Eskisi gibi hissetmemek

nazella

Üye
Kayıtlı Üye
18 Ocak 2023
10
3
Merhabalar, 6 aylık evliyim. Eşimle 4 yıllık uzak mesafe ilişkisi sonrası birbirimizi severek evlendik. Farklı şehirde okuduğum ve çalıştığım için uzak kaldık ama her fırsatta görüştük birlikte vakit geçirdik . Evlendikten bikaç ay sonra başladı huzursuzluklarım. eskisi gibi sevilmediğimi bunu hissetmediğimi düşünüyorum. Sanki evlendiğim adam başka biriymiş gibi hissediyorum. Bakışı bile değişti diyorum. Gözlerinin içi gülüyordu şimdi onu göremiyorum. Bunu kendisine de söylüyorum. Tartıştığımız zamanlarda sanki düşmanımmış gibi haklı olmaya ısrarla kendi dediğini anlatmaya çalışıyor. “ ben onu demedim, ben bunu mu dedim. Sözümü kesmesen anlatacam. Dinlesen bir anlıcan ..” gibisinden müdahale ediyor. sürekli bunu yapıyor. Sanki ben onu dinlemiyormuşum anlamıyormuşum gibi davranıyor bu daha çok moralimi bozuyor.
Bana hiç sesini yükselttiğini hatırlamıyorum evlenmeden önce, ama şimdi o kadar rahat bir şekilde kızıyor ki içim parçalanıyor ben bunu hak etmedim diye düşünüyorum ve oturup ağlıyorum. İstisnasız her sesini yükselttiğinde bunu yaşıyorum. Evlilikte mutlu olmadığımı düşünüyorum. Bunu çok net bir şekilde hissediyorum. Çünkü Beklentim daha farklıydı. Eşim hep yanımda olucak her şeyi birlikte yapıcaz, birlikte vakit geçireceğiz birbirimizi üzmeyeceğiz gibisinden düşünüyordum . Ama şimdi onun işten gelip yemekten sonra koltuğa kurulup telefona gömülmesini izliyorum. Arkadaşlarıyla buluşacağı zaman öyle mutlu oluyor ki gözleri gülüyor bir enerjik fln işte bu halinin evlendikten sonra geçtiğini görüyorum. Bende niye geçmedi diye düşünüyorum. Ben daha çok evime ve eşime odaklandım. Şikayetçi değilim bundan. Ama sanki ben böyle yaptıkça değer görmüyormuşum hissi geliyor. Sırf o mutlu olsun diye istediği şeyler için ekstra uğraşıyorum. O mutlu olunca beni de mutlu eder sever diye düşünüyorum. Sanki görmek istediğim sevgi için ben uğraşıyorum ben hak etmeye çalışıyorum gibi🙄 Eşimi karşıma alıp konuştum. Rahatsız olduğum durumları anlattım. Eskisi gibi sevmiyorsun sanki dedim vs. Sana öyle geliyordur. Ben hala aynıyım gibisinden şeyler söyledi. Ona göre sorun yok herşey gayet normal. Ama ben öyle hissetmiyorum. Artık en ufak bir tartışmada ciddi ciddi beni sevmediğini benimle geçinmeye gönlü olmadığını düşünüyorum ve boşanmalıyım diyorum kendi kendime. Boşansam ne yaparım diye düşünüp planlar yapıyorum 🙄 sizce normal mi ? Evliliğimiz oturmadığı için mi böyle hissediyorum. Yoksa abartıyor muyum sorun bende mi ? Ne yapabilirim mesela ..
 
uzak mesafe ilişkisi bu yüzden iyi değil. bende uzak mesafe ilişki sonrası evlendim ve bu büyük bir hata oldu tam anlamıyla tanıyamıyorsun çünkü. birde aynı evin içine girdikten sonra herşey daha da belli oluyor adamın yapısı bu mayası bu demek ki. evlenince rahatladı çoğu erkek gibi.
 
Sorumluluklar ağır gelmiş. Evlilik sevgililik gibi laylaylom değil tabi. Geçim derdi var. Adam size bakınca ahu gözlerinizi, pamuk yüzünüzü değil, kira fatura market ihtiyacı, düğün borcu eşya taksidi görüyor.
Düğün borcumuz yok. Evimizde kira değil. Sadece faturaları ödüyor. Market alışverişi de bende. Aslında o kadar geçim derdi yok gibi..
 
Merhabalar, 6 aylık evliyim. Eşimle 4 yıllık uzak mesafe ilişkisi sonrası birbirimizi severek evlendik. Farklı şehirde okuduğum ve çalıştığım için uzak kaldık ama her fırsatta görüştük birlikte vakit geçirdik . Evlendikten bikaç ay sonra başladı huzursuzluklarım. eskisi gibi sevilmediğimi bunu hissetmediğimi düşünüyorum. Sanki evlendiğim adam başka biriymiş gibi hissediyorum. Bakışı bile değişti diyorum. Gözlerinin içi gülüyordu şimdi onu göremiyorum. Bunu kendisine de söylüyorum. Tartıştığımız zamanlarda sanki düşmanımmış gibi haklı olmaya ısrarla kendi dediğini anlatmaya çalışıyor. “ ben onu demedim, ben bunu mu dedim. Sözümü kesmesen anlatacam. Dinlesen bir anlıcan ..” gibisinden müdahale ediyor. sürekli bunu yapıyor. Sanki ben onu dinlemiyormuşum anlamıyormuşum gibi davranıyor bu daha çok moralimi bozuyor.
Bana hiç sesini yükselttiğini hatırlamıyorum evlenmeden önce, ama şimdi o kadar rahat bir şekilde kızıyor ki içim parçalanıyor ben bunu hak etmedim diye düşünüyorum ve oturup ağlıyorum. İstisnasız her sesini yükselttiğinde bunu yaşıyorum. Evlilikte mutlu olmadığımı düşünüyorum. Bunu çok net bir şekilde hissediyorum. Çünkü Beklentim daha farklıydı. Eşim hep yanımda olucak her şeyi birlikte yapıcaz, birlikte vakit geçireceğiz birbirimizi üzmeyeceğiz gibisinden düşünüyordum . Ama şimdi onun işten gelip yemekten sonra koltuğa kurulup telefona gömülmesini izliyorum. Arkadaşlarıyla buluşacağı zaman öyle mutlu oluyor ki gözleri gülüyor bir enerjik fln işte bu halinin evlendikten sonra geçtiğini görüyorum. Bende niye geçmedi diye düşünüyorum. Ben daha çok evime ve eşime odaklandım. Şikayetçi değilim bundan. Ama sanki ben böyle yaptıkça değer görmüyormuşum hissi geliyor. Sırf o mutlu olsun diye istediği şeyler için ekstra uğraşıyorum. O mutlu olunca beni de mutlu eder sever diye düşünüyorum. Sanki görmek istediğim sevgi için ben uğraşıyorum ben hak etmeye çalışıyorum gibi🙄 Eşimi karşıma alıp konuştum. Rahatsız olduğum durumları anlattım. Eskisi gibi sevmiyorsun sanki dedim vs. Sana öyle geliyordur. Ben hala aynıyım gibisinden şeyler söyledi. Ona göre sorun yok herşey gayet normal. Ama ben öyle hissetmiyorum. Artık en ufak bir tartışmada ciddi ciddi beni sevmediğini benimle geçinmeye gönlü olmadığını düşünüyorum ve boşanmalıyım diyorum kendi kendime. Boşansam ne yaparım diye düşünüp planlar yapıyorum 🙄 sizce normal mi ? Evliliğimiz oturmadığı için mi böyle hissediyorum. Yoksa abartıyor muyum sorun bende mi ? Ne yapabilirim mesela ..
Kaçan kovalanır. Eşinin üstüne belliki çok düşüyorsun. Birinin hayatını kendi hayatından çok fazla üstün tuttuğun vakit onların gözünden düşersin. Çok fedakarlık nankörlük getirir, bunu hiç unutma. Sen kendi özel hayatını, arkadaşlarını, hayattaki amaçlarını sırf onun için x etmişsin galiba. Eğer dışa dönük, özgüvenli, ve onun peşinde çok takılmayan bir kadın olursan belki yola getirisin.
 
Abartmıyorsun
İlk ilişkin mi bu?
Tüm erkekler böyledir çünkü, elde edene kadar bulutlarin üstünde yaşatır, elde edince sıkılır.
Kadınlar da tam tersi, kanun böyle
İyi erkekler de vardır mutlaka ama ben bunca yıllık hayatimda bir tane gördüm, o çiftin de sırlarını çözemedim
 
Kaçan kovalanır. Eşinin üstüne belliki çok düşüyorsun. Birinin hayatını kendi hayatından çok fazla üstün tuttuğun vakit onların gözünden düşersin. Çok fedakarlık nankörlük getirir, bunu hiç unutma. Sen kendi özel hayatını, arkadaşlarını, hayattaki amaçlarını sırf onun için x etmişsin galiba. Eğer dışa dönük, özgüvenli, ve onun peşinde çok takılmayan bir kadın olursan belki yola getirisin.
İşte böyle yapınca da bir yerden sonra ben uzaklaşıyorum. Niye evlendik o zaman biz diyorum birlikte vakit geçirmiceksek..
 
Abartmıyorsun
İlk ilişkin mi bu?
Tüm erkekler böyledir çünkü, elde edene kadar bulutlarin üstünde yaşatır, elde edince sıkılır.
Kadınlar da tam tersi, kanun böyle
İyi erkekler de vardır mutlaka ama ben bunca yıllık hayatimda bir tane gördüm, o çiftin de sırlarını çözemedim
ilk ciddi ilişkim..
Çok saçma işte Evlenmeden önce evlilik için can atıp her şeyi ona göre ayarlayıp evlendikten sonra da böyle davranmasını kabullenemiyorum
 
Sevilmek hakedilen bir sey degil. Esiniz haketmiyor mesela ama ugrasiyorsunuz seviyorsunuz degil mi? Seviyorsa seviyordur sevmiyorsa sevmiyordur mantik işi degil bu yani.

Uzak ilişkideyken evlenmek bana göre zaten hata riskini cok yukseltiyor. Uzaktan uzaga ayda 1-2 görünce tabi gözü güler insanin. Yan yana gelince fis cikabilir.
 
İşte böyle yapınca da bir yerden sonra ben uzaklaşıyorum. Niye evlendik o zaman biz diyorum birlikte vakit geçirmiceksek..
Ama sizin bunu yapmaktaki asıl amacınız onu kendinize çekmek. Bu bir süreç. Biraz kendinize odaklanmış rolü yapmanız gerek. Yoksa siz mi ömür boyu onun peşinden koşup gözünde daha da düşmeyi tercih edersiniz? Unutmadan, her zaman bakımlı, hoş kokulu olmayı da unutmayın eşinizin yanında. Cinselliği de dinç tutmak için hoş gecelikler falan giyin. Aman sakın çocuksu pijama, bol eşofman falan giymeyin ha. Erkekler gerçekten çok soğuyor o zaman.
 
Merhabalar, 6 aylık evliyim. Eşimle 4 yıllık uzak mesafe ilişkisi sonrası birbirimizi severek evlendik. Farklı şehirde okuduğum ve çalıştığım için uzak kaldık ama her fırsatta görüştük birlikte vakit geçirdik . Evlendikten bikaç ay sonra başladı huzursuzluklarım. eskisi gibi sevilmediğimi bunu hissetmediğimi düşünüyorum. Sanki evlendiğim adam başka biriymiş gibi hissediyorum. Bakışı bile değişti diyorum. Gözlerinin içi gülüyordu şimdi onu göremiyorum. Bunu kendisine de söylüyorum. Tartıştığımız zamanlarda sanki düşmanımmış gibi haklı olmaya ısrarla kendi dediğini anlatmaya çalışıyor. “ ben onu demedim, ben bunu mu dedim. Sözümü kesmesen anlatacam. Dinlesen bir anlıcan ..” gibisinden müdahale ediyor. sürekli bunu yapıyor. Sanki ben onu dinlemiyormuşum anlamıyormuşum gibi davranıyor bu daha çok moralimi bozuyor.
Bana hiç sesini yükselttiğini hatırlamıyorum evlenmeden önce, ama şimdi o kadar rahat bir şekilde kızıyor ki içim parçalanıyor ben bunu hak etmedim diye düşünüyorum ve oturup ağlıyorum. İstisnasız her sesini yükselttiğinde bunu yaşıyorum. Evlilikte mutlu olmadığımı düşünüyorum. Bunu çok net bir şekilde hissediyorum. Çünkü Beklentim daha farklıydı. Eşim hep yanımda olucak her şeyi birlikte yapıcaz, birlikte vakit geçireceğiz birbirimizi üzmeyeceğiz gibisinden düşünüyordum . Ama şimdi onun işten gelip yemekten sonra koltuğa kurulup telefona gömülmesini izliyorum. Arkadaşlarıyla buluşacağı zaman öyle mutlu oluyor ki gözleri gülüyor bir enerjik fln işte bu halinin evlendikten sonra geçtiğini görüyorum. Bende niye geçmedi diye düşünüyorum. Ben daha çok evime ve eşime odaklandım. Şikayetçi değilim bundan. Ama sanki ben böyle yaptıkça değer görmüyormuşum hissi geliyor. Sırf o mutlu olsun diye istediği şeyler için ekstra uğraşıyorum. O mutlu olunca beni de mutlu eder sever diye düşünüyorum. Sanki görmek istediğim sevgi için ben uğraşıyorum ben hak etmeye çalışıyorum gibi🙄 Eşimi karşıma alıp konuştum. Rahatsız olduğum durumları anlattım. Eskisi gibi sevmiyorsun sanki dedim vs. Sana öyle geliyordur. Ben hala aynıyım gibisinden şeyler söyledi. Ona göre sorun yok herşey gayet normal. Ama ben öyle hissetmiyorum. Artık en ufak bir tartışmada ciddi ciddi beni sevmediğini benimle geçinmeye gönlü olmadığını düşünüyorum ve boşanmalıyım diyorum kendi kendime. Boşansam ne yaparım diye düşünüp planlar yapıyorum 🙄 sizce normal mi ? Evliliğimiz oturmadığı için mi böyle hissediyorum. Yoksa abartıyor muyum sorun bende mi ? Ne yapabilirim mesela ..
Bazı insanlar evlilik sorumluluğunu almakta zorlanıyor, sudan çıkmış balık gibi oluyorlar, yıllardır tanıdığı insanla dahi olsa biriyle pat diye aynı evde yaşamak için bi alışma tanışma süreci oluyor.. Tanışma diyorum çünkü kimse dışarıda (sevgililikde) evde olduğu gibi değildir tamamen..

Eşinizin üstüne o kadar düşmeyin, onu değil kendinizi mutlu etmek için uğraşın, beklentinizi çok yüksek tutmayın daha doğrusu biraz gerçekci beklentiler içine girin, şimdiki zamanda çoğu kişi yemeğini yiyip telefonu alıp koltuğa seriliyor.. Çalışmadığınız günlerde bi akşam yürüyüşü, alışveriş, gezme tozma yapılır ama hergün her şey birlikte yapılamaz bence..

Kendinizi çok yıpratmayın, biraz zaman verin..
 
Hayır abartmıyosunuz sadece erkeklerin doğası bu çok ilişki geçmişiniz yok sanırım erkekleri iyi tanımıyo olabilirsiniz.Onlar da tam bi avcı ruhu vardır hep peşten koşmak isterler siz sürekli koşulsuz sevgi ve birlikte olmak isterseniz onu bunaltır arkadaşlarına itersiniz bi laf var erkekler sabun gibidir çok sıkarsan elinden kayar diye o misal.Size tecrübemle tavsiyem sakın ona benle ilgilenmiyosun niye böylesin demek yerine o dışarımı çıktı sizde arkadaşlarınızla çıkın kendinizi geri çekin sevmesi için çırpınmayın daha da batarsınız bunları yapın kendinize yeni odaklar edinin ondan ilginizi bi süre çekin hala aynıysa tam anlamıyla sevmiyo demektir o zamanda lütfen çocuk olmadan ayrılın çocuk olunca hiç ayrılamıcaksınız ve mutsuz bi evliliğe mahkum olucaksınız akıllı adımlar atın hiçbişey için geç değil.
 
Bazı insanlar evlilik sorumluluğunu almakta zorlanıyor, sudan çıkmış balık gibi oluyorlar, yıllardır tanıdığı insanla dahi olsa biriyle pat diye aynı evde yaşamak için bi alışma tanışma süreci oluyor.. Tanışma diyorum çünkü kimse dışarıda (sevgililikde) evde olduğu gibi değildir tamamen..

Eşinizin üstüne o kadar düşmeyin, onu değil kendinizi mutlu etmek için uğraşın, beklentinizi çok yüksek tutmayın daha doğrusu biraz gerçekci beklentiler içine girin, şimdiki zamanda çoğu kişi yemeğini yiyip telefonu alıp koltuğa seriliyor.. Çalışmadığınız günlerde bi akşam yürüyüşü, alışveriş, gezme tozma yapılır ama hergün her şey birlikte yapılamaz
Haklısınız. Evlilik ağır geliyor muhtemelen genel olarak da biraz rahat karaktere sahip eşim. Tavsiyeleri dikkate alacağım bakalım zaman ne gösterecek
 
Anlıyorum. Besbekar adamken bir anda teke düşmek koydu belki de, bazılarında öyle tripler olabiliyor. Potansiyelini harcadıklarını düşünebiliyorlar.
Uzak mesafe ilişkisine kalmış adam.yanıbaşında kadın bulamamış ne potansiyeli? Buradaki bazı üyeler de sanıyor ki herkes Johnny sins.😀
 
Son düzenleme:
Kaçan kovalanır. Eşinin üstüne belliki çok düşüyorsun. Birinin hayatını kendi hayatından çok fazla üstün tuttuğun vakit onların gözünden düşersin. Çok fedakarlık nankörlük getirir, bunu hiç unutma. Sen kendi özel hayatını, arkadaşlarını, hayattaki amaçlarını sırf onun için x etmişsin galiba. Eğer dışa dönük, özgüvenli, ve onun peşinde çok takılmayan bir kadın olursan belki yola getirisin.
işte bu tarz hesaplara girilen ilişki ideal ilişki değil zaten.anlıyorum sevgiye dayanan bir ilişki bulmak çok zor ama bulamayan bence evlenmemeli.bu nedir yani onu dersen yanlış anlar mı, bunu yaparsam gözünden düşer miyim? Çok sevgi gösterirsem şımarır mi? Devlet mi yönetiyoruz, ilişki mi yaşıyoruz belli değil.evlenmeden de gayet güzel yaşanıyor ya.niye bu kadar takılıyor bizim kadınlar?
 
işte bu tarz hesaplara girilen ilişki ideal ilişki değil zaten.anlıyorum sevgiye dayanan bir ilişki bulmak çok zor ama bulamayan bence evlenmemeli.bu nedir yani onu dersen yanlış anlar mı, bunu yaparsam gözünden düşer miyim? Çok sevgi gösterirsem şımarır mi? Devlet mi yönetiyoruz, ilişki mi yaşıyoruz belli değil.evlenmeden de gayet güzel yaşanıyor ya.niye bu kadar takılıyor bizim kadınlar?
Ama dini ve sosyal nedenleri benimsemiş insanlar evlenmeden birlikte yaşamaya hoş bakmaz. Yani evlilik kötü bir şey değil. evliliği dinç tutmak için çaba sarf etmek gerek. Hoyratça davranmak olmaz. Karşı sana değerli hissettirmiyorsa ya salarsın ya da onu seviyorsan taktik yaparsın. Yani başka çare var mı? Olsa herkes boşansın o zaman. Olur mu hiç öyle!?
 
Uzak mesafe ilişkisine kalmış adam.yanıbaşında kadın bulamamış ne potansiyeli? Buradaki bazı üyeler de sanıyor ki herkes Johnny sins.😀
Ben sanmıyorum adam kendini öyle sanıyor olabilir. Bazıları sanıyor ki gökten tepelerine .m yağacak da evdeki mani oluyor. Çabuk unutuyolar geldikleri yeri.
 
X