Bir buçuk sene oldu ayrılalı. Kafamı dağıtacak şeyler yaptığım süre içersinde aklıma bile gelmiyo diyebilirim. Ama bir anda, hiç onla alakalı bişey bile yokken aklıma gelmesi, yaşadığım acıları bana tekrarlatıyo. Herkes "zaman" derdi, "zaman herşeyin ilacı". Unutulmuyo kızlar, ne yaparsanız yapın. Sadece onsuzluğa alışıyosunuz, ne kadar yalancı, ne kadar şerefsiz, ne kadar adam olmasa bile.
Çok şey yaşadım, yalanlar dolanlar, ailesinin beni istememesi, ama aramıza hiç başka biri girmedi. Yine de değişmedi sonuç. Biz birbirimizi severken ayrıldık. Evlenmemize 23 gün kala, günlerce her hazırlığı yapmışken yarı yolda bırakıldım. Hiç bişey yemedim, içmedim, 12 kilo zayıfladım 20 günde. Her gün ağladım, aldım gelinlik ayakkabılarımı elime geceleri, onları sevdim. Eşyalarıma baktım, evimiz için aldığımız tüm eşyalara, ortadaydı her şey, çünkü tuttuğumuz eve yerleştirecektik artık. İnanmadım, biz 7 yıldır beraber olupta, evlenicekken nasıl ayrılabilirdik. Ailesi tek kelime etmedi, aramadılar bile, neden bitti diyen olmadı onun ailesinden. Zaten istemiyolarmış, neden arasınlar ki, istediklerine kavuştular. Çok sabrettim, herşeye, sadece onunla olsun sonumuz diye. Ama olmadı.
Ben bi adamı büyüttüm, 20 yaşından 27 yaşına kadar. İşsizdi, işe girsin diye uğraştım, ailesi benim oğlum çalışmaz derken bile. Yıllarca uğraştım. Adam ettim onu ben, biliyorum çok şey öğrettim ben ona. Merhameti öğrettim, sevmeyi öğrettim, sevilmeyi öğrettim, sadakati öğrettim, çalışmayı öğrettim, paranın sevgiden asla üstün olamayacağını öğrettim, yuva kurmayı öğrettim. Evet yuva kurmayı öğrettim ona ben. Evliliğin her hazırlığını öğrettim. Ve o bir başkasıyla 5-6 ay içinde yuvasını kurmuş. 7 yılda bana giydiremediği gelinliği, bir başkasına nasıl giydirebildiğini hala anlayamadım.
Sevmek bu değil, sevginin üstü bu kadar kolay kapanmaz. Benimki sevgiydi, onunki neydi bilemiyorum. Adını ben koyamadım. Ama ben sevdiğim adamı neredeyse ellerimle evlendirdim. Unutabilir miyim bunu? Hayır, alışıyorum ama zamanla. Zaman zaman gözyaşlarıma engel olamasamda, umudumu kaybetmek istemiyorum yeniden sevebilmek için...
