Ben olcam coktan k...ina tekmeyi basmistim baya baya kendini kullandiriyosun farkinda degilsin, gönder evden 1+1 bi yerde yasa kendine ait olursun hem ev arkadasi tutmazsin koooovvvv onu evdeeeen cok yüzsüz biriii hem senin psikoloj sorunun yoookmerhaba arkadaşlar,
içimi dökmek için buraya geldim.
kimseyi kırmak incitmek istemiyorum hayatımda, ama ben kendim kırılıyorum devamlı bu yüzden.
bana bi akıl verin ne yapa bilirim kırmadan.
1,5 yıldır ailemden biri benim yanımda kalıyor.
1 sene hiç çalışmadı ben her gün yemesini içmesini, giyimini, kiloduna varasıya, özel ihtiyaçlarına kadar sigarasını da aldım.
ve bunun lafını kendisine hiç etmedim.
çalışmıyor, rahat diye bozuluyordum nerden baksanız bu bir yüktür çünkü.
sonra işe girdi, ve kendisinin de alabileceği ama almayıp benim eşyamı (ne olduğunu yazmıyorum) kullandığı bir gün de 'kendine alsana niye kullanıyorsun benimkini' dedim diye, bana demediği kalmadı, cimri olduğumu söyledi.
bu o kadar zoruma gitti ki, bütün ihtiyaçlarını karşılamış birisiyim ben 1 yıl boyunca, kendisine 'bunu doğru insana mı söylüyorsun, ben 1 sene sana neler yaptım' dedim.
karşılığı, 'yapılan iyiliklerin söylenmesinin bir anlamı yok' demesi oldu!
benden özür dilemelisin diye uyardım, üstünden 5 ay geçti, hala özür dilemedi.
ve hala evimde.
hala yemeğimi yiyiyor, yatağımı suyumu ev içinde herşeyimi kullandığı gibi, artık maaşı da varken eve bir ekmek dahi alıp da gelmiyor, ve ben için için kaynıyorum.
ama kırmak istemiyorum, çünkü bir şey desem geçmişte ki gibi baş edemeyeceğim ve kavga edip evden kovacağım, yine onu düşündüğümden susuyorum, sustukça içimi kemiriyor, bana cimri derken, insan hiç bi kaldığı yediği içtiği suyunu elektriğini kullandığı evde destek olmaz? bir ekmek alıp da gelmez?
bana cimri diyerek kendisi nankör olmadı mı?
peki iş hayatına girdi, kendisi neden sahiplemiyor bu evi ve cimrilik ediyor?
sen bana baktın, ben hesap ödeyeyim bile demiyor dışarıya çıktığımızda..
bakalım kötü olduğumu mu diyeceksiniz gerçekten?
psikoloğa gitmeyi düşünüyorum artık bu yüzden çok gergin sinirlerim.
40 yaşında bir kadın farkında olmaz mı yapmadıklarının?
ve kendisine yapılanların?
sömürüldüğümü ve menfaati için yanımda olduğunu hissettiriyor.
konuşalım dedim, cevap bile vermedi bana.
ona da yanaşmıyor.
ben ne yapmalıyım.
akrabam kendisi.
merhaba arkadaşlar,
içimi dökmek için buraya geldim.
kimseyi kırmak incitmek istemiyorum hayatımda, ama ben kendim kırılıyorum devamlı bu yüzden.
bana bi akıl verin ne yapa bilirim kırmadan.
1,5 yıldır ailemden biri benim yanımda kalıyor.
1 sene hiç çalışmadı ben her gün yemesini içmesini, giyimini, kiloduna varasıya, özel ihtiyaçlarına kadar sigarasını da aldım.
ve bunun lafını kendisine hiç etmedim.
çalışmıyor, rahat diye bozuluyordum nerden baksanız bu bir yüktür çünkü.
sonra işe girdi, ve kendisinin de alabileceği ama almayıp benim eşyamı (ne olduğunu yazmıyorum) kullandığı bir gün de 'kendine alsana niye kullanıyorsun benimkini' dedim diye, bana demediği kalmadı, cimri olduğumu söyledi.
bu o kadar zoruma gitti ki, bütün ihtiyaçlarını karşılamış birisiyim ben 1 yıl boyunca, kendisine 'bunu doğru insana mı söylüyorsun, ben 1 sene sana neler yaptım' dedim.
karşılığı, 'yapılan iyiliklerin söylenmesinin bir anlamı yok' demesi oldu!
benden özür dilemelisin diye uyardım, üstünden 5 ay geçti, hala özür dilemedi.
ve hala evimde.
hala yemeğimi yiyiyor, yatağımı suyumu ev içinde herşeyimi kullandığı gibi, artık maaşı da varken eve bir ekmek dahi alıp da gelmiyor, ve ben için için kaynıyorum.
ama kırmak istemiyorum, çünkü bir şey desem geçmişte ki gibi baş edemeyeceğim ve kavga edip evden kovacağım, yine onu düşündüğümden susuyorum, sustukça içimi kemiriyor, bana cimri derken, insan hiç bi kaldığı yediği içtiği suyunu elektriğini kullandığı evde destek olmaz? bir ekmek alıp da gelmez?
bana cimri diyerek kendisi nankör olmadı mı?
peki iş hayatına girdi, kendisi neden sahiplemiyor bu evi ve cimrilik ediyor?
sen bana baktın, ben hesap ödeyeyim bile demiyor dışarıya çıktığımızda..
bakalım kötü olduğumu mu diyeceksiniz gerçekten?
psikoloğa gitmeyi düşünüyorum artık bu yüzden çok gergin sinirlerim.
40 yaşında bir kadın farkında olmaz mı yapmadıklarının?
ve kendisine yapılanların?
sömürüldüğümü ve menfaati için yanımda olduğunu hissettiriyor.
konuşalım dedim, cevap bile vermedi bana.
ona da yanaşmıyor.
ben ne yapmalıyım.
akrabam kendisi.
Ne diye iyilik yapiyorsnz ki bu nankor kisilere basin tekmeyimerhaba arkadaşlar,
içimi dökmek için buraya geldim.
kimseyi kırmak incitmek istemiyorum hayatımda, ama ben kendim kırılıyorum devamlı bu yüzden.
bana bi akıl verin ne yapa bilirim kırmadan.
1,5 yıldır ailemden biri benim yanımda kalıyor.
1 sene hiç çalışmadı ben her gün yemesini içmesini, giyimini, kiloduna varasıya, özel ihtiyaçlarına kadar sigarasını da aldım.
ve bunun lafını kendisine hiç etmedim.
çalışmıyor, rahat diye bozuluyordum nerden baksanız bu bir yüktür çünkü.
sonra işe girdi, ve kendisinin de alabileceği ama almayıp benim eşyamı (ne olduğunu yazmıyorum) kullandığı bir gün de 'kendine alsana niye kullanıyorsun benimkini' dedim diye, bana demediği kalmadı, cimri olduğumu söyledi.
bu o kadar zoruma gitti ki, bütün ihtiyaçlarını karşılamış birisiyim ben 1 yıl boyunca, kendisine 'bunu doğru insana mı söylüyorsun, ben 1 sene sana neler yaptım' dedim.
karşılığı, 'yapılan iyiliklerin söylenmesinin bir anlamı yok' demesi oldu!
benden özür dilemelisin diye uyardım, üstünden 5 ay geçti, hala özür dilemedi.
ve hala evimde.
hala yemeğimi yiyiyor, yatağımı suyumu ev içinde herşeyimi kullandığı gibi, artık maaşı da varken eve bir ekmek dahi alıp da gelmiyor, ve ben için için kaynıyorum.
ama kırmak istemiyorum, çünkü bir şey desem geçmişte ki gibi baş edemeyeceğim ve kavga edip evden kovacağım, yine onu düşündüğümden susuyorum, sustukça içimi kemiriyor, bana cimri derken, insan hiç bi kaldığı yediği içtiği suyunu elektriğini kullandığı evde destek olmaz? bir ekmek alıp da gelmez?
bana cimri diyerek kendisi nankör olmadı mı?
peki iş hayatına girdi, kendisi neden sahiplemiyor bu evi ve cimrilik ediyor?
sen bana baktın, ben hesap ödeyeyim bile demiyor dışarıya çıktığımızda..
bakalım kötü olduğumu mu diyeceksiniz gerçekten?
psikoloğa gitmeyi düşünüyorum artık bu yüzden çok gergin sinirlerim.
40 yaşında bir kadın farkında olmaz mı yapmadıklarının?
ve kendisine yapılanların?
sömürüldüğümü ve menfaati için yanımda olduğunu hissettiriyor.
konuşalım dedim, cevap bile vermedi bana.
ona da yanaşmıyor.
ben ne yapmalıyım.
akrabam kendisi.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?