O kadar uçsuz bucaksız bir konu ki.. İnsan nereden başlar bilmiyorum. Kültür, yetiştiriliş tarzı adını ne koyarsanız koyun. Bu bizim içinde geçerli. İlk aylar herşey dört dörtlük olsun istiyoruz biz de. Evim temiz olsun, 4 çeşit yemeğim olsun, tüm çamaşırlarım mis gibi koksun ütülü olsun. ee geçiyor 2-3 ay, 'ne oluyor be kölemiyim ben' moduna giriyoruz.
Bir de anneleri herşeylerini önlerine koymuş düşünsenize ..Adam yatağını ömrü hayatı boyunca 1 kez toplamamış, ne bekliyoruz ki?
AMA bu aile meselesini ben hiç anlamıyorum ve burada bazı yazılanlar gerçek mi acaba diye düşündürüyor beni. Mesela eşim görümcem varken benden asla bir şey istemez. Çayını suyunu hep küçük görümcemden ister. Ailesinin yanında beni hiç küçük düşürmedi. Belki de bu yüzden hiç sorun yaşamadık. Görümcemden istese de, oda bir kadın sonuçta. Çaylarını neden alamıyorlar ben anlayamıyorum. Gerçi dünyada bu kadar ev işi yapan ama bir okadar da söylenen başka bir ırk var mıdır onu da bilmiyorum. Adam çayını bir kez alsa, bir dahakine ben getireyim aşkım demezsem ben de neyim.
Acaba çok şey mi bekliyoruz? Eşim çocuğuyla çok ilgilenir, onu al bunu getir hiç bir zaman hayır demez ve 12 saat dışarıda çalışıyor. Yani eve 20:30'da gelip ne yapsın? Bu da var..
Sanırım tüm dünya düzeni kadının bu şekilde olmasına yönelik çalışıyor.