Bence zaten sık görüşmek gerek.
ama biz tartıştığımızda mecburen susuyorum kendine hakim olamayıp şiddet uygularsa diye susuyorum nasıl sağlayacağız o dediğinizi
Bizim de ikinci paragrafindaki gibi:))1 yıl sevgililikten sonra 5 yıllık evliyiz.
Tartışma pek olmaz bizde, olcak gibi olunca ben sessizliğe gömülürüm zaten. O da susar. Kimse kimseye bağırmaz, hakaret hiç duymadım şükür.
Kısa veya biraz uzun bir sessizlikten sonra biri adım atar barış imzalanır.
Ailemde de görmedim, tartışmalar kavgalar, o yüzden ben de sakinim. Korkarım zaten ben öyle şeylerden.
*
Ben evdeyim, adamım sabah gider, akşam erken gelir(az sonra gelir mesela), sonra çocuklarla oynar, yemek yeriz, yine çocuklarla vakit geçiririz.
Akşam da erkenden yatırırız kuzuları, sonra biz başbaşa takılırız.
Çoğunluk film izleriz, muhakkak aynı kanepede oturur temas halinde oluruz, bunu belirtiyorum, hoşuma gidiyor, önemsiyorum, tavsiye ederim, basit ama hoş hareketler bunlar.
Sakin ve basit bir hayatımız var, iki küçük çocuğumuza rağmen başbaşa vaktimiz çok oluyor, düzenli sıradan ama çok güzel.. Şükür...
cok buyuk bi hataydi bunun pismanligini yasadigim icin anlatiyorm. Sok oldu tabi.. simdi sinirin gecti mi dedi sakince.. yer yarilsa da icine girsem diye dusundum.. o gunden baska hic sesimi yukseltmedim. Zaten esim tanidigim gunden bu yana hic sesini yukseltmedi bana,hakaret de olmaz asla.. esim sakin mizaclidir ben de eskisine gore coook degistim,artk sinirlenmiyorm bile.. 
