18.335
- 248
eşim de saçmaladı
kk okuyup oradakilere benziyosun falan
birbirimize gaz verdiğimizi akıl verdiğimizi birbirimizin aklıyla hareket ettiğimizi sanıyor ki bence burada ne yazılırsa yazılsın herkes yine bildiğini okuyor.
- 27 Haziran 2011
- 7.011
- 19.525
- 298
Tabi ki öyle. Ben sana yalnızca fikir verebilirim mesela bir üyenin söylediğine göre hayatımızı şekillendirecek değiliz. Ama anlamıyorlar. Onlara göre boş boş Zaman geçiriyoruz. Bir bilseler buradaki kadınlar birleşince ne foyalar ortaya çıkıyor
Yeminle ayni bahaneler ya.Siz de aileden dolayi mi atistiniz? Esin niye gitti?al seninkini vur benimkine
biz tatili beraber geçireceğiz planımız var diyemez
zeytinagaci hasta der, işten mesai var der.
tam olarak aynı olmasa da biz de 6 gündür fenayız. üstelik eşim ailesinin yanında şehir dışında
Kızlar çok kötüyüm işe geldiğimden beri ağlıyorum. Biz kesinlikle ama kesinlikle boşanıyoruz artık geri dönüşü yok
Dün dersaneye gelmedi ben de o da eve 22:30 gibi geldik. İzmite şantiyeye malzeme götürmüş anneme söylerken duydum.
Yine hiç konuşmadık uyuduk.Biz normalde sabah beraber çıkıyoruz, o şirket arabasıyla beni işe bırakıp kendi işine geçiyordu,akşam da belli bir yerde buluşup eve geçiyorduk ama küs olduğumuz için kaç gündür ben ondan önce çıkıp gidiyordum,hatta bizim arabayla bile gitmedim otobüsle gittim hep. Çünkü annesinin seneler önce altınlarını benimkilere katıp arabaya vermesi ve sonrada benim haberim varmış gibi pişkin pişkin istemesi olayını hala hazmedemediğim için o arabaya binemiyorum artık.
Neyse bu sabah ayrı gitmedik,beklemiş kapıda, beni bıraktı 1 saatten fazla da konuştuk. Benim söylediğim şeylerin neredeyse hepsine hak verdi,"sorun buysa ben annem her aradığında işle ilgili bahane uydurmayacağım artık,açık açık gelemiyorum eşimle çocuğumla beraber olacağım diyeceğim.Abime de abuk subuk isteklerinde pısırık davranmayacağım,tavrımı koyacağım"dedi.
Daha öncede yazmıştım,eşimin diğer akrabaları da çok ili dışlı,sürekli birbirindeler.Kendini beğenmiş,dedikoducu olanları çok.Bir de hani bizim Allah gecinden versin babannemiz,dedemiz vefat eder de bir karmaşa kalabalık olur ya onların köydeki dıdısının dıdısı vefat edince İstanbuldaki evleri o şekilde oluyor. Ben hiçbir şeylerine ayak uyduramadığımı söyledim,"bizim herşeyimiz farklı ama artık saygı da göstermiyorsun" dedim. Annesi köyde olduğu için babannesi tek kaldı,ne zaman dönecek Allah bilir.Ben babannenin kızlarından birinde kaldığını sanıyordum(yakında oturan 3 tane kızı var) ama meğersem kızlarına gitmemiş,eltimi çağırmışlar baksın diye.Hatta haftasonu da biz bakarmışız diye konuşmuşlar
"Sen istemiyorsan gelme,ben cumadan gideceğim pazar akşamına kadar kalacağım"dedi.
Ya kızlar Allah aşkına bana biriniz söyler misiniz, o kadar kızı varken torununun karısı mı evini bırakıp gidip bakar? Ben duyunca şok oldum,eltim kimbilir ne haldedir ama koyun gibi kabul ediyor. Babanneyi aşırı derecede seviyorum bize gelmeyi kabul etse asla gıkımı çıkarmam seve seve bakarım ama ben oraya gidip o kalabalık ve gıcık olduğum akrabaları niye ağırlıyorum yaaa? Sohbet edecek ortak konu yok,bir yerden sonra tıkanıyor.Yemek yapsam, onların yöresel yemeklerini bilmiyorum bizim normal yemeklerimize de burun kıvırırlar(yemek yarışmasındalar gibi) Bir de sürü gibiler,yapılan yemek yetecek mi? Kayınvalidem mesela bir kömbe yapardı,kim kaçta gelirse gelsin diğer yemeklerle beraber hazırlardık.Şimdi o da yok,ben nasıl yemek yettireceğim. Hepsini geçtim,ben kalmak istemiyorum artık;annemde bile kalmam. Biraz sessizlik sakinlik istiyorum...
Uzattığımın farkındayım çünkü çok doldum,bir ton konu konuştuk ama özetle hala zorlama var,kendini haklı görme var.En son konuştuğumuz cümleler; bugün izin alıp avukata gidip işlemleri başlatalım oldu,bir de artık çok şükürki o akrabalarının hiçbirinin adını bile duymayacağım artık cümlesi...
Dün dersaneye gelmedi ben de o da eve 22:30 gibi geldik. İzmite şantiyeye malzeme götürmüş anneme söylerken duydum.
Yine hiç konuşmadık uyuduk.Biz normalde sabah beraber çıkıyoruz, o şirket arabasıyla beni işe bırakıp kendi işine geçiyordu,akşam da belli bir yerde buluşup eve geçiyorduk ama küs olduğumuz için kaç gündür ben ondan önce çıkıp gidiyordum,hatta bizim arabayla bile gitmedim otobüsle gittim hep. Çünkü annesinin seneler önce altınlarını benimkilere katıp arabaya vermesi ve sonrada benim haberim varmış gibi pişkin pişkin istemesi olayını hala hazmedemediğim için o arabaya binemiyorum artık.
Neyse bu sabah ayrı gitmedik,beklemiş kapıda, beni bıraktı 1 saatten fazla da konuştuk. Benim söylediğim şeylerin neredeyse hepsine hak verdi,"sorun buysa ben annem her aradığında işle ilgili bahane uydurmayacağım artık,açık açık gelemiyorum eşimle çocuğumla beraber olacağım diyeceğim.Abime de abuk subuk isteklerinde pısırık davranmayacağım,tavrımı koyacağım"dedi.
Daha öncede yazmıştım,eşimin diğer akrabaları da çok ili dışlı,sürekli birbirindeler.Kendini beğenmiş,dedikoducu olanları çok.Bir de hani bizim Allah gecinden versin babannemiz,dedemiz vefat eder de bir karmaşa kalabalık olur ya onların köydeki dıdısının dıdısı vefat edince İstanbuldaki evleri o şekilde oluyor. Ben hiçbir şeylerine ayak uyduramadığımı söyledim,"bizim herşeyimiz farklı ama artık saygı da göstermiyorsun" dedim. Annesi köyde olduğu için babannesi tek kaldı,ne zaman dönecek Allah bilir.Ben babannenin kızlarından birinde kaldığını sanıyordum(yakında oturan 3 tane kızı var) ama meğersem kızlarına gitmemiş,eltimi çağırmışlar baksın diye.Hatta haftasonu da biz bakarmışız diye konuşmuşlar
"Sen istemiyorsan gelme,ben cumadan gideceğim pazar akşamına kadar kalacağım"dedi. Ya kızlar Allah aşkına bana biriniz söyler misiniz, o kadar kızı varken torununun karısı mı evini bırakıp gidip bakar? Ben duyunca şok oldum,eltim kimbilir ne haldedir ama koyun gibi kabul ediyor. Babanneyi aşırı derecede seviyorum bize gelmeyi kabul etse asla gıkımı çıkarmam seve seve bakarım ama ben oraya gidip o kalabalık ve gıcık olduğum akrabaları niye ağırlıyorum yaaa? Sohbet edecek ortak konu yok,bir yerden sonra tıkanıyor.Yemek yapsam, onların yöresel yemeklerini bilmiyorum bizim normal yemeklerimize de burun kıvırırlar(yemek yarışmasındalar gibi) Bir de sürü gibiler,yapılan yemek yetecek mi? Kayınvalidem mesela bir kömbe yapardı,kim kaçta gelirse gelsin diğer yemeklerle beraber hazırlardık.Şimdi o da yok,ben nasıl yemek yettireceğim. Hepsini geçtim,ben kalmak istemiyorum artık;annemde bile kalmam. Biraz sessizlik sakinlik istiyorum...
Uzattığımın farkındayım çünkü çok doldum,bir ton konu konuştuk ama özetle hala zorlama var,kendini haklı görme var.En son konuştuğumuz cümleler; bugün izin alıp avukata gidip işlemleri başlatalım oldu,bir de artık çok şükürki o akrabalarının hiçbirinin adını bile duymayacağım artık cümlesi...
- 27 Haziran 2011
- 7.011
- 19.525
- 298
Ceyz böyle durumlarda adım adım gidilmesi taraftarıyım. Bak eşin kabul etmiş neden bir şans daha vermedin? Belki babaanneyi ikna ederdin size gelmeye.Kızlar çok kötüyüm işe geldiğimden beri ağlıyorum. Biz kesinlikle ama kesinlikle boşanıyoruz artık geri dönüşü yok
Dün dersaneye gelmedi ben de o da eve 22:30 gibi geldik. İzmite şantiyeye malzeme götürmüş anneme söylerken duydum.
Yine hiç konuşmadık uyuduk.Biz normalde sabah beraber çıkıyoruz, o şirket arabasıyla beni işe bırakıp kendi işine geçiyordu,akşam da belli bir yerde buluşup eve geçiyorduk ama küs olduğumuz için kaç gündür ben ondan önce çıkıp gidiyordum,hatta bizim arabayla bile gitmedim otobüsle gittim hep. Çünkü annesinin seneler önce altınlarını benimkilere katıp arabaya vermesi ve sonrada benim haberim varmış gibi pişkin pişkin istemesi olayını hala hazmedemediğim için o arabaya binemiyorum artık.
Neyse bu sabah ayrı gitmedik,beklemiş kapıda, beni bıraktı 1 saatten fazla da konuştuk. Benim söylediğim şeylerin neredeyse hepsine hak verdi,"sorun buysa ben annem her aradığında işle ilgili bahane uydurmayacağım artık,açık açık gelemiyorum eşimle çocuğumla beraber olacağım diyeceğim.Abime de abuk subuk isteklerinde pısırık davranmayacağım,tavrımı koyacağım"dedi.
Daha öncede yazmıştım,eşimin diğer akrabaları da çok ili dışlı,sürekli birbirindeler.Kendini beğenmiş,dedikoducu olanları çok.Bir de hani bizim Allah gecinden versin babannemiz,dedemiz vefat eder de bir karmaşa kalabalık olur ya onların köydeki dıdısının dıdısı vefat edince İstanbuldaki evleri o şekilde oluyor. Ben hiçbir şeylerine ayak uyduramadığımı söyledim,"bizim herşeyimiz farklı ama artık saygı da göstermiyorsun" dedim. Annesi köyde olduğu için babannesi tek kaldı,ne zaman dönecek Allah bilir.Ben babannenin kızlarından birinde kaldığını sanıyordum(yakında oturan 3 tane kızı var) ama meğersem kızlarına gitmemiş,eltimi çağırmışlar baksın diye.Hatta haftasonu da biz bakarmışız diye konuşmuşlar
Ya kızlar Allah aşkına bana biriniz söyler misiniz, o kadar kızı varken torununun karısı mı evini bırakıp gidip bakar? Ben duyunca şok oldum,eltim kimbilir ne haldedir ama koyun gibi kabul ediyor. Babanneyi aşırı derecede seviyorum bize gelmeyi kabul etse asla gıkımı çıkarmam seve seve bakarım ama ben oraya gidip o kalabalık ve gıcık olduğum akrabaları niye ağırlıyorum yaaa? Sohbet edecek ortak konu yok,bir yerden sonra tıkanıyor.Yemek yapsam, onların yöresel yemeklerini bilmiyorum bizim normal yemeklerimize de burun kıvırırlar(yemek yarışmasındalar gibi) Bir de sürü gibiler,yapılan yemek yetecek mi? Kayınvalidem mesela bir kömbe yapardı,kim kaçta gelirse gelsin diğer yemeklerle beraber hazırlardık.Şimdi o da yok,ben nasıl yemek yettireceğim. Hepsini geçtim,ben kalmak istemiyorum artık;annemde bile kalmam. Biraz sessizlik sakinlik istiyorum...
Uzattığımın farkındayım çünkü çok doldum,bir ton konu konuştuk ama özetle hala zorlama var,kendini haklı görme var.En son konuştuğumuz cümleler; bugün izin alıp avukata gidip işlemleri başlatalım oldu,bir de artık çok şükürki o akrabalarının hiçbirinin adını bile duymayacağım artık cümlesi...
Doğru demiyorum ama insanların da alıştıkları bir düzen var buna eşin de dahil. Sen istemiyorsan eşine seni uzak tutmasını söyle ama ondan 2 günde düZelmesini bekleme. Biraz Zaman tanıyın birbirinize.
Ben üzülüyorum burada yahu. Aşağı yukarı çoğu insan yaşıyor bunları sırf bu sebepten boşanılır mı? Yapmayın bi kendinize gelin ya. İkinizi de şöyle bir silkelemek istiyorum.
Ceyz, üzüldüm ne yalan söyleyim. Eşin hala olayı anlamamış. Olayları bütünleyip tümevarım yapamıyor.Ancak mesafe koyma işi adım adım ilerler. Keşke eşin "ailemle vakit geçirmek istiyorum, arabayı alırken pısırıklık yapımıcam" vs dedikten sonra konuyu uzatmasaydınız. Yaşlı babanne yanına gidileceği zaman da, tatlım daha önce konuştuk emri vaki yok, giderim ziyaret ederim sonra döner evime gelirim, dilersen sen kalıp hizmet edebilirsin deseydin. Emin ol bir gider iki gider üçüncüde bıkardı. Anlattığın gibi kalabalık bir ortamdan sıkılırdı, sende çocuğunla vakit geçirirdin. Yukarıdaki cümleyi söylemesi bile gelişme çünkü, demek ki sana hak verdi ama ince ince detay detay yontulması gerekiyor.
Yontulabilecek bir durum var mı inan bilmiyorum canım, çünkü kendisinin gidip kalacağını söylerken bile "senin arkandan konuşurlar ama gelmek zorunda değilsin, gel demiyorum" dedi. Ben de "Görüyor musun işte, torunun eşi gelip bakmadı diye dedikodu yapan insanlar bunlar.Halbuki normal insan kızı var,gelin niye bakıyor der dimi. Hiçbiriniz normal değilsiniz"dedim. Hatta oraya gitme durumu olmasa kesin bugün benimle konuşmaya çalışmazdı,hep blöf bunlar,hala elalem ne der diye düşünüyor.
Babanne kendi kızları da dahil kimseye gitmek istemiyor,keşke gelse. Benim de bir dayanma sınırım var,herşeyde üstüme gelindiği için artık zoraki yapamıyorum sanırım. Keşke silkelensek de uyansak şu kabustan ama yolun sonu artık
- 6 Aralık 2010
- 34.491
- 91.175
- 798
üzülüyorum böyle olunca ya, çözülemeyecek problemler değil ki bunlar.
eşiniz zorla güzellik olmaz lafını kafasının bir yerine yazmalı. hayır boşanınca en azından sizin probleminiz çözlüyor, eşinizinki ise sarpa sarıyor, en azından bunu düşünüp ben ne yapıyorum demesi gerekmez mi. ama demeyecek, gene iş kadına düşünüyor, eşinizin bunu görmesini sağlamalısınız.
elbette ki istediklerini isteyebilir, yani ne hakla sizden ister gibi düşünmüyorum ben, elbette ister kendi ailesi ile aynı samimiyeti siz de kurun, ama olmuyorsa da olmuyordur.
eşiniz zorla güzellik olmaz lafını kafasının bir yerine yazmalı. hayır boşanınca en azından sizin probleminiz çözlüyor, eşinizinki ise sarpa sarıyor, en azından bunu düşünüp ben ne yapıyorum demesi gerekmez mi. ama demeyecek, gene iş kadına düşünüyor, eşinizin bunu görmesini sağlamalısınız.
elbette ki istediklerini isteyebilir, yani ne hakla sizden ister gibi düşünmüyorum ben, elbette ister kendi ailesi ile aynı samimiyeti siz de kurun, ama olmuyorsa da olmuyordur.
İyi geçinmek de değil, koyun gibi her dediklerini yapmak lazım ki sorun yaşanmasın. Yoksa ben herkesle iyi geçinirim,düşmanım filan hiç olmadı şükürler olsun. Ama bu sebep benim yuvamı yıkarsa hakkımı helal etmeyeceğim insanlar olacak
- 23 Ağustos 2011
- 5.411
- 9.344
- 148
Kızlar çok kötüyüm işe geldiğimden beri ağlıyorum. Biz kesinlikle ama kesinlikle boşanıyoruz artık geri dönüşü yok
Dün dersaneye gelmedi ben de o da eve 22:30 gibi geldik. İzmite şantiyeye malzeme götürmüş anneme söylerken duydum.
Yine hiç konuşmadık uyuduk.Biz normalde sabah beraber çıkıyoruz, o şirket arabasıyla beni işe bırakıp kendi işine geçiyordu,akşam da belli bir yerde buluşup eve geçiyorduk ama küs olduğumuz için kaç gündür ben ondan önce çıkıp gidiyordum,hatta bizim arabayla bile gitmedim otobüsle gittim hep. Çünkü annesinin seneler önce altınlarını benimkilere katıp arabaya vermesi ve sonrada benim haberim varmış gibi pişkin pişkin istemesi olayını hala hazmedemediğim için o arabaya binemiyorum artık.
Neyse bu sabah ayrı gitmedik,beklemiş kapıda, beni bıraktı 1 saatten fazla da konuştuk. Benim söylediğim şeylerin neredeyse hepsine hak verdi,"sorun buysa ben annem her aradığında işle ilgili bahane uydurmayacağım artık,açık açık gelemiyorum eşimle çocuğumla beraber olacağım diyeceğim.Abime de abuk subuk isteklerinde pısırık davranmayacağım,tavrımı koyacağım"dedi.
Daha öncede yazmıştım,eşimin diğer akrabaları da çok ili dışlı,sürekli birbirindeler.Kendini beğenmiş,dedikoducu olanları çok.Bir de hani bizim Allah gecinden versin babannemiz,dedemiz vefat eder de bir karmaşa kalabalık olur ya onların köydeki dıdısının dıdısı vefat edince İstanbuldaki evleri o şekilde oluyor. Ben hiçbir şeylerine ayak uyduramadığımı söyledim,"bizim herşeyimiz farklı ama artık saygı da göstermiyorsun" dedim. Annesi köyde olduğu için babannesi tek kaldı,ne zaman dönecek Allah bilir.Ben babannenin kızlarından birinde kaldığını sanıyordum(yakında oturan 3 tane kızı var) ama meğersem kızlarına gitmemiş,eltimi çağırmışlar baksın diye.Hatta haftasonu da biz bakarmışız diye konuşmuşlar
Ya kızlar Allah aşkına bana biriniz söyler misiniz, o kadar kızı varken torununun karısı mı evini bırakıp gidip bakar? Ben duyunca şok oldum,eltim kimbilir ne haldedir ama koyun gibi kabul ediyor. Babanneyi aşırı derecede seviyorum bize gelmeyi kabul etse asla gıkımı çıkarmam seve seve bakarım ama ben oraya gidip o kalabalık ve gıcık olduğum akrabaları niye ağırlıyorum yaaa? Sohbet edecek ortak konu yok,bir yerden sonra tıkanıyor.Yemek yapsam, onların yöresel yemeklerini bilmiyorum bizim normal yemeklerimize de burun kıvırırlar(yemek yarışmasındalar gibi) Bir de sürü gibiler,yapılan yemek yetecek mi? Kayınvalidem mesela bir kömbe yapardı,kim kaçta gelirse gelsin diğer yemeklerle beraber hazırlardık.Şimdi o da yok,ben nasıl yemek yettireceğim. Hepsini geçtim,ben kalmak istemiyorum artık;annemde bile kalmam. Biraz sessizlik sakinlik istiyorum...
Uzattığımın farkındayım çünkü çok doldum,bir ton konu konuştuk ama özetle hala zorlama var,kendini haklı görme var.En son konuştuğumuz cümleler; bugün izin alıp avukata gidip işlemleri başlatalım oldu,bir de artık çok şükürki o akrabalarının hiçbirinin adını bile duymayacağım artık cümlesi...
Esin malatyali mi ceyz? Kombeyi gorunce aklima geldi. Bahsettigin garip davranislar esimin ailesinde de var.
Gitme avukata falan. Dur bi sakin ol. Sans ver. Akli basina nispeten gelmis.
Haftasonunda gitsin baksin babaannesine. Sen gitme.
Benzer Konular
