• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eşiyle mutsuz olup mutluluk oyunu oynayan var mi?

olmadı mı olmuyo be kuzularr :1no2:
evet mutsuzum ve mutlu rolü oynuyorum.ne yapyım başka çarem yok :delphin:
kocamın yediği naneleri bilee bilee onunla yaşıyorum yaşamak zorundayım.yok işte çare yok.çarenin olmadığını bile bile de yalandan gülüyorum.çevremdekilere de oooo çok iyiyiz kocam özür diledi herşeyi anlattı diyorum.ne yapyımm :sm_confused:
dedim yaaa olmadımııı olmuyoooo :çok üzgünüm:
inan seni anlıyorum...
 
ben hiç mutlu değilken mutlu numarası yapmadım.yani tabiki her evli çift gibi tartışmalarımız oldu ama ciddi anlamda mutluluğumu etkileyecek şeyler değildi.
yapmak zorunda kalanlara saygı duyuyorum.
tabi eğer elinde bir işi,arkasında bir ailesi yoksa;çoluk çocuğu varsa...
ben mutsuz olduğum,sevgi ve saygı görmediğim bir evliliği sürdürmem.çocuğuma rağmen.çünkü biliyorumki ayrılsam ailem yanımda,kendimide çocuğumuda paşalargibi yaşatacak mesleğim var.kimse olmasada işim var.
ama işi,desteği olmayan ne yapsın.
uzaktan yaparsın,edersin,başarırsın cümleleri kolay söyleniyor.kişi kendi başına olsa yaparda belki.ama çocuğunuda kendiyle beraber belirsizliğin içine sokmak istemeyebilir anne.çekinir,korkar.
anneler hayata iki eleriyle tutunamıyor hiç bir zaman.bir elleri hep yavrularında olmak zorunda.boşta kalan elde kayda değer bişeyler varsa belki,ama bunun dışında çok zor...:a015:
 
Ben mutsuzsam hiçbir sosyal ortama girmem zaten, rol de yapmak zorunda kalmam. Birde ben dürüstümdür eşimle kavgalıysam yada olumsuz yönlerini dostum dediğim insanlarla paylaşırım.Bir arkadaşım kocasının bir sürü olumsuz özelliği olmasına rağmen(ben dışardan görebiliyorum herşey aşikar) kocasını yere göğe sığdıramaz . Çok gıcık buluyorum bu durumun böyle olduğunu anladığımdan beri...KK ilk mesajım oldu bu arada:)
 
yüzüm gülüyor ama eşime sarılmalarım, öpmelerim eskisi gibi değil. bence eşim de farkında bunun. zaten yakın zamanda kavga ettik,onun etkisi sürüyor.toparlanamadık daha. mutluluk oyunu filan oynamıyorum çünkü mutlu değilim. sadece mutlu olmaya çalışıyorum, o kadar......
 
evcilik oyununda oyuncuyum

benimde bir evcilik oyunum var.ve ilk zamanlar sabırlı olmalı herşeyi büyütmemeli die düşünerek kendi kendime oyun oynuyordum.sonra baktım ki ben başkalarına o da dahil herkese oyun oynarken için için kendimi mahvediyorum. sonra onunla da paylaştım halimi ve o hiç değişmedi.yani ben herşeyi tek taraflı yaşadım. ona gün aynı gündü.

bende radikal bir karar almak üzereyim kimse üzülmesin oyun da oynadım sıkıldım da evcilik oyunundan. tek kişilik oyunlar bana göre değil demek ki

bu kararı alıncaya kadar psikolojik olarak nasıl yıprandım. ne zor olmuştu hayat bana.
yeni yeni kendi değerimin benliğimin farkına varıp toparlanıyorum
 
evcilik oyununda oyuncuyum

benimde bir evcilik oyunum var.ve ilk zamanlar sabırlı olmalı herşeyi büyütmemeli die düşünerek kendi kendime oyun oynuyordum.sonra baktım ki ben başkalarına o da dahil herkese oyun oynarken için için kendimi mahvediyorum. sonra onunla da paylaştım halimi ve o hiç değişmedi.yani ben herşeyi tek taraflı yaşadım. ona gün aynı gündü.

bende radikal bir karar almak üzereyim kimse üzülmesin oyun da oynadım sıkıldım da evcilik oyunundan. tek kişilik oyunlar bana göre değil demek ki

bu kararı alıncaya kadar psikolojik olarak nasıl yıprandım. ne zor olmuştu hayat bana.
yeni yeni kendi değerimin benliğimin farkına varıp toparlanıyorum

ayrıldınız mı eşinizden.bu arada ne kadar çok oyuncu varmış bak.çok üzücü değil mi
bazen ben de çevremde görüyorum eşim süper ötesi diyenleri.ya adamlara bakıyorum kalastan farkları yok.ya diyorum ya onlar da numara çekiyor ya da kalas seviyolar gerçekten:delphin:
 
arkadaşlar size anlatmak istedigim bişey varben evleneli yedi sene oldu ve lise yıllarında birine sırlsıkşam aşık olmuştum ama o bana hiç bakmıyordu bende çok mutsuzdum o zamanlar kim çıkmak istese herkesi red ediyodum ama sonunda onunlada bişey olmadı hiç birşey paylaşmadan okul bitti çekti gitti bi dahada hiç görmedim.okul bittikten sonra eşimle tanıştım ve evlendik.ama bazen hala aklıma geliyo ve keşke onunla alsaydı diyorum.ben hala ona aşık olabilirmiyim beni en çok mutsuz eden şey o işte evliliğimde.

yok canım ya.aşık falan değilsin bence.kurtuluş gibi geliyo o
yani eğer onla devam etseydin şuanki gibi olmıycağının bi garantisi yokki
herkes aynı bak.farklı hayallerle evlenip bunca yıl kendimi sakladığım adam diye düşünüp sonra hayal kırıklığı yaşıyorlar.aslında gereken sadece iletişim.anlayış empati kurma.bu kadar kolay
 
ben hiç mutlu değilken mutlu numarası yapmadım.yani tabiki her evli çift gibi tartışmalarımız oldu ama ciddi anlamda mutluluğumu etkileyecek şeyler değildi.
yapmak zorunda kalanlara saygı duyuyorum.
tabi eğer elinde bir işi,arkasında bir ailesi yoksa;çoluk çocuğu varsa...
ben mutsuz olduğum,sevgi ve saygı görmediğim bir evliliği sürdürmem.çocuğuma rağmen.çünkü biliyorumki ayrılsam ailem yanımda,kendimide çocuğumuda paşalargibi yaşatacak mesleğim var.kimse olmasada işim var.
ama işi,desteği olmayan ne yapsın.
uzaktan yaparsın,edersin,başarırsın cümleleri kolay söyleniyor.kişi kendi başına olsa yaparda belki.ama çocuğunuda kendiyle beraber belirsizliğin içine sokmak istemeyebilir anne.çekinir,korkar.
anneler hayata iki eleriyle tutunamıyor hiç bir zaman.bir elleri hep yavrularında olmak zorunda.boşta kalan elde kayda değer bişeyler varsa belki,ama bunun dışında çok zor...:a015:

aynen o kadar doğruki yazdıkların.işte hep aynı şeyler.çalışan kadın ve çalışmayan kadının farkı maalesef.çalışan mutsuzsam eğer hiiç işim olmaz diyor.
çalışmayan dövmüyosa aldatmıyosa eğer etrafa dahi açılamıyor.eğer bunları yapıyorsa çocuklarının hatırına gene de katlanıyor işte...
 
Back
X