evet kızlar çoğunuzun "sakıııııınnn" diyeceği bir konuyu açtığımın farkındayım.
2 yıla yakın süren bir ilişkim oldu hayatımda hiç olmadığım kadar mutluydum. beni çok seven bana aşk mektupları yazan gözlerimin içine mutlulukla bakan bir sevgilim vardı. zaman zaman hoş olmayan şeyler yaşadık ama sorunlarımızın kaynağı hiç biz değildik. üniversite sınavı olduğu için ayrılmak zorunda kaldık. o dönemde asabiyeti tavan yapmıştı çok huysuzdu bende o dönemde sınavı olduğunu bile bile ilgi istedim baktık olmuyor ayrıldık.. iki ay iletişimimizi koparmadık daha doğrusu o koparamadı ama en sonunda da görüşmeleri kesmek istedi. 2 yıl boyunca hakaret etmediğim sevgilime ağzıma ne geldiyse söyledim. o da aynısını yaptı. kim haklıydı kim haksızdı diye sormayın ikimizde haksızdık ama aylarca ikimizde kendimizi haklı bulduk konuşmadık. daha sonra bir gün dayanamayıp aradım ama telefonunu açmadı bana geri de dönmedi. bir daha da rahatsız etmek istemedim. sınavına rahatça çalışsın aklını karıştırmayım dedim. o arada hoşlandığım biri oldu ama gidip çocukla tanışmadım bile iyiki de tanışmamışım.
eski sevgilimi o kadar özlüyorum kii o benim ilk aşkımdı ilk sevgilimdi. onunda ben ilk aşkıydım. aramıza giren tek şey onun üniversite sınavı oldu. zaten haklı da o yüzden ona kızmıyorum.
kızlar artık barışmak istiyorum fakat öyle onu arayıp yalvarıp yakarmak istemiyorum bu erkeklerin egosunu tatmin ediyor. kendilerini bir şey sanıyorlar. nasıl anlatsam onsuz yaşayabildiğimi görsün ama yine de onu sevdiğimi anlasın istiyorum. uzun süre ilişkimizde aptal aşık rolünü oynadım çok hırpalandım. öyle plan yapmayı beceren bir kız da değilim. onsuz da gayet hayatım güzel ama o varken daha güzeldi. şansımı denemek istiyorum ama bunun yolunu bilmiyorum. önerebilceğiniz bir şey var mı?
2 yıla yakın süren bir ilişkim oldu hayatımda hiç olmadığım kadar mutluydum. beni çok seven bana aşk mektupları yazan gözlerimin içine mutlulukla bakan bir sevgilim vardı. zaman zaman hoş olmayan şeyler yaşadık ama sorunlarımızın kaynağı hiç biz değildik. üniversite sınavı olduğu için ayrılmak zorunda kaldık. o dönemde asabiyeti tavan yapmıştı çok huysuzdu bende o dönemde sınavı olduğunu bile bile ilgi istedim baktık olmuyor ayrıldık.. iki ay iletişimimizi koparmadık daha doğrusu o koparamadı ama en sonunda da görüşmeleri kesmek istedi. 2 yıl boyunca hakaret etmediğim sevgilime ağzıma ne geldiyse söyledim. o da aynısını yaptı. kim haklıydı kim haksızdı diye sormayın ikimizde haksızdık ama aylarca ikimizde kendimizi haklı bulduk konuşmadık. daha sonra bir gün dayanamayıp aradım ama telefonunu açmadı bana geri de dönmedi. bir daha da rahatsız etmek istemedim. sınavına rahatça çalışsın aklını karıştırmayım dedim. o arada hoşlandığım biri oldu ama gidip çocukla tanışmadım bile iyiki de tanışmamışım.
eski sevgilimi o kadar özlüyorum kii o benim ilk aşkımdı ilk sevgilimdi. onunda ben ilk aşkıydım. aramıza giren tek şey onun üniversite sınavı oldu. zaten haklı da o yüzden ona kızmıyorum.
kızlar artık barışmak istiyorum fakat öyle onu arayıp yalvarıp yakarmak istemiyorum bu erkeklerin egosunu tatmin ediyor. kendilerini bir şey sanıyorlar. nasıl anlatsam onsuz yaşayabildiğimi görsün ama yine de onu sevdiğimi anlasın istiyorum. uzun süre ilişkimizde aptal aşık rolünü oynadım çok hırpalandım. öyle plan yapmayı beceren bir kız da değilim. onsuz da gayet hayatım güzel ama o varken daha güzeldi. şansımı denemek istiyorum ama bunun yolunu bilmiyorum. önerebilceğiniz bir şey var mı?