Evde adeta Cehennemi yaşıyorum !!!

Nasıl anneniz varmış ya zor bir imtihan ama anne sonuçta siz saygısızlık etmeyin evinizi ayırın o zaman kıymetinizi bilir belki
 
yalnızlık korkutuyor sanırım hasta olsam mesela bişe olsa naparımdiyorum evlenmeyi istiyorum hem de çok ama bulamıyorumki kısmetm kapalı sanki

Öfff
Bu kafayla zaten olmaz
Kendi kendine yetebilmelisin
Hasta olursan evde yatarsın yani ne var bunda?

Hayat tecrübesi edinmeden öyle yaşayıp ömür tüketiyosun.
Ne zaman bir birey olduğunu kabul edip sorumluluk alacaksın?
Evlilik bunu yapmak için iyi bir başlangıç değil.
Bu defa da eşinin düzeninin altına mı gireceksin?
 
Niye olmasın ki
Benim ev neredeyse her zaman dağınıktır
Evlenmekle değişen bir şey değil bu
Yani konu sahibi arkadaş evlenince neyi anlayacak ki?

Konuya gelince allah aşkına maaşlı insansın tut bi eşyalı stüdyo daire git yaşa
Bu çekilir mi
Neyi anlayacak söylimm.
Bende böyleydım .
annmın evinde atardım tutardım .
Evimi hep dağınık tutcm baanane toplamıcam falan filan .
Aha evlendım . Bi taraflarım raharken iş güç yokken toplamayn ben elinden bez düşmeyen birine benzedim .
Temizlik yaparken eşim çalışma odamı temızlme ben temızlerım der ama benim içimi kurt kemıırır orayı temızleyene kdr.

Annelerımızde öyleydı kimbilir.
 
Merhaba kızlar, dertleşmeye içimi dökmeye çok ihtiyacım var. 31 yaşında çalışan ama malesef bekar aileyle yaşayan biriyim. Neyse ki hafta içi iş güç var ama haftasonları genelde evdeyim, haftasonları adeta cehennemi yaşıyorum son zamanlarda iyice arttı. Sorun şu ki annemle geçinemiyoruz. Saçma sapan sebeplerden kavga çıkıyor , benim evde odam var annem devamlı odamın düzenine karışıyor, kafasına göre eşyalarımı eskidi diye çöpe atıyor, odamı dağınık buluyor vs. ben 31 yaşındayım kafam çekmiyor, lütfen karışma diyorum dinlemiyor çok sevdiğim kıyafetimi tüylendi diye çöpe atmış düşünün bana haber dahi vermiyor !! İyi üniversite okumuş, yüksek lisans yapmış biriyim. Şu anda da geleceği parlak bir işte çalışıyorum. Ama annem kavgalarda da bana MAL diye ad takıyor bakın neler söylüyor:

-Sen MALsın,MAL MAL MAL MAL MAL

- Sen eziksin seni herkes ezdi. Okumuşsun kültürlüsün güya ama senle eşit okumuş kültürlüler bile ezdi

-Eminim işyerinde patronlarına da eziksindir. "eee şeyyy bennn " sen 2 kelimeyi bir araya getiremezsn.

-Telefonda kalırsın sen "eee şeyy ben" diye 2 lafı bir araya getiremezsin

-Evde kaldın seni kim alır eski nişanlın (seneler önceki mevzu) seni bohça gibi attı başımıza ayrılırken sana neler neler söyledi MAL dedi senin için senin kızın MAL dedi sana çok iyi lakap takmış çok iyi bulmuş sen MALsın MAL,MAL,MAL MAL MAL MAL x 10000 MAL MAL MAL...

Kızlar birisi canınızı yakınca, siz de can yakmak istiyorsunuz anneniz bile olsa, dayanamıyorsunuz. Ben de teyzemlerle amcamlarla vs. ilgili onun sevmediği mevzuları açıyorum köpürüyor "ben anayım herşeyi derim sen diyemezsin" diyor. Demin çok iyi bir işim var demiştim. İşte bazı güzel şeyler yaşıyorum mesela bir gün TV'de gördüğümüz üst düzey insanlarla tanışıyorum diyelim. Modum çok yükseliyor mutlu oluyorum. Anneme anlatıyorum. Annem ya öyle mi oldu ne iyi diyor. Ama ne zaman böyle birşey olsa ertes gün MAL, BECERİKSİZ, EZİK, MAL BECERİKSİZ diye hakaretler yağdırıyor bir bahaneyle. Ben bunu sınadım ne zaman işle ilgili bir güzellik paylaşacak olsam ertesi gün hakaretler. Neden böyle yapıyorsun kıskanıyor musun dicek oluyorum anneyim ben neden kıskanayım diyor. Ama endişeleniyorum bayanlar. Benim abim var, üni mezunu işi iyi değil. Annem onun acısını öfkeini benden çıkarıyor sanki. Abimi çok seviyor sanki benden hınç çıkarıyor iyi yerlere geldiğim için. Uzun oldu kızlar helal edin hakkınızı.

NOT: annem ev hanımı hayatı boyunca tek gayesi amacı temizlik ev işleri olmuş istiyor ki ben de onun gibi titiz olayım onun gib temizliğe düşkün olayım ama ben dağınık odamda mutluyum burası benim odam karışma diyorum. farzet ki burası benim odam ayrı bir ülke ayrı bir cumhuriyet diyorum anlamıyor laf anlamıyor en ufak bir toz zerresi görse b eşyamı halının üstünde görse başlıyor MAL MAL MAL eski nşanlın iyi lakap takmış MAL MAL MAL MAL
Ben kilitliyordum odamı
 
O kadar iyi anlıyorum ki seni. Bende 29 yaşında bekar çalışan bir kızım. Sürekli kavga gürültü. Açık açık ben ne dersem onu yapacaksın, beni sinirlendirme biliyorsun sinirlendim mi ne yaparım seni, seni yollamam dışarı görürsün, bizim nasıl senin gibi kızımız oldu, köpek, kısmetsizsin v.s. Ayrı eve çıkma isteğim kati bir dille reddediliyor. Ancak evlenince çıkarmışım, Nasrettin hocanın sarımsağı baş ucunda olurmuş ! Sırf bu evden kurtulmak için yanlış bir evlilik yapmaktan korkuyorum. Kardeşim bile yeni nişanlandı bana dediği tek şey "sende hemen bu birini kurtar kendini ben Allahtan şafak sayıyorum" diyor. Haftanın 6 günü çalışıyorum sadece pazar günüm var. O pazar gününde de perdeleri yıkayıp, camları silmemi, evi dip köşe temizlememi istiyor ama istisnasız her pazar. Oysaki kendisi ev hanımı hergün evde tv karşısında uyuyarak geçiriyor gününü. Vallahi bazen evden kaçmayı bile planlamıyor değilim. İşimizin stresi az geliyor birde anne kahrı çekiyoruz. Bunun çaresi evleri ayırmak kesinlikle. İmkanın varsa ayrı eve çık. Aynı evin içinde hiçbir çözüm olmayacak maalesef. İşin kötüsü benimki evlendikten sonra da müdahale etmeyi düşünüyor. Gelip temizliğini yapacakmışım, bakacakmışım, gelinimiz bile onun sözünden çıkmayacakmış. Hastalıklı bir düşünceye sahip. Çocuklarını komple kaybedecek haberi yok.
 
Belli yaştan sonra kadın da erkek de ailesiyle evini ayırmalı, ailenizle ilişkiniz bal dök yala şeklinde olsa bile kişisel gelişim için yuvadab uçmak şart.
31 yaşında hala ailesi ile yaşayan birinin özgüvensiz olması çok normal. Bahanelerin arkasına sığınmayın ve kendi düzeninizi kurun.
 
Madem güzel işin gücün var ayrı eve çıksana yahu 26 yasındayım 24 yasından beri yalnız yasıyorum ayrı eve çıktım hasta oldum taksi çagırıp gittim hastaneye ne var yani :) Ailen Azrail gelse kovalayacak hali yok ya alemsin ya insan eti agırdır derler artık 30 unu geçmişsin kimse kimseye katlanamaz kolay kolay , uzağa git annende rahatlasın emin ol daha kıymete binersin uzakta olursan. bir an önce git evden.
 
herkes yapman gerekeni söylemiş. ömrünü yarılamışsın nerdeyse kendi hayatını kurmak için ne bekliyorsun? hayat bir erkekle kurulmaz. evlilik çoğu zaman tutsaklıktır. bir kafesten başka bir kafese geçmeye hevesli olmayın.kendi kendine yetebilmelisin. bunun nasıl bir şey olduğunu bilmiyorsun o yüzden korkuyorsun yalnızlıktan ama neyse ki bu öğrenilebilen bir şey. harekete geç ve dene. zamanla tek başına ayakta durabildiğin gibi bunun çok mutluluk verdiğini de göreceksin.
 
Merhaba kızlar, dertleşmeye içimi dökmeye çok ihtiyacım var. 31 yaşında çalışan ama malesef bekar aileyle yaşayan biriyim. Neyse ki hafta içi iş güç var ama haftasonları genelde evdeyim, haftasonları adeta cehennemi yaşıyorum son zamanlarda iyice arttı. Sorun şu ki annemle geçinemiyoruz. Saçma sapan sebeplerden kavga çıkıyor , benim evde odam var annem devamlı odamın düzenine karışıyor, kafasına göre eşyalarımı eskidi diye çöpe atıyor, odamı dağınık buluyor vs. ben 31 yaşındayım kafam çekmiyor, lütfen karışma diyorum dinlemiyor çok sevdiğim kıyafetimi tüylendi diye çöpe atmış düşünün bana haber dahi vermiyor !! İyi üniversite okumuş, yüksek lisans yapmış biriyim. Şu anda da geleceği parlak bir işte çalışıyorum. Ama annem kavgalarda da bana MAL diye ad takıyor bakın neler söylüyor:

-Sen MALsın,MAL MAL MAL MAL MAL

- Sen eziksin seni herkes ezdi. Okumuşsun kültürlüsün güya ama senle eşit okumuş kültürlüler bile ezdi

-Eminim işyerinde patronlarına da eziksindir. "eee şeyyy bennn " sen 2 kelimeyi bir araya getiremezsn.

-Telefonda kalırsın sen "eee şeyy ben" diye 2 lafı bir araya getiremezsin

-Evde kaldın seni kim alır eski nişanlın (seneler önceki mevzu) seni bohça gibi attı başımıza ayrılırken sana neler neler söyledi MAL dedi senin için senin kızın MAL dedi sana çok iyi lakap takmış çok iyi bulmuş sen MALsın MAL,MAL,MAL MAL MAL MAL x 10000 MAL MAL MAL...

Kızlar birisi canınızı yakınca, siz de can yakmak istiyorsunuz anneniz bile olsa, dayanamıyorsunuz. Ben de teyzemlerle amcamlarla vs. ilgili onun sevmediği mevzuları açıyorum köpürüyor "ben anayım herşeyi derim sen diyemezsin" diyor. Demin çok iyi bir işim var demiştim. İşte bazı güzel şeyler yaşıyorum mesela bir gün TV'de gördüğümüz üst düzey insanlarla tanışıyorum diyelim. Modum çok yükseliyor mutlu oluyorum. Anneme anlatıyorum. Annem ya öyle mi oldu ne iyi diyor. Ama ne zaman böyle birşey olsa ertes gün MAL, BECERİKSİZ, EZİK, MAL BECERİKSİZ diye hakaretler yağdırıyor bir bahaneyle. Ben bunu sınadım ne zaman işle ilgili bir güzellik paylaşacak olsam ertesi gün hakaretler. Neden böyle yapıyorsun kıskanıyor musun dicek oluyorum anneyim ben neden kıskanayım diyor. Ama endişeleniyorum bayanlar. Benim abim var, üni mezunu işi iyi değil. Annem onun acısını öfkeini benden çıkarıyor sanki. Abimi çok seviyor sanki benden hınç çıkarıyor iyi yerlere geldiğim için. Uzun oldu kızlar helal edin hakkınızı.

NOT: annem ev hanımı hayatı boyunca tek gayesi amacı temizlik ev işleri olmuş istiyor ki ben de onun gibi titiz olayım onun gib temizliğe düşkün olayım ama ben dağınık odamda mutluyum burası benim odam karışma diyorum. farzet ki burası benim odam ayrı bir ülke ayrı bir cumhuriyet diyorum anlamıyor laf anlamıyor en ufak bir toz zerresi görse b eşyamı halının üstünde görse başlıyor MAL MAL MAL eski nşanlın iyi lakap takmış MAL MAL MAL MAL


Bende evde cehennem yaşıyorum yeni üniversite mezunuyum eve döndüğüme pişmanım işsizim sürekli annemle hatta babam ve kardeşlerimle tartışıyoruz ben hepsine batıyorum gibi geliyor nişanlıyım hemen evlenecek maddi durumda yok iş te yok böyle sıkıştım kaldım

Annemle Bend e senin gibi tartışıyorum o beni üzdükçe bende onu üzüyorum artık bir arada yaşamak bize cehennem gibi ama ben şu anlık işsiz güçsüz olduğum için mecburum sen ayrı eve çık kendine ev arkadaşı bul ne bilim biri varsa hayatında evlen işin de varmış madem evden ayrılmaya bak çünkü insanın huzuru kalmıyor. :'(
 
yalnızlık korkutuyor sanırım hasta olsam mesela bişe olsa naparımdiyorum evlenmeyi istiyorum hem de çok ama bulamıyorumki kısmetm kapalı sanki
Hasta olsan ölümcül diilslse kalkar kendine bakarsin. Bir şey olursa çaresine bakarsin 29 yaşındayım 4 yıldır istanbulda yalnız yaşıyorum bir şey de olmuyor
 
Allah kolaylık versin, karşında ki anne olunca boşaa da denmiyor :D
Bence herkesin dediği gibi ayrı eve çıkın imkanınız var nasılsa...
Siz kendinizi değerli görün.. Anneniz sizi sadece aşağı çekiyor, izin vermeyin, kendi düzeninize kendi dünyanınzda kendi kurallarınızla yaşayın...
Ne yazık ki bilinçsiz davranıyor anneniz.. Kendi hayatınızı kurun..
 
Back
X