Evlenen Arkadaşlarımı Gördükçe Üzülüyorum :(

labfaresi .!.:

Kızlar beni taşlamayın ama ben arkadaşlarım evlenince o kadar üzülüyorum ki anlatamam. 25 yaşındayım tamam daha erken diyenleriniz olabilir ama ben gerçekten evlenmeyi çok istiyorum. 2 yıldır biri var hayatımda ama o şimdiye kadar hep korktuğu için ne kimseye anlattık ne ciddi bir adım atabildik. Son zamanlarda ufak tefek ailesiyle konuştu ben de büyük ihtimalle yakında konuşacağım ama emin değilim. Detay vermek istemiyorum ama bir çok sıkıntı var evliliği şimdi bile düşünsel evlenmemiz en az iki yıl sürer ve bir çok problem olur vesaire. Onu çok seviyorum ama gün geçtikçe daha çok korkuyorum biz diğer insanlar gibi normal yollardan evlenemeyeceğiz gibi geliyor.

Arkadaşlarıma bakıyorum, talipleri çıkıyor konuşuyorlar ediyorlar pat evleniyorlar nişanlanıyorlar. Bir çok arkadaşımın çocuğu bile oldu. Ben artık evimi kurmak istiyorum. Ama ne sevdiğim adamla gelecek kurabiliyorum ne de ayrılıp başkasına bakayım desem çevremde öyle biri var. Kısmetsizim, çirkinim gibi geliyor.

Resmen depresyondayım... Akıl fikir verin.

Genişletmek için tıkla...

Koalina .!.:

Evliler de bekarlara bakıp üzülüyor

Genişletmek için tıkla...

siyahbeyaz2012 .!.:

Ben de evlenen arkadasların sana evlılıgın matah olmadıgını anlattı gercegı gordun de uzuluyorsun sandım yaa Allah askına yapmaa..Siparısle olmuyo kocaa:) Hayır sakın sırf evlenmek ıcın yurtdısına kacma bı erkege degmez..Mecnun bıle olsa degmezzz...Aılenı cok ozlersınnn..

Genişletmek için tıkla...

labfaresi .!.:

Ama ne sevdiğim adamla gelecek kurabiliyorum ne de ayrılıp başkasına bakayım desem çevremde öyle biri var. Kısmetsizim, çirkinim gibi geliyor.

Genişletmek için tıkla...

labfaresi .!.:

Allah korusun asla adım evli olsun diye evlenmem. Ben kendimi ifade edemedim. Sevdigim adamla evlenebilmeyi istiyorum ama gercekten herseyde problem çıkıyor haliyle de üzülüyorum. Neden asla dediniz? Aile özlemi dışında bir sebebi var mi? Ailemden zaten uzaktayim cunku. Yurt disinda kalmisligim da cok..

Genişletmek için tıkla...

labfaresi .!.:

Kızlaarr ya bazılarınız gerçekten çok şen şakrak bayılıyorum hepinize :)
Son olayları anlatayım.

Ben durumu ona güzel bir dille anlatmıştım zaten. O da düşünüp ailesiyle konuşması gerektiğine karar verdi ve durumu ailesine açtı. Oldukça pozitif karşıladılar. Kariyer soranlarınız olmuş bu arada, yaşım genç olsa da oldukça güzel bir kariyerim var. Akademisyenim. Sevgilim de öyle. Onun ailesinde de bir sürü öyle insanlar var zaten o konuda sıkıntımız yok yani. Ailesi konusunu hallettik. Ancak sorun benim ailem. Onlara bu durumu açtığımda hiç bir soru işaretleri kalmamalı. Ancak belirsizliklerimiz var.

Bu konuda da bana fikir vermeniz lazım. Şimdi durum şu;
Buraya gelip yaşamak istemiyor çünkü kendi ülkesinde maddi durumu oldukça iyi ve ciddi bir geliri var. Çoğumuzun 3-4 ayda kazandığı parayı yarı efor sarfederek bir ayda kazanabiliyor. Allah bereketini versin tabi ki. Ama Türkiye'ye yerleşirse bütün gemileri yakması gerekecek. Ben de onun ülkesine gitmek istemiyorum çünkü yaşayabileceğim bir yer değil. Dün de bu konuyu konuştuk. Bir kaç çıkış yolumuz olacak gibi ama muallak.. Herşeye rağmen bu konuyu çözemezsek yine de benimle birlikte olup bir hayatı paylaşmak için benim ülkeme gelir misin diye sordu. Ben de dürüst davranarak onu çok sevdiğimi gerçekten onunla yaşamak istediğimi ama oraya gelirsem mutsuz olacağımı ve hayatı ona da kendime de zindan edeceğimi söyledim. En başta dil bile problem. Hoş o konu çözülebilir belki de yani yaşanabilecek bir yer gibi de değil. Bilemiyorum..

İlk mesaja fazla detay vermedğim için biraz değişik bir algı oluştu farkındayım. Kimseye söylemiyor olmamızın ciddi sebepleri var ve inanın boşuna değil. Onu geçersek size soracağım soru şu:
Sizin için herşeyi yapmış, kimsesiz kaldığınızda size kol kanat germiş, yeri gelmiş üzmüş ama yeri geldiğinde sizi dünyanın en mutlu insanı haline getirmiş birisini hayal edin. Herkes gibi o da mükemmel biri değil ama eğrisiyle doğrusuyla size hiç yalan söylememiş ve hep yanınızda olmuş, size verdiği değeri hep hissetirmiş birisi. En kötü kavganızda bile şefkati eksik etmemiş, kız çocuğu sever gibi şefkat göstermiş en yakın arkadaş kadar yakın olmuş birisi.. Yanlışlarından ders çıkarmış ve size hayatı öğretmiş birisi. Ona baktığınız her dakika gözlerindeki aşkı gördüğünüz ve size onunla olduğunuz her dakika hayatla başa çıkmayı öğretmiş birisi düşünün. Bu kişi için, yapacağınız son şey dahi olsa, bu riski alır, son çıkış yolu olarak onun ülkesinde yaşamayı kabul eder miydiniz?

Genişletmek için tıkla...

labfaresi .!.:

Kızlar beni taşlamayın ama ben arkadaşlarım evlenince o kadar üzülüyorum ki anlatamam. 25 yaşındayım tamam daha erken diyenleriniz olabilir ama ben gerçekten evlenmeyi çok istiyorum. 2 yıldır biri var hayatımda ama o şimdiye kadar hep korktuğu için ne kimseye anlattık ne ciddi bir adım atabildik. Son zamanlarda ufak tefek ailesiyle konuştu ben de büyük ihtimalle yakında konuşacağım ama emin değilim. Detay vermek istemiyorum ama bir çok sıkıntı var evliliği şimdi bile düşünsel evlenmemiz en az iki yıl sürer ve bir çok problem olur vesaire. Onu çok seviyorum ama gün geçtikçe daha çok korkuyorum biz diğer insanlar gibi normal yollardan evlenemeyeceğiz gibi geliyor.

Arkadaşlarıma bakıyorum, talipleri çıkıyor konuşuyorlar ediyorlar pat evleniyorlar nişanlanıyorlar. Bir çok arkadaşımın çocuğu bile oldu. Ben artık evimi kurmak istiyorum. Ama ne sevdiğim adamla gelecek kurabiliyorum ne de ayrılıp başkasına bakayım desem çevremde öyle biri var. Kısmetsizim, çirkinim gibi geliyor.

Resmen depresyondayım... Akıl fikir verin.

(6. Sayfaya da bakin)

Genişletmek için tıkla...

labfaresi .!.:

Allah korusun asla adım evli olsun diye evlenmem. Ben kendimi ifade edemedim. Sevdigim adamla evlenebilmeyi istiyorum ama gercekten herseyde problem çıkıyor haliyle de üzülüyorum. Neden asla dediniz? Aile özlemi dışında bir sebebi var mi? Ailemden zaten uzaktayim cunku. Yurt disinda kalmisligim da cok..

Genişletmek için tıkla...

labfaresi .!.:

Kızlaarr ya bazılarınız gerçekten çok şen şakrak bayılıyorum hepinize :)
Son olayları anlatayım.

Ben durumu ona güzel bir dille anlatmıştım zaten. O da düşünüp ailesiyle konuşması gerektiğine karar verdi ve durumu ailesine açtı. Oldukça pozitif karşıladılar. Kariyer soranlarınız olmuş bu arada, yaşım genç olsa da oldukça güzel bir kariyerim var. Akademisyenim. Sevgilim de öyle. Onun ailesinde de bir sürü öyle insanlar var zaten o konuda sıkıntımız yok yani. Ailesi konusunu hallettik. Ancak sorun benim ailem. Onlara bu durumu açtığımda hiç bir soru işaretleri kalmamalı. Ancak belirsizliklerimiz var.

Bu konuda da bana fikir vermeniz lazım. Şimdi durum şu;
Buraya gelip yaşamak istemiyor çünkü kendi ülkesinde maddi durumu oldukça iyi ve ciddi bir geliri var. Çoğumuzun 3-4 ayda kazandığı parayı yarı efor sarfederek bir ayda kazanabiliyor. Allah bereketini versin tabi ki. Ama Türkiye'ye yerleşirse bütün gemileri yakması gerekecek. Ben de onun ülkesine gitmek istemiyorum çünkü yaşayabileceğim bir yer değil. Dün de bu konuyu konuştuk. Bir kaç çıkış yolumuz olacak gibi ama muallak.. Herşeye rağmen bu konuyu çözemezsek yine de benimle birlikte olup bir hayatı paylaşmak için benim ülkeme gelir misin diye sordu. Ben de dürüst davranarak onu çok sevdiğimi gerçekten onunla yaşamak istediğimi ama oraya gelirsem mutsuz olacağımı ve hayatı ona da kendime de zindan edeceğimi söyledim. En başta dil bile problem. Hoş o konu çözülebilir belki de yani yaşanabilecek bir yer gibi de değil. Bilemiyorum..

İlk mesaja fazla detay vermedğim için biraz değişik bir algı oluştu farkındayım. Kimseye söylemiyor olmamızın ciddi sebepleri var ve inanın boşuna değil. Onu geçersek size soracağım soru şu:
Sizin için herşeyi yapmış, kimsesiz kaldığınızda size kol kanat germiş, yeri gelmiş üzmüş ama yeri geldiğinde sizi dünyanın en mutlu insanı haline getirmiş birisini hayal edin. Herkes gibi o da mükemmel biri değil ama eğrisiyle doğrusuyla size hiç yalan söylememiş ve hep yanınızda olmuş, size verdiği değeri hep hissetirmiş birisi. En kötü kavganızda bile şefkati eksik etmemiş, kız çocuğu sever gibi şefkat göstermiş en yakın arkadaş kadar yakın olmuş birisi.. Yanlışlarından ders çıkarmış ve size hayatı öğretmiş birisi. Ona baktığınız her dakika gözlerindeki aşkı gördüğünüz ve size onunla olduğunuz her dakika hayatla başa çıkmayı öğretmiş birisi düşünün. Bu kişi için, yapacağınız son şey dahi olsa, bu riski alır, son çıkış yolu olarak onun ülkesinde yaşamayı kabul eder miydiniz?

Genişletmek için tıkla...