• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eski eş , kızım , kafamdaki düşünceler

Tabiki de bunu göze alarak boşandım kendimden çok kızımı düşündüğüm için umarım ilerde kızım içinde benim içinde iyi olmasını umuyorum
O adamdan umudunuzu kesmelisiniz, geri dönmek şiddete tekrar izin vermek olur sizin için. Duygularınıza yenilmeyin.
 
Şuan zaten eski eşi de yeni birini de istemiyorum ama ilerde de güzel bir yuvam olabilmesi içinde beni çocukla birinin kabul edeceğini düşünmüyorum
Ay benim arkadaşım harika bir ikinci evlilik yaptı. Bir oğlu var yedi yasinda. Şuan zaten düşünmeyin ama zamana bırakın .
 
Pişman olmuş hali bu mu ? Sen kendın istedin o dayakları der gibi 🤔😏
Bırakın Allah aşkına hangi çocuk annesini döven babanın eksikliğini hissedecek şimdi küçük die size öyle gelıyor büyüsün oda istemeyecek çünkü ona da aynı şeyleri söyleyecek annen yüzünden ayrıldık gibisinden
 
Tabiki atlatacaksiniz felç olmadınız kör değilsiniz insanlar ne koşullar ile yuzlesip yaşıyor.Hayal yetinizi kaybetmeyin .Yerine daha güzel günlerin gelip gelmeyeceğini sizin için saklanan müjdeleri bilemezsiniz.Guclu kadın güçlü çocuk mutlu kadın mutlu çocuk bu geçerli .Neyi yansitirsak onu büyütürüz .Umudu neşeyi karamsarligi korku yada endişeyi.Bence böyle olsaydı böyle olmalıydı geçersiz .Negatifte kalmakda bir secenek her sabah uyanıp hala Hayatda kızımın yanında saglikliyim demekte bir seçenek Yazinca çok basit gibi geliyor.Uzerinde düşünürseniz belki kendinizi daha iyi hissedersiniz .Moralinizi enerjinizi yikseltmek hayata başka açılardan bakmak bir seçenek.Belki geçmiş sizi böyle karamsar yaptı bilemem.Dilerim bu enerjiden çıkmayı başarırsınız
 
ama kendisini şiddete kadar getirenin ben olduğunu
bu cümleden sonra ne denebilir? Sizin hiç mi değeriniz yok? bir gram olsun kendinize kıymet vermiyor musunuz? yarın bir gün sizi öldürürse de kendini savunurken bunu söyleyecek. beni tahrik etti, beni kızdırdı o yuzden yaptım pişmanım diyecek. Ve daha da komiği haklı sebep bulunabilir.
Anlamıyorum, sevgi dolu bir aile olabileceğiniz mi sanıyorsunuz gercekten? adamdan boşanmışsınız kurtulmuşsunuz. daha neyin zorlaması bu ?
 
İyi geceler kızlar . Aslında biraz içimi dökmek birazda sizden fikir almak istiyorum. Önceki konularımda boşanma ile ilgili konu açmıştım. Anlaşmalı boşandık. Kızımın velayeti bende. Babası mahkeme kararı ile belirli günler görebiliyor. Boşanalı 3 ay oluyor ama daha toparlanamadım çünkü ben hep sevgi dolu bir ailede çocuk büyütmek istiyordum. Fiziksel şiddetten dolayı boşandım geri dönmek istemiyorum kesinlikle ama bazen dışarıda birlikte olan aileleri görünce üzülüyorum. Eski eş pişman olduğunu ama kendisini şiddete kadar getirenin ben olduğunu ve hala bana karşı birşeyler hissettiğini söylüyor. Çocuğu görmek için aradığı zaman bunları söylüyor. Zaten onun dışında arama veya mesaj yok. Ben ne kadar hala bir şeyler hissetsemde ona karşı güvenim çok sarsıldı geri dönmek istemiyorum ama kızımda artık baba figürünün eksikliğini hissetmeye başladı gibi sanki ve üzülüyorum. Bu his nasıl geçer ?
Ne derse desin geri dönmek gibi bir düşünceniz olmasın. Adam pişman değil zira. Sen hakettin dayağı,sen sebep oldun diyor açık açık.
Sakın sakın.
Pişman olsa ,yaptığının yanlış olduğunu düsünse tamam bir şans daha verin ama şu durumda 0 pişmanlıkla olmaz.
Kızınız sizi dayak yerken görse hoş olur mu? Onu düşünün sadece. Zamanla alışacaktır, babası hayatta sonuçta,görüsebiliyor onunla,özel zamanlarda da yanında olur,doğum günü vb. 3 ay henüz çok yeni,biraz zaman geçsin kabullenir.
 
kendisini şiddete kadar getirenin ben olduğunu

aynısından yeni ayrıldım.

bu adam şiddete karşı bunu diyorsa hiç bir hatasını kabul etmeyecek. ne yaparsa yapsın onu ona sen yaptırmış olacaksın. ve bu çok zor inan bana. bir zaman sonra sende inanmaya başlıyorsun. hepsi benim suçum aslında o beni seviyor o melek diyeceksin.

şu an eksikliğini hissettiğin için herşeyi affedebilirsin.

aman diyim aman
 
İyi geceler kızlar . Aslında biraz içimi dökmek birazda sizden fikir almak istiyorum. Önceki konularımda boşanma ile ilgili konu açmıştım. Anlaşmalı boşandık. Kızımın velayeti bende. Babası mahkeme kararı ile belirli günler görebiliyor. Boşanalı 3 ay oluyor ama daha toparlanamadım çünkü ben hep sevgi dolu bir ailede çocuk büyütmek istiyordum. Fiziksel şiddetten dolayı boşandım geri dönmek istemiyorum kesinlikle ama bazen dışarıda birlikte olan aileleri görünce üzülüyorum. Eski eş pişman olduğunu ama kendisini şiddete kadar getirenin ben olduğunu ve hala bana karşı birşeyler hissettiğini söylüyor. Çocuğu görmek için aradığı zaman bunları söylüyor. Zaten onun dışında arama veya mesaj yok. Ben ne kadar hala bir şeyler hissetsemde ona karşı güvenim çok sarsıldı geri dönmek istemiyorum ama kızımda artık baba figürünün eksikliğini hissetmeye başladı gibi sanki ve üzülüyorum. Bu his nasıl geçer ?
Mahkeme kararı prosedür gereği kısıtlı gösteriyor inat yapmayıp sık sık görüşmelerini sağlamanız gerek.
Çocuk babasız olmasın istiyorsanız normal bir iletişim kurun barışmak zorunda değilsiniz mahkemeyi uygulamak zorunda da değilsiniz çok sık görsün çocuğuyla vakit geçirsin karışmayın
 
İyi geceler kızlar . Aslında biraz içimi dökmek birazda sizden fikir almak istiyorum. Önceki konularımda boşanma ile ilgili konu açmıştım. Anlaşmalı boşandık. Kızımın velayeti bende. Babası mahkeme kararı ile belirli günler görebiliyor. Boşanalı 3 ay oluyor ama daha toparlanamadım çünkü ben hep sevgi dolu bir ailede çocuk büyütmek istiyordum. Fiziksel şiddetten dolayı boşandım geri dönmek istemiyorum kesinlikle ama bazen dışarıda birlikte olan aileleri görünce üzülüyorum. Eski eş pişman olduğunu ama kendisini şiddete kadar getirenin ben olduğunu ve hala bana karşı birşeyler hissettiğini söylüyor. Çocuğu görmek için aradığı zaman bunları söylüyor. Zaten onun dışında arama veya mesaj yok. Ben ne kadar hala bir şeyler hissetsemde ona karşı güvenim çok sarsıldı geri dönmek istemiyorum ama kızımda artık baba figürünün eksikliğini hissetmeye başladı gibi sanki ve üzülüyorum. Bu his nasıl geçer ?
Lütfen şu boşanma konularında çocukları bahane olarak kullanmayın. Neyin eksikliğinden bahsediyorsunuz siz? Bende iki ergen çocuk ile boşanmış bir kadınım. Yeri geldi uzaklaştırma kararı aldım, koruma kararı aldım. Yeri geldi çocuklar çok küçük olmamasına rağmen bana karşı kullanılmaya çalışıldı. Afedersiniz boşanırken ne or*spuluğum kaldı ne f*huş yapıyor diye iftira atmadıkları kaldı. Birde bana or*spu denilmemiş gibi gelip ayaklarıma kapandı eski eş "sensiz ölüyorum, yeniden evlenelim" diye. Benim çocuklarımda çok sıkıntı çekti. Psikolojileri bozuldu. Ama sonra ne oldu biliyor musunuz? Ben ogluma ve özellikle kızıma evliliğin böyle birsey olmadığını, değer görmediği yerde durmak zorunda olmadığını, bir kadının kendisine yapılan hakaretleri kabul etmemesi gerektiğini ve her koşulda, kaç yaşında olursan ol, maddi imkanın ne olursa olsun yeniden başlamanın mümkün olduğunu öğretmiş oldum. Kadınların ne kadar güçlü ve gözü kara olabileceğini öğrettim. Çok şükür ikisi de gurur duyuyor benimle. Ve iyi ki ayrıldınız anne diyorlar. Çünkü mutsuz bir evliliğin, mutsuz ebeveynlerin çocuklara daha fazla zarar verdiğini çocuklarım da bende biliyoruz. Evet yaralandık ama daha büyük yaralar almaktan kurtulduk. Sizde dimdik, kararınızın bir arkasında durun. Zamanla siz de çocuğunuz da yeni düzene alışacaksınız.
 
Şuan zaten eski eşi de yeni birini de istemiyorum ama ilerde de güzel bir yuvam olabilmesi içinde beni çocukla birinin kabul edeceğini düşünmüyorum
Böyle şeyler düşünmeyin. Birilerinin kabul edemeyeceği bir durumda değilsiniz. Onca imtihandan geçtikten sonra çocuklarım 13 ve 16 yaşlarındayken ben talep etmeden herseyin önüme serildiği şekilde liseden sınıf arkadaşim olan bekar çocuksuz adamla evlendim. Kızım 15 oğlum 18 oldu. Ekim sonu Kasım başı gibi minik kardeşleri doğacak. Çok şükür hayatımın en güzel günlerini yaşıyorum. El üstünde tutuluyorum. Siz kendi değerinizin farkına varırsanız karşınıza dünyayı ayaklarınızın altına sermek isteyecek insanlar çıkar. Bir silkelenin. Atın şu negatif düşünceleri. Emin olun hersey daha güzel olacak 🌸
 
Sizinde eski eşinize donesiniz varda kızınızimi bahane ediyorsunuz ben öyle anladım .... döven bir daha dövüyor bence önünüze bakın kafanızı karistirmasina izn vermeyin
Lütfen şu boşanma konularında çocukları bahane olarak kullanmayın. Neyin eksikliğinden bahsediyorsunuz siz? Bende iki ergen çocuk ile boşanmış bir kadınım. Yeri geldi uzaklaştırma kararı aldım, koruma kararı aldım. Yeri geldi çocuklar çok küçük olmamasına rağmen bana karşı kullanılmaya çalışıldı. Afedersiniz boşanırken ne or*spuluğum kaldı ne f*huş yapıyor diye iftira atmadıkları kaldı. Birde bana or*spu denilmemiş gibi gelip ayaklarıma kapandı eski eş "sensiz ölüyorum, yeniden evlenelim" diye. Benim çocuklarımda çok sıkıntı çekti. Psikolojileri bozuldu. Ama sonra ne oldu biliyor musunuz? Ben ogluma ve özellikle kızıma evliliğin böyle birsey olmadığını, değer görmediği yerde durmak zorunda olmadığını, bir kadının kendisine yapılan hakaretleri kabul etmemesi gerektiğini ve her koşulda, kaç yaşında olursan ol, maddi imkanın ne olursa olsun yeniden başlamanın mümkün olduğunu öğretmiş oldum. Kadınların ne kadar güçlü ve gözü kara olabileceğini öğrettim. Çok şükür ikisi de gurur duyuyor benimle. Ve iyi ki ayrıldınız anne diyorlar. Çünkü mutsuz bir evliliğin, mutsuz ebeveynlerin çocuklara daha fazla zarar verdiğini çocuklarım da bende biliyoruz. Evet yaralandık ama daha büyük yaralar almaktan kurtulduk. Sizde dimdik, kararınızın bir arkasında durun. Zamanla siz de çocuğunuz da yeni düzene alışacaksınız.
bu cümleden sonra ne denebilir? Sizin hiç mi değeriniz yok? bir gram olsun kendinize kıymet vermiyor musunuz? yarın bir gün sizi öldürürse de kendini savunurken bunu söyleyecek. beni tahrik etti, beni kızdırdı o yuzden yaptım pişmanım diyecek. Ve daha da komiği haklı sebep bulunabilir.
Anlamıyorum, sevgi dolu bir aile olabileceğiniz mi sanıyorsunuz gercekten? adamdan boşanmışsınız kurtulmuşsunuz. daha neyin zorlaması bu ?
İlk sayfadaki yorumumu okumadınız sanırım. Benim ne geri dönesim var aynı ilişkiye nede kızımı bahane ediyorum. Zaten kendimi geçtim kızımı bu ortamda büyütmek istemediğim için boşandım. Sadece üzüntümü belirttim güzel bir aile olmak varken neden böyle diye. Yani linçmeye de yer arıyorsunuz gibi. Ben sadece üzüntümü paylaşıp bu his nasıl geçer diye sordum tekrardan eşimle barışmalı mıyım diye sormadım
 
İlk sayfadaki yorumumu okumadınız sanırım. Benim ne geri dönesim var aynı ilişkiye nede kızımı bahane ediyorum. Zaten kendimi geçtim kızımı bu ortamda büyütmek istemediğim için boşandım. Sadece üzüntümü belirttim güzel bir aile olmak varken neden böyle diye. Yani linçmeye de yer arıyorsunuz gibi. Ben sadece üzüntümü paylaşıp bu his nasıl geçer diye sordum tekrardan eşimle barışmalı mıyım diye sormadım


"Ben ne kadar hala bir şeyler hissetsemde ona karşı güvenim çok sarsıldı geri dönmek istemiyorum ama kızımda artık baba figürünün eksikliğini hissetmeye başladı gibi sanki"

bu cümle size ait. gayet okudum ben yazanları linç etmek gibi bir düşüncem yok ancak boyle bir adam kızıma nasıl baba olabilr ki zaten demek yerine kızım babasının eksikliğini hissetmeye basladı diyorsunuz. eger aklınızda yer etmese "beni bu hale sen getirdin" cümlesini buraya yazmazsınız. Ayrıca adam boyle bişi söylese siz yumuşak yüzlü olmasanız kalkıp dinlemezsiniz bile. ben olsam mesela beni bu hale sen getirdin cümlesini bir tehdit olarak algılarım. demek ki ben buna yine bişi yapsam ayrı olsam da fark etmez bu adam yine bişiler yapabilir derim.
Bu his siz boyle düşünmeye devam ettiğiniz sürece geçmez. Siz bir şeyler hissettiğiniz için adamı aklamaya çalışıyor gibisiniz üzgünüm. Baba eksikliği, pişmanmış vs derken gayet bu pencereden durum bu şekilde duruyor.

Türkiye'de kaç ailede çocuklar sevgi dolu bir evde büyümüş. çok değil 1 nesil önceye gidin kaç evde kavgasız gün vardı? Şiddet vs. Y kuşağının travmaları bu nedenle. Herkesin ailesi sorunlu neden? Cunku kutsal aile ve boşanmak ayıp. Şimdi dönüp soralım o büyüyen cocuklara hangisi yalandan sevgi dolu bir aileyi tercih eder? Kaç kadın keşke annemin arkasında durabilseydim de boşansaydı der? Yani işin özü siz bu fırsata sahipsiniz. Maddi imkanınız var adamın sizi manipüle etmesine izin vermeyin. Çocuğunuz zaten sizi anlayacaktır. Güclü bir anne figürü de bu hayatta cocuklar için çok önemli. Hem de kötü bir baba figürünün karsısında.
 
"Ben ne kadar hala bir şeyler hissetsemde ona karşı güvenim çok sarsıldı geri dönmek istemiyorum ama kızımda artık baba figürünün eksikliğini hissetmeye başladı gibi sanki"

bu cümle size ait. gayet okudum ben yazanları linç etmek gibi bir düşüncem yok ancak boyle bir adam kızıma nasıl baba olabilr ki zaten demek yerine kızım babasının eksikliğini hissetmeye basladı diyorsunuz. eger aklınızda yer etmese "beni bu hale sen getirdin" cümlesini buraya yazmazsınız. Ayrıca adam boyle bişi söylese siz yumuşak yüzlü olmasanız kalkıp dinlemezsiniz bile. ben olsam mesela beni bu hale sen getirdin cümlesini bir tehdit olarak algılarım. demek ki ben buna yine bişi yapsam ayrı olsam da fark etmez bu adam yine bişiler yapabilir derim.
Bu his siz boyle düşünmeye devam ettiğiniz sürece geçmez. Siz bir şeyler hissettiğiniz için adamı aklamaya çalışıyor gibisiniz üzgünüm. Baba eksikliği, pişmanmış vs derken gayet bu pencereden durum bu şekilde duruyor.

Türkiye'de kaç ailede çocuklar sevgi dolu bir evde büyümüş. çok değil 1 nesil önceye gidin kaç evde kavgasız gün vardı? Şiddet vs. Y kuşağının travmaları bu nedenle. Herkesin ailesi sorunlu neden? Cunku kutsal aile ve boşanmak ayıp. Şimdi dönüp soralım o büyüyen cocuklara hangisi yalandan sevgi dolu bir aileyi tercih eder? Kaç kadın keşke annemin arkasında durabilseydim de boşansaydı der? Yani işin özü siz bu fırsata sahipsiniz. Maddi imkanınız var adamın sizi manipüle etmesine izin vermeyin. Çocuğunuz zaten sizi anlayacaktır. Güclü bir anne figürü de bu hayatta cocuklar için çok önemli. Hem de kötü bir baba figürünün karsısında.
Kesinlikle bu yoruma katılıyorum 🤙🤙
 
Şiddetin bahanesi, kılıfı olmaz. "Beni bu hale getiren sensin" ne demek oluyor? Ana avrat dümdüz sövsen dahi şiddeti hak edemezsin. Sende bir gün sinirlenip onu döv, o zaman görelim boyunun ölçüsünü.
 
yaşadıklarınıza çok üzüldüm. "Eski eş pişman olduğunu ama kendisini şiddete kadar getirenin ben olduğunu..." bu cümlesi bile asla affetmemeniz gerektiğini gösteriyor.

tam tersine şunu söylemesi lazım "şiddetin senle hiçbir ilgisi yok. tamamen benle alakalıydı. kendinde hiçbir hata arama." ve üstüne psikolojik destek alması gerekir... hissettiğiniz durumu inanın çok iyi anlıyorum. ama boşanmalar bizim zamanımızdaki gibi travmatik olmuyor çocuklar için. sınıfında anne babası evli olanlar eskiye göre az emin olun. yani ankarada öyle en azından. bizim zamanımızda anne babası boşanmış olan yoktu neredeyse.

benim annem babam boşanmadı ama boşansalarmış daha iyiymiş. her gün kavga. kaç yaşıma geldim hala birbirlerini yerler ve ben o evde bulunmak dahi istemiyorum. şiddet yok ama bağırmalar, küfürler... gerçekten bu yaştayım psikolojim kaldırmıyor. yazlıkları var gitmiyorum. iki haftada bi görmeye gidiyorum. canlarım benim onlar için her şeyi yaparım ama vakit geçirmek hiç keyif vermiyor.
 
size fiziksel şiddet göstermiş
üstüne üstlük sen sebep oldun demeye getirmiş
böyle birini mi özlüyorsunuz
yoksa boşanmak mı ağır geldi
 
Back
X