- 1 Eylül 2015
- 205
- 146
- 103
- Konu Sahibi Takimyildizi
-
- #1
Merhaba hanimlar, 7yillik evliyim,6yasinda bir oglum var. Eşimle evi ayırdım bir buçuk ay oldu. Anlasamiyorduk, yalan söylüyordu, zamanında bahis oynamisligi vardı, bir sürü borcu vardı, benden gizlerdi, borçları ortaya çıkınca bana yalvarır yakarır ısrar kıyamet kredi çektirirdi...
Her defasında son diyerek parça parça beş kez kredi çekmişim, tabii kredileri oynaya oynaya çekmedim, neden diye sorduğumda eskiden olan borçlar bu son diye diye bir bakmışsın yine kredi çekmişim. Psikolojik baskı yapıyor sabahlara kadar uyutmuyordu beni. Yalvarıyor napip Edip o krediyi çektiriyordu bana.
Neyse hayatima bir baktım mutsuzum ayın 15 i geldiğinde resmen negatif enerji yayıyor, hiçbir şey anlatmıyor, bende kara kara düşünüyordum yine ne var acaba ,neden böyle bu adam, yine nereye borçlandı...
Biz ekonomimizi düzenleyemedik. O bunu beceremedi bende ona sözümü geciremedim, olmadı, borçları aşamadik.
Bunun dışında iyi yönleri var mı az biraz var evden işe işten eve, benimle bir şeyler yapmayı sever, ev işlerine zorla yardım eder, oğlumuza bakar. Özel günleri hatırlar. Parası varsa ki genellikle yok hemen bizimle gezmek ister... Film izleyelim, kahve içelim, yani ufak şeyleri bile benimle yapmak ister. Yalnız bı pazara, markete ,çocukla parka gitmez(keşke gitseydiy ya neyse). Hep kendini over, beni yuceltmeyi sevmez.
Herşeye ben kosarim. Çalışıyorum, Ev isi bana bakiyor, oğlanı ben okula götürüyorum, akşam yemeğiydi,camasirdi bulaşıkçı yipranip gidiyorum. Oğlumuza hafta sonu kursa bile ben götürüyorum, kendisine götür deyince amannnn boşver sende götürme der yada beraber gidelim der.
Yani artık bunaldım, herşeye koşmaktan herşeyi beraber yapmaktan, yığınla bu borçları ödemekten...
Şimdi boşanma dilekçesini vermedim. Biraz para toparlayıp Nisan ayında avukata verip davayı açacağım.
Evi ayırdım ama bu koca adam ağlıyor yine yalvarıyor duzelecegim diye sümsük gibi bana yapışıyor. Mecburen çocuk yüzünden iletişimdeyiz. Sabahları oğlana o bakıyor. Çocuğu bırakırken alırken her gün aynı şeyleri söylüyor duzelecegim neolur bir şans bana diye.
Kızlar istemiyorum bu adamada derdimi anlatamiyorum, anlatıyorum anlamıyor.ne var bunda nolur bir sans deyip olaylara yüzeysel bakıyor.
Konum uzun anlatilacak cok şey var. Ama kafanızı sisirmeyeyim. ona ne sevgi ne saygı ne de güven duyuyorum bunları onada anlatıyorum kabullenmiyor.
Her defasında son diyerek parça parça beş kez kredi çekmişim, tabii kredileri oynaya oynaya çekmedim, neden diye sorduğumda eskiden olan borçlar bu son diye diye bir bakmışsın yine kredi çekmişim. Psikolojik baskı yapıyor sabahlara kadar uyutmuyordu beni. Yalvarıyor napip Edip o krediyi çektiriyordu bana.
Neyse hayatima bir baktım mutsuzum ayın 15 i geldiğinde resmen negatif enerji yayıyor, hiçbir şey anlatmıyor, bende kara kara düşünüyordum yine ne var acaba ,neden böyle bu adam, yine nereye borçlandı...
Biz ekonomimizi düzenleyemedik. O bunu beceremedi bende ona sözümü geciremedim, olmadı, borçları aşamadik.
Bunun dışında iyi yönleri var mı az biraz var evden işe işten eve, benimle bir şeyler yapmayı sever, ev işlerine zorla yardım eder, oğlumuza bakar. Özel günleri hatırlar. Parası varsa ki genellikle yok hemen bizimle gezmek ister... Film izleyelim, kahve içelim, yani ufak şeyleri bile benimle yapmak ister. Yalnız bı pazara, markete ,çocukla parka gitmez(keşke gitseydiy ya neyse). Hep kendini over, beni yuceltmeyi sevmez.
Herşeye ben kosarim. Çalışıyorum, Ev isi bana bakiyor, oğlanı ben okula götürüyorum, akşam yemeğiydi,camasirdi bulaşıkçı yipranip gidiyorum. Oğlumuza hafta sonu kursa bile ben götürüyorum, kendisine götür deyince amannnn boşver sende götürme der yada beraber gidelim der.
Yani artık bunaldım, herşeye koşmaktan herşeyi beraber yapmaktan, yığınla bu borçları ödemekten...
Şimdi boşanma dilekçesini vermedim. Biraz para toparlayıp Nisan ayında avukata verip davayı açacağım.
Evi ayırdım ama bu koca adam ağlıyor yine yalvarıyor duzelecegim diye sümsük gibi bana yapışıyor. Mecburen çocuk yüzünden iletişimdeyiz. Sabahları oğlana o bakıyor. Çocuğu bırakırken alırken her gün aynı şeyleri söylüyor duzelecegim neolur bir şans bana diye.
Kızlar istemiyorum bu adamada derdimi anlatamiyorum, anlatıyorum anlamıyor.ne var bunda nolur bir sans deyip olaylara yüzeysel bakıyor.
Konum uzun anlatilacak cok şey var. Ama kafanızı sisirmeyeyim. ona ne sevgi ne saygı ne de güven duyuyorum bunları onada anlatıyorum kabullenmiyor.