• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Evlatlık

Ben de bazen evlenmeden evlatlik almayi dusunuyorum ama cekiniyorum ya beni sevmezse , ya ona iyi bi hayat veremezsem diye.

Cocuguna bakmasi/yardim etmesi icin evlatlik almani tavsiye etmem. Gelecek cocugun da ihtiyaclari olacak ve onun gorevi senin down sendromlu cocuguna bakmak degil. -ki oz kardesler bile bikiyor birbirinden. Nefret edecek duruma gelebiliyorlar.

Isteklerin/korkularin yersiz degil ama kendimizi dusunurken karsimizdakini de dusunmek gerek. Ozellikle karsimizdaki bir cocuksa.
 
Son düzenleme:
Bu cok cok hassas bir konu sizi kirmak istemem ama bana da ikinci bir cocuk degil, cocugunuza oyun arkadasi istiyorsunuz gibi geldi, bu beklentiyle evlat edinirseniz hayal kirikligi yasama ihtimaliniz oldukca yuksek, cunku ikiz kardeşler bile o idealize edilen oyun arkadasligini cogu zaman gerceklestiremiyorlar.
Bu arada evlat edinme fikrine asla karsi degilim, hatta benim de maddi olarak 2 cocuga bakma gucum olursa mutlaka gerceklestirecegim bir sey. Ama bu oyle bir istek ki ne baskalarinin ne dusunecegi, ne bana saglayacagi fayda umrumda degil, sadece yeniden anne olmak, dunyadaki milyonlarca kimsesiz cocuktan birinin kimsesi olabilmek, bu kez bebegimi bedenimde degil kalbimde buyutmek istiyorum. O yuzden evlat edindigim cocuk mevcut cocugumla mukemmel bir kardeslik iliskisi kurmasa da bu beni etkilemez, en fazla derim ki: cocukken biz de kardeslerimle birbirimizi yiyorduk...
 
Şöyle söyleyeyim, stajyerken sınıfımda kaynaştırma öğrencisi vardı. Çocuğu çok seviyordum ama bir yerden sonra tahammül edemiyordum diğer çocuklarla birleşince. Ki ben yetişkin bir insanım, ona kıyıp bağıramıyorum (ki böyle bir hakkım da yok) diye tuvalete gidip sessizce ağladığımı bilirim. Küçücük bir çocuktan bunca çaba istemek normal değil ama size şöyle bir fikir verebilirim; üniversite okurken bulunduğum şehirde bazı üniversite öğrencileri down sendromlu çocuklarla düşük ücretler karşılığı ilgileniyorlardı. Sinemaya götürmek, spor yapmak, gezmek dolaşmak gibi bir şey. Güvenemiyorsanız onları takip edip uzaktan izleyebilirsiniz. Ya da böyle bir öğrenciyi belli bir ücret karşılığı evinize çağırıp gözünüzün önünde ilgilenmesini sağlayabilirsiniz.
 
prince .!.:
Belki çok iyi niyetli bir düşünce ama sanki sırf kızınız için evlatlık alınacak gibi hissettim.
Şimdi melek kızınız ilgiye çok çok fazla ihtiyacı var.kiziniz belki o çocukla heran oynamak isteyecek o çocuk heran oynama istemeyecek,belki kızınız her dediği olsun isteyecek bu sefer diğer cocugun psokolojisi bozulacak bu gibi sebeplerden.

Belki kizinzla anlasamayacak yada kavga edecek sizde o cocuga istemeden de olsa bağırıp sinirleneceksiniz.

Normal bi hayatta olsaydı evlatlık çok güzel bi fikir ama sizin için çokta sağlıklı bi karar değil evlatlık olacak çocuk açısından
Genişletmek için tıkla...
Evet işler beklediğim gibi gitmeyebilir, ama küçük bir bebeği alıp bizi ailesi olarak bilmesi değil zaten düşündüğüm, savaş mağduru olabilir, ailesini kaybetmiş, herşeyi anlayabilecek yaşta bir çocuğu alıp sanırım koruyucu aile olmak daha mantıklı, alıp okula göndermek, imkanlar sağlamak,ama bu süreçte de evde bir oyun arkadaşı kazanmak, bilmiyorum mantıklı olur mu.
 
philosophy .!.:
Evet işler beklediğim gibi gitmeyebilir, ama küçük bir bebeği alıp bizi ailesi olarak bilmesi değil zaten düşündüğüm, savaş mağduru olabilir, ailesini kaybetmiş, herşeyi anlayabilecek yaşta bir çocuğu alıp sanırım koruyucu aile olmak daha mantıklı, alıp okula göndermek, imkanlar sağlamak,ama bu süreçte de evde bir oyun arkadaşı kazanmak, bilmiyorum mantıklı olur mu.
Genişletmek için tıkla...

Bence yapmamalısınız. Çünkü siz evlat özlemiyle hareket etmiyorsunuz. Çocuğunuz için oyun arkadaşı istiyorsunuz ve kendi evladım gibi olacağını sanmıyorum diyorsunuz. İmkanlar sağlamak, maddi olarak yanında olmak asla yeterli olmaz bir çocuk için. Mağdur bir insana el uzatmak, kapı açmak elbette çok güzel fakat bunu ona hissettirmemek lazım. Siz ona ihtiyacı olan sevgiyi veremedikçe o da kendini fazlalık gibi hissedecek ve mahsun kalacaktır diye düşünüyorum.
 
Sanırım yanlış anlattım ben, çocuğuma bakması için değil, ona model olması için bir çocuk alsam nasıl olur dedim, ve evlatlıktan ziyade koruyucu aile gibi, yaşı büyük ve bizim onun gerçek ailesi olmadığımızı anlayabilecek bir çocuk, özellikle de ailesini kaybetmiş ve savaş mağduru, sadece evimiz kalabalık olsun, hem bizm için hem de karşı taraf için kazanç olur gibi düşündüm, yoksa elbette kendi çocuğum gibi olmayacak, bir nevi himaye etmek gibi.
 
philosophy .!.:
Evet işler beklediğim gibi gitmeyebilir, ama küçük bir bebeği alıp bizi ailesi olarak bilmesi değil zaten düşündüğüm, savaş mağduru olabilir, ailesini kaybetmiş, herşeyi anlayabilecek yaşta bir çocuğu alıp sanırım koruyucu aile olmak daha mantıklı, alıp okula göndermek, imkanlar sağlamak,ama bu süreçte de evde bir oyun arkadaşı kazanmak, bilmiyorum mantıklı olur mu.
Genişletmek için tıkla...

İşte işiniz daha daha zor.
Neden mi?
Şimdi annesini,ailesini kaybetmiş yada savas mağduru bir cocugun psokolojisi kimbilir nasıldr..
Onum belki kızından daha çok ilgiyi sevgiye ihtiyacı,sefkate ihtiyacı olacaktır.
Buni basarabilecekmisniz?
Eğer kendinize güveniyorsanız,o çocuğu sevgiyle ilgiyle şefkatle buyutebilirim diyorsaniz eyvallah.
 
prince .!.:
İşte işiniz daha daha zor.
Neden mi?
Şimdi annesini,ailesini kaybetmiş yada savas mağduru bir cocugun psokolojisi kimbilir nasıldr..
Onum belki kızından daha çok ilgiyi sevgiye ihtiyacı,sefkate ihtiyacı olacaktır.
Buni basarabilecekmisniz?
Eğer kendinize güveniyorsanız,o çocuğu sevgiyle ilgiyle şefkatle buyutebilirim diyorsaniz eyvallah.
Genişletmek için tıkla...
Genelde bu tür hayatın sillesini yemiş insanlar daha kadirşinas olur diye düşünüyorum, olmayadabilir tabi.
 
Diğer çocuğu kendi çocuğunuzla olması için istiyorsunuz. Diğer çocuğu asla kendi çocuğunuz gibi görmeyeceksiniz. Eskiler böyle, evde tutulan ama evlat görülmeyen kimsesiz çocuklara besleme derlermiş. Yukarda birisi barınaktan kedi köpek alır gibi yazmışsınız demiş katılıyorum. Aldığınız çocuğa ilgi sevgi veremiceksiniz gibi, çünkü amacınız o çocuğa ailelik değil kendi çocuğunuza yardım olması. O çocuk kendini sürekli dışarda hissedecek. Siz sürekli kardeşinle oyna ilgilen dedikçe kendinin bir kıymeti olmadığını orda sizin çocuğunuz için bulunduğunu anlicak.

Almayın bence çocuğa yazık olur.
 
Evlatlık değil de işe eleman alacak gibi bir hava var mesajınızda.
Kızınız için en iyisini istediğiniz ve bu amaçla hareket ettiğiniz mutlak, ama bahsettiğiniz diğer taraf da bir çocuk. Siz çocuğunuzla ilgilensin, örnek olsun diye başka çocuk almak istiyorsunuz en yalın ifadesiyle.

Bence evlatlık işine girmeyin. Zira o çocuğun sizin kızınıza örnek olmaktan öte duygusal ihtiyaçları olacak. Ayrıca o çocuk beklediğiniz gibi çıkmazsa ne yapacaksınız ki?
 
philosophy .!.:
Sanırım yanlış anlattım ben, çocuğuma bakması için değil, ona model olması için bir çocuk alsam nasıl olur dedim, ve evlatlıktan ziyade koruyucu aile gibi, yaşı büyük ve bizim onun gerçek ailesi olmadığımızı anlayabilecek bir çocuk, özellikle de ailesini kaybetmiş ve savaş mağduru, sadece evimiz kalabalık olsun, hem bizm için hem de karşı taraf için kazanç olur gibi düşündüm, yoksa elbette kendi çocuğum gibi olmayacak, bir nevi himaye etmek gibi.
Genişletmek için tıkla...
bu düşünce hoş değil işte. adı üstünde evlatlık.. bir evlat ha sen doğurmuşsun ha başkası. mirasından tut vs kadar sahip olacak bir birey alıyorsun evine. senin çocuğuna rol model olsun veya baksın diye evlat alınmaz. daha çok bakıcıya para vermektense evime yatılı genç alırım gibi bir şey olmuş. çok kutsal bir düşünceyi karşılık bekleyerek kirletmişsiniz benim görüşüme göre..
 
Yorum yapan arkadaşlar benim açımdan değilde, alınacak çocuk açısından olabilecek olumsuzluklardan bahsetmiş, bi kere herkesin downlu bir kardeşi olabilir, evlenir çocuğu olabilir ya da kendi başına birşey gelebilir bunlar hayatta çok normal şeyler. Ben sanki bir çocuğu alıp downlu bir çocuğun kardeşi yaparak ona altından kalkamayacağı bir yük yüklüyormuşum gibi algılanmış, bu açıdan düşünmemiştim, sonuçta belli bir yaşta çocuğu alıp, belli bir yaşa kadar himaye etmeyi düşündüm, onu okutmayı özgür olabileceği imkanlar sunmayı düşündüm, evet belki kendi çocuğum kadar sevemem, belki de severim bilmiyorum ki. Ama istediği zaman kendi ayakları üzerinde duracak, eğer gönül bağı kurabilirsek arar sorar, ailesi gibi görür, kimsesiz bir çocuğun kimseleri olur, geniş bir aileyiz biz.ama çocuğumun sorumluluğunu başka bir çocuğa yüklemek gibi bir niyetim yok benim.
 
philosophy .!.:
Kalabalık ailelerde büyüyen çocuklarla yalnız büyüyenlerin gelişimleri farklı oluyor, çünkü downlu çocuklar görerek öğreniyor bugün kızım 10 yaşındaki yeğenimle oynarken keşke bir ablası olsaydı dedim ve sonra neden olmasın dedim anlık bir fikir geldi ve sonra mantıklı geldi.
Genişletmek için tıkla...
Şuan sadece kendi çocuğunuzu düşünerek hayal ediyorsunuz bunu..bu evlatlık alacağınız minik yavru için haksızlık olmayacak mı?
Hem o miniğim psikojisi hemde sizin yavrunuzun durumu işleri daha da zorlastirmayacakmi?ikisi ile başa çıkmak düşündüğünüz kadar kolay olmayacak..bütün bunları düşündünüz mü?
 
Çok mantıklı bir fikir böyle kocaman sevgi dolu bir yüreğiniz olduğu için sizi tebrik ediyorum keşke böyle düşnebilenler daha çok olsa..

Ama evlat edineceğiniz çocuğu çok iyi seçmeniz gerek. Uyumsuz olabilir, kıskanç olabilir, sorumsuz olabilir, bencil olabilir..vs.vs. Ince eleyip sık dokuyun ve öz çocuğunuzla arasında 2-3 yaş anca olsun derim. Birlikte büyüyerek birbirlerine daha çok adapte olsunlar.. Zor bir süreç ama güzel fikir, üzerinde düşünün
 
shot .!.:
Evlatlık değil de işe eleman alacak gibi bir hava var mesajınızda.
Kızınız için en iyisini istediğiniz ve bu amaçla hareket ettiğiniz mutlak, ama bahsettiğiniz diğer taraf da bir çocuk. Siz çocuğunuzla ilgilensin, örnek olsun diye başka çocuk almak istiyorsunuz en yalın ifadesiyle.

Bence evlatlık işine girmeyin. Zira o çocuğun sizin kızınıza örnek olmaktan öte duygusal ihtiyaçları olacak. Ayrıca o çocuk beklediğiniz gibi çıkmazsa ne yapacaksınız ki?
Genişletmek için tıkla...
Neden, kardeşi olsaydı onunla ilgilenip oynamayacak mıydı?
 
philosophy .!.:
Neden, kardeşi olsaydı onunla ilgilenip oynamayacak mıydı?
Genişletmek için tıkla...
Belki oynamayacaktı.
Her kardeş iyi mi geçiniyor?

Kaldı ki alacağınız çocuk kızınızı sevmeyebilir. Downlu olduğu için değil, sadece sevmeyebilir. O durumda "bu oynamıyor" diye götürüp değiştirme imkanınız olmayacak.

Evlatlık alacağınız çocuğa, kızınızla oynamayı görev olarak veriyorsunuz.
 
philosophy .!.:
Yorum yapan arkadaşlar benim açımdan değilde, alınacak çocuk açısından olabilecek olumsuzluklardan bahsetmiş, bi kere herkesin downlu bir kardeşi olabilir, evlenir çocuğu olabilir ya da kendi başına birşey gelebilir bunlar hayatta çok normal şeyler. Ben sanki bir çocuğu alıp downlu bir çocuğun kardeşi yaparak ona altından kalkamayacağı bir yük yüklüyormuşum gibi algılanmış, bu açıdan düşünmemiştim, sonuçta belli bir yaşta çocuğu alıp, belli bir yaşa kadar himaye etmeyi düşündüm, onu okutmayı özgür olabileceği imkanlar sunmayı düşündüm, evet belki kendi çocuğum kadar sevemem, belki de severim bilmiyorum ki. Ama istediği zaman kendi ayakları üzerinde duracak, eğer gönül bağı kurabilirsek arar sorar, ailesi gibi görür, kimsesiz bir çocuğun kimseleri olur, geniş bir aileyiz biz.ama çocuğumun sorumluluğunu başka bir çocuğa yüklemek gibi bir niyetim yok benim.
Genişletmek için tıkla...
koruyucu aileliği araştırın öncelikle. ben tedavi ile hamile kaldım. o dönem eğer olmazsa çocuğumuz diye araştırmıştık. en azından çocuğu tanıma fırsatınız olur ve belli başlı bir sorumluluğu tam olarak yklemezsiniz omuzlarınıza. bir arkadaş zamanında beslemeler olurdu demiş, sizin isteğiniz buna yakın. yemeğini suyunu vereyim, okutup büyüteyim o da rol model olsun diyorsunuz ki bu EVLAT EDİNMEK değil. siz ki bir evlat sahibiniz buradaki bir çok kişi de öyle o nedenledir ki insanlar önce alacağınız çocuğun psikolojisini düşünüyor. çok bir şey söylemeye gerek yok internete yazın koruyucu ailelik diye araştırın ve öncelikle bu şekilde kapınızı açın, hem kendinizi hem çocuğu deneme şansınız olur. çocukla anlaşabilirseniz severseniz ve yukarıda dediğim gibi onu evlat edinmek isterseniz de kalıcı olarak alırsınız.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

KirazHanim
2. çocuk için kafa karışıklığı
6 7 8
Yorumlar
143
Görüntüleme
5K
eskielma
E
C
Birini değiştirmek mümkün mü?
Yorumlar
19
Görüntüleme
5K
123gulcin
1
Mervenur12345
Eşim evi terk etti ama boşanalım demedi..
5 6 7
Yorumlar
138
Görüntüleme
26K
Esra
Esra
ProfDrBulentTiras
  • Makale Makale
Hamilelikte beslenme rehberi
Yorumlar
0
Görüntüleme
24K
ProfDrBulentTiras
ProfDrBulentTiras
Nhessa
Çocuklar için 2021 burç yorumları
Yorumlar
0
Görüntüleme
2K
Nhessa
Nhessa
Back
X