Evlendiğimiz günden beri hiçbir şey mi yolunda gitmez?

Ben sizi az çok anladım sanırım. Mesela benim akrabalarımın çoğu memlekette. O yüzden sebze meyve ya bedava ya ucuz oluyor. Çoğu kira vermiyor. Çoğu, aile destegiyle ayakta.

Ama biz kendimizi bildik bileli gurbetteyiz. Onlara göre gurbette hayatla memlekette hayat aynı. Bana olmasa da aileme bu konuda can sıkıcı şeyler diyebiliyorlar, " tasarruflu olun" gibi. Ama bu en kibar söylenişi düşünün.

Hatta bahsettiğim akrabalardan kimisi çocuğunu bedava evde oturtuyor ( başka çocukları kirada) veya torununu bedava evde oturtuyor ama o torunu dışında 10 torunu daha var.

Böyle durumlarda insan kendini enayi gibi hissediyor veya ne bileyim kötü hissediyor. Ama ben bu konuyu kafama takmıyorum, sadece bazen aklıma geliyor, biraz üzülüyorum, o kadar. Çünkü ben başkasına muhtacligi ve beleşçiliği hiç sevmem. Ve eminim ben de diğerleri gibi bedava evde otursam eminim o evine veren kişiler, benim her şeyime koca burunlarını sokar.
Biz de gurbette sayılırız aileler farklı sehirde benim cocuguma calisirken bakacak kimsem bile olmadi kardesimin cocugunu annem 4 senedir bakiyor. Buna bile uzulmedim madem sehir disindayiz bunlari yasayacagiz diye kendime zaten soylemistim bunu. Ama ufacik destek bile cok onemliymis resmi tatilde komsum destek oldu mesela ailem bike destek olamadi. Bir de soyle bir durum oluyor 4 yildir yegenime annem bakiyor bir kere cok zor durumda kaldim 2 hafta annem geldi. Kardesim hemen laf etmeye basladi. Zor durumda kaliyor djye yani benim kac senedir yapayalniz hicbir seyi yardim olmadan yapmam karsi tarafa da bir anlam vermiyor. O duzen oturmus oyle devam ediyor. Gozden uzak olan gonulden de uzak oluyor hepsini yasadik.
 
Ne kadar dogru... Bunu ülke girişine asabiliyor muyuz? Keşke herkes bu zihniyette olabilse. Ama yok hep beklenti...
Beklentiden öte mecburlar gibi bakiliyor.
Belki de ben baska ülkede yetistigim icin bana anormal geliyor.

Ekonomi bu kadar kötü olmadan once de bu sekildeydi bu durum.

Evladimin, klişe bir tabirle eli ekmek tutana kadar yaninda olurum, okutmak gorevim mesela, ama bi cocuk dogurdum diye de bu demek değil ki evini alayim düğün yapayım, esyasini dizeyim...

Büyüdüğüm ulkede bu böyle değil, evlenmek isteyen kendi evlenir, evini kurar.

Yabancilarda böyle iken, biz milletçe bunu beceremiyoruz, hep anamiza babamiza derdiz.

Her şeyimizi yapsinlar isteriz, cocuklarimiza baksinlar isteriz, isteriz de isteriz

Ben kendim de evlenirken o zamanlar ki durumumuz yoktu, evlendik sonra da bütçemize gore arkadaslarimizla bir eglence yaptik, yemek yedik.

Evimizde esyamiz da yoktu, zamanla aldik.
E simdi bakarsak cay kasigi eksikse evlenilmiyor.

Evlilik olayı tamamen ticarete dönmüş
İstenilen altinlar, dayatilan gelenekler.

Mutsuz bir evlilige baslaniyor.
 
Neyi çok istiyorsan hayat sana öyle bir sınav sunuyor. Emin ol ki hepimizin yolu başka ve hepimiz bir şeyler için yoruluyoruz bu hayat yolunda. Belki sen ev alamadığın bu yolda çok yoruldun, bazılarımız “sana göre” mala mülke daha kolay ulaştı. Ama emin ol ki biz de bambaşka yollarda çok yorulduk. Allah huzurunuzu bozmasın, evin içinde huzur olmayınca sağlığını da kaybediyor insan, malını mülkünü de gözü görmüyor.
 
Bir de şey verilen şeyler sadece mal mülk müdür? Sağlığınız yerinde mi? İnşallah yerindedir. İnanın en büyük rızk o. Bir yerin ağrıyorsa geri kalan her şey önemini yitiriyor çünkü. Ya da evlat bir rizk. Güzellik bir rizk... Her neyse o şey. Size verilenlere bir dönüp bakın elbet verilen bir şeyler vardır. Medusan Medusan
Geçen bir kuzenimle konustum. 500bin lira verip taşıyıcı annelik düşünüyor. Düşünsene evimi satacağım diyor... Yani ezik bir yaşam hedefleyelim demiyorum ama olmadığında da yaşama tutunmayi bilelim Medusan Medusan
Bu konuda haklisiniz evet oyle insanlarla da tanistim onlar icin de ayri uzuldum kahroldum agladim. Bir arkadasim cocuk sahibi olamiyor bir arkadasimin cocugu hasta ( beni cok etkiledi kendi cocugumun yerine koydum ve gunlerce agladigimi biliyorum. Sukredecek cok sey var insallah onlar da bozulmaz. Iste herkesin ayri derdi mucadelesi var belki ben yanlis dusunuyorum.
 
evlenme isini de kendiniz yapmaniz lazim esasen, o yetiskinlige gelince oyle olmasi lazim yani:)
yaranamamislar yine de...
Evinizi arabanizi da almalari lazimdi di mi?

Hep dert olun millete, hep beklenti icinde olun.
Turkiyede evlat olmak bu demek, 40 yasina da gelse kurtulamaz aileler evlatlarinin sömürüsünden:)

Kendi başınıza basaramadiginiz seyleri baskalarindan bekleyin, baskalarinin malini mulkunu kiskanin.

Size de yapılsa rahatsiz olmazdiniz hic, simdi baskalarina yapilanlari konusuyorsunuz.
O yetişkinliğe gelince derken? Türkiye de günümüz şartlarında evlenmek yaşı tamamlamakla olmuyor, malı mülkü üstüne yapmasınlar da evlenirken çocuğuma destek olmam diyen de çocuk doğurmasın yahu.
Ülkenin durumu belli, kaç kişi çok iyi şartlarda çalışıp kendi imkanlarıyla insanca yaşayabiliyor.. Bunları kendimden örneklemiyorum. Ülke insanınlarından genelleme yapıyorum.
Ülkenin geneli asgari ücret çalışanı.
Bu insanların evlenebilmeleri bu devirde oldukça zor zaten, kirası eşyaları.. Ne oluyor yani aileler evlenirken yardım ediyorsa.. Üstelik bu bir gelenek geçmişten günümüze. Evlenenlere yardım edilirdi, ki günümüz koşulları bu kadar zor değilken bile.
Şimdi mi dert oldu.
 
Neyi çok istiyorsan hayat sana öyle bir sınav sunuyor. Emin ol ki hepimizin yolu başka ve hepimiz bir şeyler için yoruluyoruz bu hayat yolunda. Belki sen ev alamadığın bu yolda çok yoruldun, bazılarımız “sana göre” mala mülke daha kolay ulaştı. Ama emin ol ki biz de bambaşka yollarda çok yorulduk. Allah huzurunuzu bozmasın, evin içinde huzur olmayınca sağlığını da kaybediyor insan, malını mülkünü de gözü görmüyor.
Evet o konuda haklisiniz ben tamamen kendi derdimi yazdım benim gibi olan cok var onu da biliyorum. Evet herkesin mucadelesi farkli. Ama bazı insanlar da cok sansli. Ama herkesin mucadelesi derdi ayri onu da biliyorum.
 
Beklentiden öte mecburlar gibi bakiliyor.
Belki de ben baska ülkede yetistigim icin bana anormal geliyor.

Ekonomi bu kadar kötü olmadan once de bu sekildeydi bu durum.

Evladimin, klişe bir tabirle eli ekmek tutana kadar yaninda olurum, okutmak gorevim mesela, ama bi cocuk dogurdum diye de bu demek değil ki evini alayim düğün yapayım, esyasini dizeyim...

Büyüdüğüm ulkede bu böyle değil, evlenmek isteyen kendi evlenir, evini kurar.

Yabancilarda böyle iken, biz milletçe bunu beceremiyoruz, hep anamiza babamiza derdiz.

Her şeyimizi yapsinlar isteriz, cocuklarimiza baksinlar isteriz, isteriz de isteriz

Ben kendim de evlenirken o zamanlar ki durumumuz yoktu, evlendik sonra da bütçemize gore arkadaslarimizla bir eglence yaptik, yemek yedik.

Evimizde esyamiz da yoktu, zamanla aldik.
E simdi bakarsak cay kasigi eksikse evlenilmiyor.

Evlilik olayı tamamen ticarete dönmüş
İstenilen altinlar, dayatilan gelenekler.

Mutsuz bir evlilige baslaniyor.
Ben Türkiye’de doğdum büyüdüm ancak ben de böyle düşünüyorum. Ailem benim okuyup meslek sahibi olmamı sağladı. İşsiz olsam ses de etmezlerdi ama işim oldu kendim kazanıp malımı mülkümü aldım, evlenirken de bana takacakları takıyı dahi kendim aldım.
 
O yetişkinliğe gelince derken? Türkiye de günümüz şartlarında evlenmek yaşı tamamlamakla olmuyor, malı mülkü üstüne yapmasınlar da evlenirken çocuğuma destek olmam diyen de çocuk doğurmasın yahu.
Ülkenin durumu belli, kaç kişi çok iyi şartlarda çalışıp kendi imkanlarıyla insanca yaşayabiliyor.. Bunları kendimden örneklemiyorum. Ülke insanınlarından genelleme yapıyorum.
Ülkenin geneli asgari ücret çalışanı.
Bu insanların evlenebilmeleri bu devirde oldukça zor zaten, kirası eşyaları.. Ne oluyor yani aileler evlenirken yardım ediyorsa.. Üstelik bu bir gelenek geçmişten günümüze. Evlenenlere yardım edilirdi, ki günümüz koşulları bu kadar zor değilken bile.
Şimdi mi dert oldu.

Zaten bu konuda bizi yargılayanlar hep yurt dışında cıkıyor bu ulkenin durumunun farkinda değiller. Ben o sesleri cok umursamiyorum siz de umursamayin. Disaridan konusmak yargilamak kolay. Birakin asgariyi duzgun bir maas alsa bile ciftler su ekonomi de hicbir sey yapamiyorlar yapamazlar. Cok guvenen gelsin bu ulkede calisip sifirdan her seyi tek baslarina yapmaya calissin. Bir dugun yapmislar onu bile elestirdiler siz yapacaktiniz diye 😄
 
Bu biraz dertlesme yazısı. 8 senedir evliyim. Bir çocuğum var. Eşimle birlikte çalışıyorduk bir şuan işsizim. Biz sürekli bir seyler yapma mücadelesi içindeyiz evlendiğimiz günden beri. Evimiz olsun diye uğraştık. Calışıp kazandığımız para yetmiyordu. Eşim iş kurdu battık para kaybettik. Evime hırsız girdi para kaybettik. Tam iş buldum her sey harika 1 buçuk sene çalıştım pazarım kapandı işsiz kaldım. Suan iş de bulamıyorum. Yaş 35 geriye bakıyorum ilk gündem bugüne daha da geri gitmişiz. Beni üzen sey hiçbir mücadele uğraş vermeden ev sahibi mal sahibi olan insanlar coğu ailesinin yardımıyla inanılmaz seyler yaptılar. Bize çöp yapılmadı bir evlendirildik. Tabiki kimse yapmak zorunda değil çocuğuna bir seyler. Ama etrafım inanılmaz bu tarz insanlarla dolu ve ben kendimi artık ezik hissetmeye başladım. Bir tek ben mi böyleyim herkes ailesinin yardımıyla bir seyler yapıyor? Biz bu gidisle sittin sene bir sey yapamayacağız sanırım. Son zamanlarda boyle seyler duşünmekten hiçbir seye hevesim kalmadı ne calışmaj geliyor içimden ne başka bir sey. Kendi başlarina bir sey yapan arkadaslar bana akıl umut verin lütfen. :KK43:
Sanırım bazı şeylerin nasip işi olduğunu kabul ederek kalbinizi rahatlatabilirsiniz . Çünkü şu dönemde ailelerinde çok fazla çocuklara bırakacağı bir mal varlığı yok zaten . Biz 3yıl önce nişanlıyken ,ben asgari ücretle çalışıyordum, eşimde asgari ücretten az fazla bir perde toptancısında çalışıyordu. Sonra evlenme planları yaparken sahip olduğu tek şey olan motorunu 30 bin tl ye satip o parayla perde mağazası devraldı. Evlenirken de o dükkandan kazandıkları ile düğünsüz kına eğlencesi ve nikahla evlendik. Çünkü ailesi de kendisini anca geçindiriyorlardı olsaydı yaparlardı ondan zerre şüphem yok. Düğün masrafları için kenarda daha önceden birikim olarak kenarda toplanan 120 bin tl vardı, o da gelinlik salon falan ancak yeter diye düşünüyordu. Ben hiç bir masraf , altın vs istemiyorum gel bu rakamla borca girelim kira yerine taksit ödeyelim zorlanırsak satarız dedim. İkna etmem zor oldu ama sonunda razı oldu. 400 bin tl ye ev borcuna girdik.Kiralar 2.500 -3000 tl iken biz 4bin tl taksit ödemeye başladık . Sonra araba ihtiyaç olunca montajları ve servisleri için ,bunun içinde borçlandık ama ödemede sorun yaşamadık. Sonra hiç planda yokken dükkan sahibimizle yaşanan ufak gerginlikle bizi ortada bırakır korkusuyla birazda ikinci bir mağaza açtık tabi yine borçla . Sonra o an bize felaket gibi görünen olay sebebiyle 2 aktif mağazamız oldu, diğerini de kapatmadık problemleri çözünce. 2,5 yıl geçti ve bazen yaptıklarımıza dönüp bakınca biz bile nasıl oldu anlamlandıramıyoruz. Rabbim nasip edecek ya hep bu sebepten diyorum neyi elde ettiysek hamdolsun . Huzurun ve sevginin olduğu yerde bereket vardır inancındayız . Eşimin “hiç rızık kaygım yok , ben doğru olanı yaptığımda ve emek verdiğimde Allahın karşılığını vereceğinden şüphe duymuyorum “ sözü sanırım bizim hayatımızı yoluna koyan temel inanç oldu .Rabbim kalbinde haset olmadan emek vererek uğraşan, çokça hamdeden her kim varsa gönlünden geçeni gerçekleştirsin inşallah 🙏
 
Zaten bu konuda bizi yargılayanlar hep yurt dışında cıkıyor bu ulkenin durumunun farkinda değiller. Ben o sesleri cok umursamiyorum siz de umursamayin. Disaridan konusmak yargilamak kolay. Birakin asgariyi duzgun bir maas alsa bile ciftler su ekonomi de hicbir sey yapamiyorlar yapamazlar. Cok guvenen gelsin bu ulkede calisip sifirdan her seyi tek baslarina yapmaya calissin. Bir dugun yapmislar onu bile elestirdiler siz yapacaktiniz diye 😄

Iyi de yeni evli degilsiniz ki. Hadi suan çook uçuk durumda her şey ama 8 sene önce ev bark, araba alinmayacak durum yoktu 2 kişi calisip.
9 senelik evliyiz maddi cöküntü yasadigimiz donem de oldu, ben calismiyorum gayet yapiliyordu.
 
Zaten bu konuda bizi yargılayanlar hep yurt dışında cıkıyor bu ulkenin durumunun farkinda değiller. Ben o sesleri cok umursamiyorum siz de umursamayin. Disaridan konusmak yargilamak kolay. Birakin asgariyi duzgun bir maas alsa bile ciftler su ekonomi de hicbir sey yapamiyorlar yapamazlar. Cok guvenen gelsin bu ulkede calisip sifirdan her seyi tek baslarina yapmaya calissin. Bir dugun yapmislar onu bile elestirdiler siz yapacaktiniz diye 😄
Ben Türkiyede yaşıyorum. Yargılayabilir miyim? 😂😂😂
 
Biz de gurbette sayılırız aileler farklı sehirde benim cocuguma calisirken bakacak kimsem bile olmadi kardesimin cocugunu annem 4 senedir bakiyor. Buna bile uzulmedim madem sehir disindayiz bunlari yasayacagiz diye kendime zaten soylemistim bunu. Ama ufacik destek bile cok onemliymis resmi tatilde komsum destek oldu mesela ailem bike destek olamadi. Bir de soyle bir durum oluyor 4 yildir yegenime annem bakiyor bir kere cok zor durumda kaldim 2 hafta annem geldi. Kardesim hemen laf etmeye basladi. Zor durumda kaliyor djye yani benim kac senedir yapayalniz hicbir seyi yardim olmadan yapmam karsi tarafa da bir anlam vermiyor. O duzen oturmus oyle devam ediyor. Gozden uzak olan gonulden de uzak oluyor hepsini yasadik.
İşte mesele mal mülk şu bu da değil aslında. İnsan yakınlarının ona bir "nasılsın? bir şeye ihtiyacın var mı? " demesini bekliyor.
 
Düğünümü kendim yaptim 9 yıl önce yani birikimi olmayan işi şöyle böyle olan biri ile evlenmiştim her şeyi kendim yaptım,Ailelerden yardım görmek bir yana birlik olup ailemize ev aldık iyi ki aldık yoksa kiralarını ödemek zorunda kalacaktık,evlendikten sonra ilk 2 yıl aile borcu ödedim sonra bir araç aldım kredi ile onu ödedim sonra onu sattim peşinat yapıp kredi ile ev aldım tabi pandemiden önce oldu bunlar ev fiyatlarının o zamanlar çok yüksek olmadığı bir şehirden,sehirin en dışından almıştım 2 çocukla arabasız perişan oldum sonra birc harç geçen nisan araba almıştım agustosda da eşimden ayrıldım bi araba ile rahat edemeden araba gitti tabi kalan borclari hala ödüyorum,araba yok borçları var yani kredilerini ben çektiğim için 15 yıldır memurum bir türlü araç almak nasip olmadı evi alabildim çok şükür hala ödüyorum ama 2 çocukla bekar anne olarak çok zorlanıyorum dün 3 saat yol çektim ne bir kurs ne bir yere götüremiyorum çocukları,bende içimi dökmüş oldum huzurunuz varsa her şey bir şekilde hallolur

Ben size hem imrendim hem üzüldüm. Ama çok güclüsünüz gercekten herkesin yapabileceği bir sey değil. Umarım daha güzel günleriniz olur. Ve inanıyorum olacağına. kendi dertlerimle diğer dertli insanları unuttum kusura bakmayın. Huzurum var çok sükür. O bozulmasın yeter en önemlisi sağlık huzur. Umarım sizin de bozulmaz ❤️
 
Zaten bu konuda bizi yargılayanlar hep yurt dışında cıkıyor bu ulkenin durumunun farkinda değiller. Ben o sesleri cok umursamiyorum siz de umursamayin. Disaridan konusmak yargilamak kolay. Birakin asgariyi duzgun bir maas alsa bile ciftler su ekonomi de hicbir sey yapamiyorlar yapamazlar. Cok guvenen gelsin bu ulkede calisip sifirdan her seyi tek baslarina yapmaya calissin. Bir dugun yapmislar onu bile elestirdiler siz yapacaktiniz diye 😄
Yurt dışında yaşamıyorum ve düğün dahil her şeyi kendi paramızla yaptık. Eşimin babası da gayet kazancı yerinde bir avukat ama minnet etmedik, düğünde takılanlar dışında. Bunları yazdığınız üye Türkiye ekonomisinin gayet farkında ama yoksa yok yani aileler mecbur değil.
 
Ben Türkiyede yaşıyorum. Yargılayabilir miyim? 😂😂😂

Yani o zaman nasıl bu kadar üstüme gelebiliyorsunuz bir anlam veremedim. 2 secenek var ya siz daha kötü durumdasınız ve ben sımarık gibi algılandım. Ya da siz de aile desteğiyle bir seyler yapan o gruptansınızdır 😄 ikisi de değilse gerçekten çok daha nadir hem bu durumda olup hep beni elestirip anlamamaya çalısan insancıl sosyal bilinci cok yuksek bir insansiniz. Eger oyleyseniz de siz de cok uzulur cok mucadele edersiniz
 
İş batırdığınız için bence bunları yaşadınız. Son ekonomik durumlar mı başrolü oynadı, siz mi işi bilmiyordunuz o kadarını tahmin edemiyorum şu an ikisi de olabilir. maaşlı olarak çalışsaydınız ve zamanında on yıllık krediyle ev almış olsaydınız, yılda bir kez oda pansiyon tatile gitmiş olsaydınjz bunlar yine olur muydu?
 
Zaten bu konuda bizi yargılayanlar hep yurt dışında cıkıyor bu ulkenin durumunun farkinda değiller. Ben o sesleri cok umursamiyorum siz de umursamayin. Disaridan konusmak yargilamak kolay. Birakin asgariyi duzgun bir maas alsa bile ciftler su ekonomi de hicbir sey yapamiyorlar yapamazlar. Cok guvenen gelsin bu ulkede calisip sifirdan her seyi tek baslarina yapmaya calissin. Bir dugun yapmislar onu bile elestirdiler siz yapacaktiniz diye 😄
Peki çoğu emekli maaşı ile geçinen aileler nasıl yapsın bunu?
 
Yani ailen evet yardımcı olmak zorunda değil yaşlı başlı insanlar borç harç mı yapsın durumu yoksa yoktur. Hem zorunda değiller diyorsun hem takıyorsun? Herkes ailesinin yardımı ile yapmıyor kendi yapıyor.
Benim ailemin çaputu bile yoktu kendileri aldı güç bela. Köyde de ev derken 2 evleri olmuş oldu. Çalışın yapın içimden çalışmakta gelmiyor diyorsunuz anlamadım armut pişip ağzınıza mı düşsün?
 
Zaten bu konuda bizi yargılayanlar hep yurt dışında cıkıyor bu ulkenin durumunun farkinda değiller. Ben o sesleri cok umursamiyorum siz de umursamayin. Disaridan konusmak yargilamak kolay. Birakin asgariyi duzgun bir maas alsa bile ciftler su ekonomi de hicbir sey yapamiyorlar yapamazlar. Cok guvenen gelsin bu ulkede calisip sifirdan her seyi tek baslarina yapmaya calissin. Bir dugun yapmislar onu bile elestirdiler siz yapacaktiniz diye 😄
Mesajda yazdığım gibi kendi üzerimden konuşmadım aslında. Benim böyle sorunlarım olmadı. Ama olanları yadırgamıyorum. Ailesine fazla talepkar olan üyeleri en çok ben eleştirdim bu forumda mesela.
Mal mülk beklentisine girenleri.
Geçenlerde üyenin biri konu açmıştı, babası bekar kardeşine maddi yarar sağlıyor diye kocası öfkeleniyormuş o paralarda çocuğumun hakkı var sen de iste diye:) işte bu fütursuzluktur. Bu eleştirilir. Ve evet o babanın yardım yapmaya hiç bir zorunluluğu yoktur hiç birine. Keyfi isterse yapar o ayrı.
Ama evlendirmek başka bir şey.
Bu da gönülden gelir tabi ama dert olarak nitelendirmek, zorunda değilim diye rest çekmek benim aile anlayışıma ters.
 
Back
X