Eski sevgiliyle arkadaş kalnımlı mı?

Kızlar, eski sevgiliyle arkadaş kalınmalı mı yoksa kalınmamalı mı ? Siz ne düşünüyorsunuz bu konuda ?

canım bence arkadaş kalmak istesende olunmuyo ya eğer aranızda çok büyük bir aşk olduysa çok zor ama kısa süreli bir ilişki yaşayıp ayrıldıysanız deneyebilirsin bence

bence kalınmamalı bi zamanlar bi şeyler paylaştığın gönlünü verdiğin insanla arkadaşlık yokya o zaman hayır gelmemiş arkadaş kalıncamı gelecek sanki ben kalmazdım

arkadaş kalınamaz bence..
sonuçta bi zamanlar çok farklı şeyler paylaşılmış..
onları unutup, hiçbir şey yokmuş ve olmamış gibi davranılamaz bence..

tekrar barısmaya acılan kapıdır arkadaş kalalım..yada en can alıcı intikam biçimi.. aranızdakı saygıyı yok edıp canınızın yanmasına sebep olur..Sevmemiş olsanız bile hayatında baska bırı oldugunu oldugunu duymak çok kötü bi duygudur dişi için..

asla arkdaş kalınmaz..çok saçma ..nasıl yani ..eevlendiniz diyelim..eşinize ay sadece arkadaşız ,eskiden sevgiliydik ,gezdik tozduk öpüştük koklaştık ama şimdi arkdaşız mı diyeceğiz..hiç bana göre değil erkeklerin d e bunu kabul edeceklerini sanmıyorum

Asla ve asla eski sevgiliyle arkadaş kalınmamalı
Bir insanla anlaşamayıp ayrılıyorsanız zaten arkadaş olarak da anlaşamazsınız,
yok bizim problemimiz yok diyorsanız zaten ayrılmayın, sevgili kalın. Mantığa da
ters sevgiliyle arkadaş kalınması..

eeeeee murat boz bile ne demiş,kalamam arkadaş git,madem yarımsın bari bit..
lütfen ne bir selam ne bir söze dayanamam haydi git....defolllllllllll demiş:)) demekki kalınmıyo

Ne kadın arkadaş kalmayı göze alabilir Nede erkek. Heleki sevgin devam ediyorsa

bence arkadaş kalma olasılığı bu iki kişinin arasında yaşananın seviyesine bağlı. Yani hiç bişi hissetmemiş biri elbetteki arkadaş kalabilir. Fakat en ufak dahi olsa birşeyler hissetmiş olanlar bence kesinlikle arkadaş kalamaz. Arkadaş kaldıkları sürece o hissettiklerini hatırlarlar çünki.

erkek dostun bile mümkün olmadığı günümüzde eski sevgiliden dost olur mu...eğer ortada dost kalalım teklifi varsa nedeni genellikle açık kapı bırakmak istemektir...yani ben bi takılayım böyle eğer istediğimi aradığımı bulamazsam sana, sözde dost olarak geri dönüş yaparım demektir benm görüşüm

Kesinlikle kalınmamalı, kalınamaz da zaten. Bencede karşı taraf arkadaş kalalım dediyse eğer açık kapı bırakma isteğindendir. Ne biliyım hiç mantıklı gelmiyor. Bir zamanlar aşık olduğun adam arkadaşın kalamaz. Oldu olacak bir de yeni ilişkisini anlatsın. Arkadaşlar böyle yapar çünkü. Bunu kaldırabileceğini düşünmüyorum her iki tarafın da.

Rosemaryy .!.:

Kızlar, eski sevgiliyle arkadaş kalınmalı mı yoksa kalınmamalı mı ? Siz ne düşünüyorsunuz bu konuda ?

Genişletmek için tıkla...

eğer hala bi sevgi yoksa içinde kalırsın ama sevgi varsa kalamazsın sen ondan sürekli aşk sözleri duymak istiycen o arkadaşça davrancak acı çekicen... biyerde bişey vardı paylaşayım..
bunları kaldırabilirsen arkadaş kal............................




Arkadaş kalalım ne olur? dedi gözlerimin içine bakarak.. ses çıkaramadım, çünkü boğazıma düğümlenmişti kelimelerim.. oturduğumuz banktan kalkıp sahile doğru ilerledi.. bakakaldım arkasından.. ve onu ne kadar çok sevdiğimi düşündüm.. ama o bana dost kalmamız gerektiğini söylüyordu..

düşündüm sonra, dost kalabilir miyim diye? "hayır, dost falan olamayız" dersem bir daha göremeyecektim, "peki dost kalalım" dersem bundan sonra yine görme şansım vardı..

denizi izledi biraz, gün batıyordu, güneşin kızıllığı o kadar güzeldi ki.. ama yine de içimi aydınlatamıyordu.. sonra döndü yanıma.. - çok iyisin ve ben seni kaybetmek istemiyorum! dedi o içimi parçalayacak kadar güzel sesiyle.. ben de onu kaybetmek istemiyordum, dost kalmayı kabul edecektim mecburen.. ne olursa olsun onu görebilmek pahasına içime gömecektim aşkımı..

iki dost olarak ayrıldık deniz kenarından.. sonra birkaç kez aradı beni.. her telefon çalışında kalbim yerinden fırlayacak gibi oluyordu.. önceleri ben telefonu açıp alo deyişimde karşıdan "aşkıııım" diye bir ses duyardım.. ama artık sıradan, kupkuru bir "alo" duyuyordum sadece.. çünkü artık arkadaştık.. havadan sudan konuşuyorduk, bana arkadaşlarını anlatıyordu.. hep konuşmanın arasında "aşkım" diyesim geliyordu ama diyemiyordum.. ondan bekliyordum hep o lafı, ama sonra sevgili değil, arkadaş olduğumuzu hatırlıyordum..

insanın kalbi acır mı hiç? evet, benim işte o anda kalbim acıyordu.. soyut değil, somut, fiziksel bir acı.. böyle konuştuk birkaç kez.. sonra bir gün bir cafede buluştuk sohbet etmek için.. her zamanki gibi yine o aramıştı, dertleşmek istiyordu.. sıkıntılıymış biraz.. - nasılsın? dedim.. - iyi sayılır, kafam karışık biraz.. - neden? baktı yüzüme.. - aşık oluyorum galiba, dedi..

işte o anda kendimi dünyanın en mutlu erkeği sanmıştım.. evet, bana yeniden aşık oluyordu.. "iyi ki kabul etmişim dost kalmayı" diye geçirdim aklımdan.. işe yaramıştı, yeniden sevmişti beni.. çocuklar gibi sevinçliydim, yerimde duramıyordum.. farkında olmadan bir gülümseme yayılmıştı yüzüme..

- hayırdır, pek sevindin galiba, dedi gülümseyerek.. - tabi ki sevindim.. senin mutluluğun aynı zamanda benim mutluluğum.. tabii farkettirmemem lazımdı anladığımı, sanki başkasına aşık olduğunu sanmışım gibi davranmalıydım..

- ee, kim bu şanslı erkek? kafasını önüne eğmesine bir anlam verememiştim.. gözlerini benden saklıyordu sanki.. sonra kaldırdı kafasını, boş gözlerle baktı bana..

- aslında sana bunu anlatmamam lazım ama beni senden başka dinleyen, anlayan dostum yok! sana içimi dökmek istedim, dedi.. bu dostluk muhabbeti iyice canımı sıkmaya başlamıştı artık, ama sabretmeliydim yine de.. - dinliyorum..

- bizim iş yerindeki murat var ya, işte ondan hoşlanıyorum.. ne yapacağımı da bilmiyorum, bana yardım et.. gözlerim kararmaya başladı.. yeniden o kalp acısı nüksetti göğsümde.. anlatılamayacak bir acıydı bu.. kafamı dışarı çevirdim.. oturduğumuz cafeden sahil gözüküyordu.. sahildeki bankta bir çift oturuyordu, birbirlerine sarılmış öylece duruyorlardı.. sonra iki damla yaş damladı gözlerimden.. yüzüm ateş gibi yanıyordu, sırtımdan soğuk terler akıyordu.. gözlerimden yaşlar süzülürken baktım son kez sevdiğimin güzel yüzüne.. o ise bana boş gözlerle bakıyordu.. yavaşça kalkıp sahile indim.. ve ağladım.
O zaman anladım seven arkadaş kalamazmış