Hissiyatlarınız ne yazık ki gerçek.Eşimi her ailesine kalmaya gönderdiğim de bana siz bakacaksınız yaşlandığım da ki olması gereken bu evlatlar büyüklerine yaşlandıkların da yardımcı olmak zorunda ,gelinim evimi temizlemeye gelsin (çalışıyorum kendime yetişemiyorum çok net görüyor),her yaz memleketlerine fındığa giderler gelin gelsin de orada yardım etsin işçilere yemek yapsın ,6 aylık evliyim işlerimiz çok iyi gitmedi kredi taksitimiz var ve sürekli oğluna bebek bebek diyen bir kayınvalidem var biz kendi karnımızı artık zor doyuruyoruz karın doyurmayı geçtim daha çok yeni evliyim sürekli bebek isteyen ama ben bakamam kimse bana çocuğunu vermesin(benim dışımda 2 gelini daha var)diyen bir kayınvalidem var.Bunlar konum dışında ama önyargılı olduğumu düşünmüşsünüz eşimin ister istemez tepkili olduğunu bazen hissediyorum.
İnsanları olduğu gibi kabul ediyorum fakat onlar zorla da olsa hayatlarında olmamı istiyorlar(her hafta sonu kayınvalidemin amcanlar gelsin teyzenler gelsin,bi mevlüt okut,şunu da çağır oğlum demesi gibi bunları direk eşime söylemesi gibi)
Maddi durumlarına gelince kayınpederimin maaş var eşim bekarken bir araba almıştı biz flört dönemindeyken o bizim tek birikimimizdi onunlar planlar yapıyorduk.Gün geldi eşyalar vs alınacak tek dayanağımız oydu kayınvalidem, kayımpederim değil sadece kayınvalidem o evin arabası dedi önce sattırtmadı artık düğüne 1 ay kaldı ve ortada birşey yoktu satıldı eşime aitken sadece içinden 13.000 tl verilip geri kalanı kendi evine benimle aynı dönem koltuk takımı buz dolabı aaa bu halı buraya uymadı deyip onu tamamlayen biri.
Eşimle ortak aldığımız bir kararla evimize pek teknolojik alet sokmadık.Tv,bilgisayar gibi.Aslında alacak paramız da yoktu tv olabilirdi sadece haber için açabilirdik ama alamadık.Kayınvalidem ne yaptı bizden bir kaç ay sonra en iyisinden evine dev ekran tv aldı.Gelince de ayyy tv siz canınız sıkılmıyor mu sizin der ve ya onlara gidince açın izleyin sizde yok hevesinizi alın der.Vel hasıl böyle biri işte...Yapmam gerekense dediğiniz gibi:
Biraz empati yapmayı deneyin ve insanları olduğu gibi kabullenin.