Esimle en buyuk sorunlarimizdan biri, evin duzeni.
once kendimden bahsetmek isterim, keyfine duskun bir insanim, kahve icesim varsa kahvemi alir daginikliga karsi bir guzel icerim. aldigim seyi yerine koyma huyum yoktur. gun icinde canim ne zaman isterse o zaman baslarim temizlige, ama yaparim. evi supurur, mutfagi banyoyu duzenli temizlerim. camasir yikama asma konusunda sorun yok ama kurumuslari sepette bekletirim bir iki gun. utuyu gerektigi kadar yaparim. hemen hergun farkli yemek yaparim. haftada iki gun 9dan 1 e kadarcalisiyorum. 1.5 yasinda bir oglum var. tam zamanli olarak da ona bakiyorum :) arada sırada misafir de agirlarim.
anlik daginikliklar (oglumun oyuncaklari, yeni icilen cay kahve bardaklari, yeni kalkilmis bir sofra, az once kullanilmis tamir aletleri vs) beni cok rahatsiz etmez. evi derleyip toplarken bunlari da toplarim hemen gidip kaldirmam. ki zaten kaldirsam da oglum cekmecelerden birseyleri yerlere atar esim coraplarini, takim cantasini, cdlerini ulu orta birakir. namaz kilar seccadeyi dahi katlamaz benim katlayip kaldirmami bekler. ve asla daginik oldugunu kabul etmedigi gibi onun dagittiklarini da bana gosterir bunlari toplamamissin diye.
cok daginik ama bir o kadar da evin ve hatta cekmece iclerinin dahi duzenli olmasini isteyen biri.
en mutlu animiza bu sekilde comak sokabilir mesela heryer duzenliyken dokuman cekmecesini acip bunlarin duzenlenmesi gerek dediginde benim sinirlerim tepeme cikar. yemek yaparim elestirir daha dogrusu kendi degimiyle ogretir(8yil bekar hayatinda cok yemek yaptigi ve diger bekar arkadaslari tarafindan arkasi kaldirildogi icin)
sadece yemegi degil herseyi elestirir gerci insanlarla nasil konusmam gerektigini, ne giydigimi, neyi nasil yaptigimi, mudurumle nasil konusmam gerektigini hepsini ogretmeye kalkar, onun yontemine itiraz edersem kavga cikarir. sadece beni degil diger insanlari da surekli elestirir. sadece kendisi herseyi mukemmel yapiyor sgaliba :)
mesela uyaninca sabahlari evde bir daginiklik olur, halbuki ben temizlik yapacagim ama soyledigi sozler ve imalarla illaki sevkimi kirar. gerci yine de yaparim ama illaki kirar sonucta.
evin butun islerini yemegi utuyu oglana bakmayi vs kadinin gorevi gordugunden asla tesekkur etmez.
yanina yemek hazirlamami ister. izin gunlerindeyken kendi islerini gorup uyumak ister. yani hic bir sekilde onu memnun edemiyorum. ev geldiginde derlintoplu da olsa bilgisayar masasindaki daginik bir iki evrak onu rahatsiz etmeye yetiyor. mutfakta bulasik birikti diyelim ya da oglum cok yaramazdibo gun ilgilenemedim veya disarda zaman gecirdik ev ihmal oldi yuzu oyle bir asilir ki karikaturde veresiye veren adam gibi olur. selam sabah vermez gulumsemez konustuklarima ters cevap verir.
elimde degil duzensizlik boyle yapiyor beni diyor.
size soruyorum esim hakli mi? sizlerin evi surekli duzenli mi?
evi hergun temizleyip topluyorum
ama gun icinde duzenli tutamiyorum.
yeter artık ya dayanamıyorum yetişemiyorum bundan sonra sen de yardım edeceksin ağla falan... dr.a gittim stres yasak, kafanı takmayacaksın üzülmeyeceksin dedi diye duygu sömürüsü yap 
altından kalkamıyorsan gerçekten bir psikolojik destek alın derim eşinle birlikte...
hem karnım doysun hem pastam dursun misali... ev geçindirirken maddi destek olacaksın ama aynı zamanda da mükemmel bir ev kadını olacaksın o da akşam gelip kanepeye uzanıp off çok yoruldum deyip maç izleyecek
