hiç düşünmeden ayrılırım .
çalışmamız gerekli .
Ben anlayamadıklarınızdan biriyim
üniversite kazanmak kolay değil ama bunda hak yeme de söz konusu değil
ben dershaneye gitmedim,özel ders almadım liseyi bitirip girdim kazandım
yüksek onur belgeleri ile üniveristeyi bitirdim
Okulda eşimle tanıştım şimdi çalışmıyorum zaten oldum olası çalışmaya sıcak bakan biri değildim
yani yılarca dershaneye giden,özel ders alan ya da hiç birini yapmadan kazanamayanlar için üzülemem ki ben de kendi hakkımla kazandım okudum
niye okudun diyenleri de ben anlamıyorum
okumazsın ,bu devirde okumadan olur mu
okursun ,niye çalışmıyorsun
yahu keyif benim değil mi :86::86::86::86:
Okudum diplomamı aldım,her konuda söz hakkım var,her şeyden az çok anlarım, bilgiliyim ,eğitiliyim,kendimi ifade edebiliyorum bi sürü şey bunlar yeter de artar bana
saygılarrrr
Kocama sorun, illa ki çalışmamı isteyecektir, tek kuruş kazanmasam bile, peki niye?
Evliliğimizin ilk yılında çağrı merkezinde vardiyalı çalışıyordum, detaya girmeyeceğim bilen bilir, korkunç bir iş, dayanamadım ayrıldım işten , bir yıl evde oturucam diye karar aldım ve ev hanımlığı serüvenim başladı ilk ay süper istediğin saatte uyanıyosun, internet, spor, bol bol dinlence ama sonra... 2. ay depresyon başladı, sabah kalk, kahvaltı, 1 saat spor salonu, ev işlerinde pratikliğe alışmışım max. 2 saate ev işi, en az 2 çeşit yemek hazır, ya sonrası, tv de izlenecek bişey yok, bütün arkadaşlarım çalışıyor, tek başıma da haftada 1-2 çıkıyorum sonra sıkılıyorum, en büyük zevkim sinema bile yalnızken keyif vermiyor, e tabi sıkıntıdan patlıyorum akşam kocaya sardırıyorum, evde ne huzur kaldı ne düzen, yazık o da gık demiyo
neyse 3. ayda iş buldum da kurtuldu adamcağız, hatta şimdi; sen sakın evde oturma senin çeneye vuruyo diyor
evde olmaktan keyif almak hem alışkanlıkla, hem de kişinin karakteriyle alakalı, ben sosyal canavarım yapamıyorum evde daralıyorum, kimisine çalışmak zor geliyor kimisine evde oturmak.
işin ekonomik boyutuna çok girmeyeceğim, sayfalarca yazılmış zaten, yine de ekleyeyim kocadan para isteyememek, ekonomik özgürlük v.s. hayati derecede önemli benim için ama bunlar önemsenmese de büyük bir gerçek var ki ben çalışmıyor olsaydım tek maaşla şu an ne evimiz ne de arabamız olurdu... Ayrıca çocuk sahibi olmayı düşünmüyoruz ama ola ki öyle bir karar verdik, onu en iyi okullarda okutmak, çok iyi imkanlar sunmak isterim, bunun için daha bir hırsla sarılırım işime.
haklısın valla...bende evlendim şehir değiştirdim ve 6 ay süreyle iş bulamadım...
o kadar sıkılıyorum ki,şehir de yabancı zaten bir tane arkadaşım yok...
her dakika elimde bir bezle geziyordum sıkıntıdan temizlik manyağı olmuştum
akşamda eşime sarıyordum
Demek ki işsizliğin bizim gibilere yan etkisi bu oluyor, ben de 3 ayda 30 kere evin şeklini değiştirmiştim, her gün silinmekten parkeler aşındı
bi de abuk sabuk alışverişler yapmaya başladım, yok yumurta haslama makinası, bilmemkaçlı saklama kabı, toz alma bilmemnesi
Demek ki işsizliğin bizim gibilere yan etkisi bu oluyor, ben de 3 ayda 30 kere evin şeklini değiştirmiştim, her gün silinmekten parkeler aşındı
bi de abuk sabuk alışverişler yapmaya başladım, yok yumurta haslama makinası, bilmemkaçlı saklama kabı, toz alma bilmemnesi
