izin vermezler gittin gelemezsin derler görümcemle aynı binadayım ve görümcem yengem oluyo.. onu hergün göremem nasıl yapıcam bilmiyorum arkadaslarım..
hep gitmek istiyordum ama sanki o kişi değilmisin gibi hissediyorum. çok sorunlar yasadım ama biz birbirimizi sevmiyorduk. ama buraya gelince sevdiğimi ya da alıstıgımı hissettim. kalbim acıyor. beni değil en azından cocuklarını sorsaydı. çok kötü cıkarcı insanlar.
o sustukca kahroluyorum. keske kavga etse deliler gibi ama susmasa. evliliğim boyunca hiç ortak noktamız yoktu. sürekli calısıyordu 2-3 e kadar. ama bir sohbet istiyordu insan. bilmiyorum ki
Buradaki yorumların gazıyla hareket edersen böyle olur.
Ben anlıyorum. Sevmeyen insan susar.. Sevse duramaz... Evden cikmasaydiniz diyemem. Çünkü erkekler konfor alanını terketmez pek. Terk etmek zorunda kalan hep kadın olur. Çünkü buna zorlanır. İlk zamanlar böyle hissetmeniz normal. Şu an ne yapabilirim. Hayatımı nasıl degistirebilirim buna odaklanın. İş yoksa iş bulmakla başlayın. Sonra aile evinden çıkmaya çalışın. Çocuklarınızla yeni bir hayat kurmaya bakın. Bunlar çok kolay şeyler değil biliyorum ama imkansız da değil
Empati yapıyorum bende çok üzülürdüm mental olarak zor günler. Ama birçok hayat ihtimali var pozitif ve olumlu yaşam fikrine tutunun demeyeceğim yapışın yani çünkü yeni düzen fikri size böylelikle daha yumuşak bir geçişle gelecektir
