Bizi dışarıdan gören birisi maddi yönden çok rahat yaşıyoruz zanneder. Eşim kendi işini yapıyor ama kazandığı paralar nereye gidiyor anlamıyor, daha çok para döndürüyor senelerdir kredi kartı ödemekten canımız çıktı. Eve o değil ben bakıyorum çalışmadığım halde. Evin aidatı, ısınması erzağı gideri vs hep ailemin kredi kartından ödeniyor. Utanıp sıkılması da yok eline azıcık para geçse onu ya içkiye yatırır ya da arkadaşlarımızla gezmeye harcar. Arada bir çaktımadan cüzdanıma para koymak da neymiş, 1 yılda 1 kere bile sormaz paraya ihtiyacın var mı diye. Şehir dışına yolculuğa giderken bile paraya ihtiyacın var mı diye sormaz. Herşeyimi ailem karşılamak zorunda mı??? Bana marketten onu al şunu al demeyi iyi bilir. İşyerinin bazı ihtiyaçları bile ailemin kartından karşılanır, o karttan kendi işi için büyük meblağlar geçirir ödicem der ama hep unutur sonra da insanı salak yerine koyup ne parasaymış o ben harcamadım der. Sonuçta ben aileme mahcup olmamak için ailemin bana verdiği parayı tekrar o karta yatırırım sanki kocam ödemiş gibi.
