- 28 Ekim 2013
- 514
- 834
- 103
- Konu Sahibi nefernefertiti
-
- #1
Zannetmiyorum çünkü ben ilişkimle ilgili bişey anlatmam kimseye. Özellikle şöyle mutluyum böyle süperiz filan alakam yoktur öyle şeylerle. Aksine göze sokulan şeylerin aslında öyle olmadığını düşünürüm. Kendisi de zaten ilişkisinin sorunlu olduğunu kabul etmez. Bebek konusunda da önce kendi istedi çok isterim bende görmek diye. Bende bikaç hafta sonra doktora gidecektim ve sende gel dedim. Geri dönmeyince sormadım tekrar. Geçen en son tartışmada söylediğimde ben hatırlamıyorum bile öyle bişey konuştuğumuzu dedi öyle diyince çıldırdım zaten demekki bu kadarmış diye.Yahu dert ortağı olmamış.
Kınaya gelmemiş.
Düğüne zaten gelmemiş.
Ev ziyaretine gelmemiş.
Hala daha ultrasondan bebek kalp atışını birlikte dinleme çabası neden? Kendisi çok mutsuz, sizin kendi mutluluğunuzu onun gözüne sokmaya çalıştığınızı düşünüyor olabilir mi?
Hayatımda olmasa kaybedecek bişeyim gerçekten yok. Dediğim gibi düşünmeme sebep tek şey ağlaması. Ağlayınca ben kendimi vicdansız gibi hissediyorum. Çünkü kendisi bunları kabul etmiyor. Herşeye bi bahanesi var. Yoksa bende artık sevgi filan kalmadı.iyi / kötü gününde yanımda olmayan biriyle görüşmezdim net. zaten pekte bir şey kaybedecek gibi durmuyorsunuz.
arkadaşına takmış olabilirmisin neden birlikte ultrason tuhaf valla gercektennn çoook tuhafÖncelikle herkese merhaba.
Hemen konuya geçeceğim. Yaklaşık 10 yıldır tanıdığım,zamanla samimi olduğum ve en sonunda dost olarak bildiğim bi arkadaşım var. Vardı daha doğrusu. Sorunlu bi ilişkisi var. Aldatma,psikolojik şiddet,hakaret hepsi dahil. Doğal olarak her sorun yaşadığında,her yanında aradığında şehir dışında okumama rağmen o zamanlar yanında olmaya çalıştım. Destek oldum. Fakat kendisinden aynılarını göremedim. Paylaşmak istediğim zaman derdimi dinledi,yorum yaptı yukarda Allah var hakkını yiyemem ama kendi arayıp nasılsın diye sormadı. Hep kendi derdini anlatacakken araya sıkıştırdı beni. Ama sözde çok değer verir.
Bunları bi şekilde yuttum. Olabilir dedim,üstünde durmadım. Ama yazın okulumu bitirdim,memleketime geldim yani aynı şehre geldim. Düğünüm vardı ve kendisi ne düğünüme ne kınama hiç bişeyime gelmedi. Gelmediği gibi daha öncesinde de arayıp sormadı. Düğünümden 1 ay önce artık böyle devam edemeyeceğini,aslında hiç dost olmadığını söyleyip bitirdim. Bahanesi ben şehir dışındayken ufak bi tartışma yaşamışız o yüzden bana bişey sormamış. Ama o tartışmadan sonra biz bununla konuşmuşuz,seni seviyorumlar canımlar cicimler havada uçuşmuş öyle düşünün.
Yinede kınadan önce yazdım kendisine sen benim için değerlisin gel bekliyorum diye. Yine gelmedi. Kendini yabancı,zorla çağırılmış gibi hissedermiş.
Düğünden sonra evine gelmek istiyorum dedi yine peki gel dedim. Ve bilin ne oldu ? Gelmedi. Ayarladık zamanı sabah aradım ben uyuyakalmışım gelemiyorum dedi. Sonraki hafta gelecekken kavga çıkarmaya çalıştı bu seferde ben sinirlenip bağırıp çağırıp hayatımdan çıkarma kararı aldım. Bu seferde telefonda ağlayıp sana çok değer veriyorum demeye başlıyor.
Hamileyim bu kadar kırgınlığım olmasına rağmen bi gün doktora giderken sende gel sende gör dedim.Düşünün ona bile geri dönüş yapmadı. Yapmadığı gibi hatırlattığım zaman hatırlamadı.
En son bana ; düşün ben sana çok değer veriyorum,senin düşündüğün kadar kötü bi insan değilim,eskisi gibi olmak istiyorum dedi. Sorunlarım var vs dedi. Bu sabah yazmış düşündün mü ?konuşalım mı? diye.
Şimdi bi karar vermem lazım. İçimden hiç gelmiyor aslında çünkü biliyorum değer veren insan hareketleri değil bunlar. Ama ağlayıp sızlanınca da kendimi kötü hissediyorum. Sanki ben kötü duruma düşecekmişim gibi. Sizlerden fikir istiyorum ne yapmam lazım ? Nasıl bi cevap verebilirim ? Şimdiden çok teşekkür ederim okuyan,cevap veren herkese.
Doğrudur bunu düşündüm bende. Ama bana zaten olan sorunlarını anlatıyodu.Psikolojik sorunları olunca insan ne biriyle görüşmek ister ne kalabalığa karışmak ister benim en yakın akrabalarımdan biride bu sebeple nişanıma kınama düğünüme katılmadı. Ama ben gerçekten kalbini bildiğim için ve mahcubiyetini her seferinde bildirdiği için halinden anladım pek sorun yapmadım. Ama sizin anlattığınız kişi hiçbi şekilde sizde dost izlenimi bırakmamış gibi görünüyor o yüzden yeniden görüşmemenizi tavsiye ederim sizi yorar üstelik hamilesiniz
neresi tuhaf ? İnsan arkadaşlarıyla özellikle dost yerine koyduğu insanlarla mutlu anlarını paylaşmaz mı ? O zaman Doğum gününü beraber kutlamak,hamilelik haberine beraber sevinmek,doğduğu zaman gelip görmelerini beklemek yada hastane odasında beklerken beklediğiniz biri gelmediği zaman üzülüp kırılmak hepsi saçma. Hepsi gereksiz. Kimseyle mutluluğumuzu dertlerimizi vs paylaşmayalım ne gerek var. Daha önce bi yorumda da yazdım ayrıca ilk kendisi teklif etti bi gün bende seninle gelebilir miyim diye. Belki görmek istedi o sıra öyle bi anda yanımda olmak istedi yada öylesine söyledi bilemem. Ama ben sırf sevdiğim,değer verdiğim için 2 hafta sonra ki kontrolüme çağırdım kendisini. Çünkü benim için dostluk arkadaşlık önemli. İstenmediğini düşünmesini istemem. O hamile olsaydı bende her anında yanında olmak isterdim. Karakter,değer meselesi. Siz yapmazsınız olur biter. Bana görede sizin düşünceniz saçma. Kendisine de bu konudan sonra uzun bi mesaj atıp arkadaşlığımı tamamiyle bitirdim. Değer yargılarımızın farklı olduğunu anladım çünkü. İyi akşamlar.arkadaşına takmış olabilirmisin neden birlikte ultrason tuhaf valla gercektennn çoook tuhaf
iyide düğüne gelmemiş zaten sizin dertlerinize ortak olmadığınıda düşünüomuşsun dost değil bırakın arkadaş bile değil hala ultrason ne bu zorlama takıntı en önemli ailem ve eşim gerisi yalan dert diyede buraya konu açmışsın bence hayatında eksik bir parça var bu kızcaızlamı tamamlamaya çalışıosun saplantılı arkadaşlığa dönüşmüşDoğrudur bunu düşündüm bende. Ama bana zaten olan sorunlarını anlatıyodu.
neresi tuhaf ? İnsan arkadaşlarıyla özellikle dost yerine koyduğu insanlarla mutlu anlarını paylaşmaz mı ? O zaman Doğum gününü beraber kutlamak,hamilelik haberine beraber sevinmek,doğduğu zaman gelip görmelerini beklemek yada hastane odasında beklerken beklediğiniz biri gelmediği zaman üzülüp kırılmak hepsi saçma. Hepsi gereksiz. Kimseyle mutluluğumuzu dertlerimizi vs paylaşmayalım ne gerek var. Daha önce bi yorumda da yazdım ayrıca ilk kendisi teklif etti bi gün bende seninle gelebilir miyim diye. Belki görmek istedi o sıra öyle bi anda yanımda olmak istedi yada öylesine söyledi bilemem. Ama ben sırf sevdiğim,değer verdiğim için 2 hafta sonra ki kontrolüme çağırdım kendisini. Çünkü benim için dostluk arkadaşlık önemli. İstenmediğini düşünmesini istemem. O hamile olsaydı bende her anında yanında olmak isterdim. Karakter,değer meselesi. Siz yapmazsınız olur biter. Bana görede sizin düşünceniz saçma. Kendisine de bu konudan sonra uzun bi mesaj atıp arkadaşlığımı tamamiyle bitirdim. Değer yargılarımızın farklı olduğunu anladım çünkü. İyi akşamlar.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?