- 24 Ocak 2009
- 1.177
- 1.044
- 683
- 32
- Konu Sahibi Vernalagnia
-
- #1
Hepimizde olmuştur ama şu iki cümle çok abartıİşim ailemle yaşadığım eve çok yakın, her gün gelip de ailemin yanına gidemeyecek olmak,
Yıllardır yaşadığın her şeyi, her alışkanlığı bırakmak,
Ben daha sözlü bile değilim ama evlilik konusunu konuştuğumuzda hem hoşuma gidiyor hem istemiyorum.
Tamam insanın sevdiği insanla evlenmesi aynı evde yaşayacak olması güzel birşey ama baba ocağı gibisi yok bence de.
Ben şimdiden böyle duygular hissediyorum sana kolaylıklar diliyorum o yüzden.
ilk defa baba evinden ayrılacaksanız normal bu hisler.
zamanla alışırsınız.
Çok güzel anlatabilmişsin ve daha evlenmeme en azından 1,5 yıl varken beni de ağlatmak üzeresin.
Çünkü ben de bunları sık sık düşünüyorum, alışamayacakmışım gibi geliyor.
Umarım içini rahatlatacak cevaplar alırsın, ben de takipteyim.
çok duygusalımdır o konularda ve normal şartlarda eminim içim dışıma çıkardı ağlamaktan, hatta kilo kaybım olur kuruyup gazel olurdum :) ammaa gel gelelim hayat bana hoyrat davrandı, üzerime aşırı sorumluluk ve kaldırmakta çok zorlanacağım yükler verdi.Ben o hengamede kendi başıma düğün, yeni ev kurma, var olan evi yönetme, maddi boyutu düşünme, kardeşi okutma etme derken hiiiiç ay ben evlenirsem nasıl ayrılırım ailemden diye düşünemedim bile. Ki ayrılmıyorsunuzda.Sürekli görürüm babamı kardeşim, hep arkalarındayımdır, hiç hissettirmedim yokluğumu.Allah veriyor kolaylığını, kendinizi bunaltıp en özel en güzel zamanlarınızı bunalımla geçirmeyin derim ben
O his bende de var ki ben ailemden ayrı yaşamama rağmen.Yani tarifi nedir bilmiyorum bu duygunun.Ben de senle aynı şekilde güzel olacak her şey diye kendi kendime konuşuyorum falançok düşünmemeye çalışıyorum iş yerinde kendimi işime veriyorum eve gidince de uyuyana kadar sürekli diziler izliyorum kafamı dağıtmaya çalışıyorum.Ama çaresi nedir bilmiyorum yani senin az kalmış bence evlenip evine alışınca geçecek öyle düşün Benim daha var ben daha çok kuruyorum kafamda.
Hepimizde olmuştur ama şu iki cümle çok abartı
Özlersen iş çıkışı gidersin zaten yakınmış işine
Yıllardır olan her alışkanlığını filan da bırakmıyosun
Sen sensin, sadece medeni halin değişiyo
Gerek tek gerek eşinle ailene de gidersin, tabi eskiyi hatırlar hüzünlenirsin
Ama maksimum ilk 6 ay sürer
Bu kadar dramatize etme
Herkes evleniyo
Kına gecesinde de son görüşme gibi davranıyorlar ya sinir oluyorum
Bu bi son değil
Ben de 16 gün sonra evleniyorum kısmetse. Bende de var bi hüzün, iç sıkıntısı, çok duygusallaştım. Ama sizinkinin boyutu benimkini bayağa geçmiş. Müstakbel eşin gerçekten istemediğini düşünse yeri diyebilirim :)
Biraz içini ferah tut. Ailenle aynı şehirdesin. Allah hiçbirinin kaybını yaşatmamış çok şükür senin mürüvvetini görücekler. Biçok mutlu olucak sebebin varken bu heyecanları, güzellikleri kendine zehir ediyosun şuan.
Benim de genel havam hüzünlü ama, bi yandan da içim kıpır kıpır
Ben başka bir ülkede yaşıyorum. Vizem değiştiği için eve geldim yeni vizem hazır ama dönemiyorum walla. İnsan ailesine alışınca bırakamıyor.
Ben 3 ay yaşadığım babamın evinden ayrılırken az ağlamadım. Senin ohooo çok daha zor olur.
Sonra kendi evime alışınca oh dedim keşke daha erken evlenseymişim.
Normal ama geçiyor inan.
Ben odunum ya bana abartılı geliyor bu işler
Ailem ile 25 yaşıma kadar yaşadım sonra da bavulumu alıp 8 saat uzağa taşındım tek çocuğum bu arada
Hiç de böyle ay onlardan uzak olacağım hissine kapılmadım
Esasen siz kendi teşhisinizi koymuşsunuz biraz birey olamamak her adımı birlikte atmak alışkanlığı var galiba
Sevginiz azalmaz üzülmeyin evlilikte mutluluklar
Duyan fizana gidiyorsun zanneder,erkeklerde ne kadar itici duruyorsa kadınlarda da aynı,gün aşırı annem annem evim evim dersen olmaz
Sen boşver onlarıValla dramatize ettiğim doğrudur ama hissettiklerim bunlar ya :) Eski alışkanlıklar derken işte eve geldikten sonra kalkıp babamla markete gitmek ne bileyim ona işlerinde yardım etmek vs. vs.
Zaten toplumun yansıtması bu şekilde olduğu için belki de bu hisler böyle. Evlendin sen artık yaftası, aile evinden çıktın artık dayatmaları insanı ayrılıyormuş hissine sokuyor.
Bence de bir son değil güzel de bir başlangıç hatta, aileyi büyütüyoruz. Anlaşıyor da iki aile, mutlu huzurlu hayatımıza devam ederiz herhalde amaa alışmak sevmektenn daha zoor geliyor..Vallahi sinirlerim bozuk ya
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?