Merhaba lütfen yanlış anlamayın ama bu konuda içimi dökmek istiyorum (özellikle ablamın gelip bana söylediklerinden sonra)
Ben evliyim çocukluyum ilk erkek arkadaşımla birbirimizi çok sevdik ama ailem vermez diye ayrıldık (akraba dışında verilmezdi) akrabamla evlendim eşimi çocuklarımı dünyaya değişmem ama zaman zaman benim hakkımda konuştuğunu duyuyorum bi tuhaf oluyorum,normal mi sizce ?
Misal en son,ablamla ablası çok yakın arkadaş,ablası ablama “Ali kardeşinden sonra kalbine kilit vurdu evlenmeyecekmiş asla” falan demiş..
Kavuşamamanın buruk bi acısı var ama dediğim gibi yanlış yapacak biri değilim sadece normal mi bu sözleri duyunca hüzünlenmek..
Not:Ablan neden gelip söyledi ki diyenler olacaktır,gırgır şamata olsun diye laf arasında bahsetti :) yani o demese de diyecek birileri oluyor,annemler hala komşu onlarla,ortak arkadaşımız çok..
(Evlilik yaşını doğuya göre söylüyorum geçti sayılır..35 yaşında şuan)