Fikrimizi sordunuz, fikrimi/zi söylüyorum/söylüyoruz. Kaldı ki "ablası olsa oynamaycak mıydı" diye sordunuz, ben de "hayır oynamayabilirdi" dedim. Bunda bir beis görmüyorum ama rahatsız oluyorsanız bundan sonra yazmam, sorun değil.
Savaştan kaçmış, 10 yaşında Suriyeli bir çocuğu himayenize aldığınızı düşünelim.
Bu çocuk evini bırakmış. Anne babasını savaşta kaybetmiş. Bilmediği bir ülkede, belki yarım yamalak bildiği bir dille yaşıyor.
Siz evinize alıyorsunuz. Evde küçük yaşta downlu bir kız çocuğu var.
Bu çocuğa rol model olması gerekiyor. Peki aldığınız çocuğun psikolojisi düzgün mü olacak sizce? Kaldı ki downlu bir çocuktan çekinebilir. Küçük çocuk bunlar, nasıl yaklaşması gerektiğini bilmez, yaklaşmak istemeyebilir. 10 yaşlarında, yabancı eve gelen bir çocuktan bahsediyoruz. Belki karakteri sizin birlikte yaşamak isteyeceğiniz bir yapıda değil. Belki çok zor bir çocuk, size bakım anlamında çok yük getirecek.
Her şey düşündüğünüz gibi gelişmeyebilir. Zor durumdan kurtacağınız bir çocuk psikolojik olarak yaralı olacaktır, tanımadığı bir çocuğa ablalık yapmaya uygun olmayabilir.
