- 27 Aralık 2015
- 275
- 454
- 103
Merhaba, arkadaşlar BDV bölümünde yazılanları uzun zamandan beri takip ediyorum. Sanırım benim de yazma sıram bugün geldi. Öncelikle, bu olanlar benim iki haftadır yaşadığım aşırı stresten dolayı mı batmaya başladı tam emin değilim. Son zamanlarda içimde aşırı derecede bir öfke var, erkek arkadaşıma karşı özellikle. Ama bugün bahsetmek istediğim konu bu değil. Üniversiteye ilk başladığım yıl yakın bir arkadaşımla ayrı eve çıktık. (KYK iyikimize de çıkmamıştı ve güzel olan apartlar tıklım tıklımdı, geriye kalanlar ise çok kötüydü.) İlk zamanlar her şey çok güzeldi. Yanlış anlamayın, ikili ilişkilerde aramız hala iyi ama ev konusunda arkadaşım çok sorumsuz. Evi temizlemeye doğru düzgün yardım etmiyor, etse de elden atma yapıyor ve pek faydası olmuyor. Arkadaşım bazen ailesinin yanına gidiyor tatile. O yokken tertemiz her yer ama sonra geri döndüğünde kapıdan girdiği andan itibaren evin hali değişiyor. Çok dağınık bir insan. Bin defa da uyardığım halde hala eşyalarını aldığı yere götürmüyor ortada bırakıyor. Hatta şu an bile salonun ortasında bıraktığı pijamalarla bakışıyorum. Hem temizlik konusunda hem de dersler konusunda sorumsuz. Her sabah onu ben uyandırıyorum, artık sabahları sinir harbi yaşıyorum resmen. Derslere birlikte gidiyoruz ama kaldırmak için en az 7-8 defa aralıklarla başına gitmem gerekiyor. Ailesiyle çok sorunları var. Telefonda konuşurken sinir krizleri geçiriyor, ister istemez bana da yansıyor. Bu durum hep böyle çünkü. Sürekli oluyor. Buraya geldiğim ilk yıl (ben de stresten uzaklaşmak için farklı bir şehir seçtim) düzeliyorum diye düşünmüştüm fakat şimdi bu olaylar olmaya devam ettikçe daha da beter oluyorum sanki. Evin içinde ben mutlu olsam, arkadaşım o gün sinir krizi geçiriyor ve ben mutlu bile olamıyorum. Bunu onunla konuşmam gerektiğinin farkındayım ama kalbini kırmak istemiyorum çünkü dediğim gibi diğer tüm konularda aramız iyi. Sizce nasıl bir yol izleyebilirim?