slm kızlar kafam duman gene estiler benimkiler
evleneli neredeyse iki sene olcak (gerci bir sene iş gereği eşimden ve ailemden farkı sehirde yasamak zorunda kaldım ) ama hala ara ara aklıma bekar günlerim geliyor. önceden aileme ablalarıma yiyenlerime cok vakit ayırırdım ama evlenince evlilik bi taraftan, iş bi taraftan vakit ayıramaz oldum. ben calışıyorum diye kendimi soyutlıycak biri değilim ama eşim ailemlerle sık sık görüşmekten yana değil. yanı yakın oturuyoruz ne olur sankı haftada bir iki görüşşek. hadi bir bari olsa ama neymiş her hafta görüşmeye ne gerek varmıs ben artık evliymişim. annemlere bu pazar değil gecen pazar gittim onda da esim yoktu azcık durdum bi bucuk saat filen. diorum ki akşam gidelim neymiş efendim bu haftasonu ablamlarda görmüşüz. gördük ama evlerinde ziyarete gitmedik ki pazarda ben tek gitmiştim o çalışıodu kendisi gitmeyeli bi ay oluo nerdeyse ama yeni gördük diyo.. ne zaman böyle bişey istesem hep bi bahanesi oluyor o zamanda ben kapana sıkışmış gibi hissediyorum. evlilikten soğuyorum. bi yol gösterin ne yapabirim
yani ben aynı sehirlerde bu kadar yakın otururken eşimin onlarla arasına bu kadar mesafe koymaya calımasına anlam veremiyorum. buda benı cok dusunduruyor hasta olcam dıye korkuyorum :'(