Merhaba Hanımlar,
Evlenip çocuk sahibi olan, sonrasında boşanıp 2. evliliğe yelken açan, velayet kendisinde olduğu için yeni evliliğinde çocuğuyla birlikte yaşayan annelere sormak istediğim bazı şeyler var.
Kısmetse 2.evliliğimi yapmayı düşünüyorum.
Oğlumun velayeti bende, fakat boşandığım eşim buna hiçbir şekilde izin vermeyeceğini söyleyip bizi sürekli bu konuda sözsel olarak tehdit ediyor. Bi yerlerden haber gönderiyor, direkt yüzüme karşı söylüyor, nişanlımla görüşüp bizi ayıracağını iddia ediyor vs..
Hukuki olarak velayeti alamayacağını o da bende biliyoruz, bu yüzden çirkinleşerek beni ve yeniden kurmaya çalıştığım hayatımı yerlebir etmeye çalışıyor.
Bu durumu yaşayanlar, süreci nasıl atlattınız?
Eski eşiniz yeni evliliğinizde çocuğunuzun (eski eşimin tabiriyle) elin adamıyla aynı evde yaşamasına nasıl razı geldi?
Neler yaşadınız?
Tecrübelerinize muhtacm!
O zaman tam tersini düşünelim siz evlenseniz çocuğunuz başkasıyla aynı evde yine yaşayacak.Durum olarak bi farkı yok.Bosanan birinin kendine hayat kurmasına gerek yok değil mi.Eger çocuğu da seviyorsa evleneceği kişiyi ve evleneceği kişi bir anne baba gibi ilgiliyse neden olmasın.kim ister ki çocuğunun başkasıyla aynı evde yaşamasını ben istemem
O zaman tam tersini düşünelim siz evlenseniz çocuğunuz başkasıyla aynı evde yine yaşayacak.Durum olarak bi farkı yok.Bosanan birinin kendine hayat kurmasına gerek yok değil mi.Eger çocuğu da seviyorsa evleneceği kişiyi ve evleneceği kişi bir anne baba gibi ilgiliyse neden olmasın.
Mümkün olduğunca yüzyüze bakabileceğimiz şekilde davranmaya çalıştım şimdiye kadar ama bunun hep zararını gördüm maalesef. Çocuklarımın babası, yıllarımı verdiğim adam diyorum zarar vericek bişey yapmak istemiyorum ama bazı insanlar o kadar kötü ki, karşılığında kötü olmaktan başka bir çare kalmıyor.Bir arkadaşım sizin yaşadığınız durum ile yüz yüze bu aralar.
Onunla en son yaptığım konuşmada, bana söylediği eski eşine "eğer tavrını ve kendini düzeltmezsen savcılığa başvuru yapacağım, haberin olsun. Bu tacizlerin ve yersiz davranışların çocuğumuzu da etkiliyor, aklını başına topla" diye uyarmış.
Bir süreliğine bu işe yaramış ancak sonrasında ne olur bilinmez.
Allah yardımcınız olsun.
Ancak eminim ki yasal haklarınız vardır bu konuda.
Sonuçta ayrıldınız artık eski eşiniz hayatınızda değil, yeni bir hayat kurmanız da en tabii hakkınız.
Bu durumda size yaptığı tacizleri ve saldırıları (sözel veya başkaları tarafından iletişim ile) ispatlayabilirseniz, sanırım bir yaptırım için uğraşma imkanınız olur.
ben evlenmesin demiyorum ki zaten baba adamı tanımıyor bilmiyor istememesi gayet normal , ben bu konunun çocuk kısmını yıllarca yaşadım ben hiç mutlu değildim herkes öyle olucak değil tabi ki ama keşke beni babam alsaydı yanına
Siz de kendi açinizdan haklısınız...bunu okuyana kadar böyle düşünmemiştim gerçekten.herkes kendi çektiğini bilirben evlenmesin demiyorum ki zaten baba adamı tanımıyor bilmiyor istememesi gayet normal , ben bu konunun çocuk kısmını yıllarca yaşadım ben hiç mutlu değildim herkes öyle olucak değil tabi ki ama keşke beni babam alsaydı yanına
Siz ne yaşadınız bunu kimse bilemez ve tahmin edemez.
Ancak bir elin beş parmağı bile bir değilken, yaşanan şeylerin de aynı olacağı anlamına gelmiyor.
Ebeveynler çocuklarını düşünerek hareket ettikten sonra çok büyük sorunlar olacağını sanmıyorum.
Sizin aileniz bu şekilde davranmamış olabilir.
Ancak herkeste böyle şeyler yaşanacak diye bir kaide yok.
Şahsen ben boşansam, çocuklarımın başka bir adamın gölgesinde olmasını tabii ki istemem.
Ancak genç bir kadın olarak, hayatın tüm yükünü tek başına omuzlarında taşımakta kolay birşey değil.
Karşıma doğru kişi çıksa, neden olmasın derim.
Şartlar ve durumlar değerlendirilerek ve çocukların psikolojileri düşünülerek hareket edildikten sonra zaten neden olmasın ki?
Konu sahibi de zaten bilinçli bir anne.
Önceliği çocuğunda tutan bir anne ki, zaten karşı tarafın saldırılarının da çocuğunu ne kadar etkilediğinin farkında.
Bu konuyu ele alarak, annenin hayatının zehir edilip, hakkı olan yeni hayatını yaşamasına müsade edilmemesi yanlış olan.
Zaten bir anne evladı için en iyi olanı yapmaya yönelik seçimlerde bulunmaya gayret gösterecektir.
Yargısız infaz da doğru değil bence.
Siz de kendi açinizdan haklısınız...bunu okuyana kadar böyle düşünmemiştim gerçekten.herkes kendi çektiğini bilir
Bu konu zaten kanayan yaram :)tabi ki haklısınız annede bir eş bir hayat istemekte haklı ömrünün sonuna kadar yalnız kalması haksızlık , ama işte çocuk olarak çok zor belki küçükken o kadar zor olmaz ama özellikle ergenlik zamanları çok zor geçiyor , çocuk ne kadar annesinin partneriyle arası iyi olsa da çocuk için çok zor işte , bir durumda anneye haksızlık öbür durumda çocuğa haksızlık keşke insanlar evlilikteki sorumluluklarını yerine getirseler de evlilikler boşanmayla sonuçlanmasa her çocuk çekirdek ailesiyle yaşayabilse bu şartlarda olmasa
Bu konu zaten kanayan yaram :)
Yani henüz 30lu yaşlarımın başındayım, talihsiz bir evlilik yaşadım ve bitti.
Kurtulması için kendimce çok çabaladım ama bitti işte.
Hem hiç tanımadıkları bilmedikleri biriyle çocukları aynı evde yaşamaya mecbur bırakmak büyük haksızlık, hem de gencecik yaşınızda küçücük çocukların hem maddi, hem manevi, hem fiziki, hem mental tüm zorluğunu tek başınıza bi kadın olarak hayat boyu sırtlanmak büyük haksızlık..
Karar aşaması da tam burada ortaya çıkıyor zaten.
Yada kararsızlık aşaması, adına ne derseniz artık..
Ne çocuklarınızdan, ne de yaşayacağınız bundan sonra ki hayatınızdan geçemiyorsunuz, attığınız her adım da pişmanlığı getiriyor doğal olarak.
Tekrar evlenseniz ayrı pişmanlık, evlenmeseniz ayrı hesaplaşmalar, acabalar, keşkeler vs.
Sonuçta alacağınız her karar kıyısından köşesinden can yakıyor, vicdana dokunuyor.
Ben şartlarıma göre en iyi kararı aldığımı düşünüyorum ama emin miyim? hiçbirzaman olamıcam elbette.
Siz ikinci evliliğimi çocuklarımın "yeni baba" ları olsun diye mi yaptığımı düşünüyorsunuz?Ben cocuklu olan eslerın yeniden evlenmesine karsıyım. El eldir. Kimse kimseye ana da babada olamaz. Evlenmeden de ask sevgi destek yasanır. Çocuğumun bulunduğu eve el sokturmak ıstemem.
Umarim dedıgınız gıbı olurSiz ikinci evliliğimi çocuklarımın "yeni baba" ları olsun diye mi yaptığımı düşünüyorsunuz?
Yada evlenen kadınların "çocukların yeni bir babaya ihtyacı var yahu nasıl yapsak?" mantığıyla evlendiğini mi sanıyorsunuz?
Ben kimsenin çocuklarıma ana baba olmasını istemiyorum zaten, anaları da babaları da sağ sağlim çok şükür.
Evleneceğim insan, bana, çocuklarıma ve çocuklu hayatın zorluklarına ayak uydursun, yanımda sapasağlam dursun, saygı duysun yeter. Aslında bu kadar basit.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?