- 28 Eylül 2014
- 1.518
- 1.380
- 158
- Konu Sahibi kesenmakas
- #1
Merhaba hanımlar. İş yerinde bir beş dk mola verip konu açıyorum; umarım derdimi anlatabilirim.
13 aylık hareketli ve özlediği için bana yapışık bir bebem var. Çalışıyorum. Bebeme annem bakıyor, akşam yemeklerini annemde yiyoruz.
İşten döndükten sonra bebenin uyuyana kadar benden ayrılması(baba haricinde) söz konusu değil. Bu nedenle ne anneme faydam oluyor ne kendime. Bir de 15 gündür geceden sabaha kadar emiyor yenidoğan gibi. Çok yorgunum hiç halim kalmadı.
Neyse bu arada eşim hala kendi dünyasında. Tiyatro ile ilgileniyor; önceden birlikte ilgilenirdik. Fakat tabi ben anne olunca
Bu sezon 3 ayrı oyunda rol alacakmış. Haberim var mı yok tabi. (Amatör olarak) Bu eve geç gelmesi; haftanın 3-4 günü provalar falan derken ne oğlumuza ne bana faydası olmaması demek.
Çocuğu 10 dk avutsa olsa da anneme faydam dokunsa mesela. Çocuğu uyutsa da yıkadığım çamaşarıları askıdan toplayabilsem vs.vs.
Durum kısaca bu. Dün yine böyle bir mesele ile yoktu eve geldi oğlan uyumuş, ben saç baş dağınık çamaşır serip kuruyanları topluyorum; sinir tepemde zaten. Konuşmadım. Farkında kızgınlığımın.
Şimdi msj göndermiş; akşam oğlana annem bakar mı devlet tiyatrosunun sezon açılışı var birlikte gidelim diye; yok bakmazlarsa da hep birlikte birşeyler yapalım diye.
Sırf ona tepkiliyim diye böyle bir teklifle geldi; gitmesem "ben yaptım teklif de sen gelmedin" olup yol olacak.
Pek dert değil belki ama inanın bu mücadeleyle çok yoruldum. E ben de gezicem, arkadaşıma gidicem vs. Çocuğu babasına bırakmak istesem yok hiç. Zaten gün içinde bizi özlüyor akşam tekrar annaneye bırakmayı tercih etmiyorum. Onu geçtim annem de dinlensin di mi.
Velhasıl durum bundan ibaret. Sonuna kadar trip mi dersiniz; yoksa anın tadına varayım değişmeyecek adam için kendimi paralamayıyım mı?
13 aylık hareketli ve özlediği için bana yapışık bir bebem var. Çalışıyorum. Bebeme annem bakıyor, akşam yemeklerini annemde yiyoruz.
İşten döndükten sonra bebenin uyuyana kadar benden ayrılması(baba haricinde) söz konusu değil. Bu nedenle ne anneme faydam oluyor ne kendime. Bir de 15 gündür geceden sabaha kadar emiyor yenidoğan gibi. Çok yorgunum hiç halim kalmadı.
Neyse bu arada eşim hala kendi dünyasında. Tiyatro ile ilgileniyor; önceden birlikte ilgilenirdik. Fakat tabi ben anne olunca
Bu sezon 3 ayrı oyunda rol alacakmış. Haberim var mı yok tabi. (Amatör olarak) Bu eve geç gelmesi; haftanın 3-4 günü provalar falan derken ne oğlumuza ne bana faydası olmaması demek.
Çocuğu 10 dk avutsa olsa da anneme faydam dokunsa mesela. Çocuğu uyutsa da yıkadığım çamaşarıları askıdan toplayabilsem vs.vs.
Durum kısaca bu. Dün yine böyle bir mesele ile yoktu eve geldi oğlan uyumuş, ben saç baş dağınık çamaşır serip kuruyanları topluyorum; sinir tepemde zaten. Konuşmadım. Farkında kızgınlığımın.
Şimdi msj göndermiş; akşam oğlana annem bakar mı devlet tiyatrosunun sezon açılışı var birlikte gidelim diye; yok bakmazlarsa da hep birlikte birşeyler yapalım diye.
Sırf ona tepkiliyim diye böyle bir teklifle geldi; gitmesem "ben yaptım teklif de sen gelmedin" olup yol olacak.
Pek dert değil belki ama inanın bu mücadeleyle çok yoruldum. E ben de gezicem, arkadaşıma gidicem vs. Çocuğu babasına bırakmak istesem yok hiç. Zaten gün içinde bizi özlüyor akşam tekrar annaneye bırakmayı tercih etmiyorum. Onu geçtim annem de dinlensin di mi.
Velhasıl durum bundan ibaret. Sonuna kadar trip mi dersiniz; yoksa anın tadına varayım değişmeyecek adam için kendimi paralamayıyım mı?
