Herkese merhaba,
2 aylık evliyim.kayinvalidem ile yaşamaktan korktuğum sorunları eşim ile yaşıyorum.
34 yaşındayım eşim ise 45.
Onun ikinci evliligi oluyorum.
Eşim son derece iyi merhametli ve ilgili biri ama ev ile fazla ilgili.
Evin hanımı güya benim ama hep onun tercihleri onun düzenine göre hareket ediyoruz.ilk evliliğinden sonra 4 yıl bekar hayatı olmuş ve bu sürede ev işlerini mecburen yapmış öğrenmiş her şeye çok hakim.
O kadar ki benim varligima rağmen ayni duzenini devam ettiriyor.
Benim yapmam gerekenlerı yapiyor..yemek hariç.
Nevresim takımlarini değiştireceğim benden önce o yapıyor, çamaşır makinesini açacağım bi bakıyorum açmış çamaşırı dahi asıyor.
Yani ben olmasamda olurmuş.
Kendimi yetersiz hissettiriyor.
Eşim düzen ve titizligi sever ben ona nazaran daha daginigim ama bu evimin işini yapmıyorum manasına gelmiyor.
İşten geldiğimde elimden geldiğince yemek ve ev düzeni ile ilgilenirim.
Yalnız elim ağır biraz.
Eşim evi saksı çiçekleri ile doldurdu bana sormuyor sever misin diye, eski eşyalarını atmaya kıyamadığı gibi yerli yersiz eve hala bişeyler doldurma merakı var..
Ne gerek var dememe müsaade etmiyor hemen alınıyor hatta kızıyor.
Mutfakta tabaklar Çanaklar nerede duracak onu bile o tanzim ediyor..ben kendi düzen ve sistemimi kurmak istedikçe bakıyorum ara ara eşyaların yeri değişiyor. Ütüsünü dahi kendi yapıyor..
1 ay sonra kayinvalidem ile yaşamaya başlayacağım ki 80 yaşında kadın hala ev işleri yemek yapma derdinde..yaşlılığı kabul etmiyor işe yaramak istiyor.
Yani birde onu düşünmeye başlayacağım.
Normalde baskın bi karakterim ama sanırım ufak tefek şeylerı büyütmeyelim derken evinde kendimin de tüm kontrolü eşime bırakmış durumdayım.
Konuşup esprili yoluyla sıkıntımı belirttim ama dediğim gibi alınma ve akabinde konuyu farklı algılayıp kızmasi bir oldu ve tabi bildiğini okumaya..
Evin içinde sigara icilmeyecekti ki ben kullanmıyorum ona da önceleri uydu ama şimdi 2 nefes balkonda çekip kalanı tüm odalarda..
İçime atarsam büyüyecek büyük bir patlama olacak..
Konuşsam anlamıyor..
Arkadaş abla vs ile evimin icini özelimi konuşmak istemiyorum..
Böyle içimi dökmüş olayım..
Seninkide dert mi diyen olur illaki daha ne istiyorsun ne güzel diyeni de cabası ama yeni evli ve evinin tadını çıkaramamak kendi evinde kendini misafir gibi hissetmek de çok hoş bir durum olmasa gerek..
Kocama acil ev dışında bir uğraş bulmalıyım
2 aylık evliyim.kayinvalidem ile yaşamaktan korktuğum sorunları eşim ile yaşıyorum.
34 yaşındayım eşim ise 45.
Onun ikinci evliligi oluyorum.
Eşim son derece iyi merhametli ve ilgili biri ama ev ile fazla ilgili.
Evin hanımı güya benim ama hep onun tercihleri onun düzenine göre hareket ediyoruz.ilk evliliğinden sonra 4 yıl bekar hayatı olmuş ve bu sürede ev işlerini mecburen yapmış öğrenmiş her şeye çok hakim.
O kadar ki benim varligima rağmen ayni duzenini devam ettiriyor.
Benim yapmam gerekenlerı yapiyor..yemek hariç.
Nevresim takımlarini değiştireceğim benden önce o yapıyor, çamaşır makinesini açacağım bi bakıyorum açmış çamaşırı dahi asıyor.
Yani ben olmasamda olurmuş.
Kendimi yetersiz hissettiriyor.
Eşim düzen ve titizligi sever ben ona nazaran daha daginigim ama bu evimin işini yapmıyorum manasına gelmiyor.
İşten geldiğimde elimden geldiğince yemek ve ev düzeni ile ilgilenirim.
Yalnız elim ağır biraz.
Eşim evi saksı çiçekleri ile doldurdu bana sormuyor sever misin diye, eski eşyalarını atmaya kıyamadığı gibi yerli yersiz eve hala bişeyler doldurma merakı var..
Ne gerek var dememe müsaade etmiyor hemen alınıyor hatta kızıyor.
Mutfakta tabaklar Çanaklar nerede duracak onu bile o tanzim ediyor..ben kendi düzen ve sistemimi kurmak istedikçe bakıyorum ara ara eşyaların yeri değişiyor. Ütüsünü dahi kendi yapıyor..
1 ay sonra kayinvalidem ile yaşamaya başlayacağım ki 80 yaşında kadın hala ev işleri yemek yapma derdinde..yaşlılığı kabul etmiyor işe yaramak istiyor.
Yani birde onu düşünmeye başlayacağım.
Normalde baskın bi karakterim ama sanırım ufak tefek şeylerı büyütmeyelim derken evinde kendimin de tüm kontrolü eşime bırakmış durumdayım.
Konuşup esprili yoluyla sıkıntımı belirttim ama dediğim gibi alınma ve akabinde konuyu farklı algılayıp kızmasi bir oldu ve tabi bildiğini okumaya..
Evin içinde sigara icilmeyecekti ki ben kullanmıyorum ona da önceleri uydu ama şimdi 2 nefes balkonda çekip kalanı tüm odalarda..
İçime atarsam büyüyecek büyük bir patlama olacak..
Konuşsam anlamıyor..
Arkadaş abla vs ile evimin icini özelimi konuşmak istemiyorum..
Böyle içimi dökmüş olayım..
Seninkide dert mi diyen olur illaki daha ne istiyorsun ne güzel diyeni de cabası ama yeni evli ve evinin tadını çıkaramamak kendi evinde kendini misafir gibi hissetmek de çok hoş bir durum olmasa gerek..
Kocama acil ev dışında bir uğraş bulmalıyım
asla dert edilecek durum yok, sen yemeğini pişir,otur dinlen. Nesini dert ediyorsunki? İş yapmakla misafirliğin ne alakası var?
