- 7 Haziran 2017
- 2.854
- 3.176
- 133
- Konu Sahibi baklavacheesecake
-
- #1
Siz onun evladısınız. Sizi yanında istemesi normal değil mi? Sevgisizlik asıl nedeniniz değilse yaşadığınız hayatın rahatlığı Tatlı geldi sanırım size. Ben de eve gitmek istemezdim ama annem yüzünden değil babam yüzünden. Ama benimki sevgisizlikti. Onu hiç sevmediğim içindi. Eğer sebebi sevgisizlik değilse üzülmeyin. Seven, değer veren aile zor buluyor. Ayrıca ben de kimseyi aramayı sormayı sevmem. Akraba olarak yani .o yüzden aramamaya devamArkadaşlar günaydın, konu biraz hassas yani taşlanmaya açık.
İki hafta sonra türkiyeye döneceğim uçuşlar açılınca. Fakat pek de mutlu değilim döneceğim için. Aileme karşı içimde değişik hisler var. Pek yakın hissedemiyorum. Sevgisizlik değil başka bir şey sanki. Eskiden yaşanan şeylerden olsa gerek ama geçmişin etkisi şimdiye kadar sürer mi?
İşin kötüsü annem anladı döneceğim için mutlu olmadığımı ve bana bayağı kızdı. Bir anda dedim “sene ne çabuk geçti” falan, ben zannediyorum Kİ güleceğiz edeceğiz. Bir anda gözleri büyüdü e bitmiş işte ne varmış bunda, artık yetermiş, öğrenci olduğum için dönmek zorundaymışım, işte o bana özgürlük tanıdıkça ben uzaklaşıyormuşum falan. Tamam zor bir sene oldu kabul ediyorum ama bir anda geçti.
Gidince nasıl davranacağımı bilmiyorum. Yine sitemler başlayacak yok anneannene gitmedin yok babaanneni aramadın. Mesela benim burada bir arkadaşım var çocuk yakında temelli olarak memleketine dönecek ama doğum günümde burada olabilir. Anneme bunu söyledim “o ne alaka, belki biz bu sene birlikte oluruz, yeter artık” diyor. Şimdiden gözümde büyüyor. Nasıl olacak gidinceaynı durumu yaşayanlar var mı
Geçmişte çok fazla psikolojik baskı yaptı bana. Defalarca özür diledi ama ben affedemiyorumSiz onun evladısınız. Sizi yanında istemesi normal değil mi? Sevgisizlik asıl nedeniniz değilse yaşadığınız hayatın rahatlığı Tatlı geldi sanırım size. Ben de eve gitmek istemezdim ama annem yüzünden değil babam yüzünden. Ama benimki sevgisizlikti. Onu hiç sevmediğim içindi. Eğer sebebi sevgisizlik değilse üzülmeyin. Seven, değer veren aile zor buluyor. Ayrıca ben de kimseyi aramayı sormayı sevmem. Akraba olarak yani .o yüzden aramamaya devam
Anlıyorum sizi. Benzer durumları yaşamışız. Siz anneniz tarafından. Ben babam tarafından. O baskılar yüzünden hala özgüven eksikliği yaşıyorum. 30 yaşındayım ama bazen 10 yaşındaki çocuk gibi utanıp eksik hissediyorum. Bu hisleri yaşatan insnaları da görmek üzüyor, yoruyor ama sizi sevdiğini biliyorsanız bunları aşmaya çalışın. Babam Bizi hiç sevmedi. Rest çekip kovduk hayatımızdan. Siz hayatınızdan çıkarıp atamazsınız. Haliyle bir şekilde görüşmeniz gerek. sizde sevgi problemi yok. Bence aşabilirsiniz bu hisleri. Belki de sizin iyiliğinizi düşündüğünü zannedip yapmıştır bunları.Geçmişte çok fazla psikolojik baskı yaptı bana. Defalarca özür diledi ama ben affedemiyorumçünkü cidden bir çocuk için çok fazlaydı
Geçmişte çok fazla psikolojik baskı yaptı bana. Defalarca özür diledi ama ben affedemiyorumçünkü cidden bir çocuk için çok fazlaydı
mesela özel günlerde gel diye sitem ediyor. Benim bir arkadaşım yılbaşında dışarı davet etmişti ve ben annem laf eder gelmiyorsun der diye hayır demek zorunda kalmıştım. (Kaldı ki daha yılbaşından bir hafta önce onun yanındaydım) çocukken ve ergenken öyle bir davrandı Ki artık kendi doğrularım yok gibi. İstemediği bir şeyi yapayım direkt surat asardı ya da küserdi. Ya bir insan çocukken babasıyla oyuncak almaya çıkınca annem kızar mı diye düşünür mü? Bende kemikleşti böyle şeyler. Bir şey söylüyorum mesela azıcık suratı asılsa tereddüt etse direkt fikrimi değiştiriyorum. Sonra “hayır ben öyle demek istemedim” diyor ama çok geç. Annemin maalesef çok da sevmediği bir şehir var Türkiye’de (ismini vermiyorum çünkü biliyorum Kİ beş parmağın beşi de bir değil) oralı biriyle görüşmeni istemiyorum kabul etmem diyor. Mesela bana göre benim oradan biriyle görüşmemem gerekiyorsa bu ben sevmediğim içindir, annem istemez diye değil. Burada erkekleri taşlıyoruz mesela anneleri yüzünden bizi istemedikleri zaman, aynı şey kadınlarda da geçerli olmalı bence. Çok iyi biri çıktı karşıma, çok da yakışıklıydı ama o şehirden olduğu için anneme anlatamam yalan söylemek de istemem diye düşündüğüm için bırakmak zorunda kaldımAnlıyorum sizi. Benzer durumları yaşamışız. Siz anneniz tarafından. Ben babam tarafından. O baskılar yüzünden hala özgüven eksikliği yaşıyorum. 30 yaşındayım ama bazen 10 yaşındaki çocuk gibi utanıp eksik hissediyorum. Bu hisleri yaşatan insnaları da görmek üzüyor, yoruyor ama sizi sevdiğini biliyorsanız bunları aşmaya çalışın. Babam Bizi hiç sevmedi. Rest çekip kovduk hayatımızdan. Siz hayatınızdan çıkarıp atamazsınız. Haliyle bir şekilde görüşmeniz gerek. sizde sevgi problemi yok. Bence aşabilirsiniz bu hisleri. Belki de sizin iyiliğinizi düşündüğünü zannedip yapmıştır bunları.
Anneannene gitmiyorsun kimseyi aramıyorsun senin çocukların da bana böyle yapar diye ağlayan insan mı?ne anneniz aynı kadın. özür dilemiş çünkü hatasını anlamış. sizde büyüdünüz bağımsızlığı tattınız.
Bunda yanlış birşey yok aslındaAnneannene gitmiyorsun kimseyi aramıyorsun senin çocukların da bana böyle yapar diye ağlayan insan mı?
O zaman artık toparlanıp kendi kararlarınızı alın. O çocukla görüşün. Kızarsa kızsın. Özür dilediği halde hala aynı hayatları yapıyorsa Siz de gereken sınırı çizersiniz. Artık susmayınmesela özel günlerde gel diye sitem ediyor. Benim bir arkadaşım yılbaşında dışarı davet etmişti ve ben annem laf eder gelmiyorsun der diye hayır demek zorunda kalmıştım. (Kaldı ki daha yılbaşından bir hafta önce onun yanındaydım) çocukken ve ergenken öyle bir davrandı Ki artık kendi doğrularım yok gibi. İstemediği bir şeyi yapayım direkt surat asardı ya da küserdi. Ya bir insan çocukken babasıyla oyuncak almaya çıkınca annem kızar mı diye düşünür mü? Bende kemikleşti böyle şeyler. Bir şey söylüyorum mesela azıcık suratı asılsa tereddüt etse direkt fikrimi değiştiriyorum. Sonra “hayır ben öyle demek istemedim” diyor ama çok geç. Annemin maalesef çok da sevmediği bir şehir var Türkiye’de (ismini vermiyorum çünkü biliyorum Kİ beş parmağın beşi de bir değil) oralı biriyle görüşmeni istemiyorum kabul etmem diyor. Mesela bana göre benim oradan biriyle görüşmemem gerekiyorsa bu ben sevmediğim içindir, annem istemez diye değil. Burada erkekleri taşlıyoruz mesela anneleri yüzünden bizi istemedikleri zaman, aynı şey kadınlarda da geçerli olmalı bence. Çok iyi biri çıktı karşıma, çok da yakışıklıydı ama o şehirden olduğu için anneme anlatamam yalan söylemek de istemem diye düşündüğüm için bırakmak zorunda kaldım
Ağlamasında değil miBunda yanlış birşey yok aslında
Çok geç o konu içinO zaman artık toparlanıp kendi kararlarınızı alın. O çocukla görüşün. Kızarsa kızsın. Özür dilediği halde hala aynı hayatları yapıyorsa Siz de gereken sınırı çizersiniz. Artık susmayın
Bana göre çok haklısınız birebir anlıyorum sizi anneniz kötü bir anne değil belliki ilgili ve bilgili bir anne ( benimkilerde öyledir sağolsun) ama yanlış ebeveynlik yapıyor ve bunu hala böyle sürdüreceğine inanıyor. Mesela anneannenizi isterseniz ararsınız istemezseniz hayır , sizin çocuklarınız içinde bu geçerli anneannelerini isterse ararlar ama ailelerimizin kafalarında istedikleri belirledikleri ilgi beklenti kalıpları var ve siz onun dışına çıkmak istediğinizde hircinlasiyorlar. Üzerinde hakimiyet kurdukları canlının kendi özerkliğini almaya çalışması onların otoritesini sarsar çünkü. Sizi anlıyorum onların kendi temelde çocukluktan gelen yıkımlar ve ailelerinin beklentileri bizede aynısını yapmaya itiyor onları ama kuşak farklı zaman farklı bence sancılı da olsa özgür iç huzuru olan kadınlar olacağız baya sancılı olcak ama olacağız :)Ağlamasında değil mi
Yok yurtdışında okuyorum üç senedir. Yani son senede geri döneceğim diye bir söz vermemiştim. Her gün de arıyorum konuşuyoruz, sonuçta geldiğimde de beraberiz işte. İhmal durumu da yok. Zaten okullar kapalı gidip transkript vs. alamam kiYine gidersin belki ilerde
Erasmus mu yapmıştın?
Yüksek lisansa gidersin
Ben yurtdışındayken annemi çok özlüyordum bilmiyorum her gün konuşup sesini duyuyordum
Tartışsak da ne kadar annemle başka bir ülkede yaşamak çok zor olurdu sürekli
Senin annenle ilgili sorunların aşılamayacak boyuttaysa işte zor
Eğer benim de hatalarım olursa evladıma karşı, kızamam. Hala daha evladım istemediğim (tehlike arz etmeyen) bir şeyi yapmak istediğinde surat asıp sitem edip ağlıyorsam çok da hatalı bulamam onuhepimizin hayatta çeşitli rolleri vardır..
evlat olmak, anne olmak, eş olmak, akademisyen olmak.. gibi
ve sizin de aynı zamanda ailenize karşı iyi niyetli olup iyi bir evlat olmak gibi sorumluluklarınız da var.. eminim ki kendinizce haklı olduğunuz sebepler vardır ama ne olursa olsun onlar sizin aileniz ve bazen bazı şeyleri istemeseniz bile ailenizin gönlünü hoş tutmak adına yapmanız sizden birşeyler eksiltmez emin olun
onları güleryüzle karşılayıp gerektiğinde misafirliğe gitmenizde kötü birşey yok ki.. yarın birgün sizde anne olacaksınız belki ve evladınızın size karşı böyle tutumları olsa üzülürsünüz.. neler neler okuyoruz hem burada, derdiniz bu olsun
ben anne açısından bir değerlendirme yapmadım, eminim ki hataları vardır.. siz belki bu şekilde davranırsanız daha huzurlu ve mutlu bir iletişiminiz olur diye tavsiye verdim sadece kendimce... çünkü bazı ebeveynlere karşı (kendi ailemde olduğu gibi) bazı şeyleri görmezden gelip he deyip geçince emin olun daha iyi oluyorEğer benim de hatalarım olursa evladıma karşı, kızamam. Hala daha evladım istemediğim (tehlike arz etmeyen) bir şeyi yapmak istediğinde surat asıp sitem edip ağlıyorsam çok da hatalı bulamam onu
Öyle olunca da anlaşılıyor Kİ, yine bazı şeyleri isteyerek yapmadığım anlaşılıyor yine sıkıntıben anne açısından bir değerlendirme yapmadım, eminim ki hataları vardır.. siz belki bu şekilde davranırsanız daha huzurlu ve mutlu bir iletişiminiz olur diye tavsiye verdim sadece kendimce... çünkü bazı ebeveynlere karşı (kendi ailemde olduğu gibi) bazı şeyleri görmezden gelip he deyip geçince emin olun daha iyi oluyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?