- 31 Ağustos 2014
- 665
- 567
- 323
- 36
Arkadaşlar ben yaklaşık beş yıldır evliyim. Eşimle ilk tanıştığımız günlerdeki o heyecanı o kadar özlüyorum ki. Tatlı telaşlar, midende kelebeklerin ucusmasi, ilk elimi tuttuğu andaki o tuhaf ama hoş elektrik, göz göze dakikalarca bakışmak vs... sayısız ilkler yaşamak...
Simdi hayatımızda heyecan kalmadı. Her şey bir rutine bağlandı. İş ev çocuk... birşeyler yapmaya çabalıyorum aslında. Beş yıl önceki gibi olmasa da yine biraz heyecan olamaz mı yine? Eşimle konuştuğumda bunlar o döneme ait şeylerdi diyor. Oysa ben yine onun eli i tuttuğumda gözlerine baktığımda icimin titremesini istiyorum. Sevgim mi azaldı bilmiyorum. Film dizi izlerken böyle sahnelerde ağlıyorum. Sonra kendime kızıyorum bu kadar mı muhtacım diye.
Sizlere sorum şu; bu normal mi? Hayatımıza o heyecanı tekrar nasıl getirebilirim? Böyle tekdüze evlilik bazen gerçekten üzüyor beni
Simdi hayatımızda heyecan kalmadı. Her şey bir rutine bağlandı. İş ev çocuk... birşeyler yapmaya çabalıyorum aslında. Beş yıl önceki gibi olmasa da yine biraz heyecan olamaz mı yine? Eşimle konuştuğumda bunlar o döneme ait şeylerdi diyor. Oysa ben yine onun eli i tuttuğumda gözlerine baktığımda icimin titremesini istiyorum. Sevgim mi azaldı bilmiyorum. Film dizi izlerken böyle sahnelerde ağlıyorum. Sonra kendime kızıyorum bu kadar mı muhtacım diye.
Sizlere sorum şu; bu normal mi? Hayatımıza o heyecanı tekrar nasıl getirebilirim? Böyle tekdüze evlilik bazen gerçekten üzüyor beni
adı üstünde İLK.
Kocama ilk gunku gibi asigim diyenler var.. bu neyin kaffasidir bende merak ediyorum. Ne yeyip ne icer bu adamlar bilmek lazim
