Lütfen şu boşanma konularında çocukları bahane olarak kullanmayın. Neyin eksikliğinden bahsediyorsunuz siz? Bende iki ergen çocuk ile boşanmış bir kadınım. Yeri geldi uzaklaştırma kararı aldım, koruma kararı aldım. Yeri geldi çocuklar çok küçük olmamasına rağmen bana karşı kullanılmaya çalışıldı. Afedersiniz boşanırken ne or*spuluğum kaldı ne f*huş yapıyor diye iftira atmadıkları kaldı. Birde bana or*spu denilmemiş gibi gelip ayaklarıma kapandı eski eş "sensiz ölüyorum, yeniden evlenelim" diye. Benim çocuklarımda çok sıkıntı çekti. Psikolojileri bozuldu. Ama sonra ne oldu biliyor musunuz? Ben ogluma ve özellikle kızıma evliliğin böyle birsey olmadığını, değer görmediği yerde durmak zorunda olmadığını, bir kadının kendisine yapılan hakaretleri kabul etmemesi gerektiğini ve her koşulda, kaç yaşında olursan ol, maddi imkanın ne olursa olsun yeniden başlamanın mümkün olduğunu öğretmiş oldum. Kadınların ne kadar güçlü ve gözü kara olabileceğini öğrettim. Çok şükür ikisi de gurur duyuyor benimle. Ve iyi ki ayrıldınız anne diyorlar. Çünkü mutsuz bir evliliğin, mutsuz ebeveynlerin çocuklara daha fazla zarar verdiğini çocuklarım da bende biliyoruz. Evet yaralandık ama daha büyük yaralar almaktan kurtulduk. Sizde dimdik, kararınızın bir arkasında durun. Zamanla siz de çocuğunuz da yeni düzene alışacaksınız.