- Konu Sahibi perrmanganat
- #81
20 yıllık evliim ben.alttan aldım olmadı üste çıktım olmadı.ben de küstüm olmadı hiçbirşey yokmuş gibi davrandım olmadı.konuştum güzellikle hiç tınmadı.küsmesi için zaman ve mekan hiç farketmedi.kandil olur bayram olur düğün cenaze olur,allah ne verdiyse artık.bu arada herkese reziliz çünkü belli etmeme huyu da yok.neyse anneme anlattım boşanıcam diye kızım herkesin kötübir huyu var sabret artık mutlu evlilik mi kaldı dedi sabretmeye devam ettim.taki pazardan onun istediği kayısıyı almadık diye küsene kadar(bu arada bu adam 47 yaşında)evde kayınvalidemler de var.bana birşeyler olmaya başladı.resmsn yanardağ gibi kabardı içim ve birden patladı.öyle bir sinir krizi geçirdim ki akıllara ziyan.eşim korkudan neyapacağını şaşırdı.doktora götürmek istedi.beni bu hale getirdiği için kendisinin gitmesi gerektiğini söyledim.doktora olanları anlatmayacağımı mı sanıyorsun dedim.korkudan dr lafı edemedi bir daha.tabi daha da çaresiz kaldı o zaman..öğlen 3ten gece 12ye kadar aralıksız ağladım.o halde annemi de aradım .ben bu hale geldim daha ne kadar sabretmem lazım diye.tabii annem de çok korktu.oraya mı geleyim başka yere mi gideyim dedim annemin etekler tutuştu.bu arada blöf falan yapmıyordum asla.çok kararlıydım.herkesin derdi kendine büyük muhakkak ama bu küsen eş problemini yaşamayan bilemez,ne kadar ama ne kadar yıpratıcı birşey olduğunu anlayamaz .allah ta yaşatmasın zaten .neyse kayınvalidem de buna bir girişti seni rahat mı tepiyor diye.bunun kaçacak yeri kalmadı.bu olay ramazandan 1 hafta önce oldu.daha çok yeni.eşim henüz küsmeye teşebbüs dahi edemedi ama ilerisi ne olur bilemem tabi.ama tek bildiğim asla katlanmayacağım.sanırım bunu o da anladı ve tıpış tıpış değişti.işin özeti sorunların çözümünde kararlılık çok önemli.fakat o aşamaya gelebilmek te tabi ki kişiye göre değişir ama çok zaman alıyor.allah bu durumda olan herkese yardım etsin.dilerim sizin yanardağ geç harekete geçmez
bilirim ben bu patlamaları...içinde tutar tutar biriktirirsin..tek istediğin herkes iyi olsun herkesin gönlü olsundur ..herkesi memnun edersin mutlu edersin..ama sıra sana gelince. kimse kıpırtatmaz tırnağını...çünkü alışmışlar mutlu edilmeye..sen robotsun sen üzülmezsin sen kırılmazsın sen ağlamazsın..
ama öyle bir zaman gelirki içindeki bütün dağlar yıkılır ,yerler yarılır...herşey dağılır..büyük depremi yaşar ruhun..ve inanılmaz bir nöbet geçirirsin..öfke nöbeti...tuttuğunu atarsın ,yıkarsın geçersin ortalığı..seni sakinleştirmek isteyen kimseyi duymazsın..bitmiştir çünkü tahammülün..onca zaman herşeyine sabrettiğin insan, bu saatten sonra kalsada olur gitsede olur..farketmez artık..bir kaşık suda boğulmadığına şükretsin..
o kocanın aklı başına gelir..değişir elbet..çünkü birdaha böyle bir depremi yaşamak istemez..artık daha net anlamıştır ve farkındadır herşeyin...
demek istediğim bazen patlamakta bir iletişim yolu oluyor....hatta kurduğun bütün güzel cümlelerden daha etkili..
çünkü karşındaki bir erkek.....normal yani...