Evlenip Aileden Ayrılmak-Yeni Hayat

Vernalagnia

Nirvana
Kayıtlı Üye
24 Ocak 2009
1.177
1.044
683
32
Merhaba kızlar,

Dertlilere derman bdv tayfası imdat! :)

15 gün sonra evleniyorum. Yaş 24 baştan belirteyim. 8 seneye yakın bir ilişki.

Gel gelelim ki 1-2 haftadır şafak bastırmaya başladı çok zorlanıyorum. Günün uyku dışındaki her anında gözlerim dolu dolu. Aileden ayrılmak çok koyuyor. Mesela;

Sabah kalktığımda onları göremeyecek olmak,
Akşam geldiğimde onları göremeyecek olmak,
Bir yere gezmeye gidecekken aynı evin içinde birlikte hazırlanamamak,
Aynı çatı altında olamamak,
İşim ailemle yaşadığım eve çok yakın, her gün gelip de ailemin yanına gidemeyecek olmak,
Yıllardır yaşadığın her şeyi, her alışkanlığı bırakmak,
Hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacak olması vs vs uzar gider bu liste.

Şu an asla ayrılasım yok evden. Biliyorum herkes geçiyor bu dönemden ama çok zorlamaya başladı. Böyle olmasını da istemiyorum çünkü iş hayatımı da etkiliyor.

Benim gibi biri hiç evlenmemeli mi bilmiyorum artık :)

Bildiğiniz büyümemiş kalmışım çocuk gibi, biraz birey olamamışlıktan mı kaynaklanıyor acaba? Kendimi hep ailemle bir bütün olarak gördüğümden midir? Bilmiyorum...

Var mı bu yollardan geçen? Kendinizi nasıl sakinleştirdiniz. Ağlamaktan içim çıkacak artık. İştahım da azaldı baya.

Dua okuyorum içim sıkıldıkça bol bol, kendimle konuşuyorum iyi olacak diye ama ı ıh :) İşe yaramıyor.

Maşallah çok da güzel ilişkimiz, güzel dialoglarımız vardır annemle, babamla, kardeşimle. Sanki eskisi gibi olmayacak bağımız gibi geliyor. O kadar sevilmeyecekmişim gibi, unutulacakmışım gibi, bilmiyorum anlatabiliyor muyum ama..

Ki hayat dolu bir insan olduğumdan bu hallerim direkt dikkat çekiyor. Allah'ım sabır ver kafayı yedim.
 
Ben daha sözlü bile değilim ama evlilik konusunu konuştuğumuzda hem hoşuma gidiyor hem istemiyorum.
Tamam insanın sevdiği insanla evlenmesi aynı evde yaşayacak olması güzel birşey ama baba ocağı gibisi yok bence de.
Ben şimdiden böyle duygular hissediyorum sana kolaylıklar diliyorum o yüzden.
 
Çok güzel anlatabilmişsin ve daha evlenmeme en azından 1,5 yıl varken beni de ağlatmak üzeresin.
Çünkü ben de bunları sık sık düşünüyorum, alışamayacakmışım gibi geliyor.
Umarım içini rahatlatacak cevaplar alırsın, ben de takipteyim.
 
çok duygusalımdır o konularda ve normal şartlarda eminim içim dışıma çıkardı ağlamaktan, hatta kilo kaybım olur kuruyup gazel olurdum :) ammaa gel gelelim hayat bana hoyrat davrandı, üzerime aşırı sorumluluk ve kaldırmakta çok zorlanacağım yükler verdi.Ben o hengamede kendi başıma düğün, yeni ev kurma, var olan evi yönetme, maddi boyutu düşünme, kardeşi okutma etme derken hiiiiç ay ben evlenirsem nasıl ayrılırım ailemden diye düşünemedim bile. Ki ayrılmıyorsunuzda.Sürekli görürüm babamı kardeşim, hep arkalarındayımdır, hiç hissettirmedim yokluğumu.Allah veriyor kolaylığını, kendinizi bunaltıp en özel en güzel zamanlarınızı bunalımla geçirmeyin derim ben
 
O his bende de var ki ben ailemden ayrı yaşamama rağmen.Yani tarifi nedir bilmiyorum bu duygunun.Ben de senle aynı şekilde güzel olacak her şey diye kendi kendime konuşuyorum falan çok düşünmemeye çalışıyorum iş yerinde kendimi işime veriyorum eve gidince de uyuyana kadar sürekli diziler izliyorum kafamı dağıtmaya çalışıyorum.Ama çaresi nedir bilmiyorum yani senin az kalmış bence evlenip evine alışınca geçecek öyle düşün Benim daha var ben daha çok kuruyorum kafamda.
 
İşim ailemle yaşadığım eve çok yakın, her gün gelip de ailemin yanına gidemeyecek olmak,
Yıllardır yaşadığın her şeyi, her alışkanlığı bırakmak,
Hepimizde olmuştur ama şu iki cümle çok abartı
Özlersen iş çıkışı gidersin zaten yakınmış işine
Yıllardır olan her alışkanlığını filan da bırakmıyosun

Sen sensin, sadece medeni halin değişiyo
Gerek tek gerek eşinle ailene de gidersin, tabi eskiyi hatırlar hüzünlenirsin
Ama maksimum ilk 6 ay sürer

Bu kadar dramatize etme
Herkes evleniyo
Kına gecesinde de son görüşme gibi davranıyorlar ya sinir oluyorum
Bu bi son değil
 
Ben de 16 gün sonra evleniyorum kısmetse. Bende de var bi hüzün, iç sıkıntısı, çok duygusallaştım. Ama sizinkinin boyutu benimkini bayağa geçmiş. Müstakbel eşin gerçekten istemediğini düşünse yeri diyebilirim :)
Biraz içini ferah tut. Ailenle aynı şehirdesin. Allah hiçbirinin kaybını yaşatmamış çok şükür senin mürüvvetini görücekler. Biçok mutlu olucak sebebin varken bu heyecanları, güzellikleri kendine zehir ediyosun şuan.
Benim de genel havam hüzünlü ama, bi yandan da içim kıpır kıpır
 
Ben odunum ya bana abartılı geliyor bu işler

Ailem ile 25 yaşıma kadar yaşadım sonra da bavulumu alıp 8 saat uzağa taşındım tek çocuğum bu arada

Hiç de böyle ay onlardan uzak olacağım hissine kapılmadım

Esasen siz kendi teşhisinizi koymuşsunuz biraz birey olamamak her adımı birlikte atmak alışkanlığı var galiba

Sevginiz azalmaz üzülmeyin evlilikte mutluluklar
 

Davulun sesi uzaktan hoş geliyor işte, o zamanlar hayaller vs güzel de :) Hayırlısı ya ne diyelim...

ilk defa baba evinden ayrılacaksanız normal bu hisler.
zamanla alışırsınız.

Ben de öyle olacağını umuyor ve düşünüyorum ama içinde bulunduğum andan orası uzak gözüküyor :)


Geçiyor valla 1.5 yıl çabucak :) Şimdiden telkinlere başlayın ya da pişman olduğunuz yapmak istedikleriniz vs varsa yapın. Ben mesela anneme doğru düzgün yardımcı olmadığıma çok pişmanım. Ama zaman geri alınmıyor :)


2 gündür gazelliğe emin adımlarla ilerliyorum telaş yok

Şaka bir yana zor zamanlar geçirmişsiniz, Allah tüm sevdiklerinle huzurlu mutlu bi hayat nasip etsin.
Evet bunaltmamak lazım, hepsini de biliyorum ama yüreğe söz geçmiyor. Kalbim yarıldı kaldı, boğazıma bir yumru oturdu duruyor öylece :)


Çok kurmak da iyi değil, ruh durumunu çok etkiliyor. Ki ben hayatı geldiği gibi yaşayan, her şey oluruna varır kafasında olan bir insanım ama bu sefer kendimi telkin edemiyorum..

Valla dramatize ettiğim doğrudur ama hissettiklerim bunlar ya :) Eski alışkanlıklar derken işte eve geldikten sonra kalkıp babamla markete gitmek ne bileyim ona işlerinde yardım etmek vs. vs.

Zaten toplumun yansıtması bu şekilde olduğu için belki de bu hisler böyle. Evlendin sen artık yaftası, aile evinden çıktın artık dayatmaları insanı ayrılıyormuş hissine sokuyor.

Bence de bir son değil güzel de bir başlangıç hatta, aileyi büyütüyoruz. Anlaşıyor da iki aile, mutlu huzurlu hayatımıza devam ederiz herhalde amaa alışmak sevmektenn daha zoor geliyor.. Vallahi sinirlerim bozuk ya


Kesinlikle haklısın, adam ne bu dese yeridir ama destek oluyor sağolsun. İkimiz birden salarsak kendimizi kim ayakta tutacak diyor. :) Of of Allah'ım içime ferahlık versin inşallah. Şu kandil gecesi bol bol dua etmek lazım :)

Ben başka bir ülkede yaşıyorum. Vizem değiştiği için eve geldim yeni vizem hazır ama dönemiyorum walla. İnsan ailesine alışınca bırakamıyor.

Ayy Allah yardımcınız olsun, valizlere sokup yanınızda götürün bence hepsini :))

Ben 3 ay yaşadığım babamın evinden ayrılırken az ağlamadım. Senin ohooo çok daha zor olur.
Sonra kendi evime alışınca oh dedim keşke daha erken evlenseymişim.
Normal ama geçiyor inan.

Geçer diye umuyorum. Yoksa karşımdaki insana da yazık yani. Nereye kadar idare edebilir :)


Yok odun değilsinizdir, yapı meselesi sanırım biraz da. Çok teşekkür ederim :)
 
ilk bi hafta cok zor gelmisti bana farklı sehire gelmistim birde aile bagları kuvvetliyse daha zor oluyor aynı sehirde olanlar bile zorlanırken ayrı sehir cok cok zor ama alısıyosun esine alısıyosun 4-5 gun ailenin yanına gittiginde evini esini ozluyosun garip bir duygu gecmis gunleri ozluyor insan bana deseler git bir ay ailenin yanında kal kalamam ozlerim evimi esimi ama eski anılarımı bir daha yasamayı isterdim:))
 
Sen boşver onları
Sen yine annenin kuzususun kaç yaşına gelirsen gel

En zor kısım
Gelinin evden çıkması hani kuşak bağlama filan olayı, baban mı abin mi biri bağlayacak oyyyy ağlayacaksınız
Bi de kınada gelin ağlasın diye 40 takla atanlar var, erken ağla gitsinler
Bi de düğün çıkışı vedalaşma var, onu da başarırsan sırtın yere gelmez

Kasma, ağla, bunlar normal
Ama son değil, ev yine babanın evi çocukluğunun geçtiği filan istediğin zaman git gör gel
Millet yurt dışına gelin gidiyo, metin ol
 
Ben hic zorlanmadım farklı bir sehire gitmeme rağmen.
Sanırım çok duygusuz biriyim. Çünkü sizin duygularınızı anlayamadım inanın.
Hayatımda başıma gelen en güzel şeyin eşimle evlenmem olduğunu düşünüyorum.
Yeni alışkanlıklarınız eskisini unutturacak merak etmeyin. Hemde en kısa zamanda :)
 
Zayıflama fazla gelinliğin olmaz sonra diyim sana
Alışıyor merak etme insan ben bildiğin aileme yapışkan bir insandım
Şu var eşinle mutlu ve huzurluysan bu sürece çabuk alışıyorsun
Zaten ben hergün görüyorum sevgili ailemi çok şükür bu imkanım var
Sizinde mesafe çok uzun değilse haftada 1-2 gider gelirsiniz .
Mutluluklar......
 
Ben alıstıysam ınan herkes alısır yıllar sonra elde edılmıs evın tek cocuguyum oyle duskun bı anne baba varkı dugunde erkek evı bıle etkılenıp aglamaya kalkmıstı babamın aglamasından 6 yıllık evlıyım 6 yıldır anne babamla konusmadıgım bır gun bıle yok evet hep yanlarında olamıyorsun ama ıyı bı esın varsa mutlaka yanlarında olmanı saglıyor en azından ıhtıyacları oldugunda bende 25 yasında evlendım sımdı 31 yasında olmama ragmen hala gıttıgımde aralarına oturuyorum kısacası esınle mutlu olursa ınan onlarsız olmaya degıl ama onları ozlemeye alısıyorsun rabbım basımızdan eksık edıp yokluklarını gostermesın
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…