Merhaba kızlar,
Özür dileyerek sizlere bir soru sormak istiyorum.Bu benim ikinci evliliğim.İlk eşimle tanıştırılarak evlendik ve ikinci ayda ayrı yaşamaya başladık.Daha sonrada çocuğun doğmasını bekleyip doğar doğmaz boşandık.Zaten o ilk ayda pek öyle sevgi kelebekleri gibi değildik.1 ay önce aşkımla evlendim...
Herşey çok güzel gidiyor,birbirimizin yanından bir saniye ayrılamıyoruz ama geceleri artık bana işkence gelmeye başladı.Nasıl desem ,biraz durulur sandım ama isteği azalmıyor,çok da uzun suruyor,ben çok yorulmaya başladım bu durumdan.Beraber olmakla sıkıntım yok,onu çok sevıyorum ama sıklığı benı yoruyor.Daha öncede evliydim ama zaten ilk günlerden pek konuşmuyorduk,yakın degıldık.Bu ılk normal evlılıgım.Herkeste durum böylemıdır?Bunun sonu olur dımı?Artık bıkmaya başladım.Şaka yollu söylüyorum ,tamam aşkım diyor,sonra bakıyorum hooppp...Annemi bahane edip bu gece annemlere geldım.açıkca konusmalımıyım?yoksa duzelır mı?