• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Evlenipte aileden çoook uzaklara gitmek ne menem bir şeydir :(

Pinhan1

Huu..
Kayıtlı Üye
3 Ocak 2013
197
2
68
İstanbul
İyi geceler herkese,benim bi sorunum var burada paylaşmak istedim aslında sorun mu değil mi o da belli değil daha çünkü gerçekleşmedi henüz.. Özet geçmem gerekirse;
5 yıllık bir ilişkim var ayrı şehirlerde yaşıyoruz ve bu zamana kadar toplasanız anca 10 kere falan yüzyüze görüşmüşüzdür, o geldi ailemle tanıştı ben gittim ailesiyle tanıştım(babası hariç) ve ilişkimiz ciddi seyrinde devam ediyor şuan askerde.Sevdiğim insandan yana bir şüphem yok ona güveniyorum saygı duyuyorum bazı yönlerini takdir ediyorum hatta.İkimizde birbirimizi eş adayı olarak görüyoruz zaten.Ama bir sorun var ve ben bunu nasıl hallederim bilmiyorum.Evlendiğimizde benim onun yaşadığı şehre gitmem gerekiyor ve bu durum özellikle annemin hiç ama hiç hoşuna gitmiyor beni vazgeçirmek için neler neler anlatıyor bir duysanız.Aslında kendi açısından haklı çünkü o da zamanında ailesinden köyünden ayrılıp koca bir şehre gelmiş bir çok sıkıntı yaşamış babamın ailesiyle ve alışık olmadığı şehirle ilgili.. ''Annen ne sıkıntılar çekti sen kolay mı sanıyorsun ailenden ayrı bir başına uzaklarda yaşamayı'' filan diyor hatta bununla yetinmeyip duygu sömürüsüne girişiyor ''benim 2 tanecik evladım var tek kızım sensin bana bişey olsa hasta olsam nasıl geleceksin ben sana nasıl geleceğim ha deyince'' bu tarz şeyler.. hatta işin içine akrabalarda girdi herkes bir ağızdan bana delirmişim gibi davranmaya başladı ''sen İstanbulda yetişmiş bir kızsın küçük yerde yapamazsın'' tarzında konuşuyorlar.Hatta annem o buraya geldiğinde çocuğada söyledi benim yanımda üstelik, kriz geçirecektim neredeyse çocuğa aynen ''benim kızım küçük yerde yaşayamaz ben onu iyi tanıyorum kaçıp yine buraya gelecek olduktan sonra oraya gitmesinin bir manası yok'' dedi benimki tabi üzüldü boynu büküldü birşey diyemedi ben araya girdim toparlamaya falan çalıştım neyse geçti gitti derken annem pes etmedi halen fikri olumsuz.. oğlana birşey dediğim yok efendi biri ama sen orda yapamazsın diyor başkada birşey demiyor.Aslında artık bana bırakıyor naparsan yap gibisinden ama herşeyin güzellikle olmasından yanayım ben. Ayrıca şu da var annemin sözlerini tamamen yabanada atamıyorum doğrusu çünkü gözümü karartıp evlenip gidince annem haklıymış meğer demek kadar kötü bir şey olamaz heralde,bu düşünceyi destekleyecek bir şey yaşamadım tabi ama hayat bu belli olmaz Allah iyilerle karşılaştırsın inşallah cümlemizi.Annemi ÜZMEDEN bu sorun çözülür mü ya herkesin ''delirdin mi napıcan küçük yerde sen'' demesindende bıktım artıkk:((
 
Bunu duymak istemiyorsun belli, ama: ANNEN HAKLI.
Evlilik bambaska birsey, simdi boynunu bükmüs sevgilin annenin lafiyla, ama yarin birgün horoz gibi diklenecektir isine gelmedigi birsey isittiginde.
Tecrübeye dayanarak söylüyorum! Nisanliyken esim kuzu gibi bir insandi, evlendikten sonra ilk bana diklenisini gördügümde aman allahim buda kim demistim, hala hatirliyorum beynimden vurulmus gibi olmustum ; )
Ayrica onun ailesinin oldugu yerde niye yasamaya mecbursunuzki? Iki aileyede orta mesafede olsun?
Simdi isi gücü varsa yerini yurdunu degistirsin demem, cünki erkek kismi hep kadini suclar sonra mutsuz olunca.
Ama cidden: Sen evlenmek icin bence acele etme. Daha dur. Bir git gel bakalim, nisanlilikta ortaya para mevzulari vs de girince oglan ve aileside iyice belli eder kendini zaten.
Benim kuzenimin hanimi annesinin lafini dinlemedi, kuzenimle evlendi (ve ben kuzenimi cok severim, kuzen olarak süper ama es olarak maalesef cok eksik birisi) ve kizcagiz simdi bin pisman.
Annem bana yapma dedi (köy yerinden geliyor oda) etme, o oglanda mutsuz olur sende mutsuz olursun, orda yasiyamazsin yapamazsin dedi, ama ben onun göz yaslarina ragmen anne cok mutlu olacagim göreceksin dedim, kardeslerime hayatima karismayin biz birbirimizi seviyoruz dedim ve geldim dedi, ama simdi iki sözünün birisi, ben bu hatayi nasil yaptim, nasil annemi babami erkek kardeslerimi dinlemedim, ben okadar akilliyken nasil olduda böyle oldum...ama onunkide bir sene icinde olup bitmisti, aceleye gelince öyle insan kendine gelemiyor iste.
Birde kuzenim cok yakisiklidir, asik olmustu belli.
Ama evlilikte ilk kavgalarini yasadiktan sonra, istedigi zaman annesine babasina gidemedikten sonra, esin ailesinden laf sokmalar vs olduktan sonra oda anladi annesinin zamaninda neden bukadar karsi geldigini.
Ask insani kör eder. Nekadar yanlisda bulsan annenin dediklerini iyi düsün, iyi tart. Acele etme.
 
tesadüfen okumuş bulundum kötü bir durumdasın farkındayım aslında aynı durumda sayılırız benimde sevdiğim kişi işinden dolayı bana 1ooo km kadarcık uzakta :( herşey o kadar zorki evlenmeyi düşünüyoruz ama benim çalışmam lazım işe girmem lazım bişekilde tayin istemesi için senelerdir deniyorum ama olmuyor bende ailemin tek kızıyım annemde senin annen gibi gitmemi istemiyor ben gelemem de diyemiyorum çünkü çok seviyorum annem diyorki ben taa oralara hayatta gelemem sen bilirsin diyor açıkçası bende yaşadığım çevreyi arkadaşlarımı ailemi buırakıpta gitmek istemiyorum benim avantajım ise sadece şu sevgilimin bikaç sene sonra tayini kesin çıkacak benim istediğim yere gelebileceğini hatta şuan bulunduğum şehire bile geliriz kalırız orda yaşarız diyo ve kendi ailesinin yanına gitmek istemiyor
sevgili kardeşim sana göre biraz daha şanslıyım bunu hissediyorum ama yinede yazmak istedim herşey zamanla elbet düzelir allah büyüktür hakkında herşeyin hayırlısını diliyorum canı gönülden ama şu geldi aklıma işte çalışma gibi şansın olsa sevdiğinle ailenin yanında kalamazmısın işi bahane edip o gelmezmi acaba senin bulunduğun şehire? genelde erkeklerin çoğu kedi ailelerinin yanını ister farklı şehirlerde olunca zamanla elbet alışırsında benim gibi ailenin yanından hiç uzaklaşmamış başka şehirler okul vs nedenlerle kalmadıysan işimiz zor gerçekten :(
 
İyi geceler herkese,benim bi sorunum var burada paylaşmak istedim aslında sorun mu değil mi o da belli değil daha çünkü gerçekleşmedi henüz.. Özet geçmem gerekirse;
5 yıllık bir ilişkim var ayrı şehirlerde yaşıyoruz ve bu zamana kadar toplasanız anca 10 kere falan yüzyüze görüşmüşüzdür, o geldi ailemle tanıştı ben gittim ailesiyle tanıştım(babası hariç) ve ilişkimiz ciddi seyrinde devam ediyor şuan askerde.Sevdiğim insandan yana bir şüphem yok ona güveniyorum saygı duyuyorum bazı yönlerini takdir ediyorum hatta.İkimizde birbirimizi eş adayı olarak görüyoruz zaten.Ama bir sorun var ve ben bunu nasıl hallederim bilmiyorum.Evlendiğimizde benim onun yaşadığı şehre gitmem gerekiyor ve bu durum özellikle annemin hiç ama hiç hoşuna gitmiyor beni vazgeçirmek için neler neler anlatıyor bir duysanız.Aslında kendi açısından haklı çünkü o da zamanında ailesinden köyünden ayrılıp koca bir şehre gelmiş bir çok sıkıntı yaşamış babamın ailesiyle ve alışık olmadığı şehirle ilgili.. ''Annen ne sıkıntılar çekti sen kolay mı sanıyorsun ailenden ayrı bir başına uzaklarda yaşamayı'' filan diyor hatta bununla yetinmeyip duygu sömürüsüne girişiyor ''benim 2 tanecik evladım var tek kızım sensin bana bişey olsa hasta olsam nasıl geleceksin ben sana nasıl geleceğim ha deyince'' bu tarz şeyler.. hatta işin içine akrabalarda girdi herkes bir ağızdan bana delirmişim gibi davranmaya başladı ''sen İstanbulda yetişmiş bir kızsın küçük yerde yapamazsın'' tarzında konuşuyorlar.Hatta annem o buraya geldiğinde çocuğada söyledi benim yanımda üstelik, kriz geçirecektim neredeyse çocuğa aynen ''benim kızım küçük yerde yaşayamaz ben onu iyi tanıyorum kaçıp yine buraya gelecek olduktan sonra oraya gitmesinin bir manası yok'' dedi benimki tabi üzüldü boynu büküldü birşey diyemedi ben araya girdim toparlamaya falan çalıştım neyse geçti gitti derken annem pes etmedi halen fikri olumsuz.. oğlana birşey dediğim yok efendi biri ama sen orda yapamazsın diyor başkada birşey demiyor.Aslında artık bana bırakıyor naparsan yap gibisinden ama herşeyin güzellikle olmasından yanayım ben. Ayrıca şu da var annemin sözlerini tamamen yabanada atamıyorum doğrusu çünkü gözümü karartıp evlenip gidince annem haklıymış meğer demek kadar kötü bir şey olamaz heralde,bu düşünceyi destekleyecek bir şey yaşamadım tabi ama hayat bu belli olmaz Allah iyilerle karşılaştırsın inşallah cümlemizi.Annemi ÜZMEDEN bu sorun çözülür mü ya herkesin ''delirdin mi napıcan küçük yerde sen'' demesindende bıktım artıkk:((

hımm cnm bu durumda ne söylesek zor yani.anneler her zaman haklıdır .benm annemde evlenrken varlıktn yokluğa gidcksn baba evindeki gibi kocanın evinde göremeycksn yaşayamzsın filn demişti.olmaz deemdi.ama ben hep desteğin olucm arkandyım dedi.sadece bunlar önüne çıkıck dedi.hazırladı binevi evt gerçktn zor.bende ailemdn uzağım başka şehrdeym.bazen isyanda edyrm düzelck diyrm.alışırım diyrm vs..eşim çok yardımcı yani soğuk diyrm otur ben yaparm edrm filn diyr .yani bunları yaşayblsn .seviyorsn herşeyn üstesnden gelinir yapamazsın edemezsin diyede birşy yok yani..herkes rahat doğup büyüyüp rahat yere evlenmyr ..maddi sıkıntıyla sorununuz yk siizn sanırım sadece küçük yer meselesi emin ol küçk yerlr de daha mutlu oluyrsn küçük ama kalpleri büyük komşuları innsanları tanııynca..büüyükteyzde noluyr yani.Alnına ne yazılmışsa onu yaşayacaksın..kalbinin sesini dinle:16:
 
Bunu duymak istemiyorsun belli, ama: ANNEN HAKLI.
Evlilik bambaska birsey, simdi boynunu bükmüs sevgilin annenin lafiyla, ama yarin birgün horoz gibi diklenecektir isine gelmedigi birsey isittiginde.
Tecrübeye dayanarak söylüyorum! Nisanliyken esim kuzu gibi bir insandi, evlendikten sonra ilk bana diklenisini gördügümde aman allahim buda kim demistim, hala hatirliyorum beynimden vurulmus gibi olmustum ; )
Ayrica onun ailesinin oldugu yerde niye yasamaya mecbursunuzki? Iki aileyede orta mesafede olsun?
Simdi isi gücü varsa yerini yurdunu degistirsin demem, cünki erkek kismi hep kadini suclar sonra mutsuz olunca.
Ama cidden: Sen evlenmek icin bence acele etme. Daha dur. Bir git gel bakalim, nisanlilikta ortaya para mevzulari vs de girince oglan ve aileside iyice belli eder kendini zaten.
Benim kuzenimin hanimi annesinin lafini dinlemedi, kuzenimle evlendi (ve ben kuzenimi cok severim, kuzen olarak süper ama es olarak maalesef cok eksik birisi) ve kizcagiz simdi bin pisman.
Annem bana yapma dedi (köy yerinden geliyor oda) etme, o oglanda mutsuz olur sende mutsuz olursun, orda yasiyamazsin yapamazsin dedi, ama ben onun göz yaslarina ragmen anne cok mutlu olacagim göreceksin dedim, kardeslerime hayatima karismayin biz birbirimizi seviyoruz dedim ve geldim dedi, ama simdi iki sözünün birisi, ben bu hatayi nasil yaptim, nasil annemi babami erkek kardeslerimi dinlemedim, ben okadar akilliyken nasil olduda böyle oldum...ama onunkide bir sene icinde olup bitmisti, aceleye gelince öyle insan kendine gelemiyor iste.
Birde kuzenim cok yakisiklidir, asik olmustu belli.
Ama evlilikte ilk kavgalarini yasadiktan sonra, istedigi zaman annesine babasina gidemedikten sonra, esin ailesinden laf sokmalar vs olduktan sonra oda anladi annesinin zamaninda neden bukadar karsi geldigini.
Ask insani kör eder. Nekadar yanlisda bulsan annenin dediklerini iyi düsün, iyi tart. Acele etme.

Evet ben bunlara gerçekten katılıyorum insanız ve başımıza herşey gelebilir bende zaten gözümü tamamen karartmış değilim bir kulağım hep annemde ama belki güleceksin bu lafıma bu zamana kadar karşıma çıkan en adam akıllı adamda bu oldu ve zaten 5 yıldır devam ediyor ailesinide tanımaya çalıştım artık ne kadar tanıdıysam kendi hallerinde insanlar.
neden orada yaşamaya mecburuz?sorusuna gelince ben kaç sene öncesinden çok dil döktüm İstanbula gelmesi için ama nuh dedi peygamber demedi burası çok büyükmüş kalabalıkmış geçinmek zormuş çevresi yokmuş iş bulamazmış vs. gibi şeyler söyledi kimine hak verdim bende istanbuldan bunaldım çok kalabalık ama sonuçta doğup büyüdüğüm yer bir şekilde yaşadık yaşıyoruz.
Sonuçta ben gitmeyi kabul ettim tamam dedim o da bana annem seni kendi kızı gibi görüyor zaten merak etme dedi burda herşey daha güzel olur dedi ikna etti ama burda öyle şeyler okudumki yok eşi ailesinin yanına göndermeyenler bilmem neler tırstım açıkcası.
 
tesadüfen okumuş bulundum kötü bir durumdasın farkındayım aslında aynı durumda sayılırız benimde sevdiğim kişi işinden dolayı bana 1ooo km kadarcık uzakta :( herşey o kadar zorki evlenmeyi düşünüyoruz ama benim çalışmam lazım işe girmem lazım bişekilde tayin istemesi için senelerdir deniyorum ama olmuyor bende ailemin tek kızıyım annemde senin annen gibi gitmemi istemiyor ben gelemem de diyemiyorum çünkü çok seviyorum annem diyorki ben taa oralara hayatta gelemem sen bilirsin diyor açıkçası bende yaşadığım çevreyi arkadaşlarımı ailemi buırakıpta gitmek istemiyorum benim avantajım ise sadece şu sevgilimin bikaç sene sonra tayini kesin çıkacak benim istediğim yere gelebileceğini hatta şuan bulunduğum şehire bile geliriz kalırız orda yaşarız diyo ve kendi ailesinin yanına gitmek istemiyor
sevgili kardeşim sana göre biraz daha şanslıyım bunu hissediyorum ama yinede yazmak istedim herşey zamanla elbet düzelir allah büyüktür hakkında herşeyin hayırlısını diliyorum canı gönülden ama şu geldi aklıma işte çalışma gibi şansın olsa sevdiğinle ailenin yanında kalamazmısın işi bahane edip o gelmezmi acaba senin bulunduğun şehire? genelde erkeklerin çoğu kedi ailelerinin yanını ister farklı şehirlerde olunca zamanla elbet alışırsında benim gibi ailenin yanından hiç uzaklaşmamış başka şehirler okul vs nedenlerle kalmadıysan işimiz zor gerçekten :(

cevap verme zahmetinde bulundugun için çok sağol canım inşallah bu durumdan hayırlısıyla kurtulup düze çıkarız. Ben çalışsamda farketmez çünkü ne kadar söyledimse de buraya gelmek istemiyor yapamam orda diyor kendi şehrimdeki iş imkanlarım daha iyi diyor kendince haklı çıkıyor yani.ben üniversitede yurtta kaldım ama kocaelinde okudum her haftasınu zaten evime geliyordum çokta ayrı kalmadım ailemden.. annemin korkusuda bu zaten sen bu zamana kadar hep rahat yaşadın küçük yerde rahat olamazsın diyor ha deyince buraya gelemezsin evlilik farklı diyor o da haklı ya :((
 
bende çok gördüm severek evlenip gidenleri ailesi çok sevmiş baştan öylede sonradan işler değişebiliyor işte bide kendi ayaklarının üzerinde duramıyorsan bayan olarak işin yoksa bazı erkekler çok eziyor eşini ailesinin lafına bakıpta eşini üzenlerde çok Allah yardımcın olsun allah şansını ve bahtını açık etsin inş. yinede karamsar olma mutlu olan insanlarda var şu hayatta bi bakarsın herşey değişir belki istanbula bir iş bulur hayat bu olmaz denilen herşey olur içini ferah tut
 
merhaba canım kısaca kendi hayatımı özet geçeyim sana: 18 yaşıma kadar anne ve babamın yanından hiç ayrılmadım taa ki ünv. kazanana kadar kazandım ve başka bir memlekette okudum... ben buraya okumaya gelmiştim ama kalış o kalış... evlendim... 7 senelik evliyim.... halbuki annemler beni okulumu bitirip yine evime döneceğimi düşünüyorlardı ama olmadı kısmetim burasıymış... 2003 yılından beri annemlerden ayrı bir şekilde yaşıyorum zorlukları yok mu ? elbetteki var çok özlüyorum onları 5-6 saat mesafe var aramızda... eşim gece işinde çalışıyor her gece yalnızım, özellikle hasta olduğum zaman bu bana nasıl koyuyor tahmin edemezsin o kadar muhtaç oluyorsun ki kalkıp bir bardak su bile almaya halin olmuyor... o zaman aklıma geliyor keşke annemler yanımda olsaydı onlar bana bakardı...televizyonda anneyle ilgili bir şarkı çalsın gözlerim yaşarıyor evliliğinde mutsuz musun dersen hayır mutluyum ama ben sana dez avantajlarını anlattım aslında bu örnekler çoğaltılabilir... benim annemde bana hala laf sokar ne vardı bilmedik memlekette evlendin kaldın gibi çok üzülüyor farkındayım... oraya onları ziyarete gitmek güzel oluyor oluyor da, tabii bir de her gidişin bir dönüşü var annemin gözleri yaşlı otobüsün arkasından el sallıyorr ben otobüsün içinde salya sümük... sonra kendime kızıyorum onu ağlattığım için... ama birde şu tarafından bakalım garantisi var mı bu işlerin ? okulu bitirip yine ailemin yaşadığı şehre döndüğümü varsayalım ... belki benim kısmetimde bir polisle bir askerle yada ne bileyim bir öğretmenle evlenmek var nasıl oluacaktı bana yine tayin yüzünden uzak şehirlerde yaşamak düşmeyecek miydi payıma? bu kadarını kontrol edemezsin. yarına çıkacağımızın garantisi yokken böyle kısmet işlerinin garantisi hiç yok. bu benim nacizane fikrim. sen iyice bir kendini dinle en doğru kararı vereceğine inanıyorum düşün taşın canım...
 
hımm cnm bu durumda ne söylesek zor yani.anneler her zaman haklıdır .benm annemde evlenrken varlıktn yokluğa gidcksn baba evindeki gibi kocanın evinde göremeycksn yaşayamzsın filn demişti.olmaz deemdi.ama ben hep desteğin olucm arkandyım dedi.sadece bunlar önüne çıkıck dedi.hazırladı binevi evt gerçktn zor.bende ailemdn uzağım başka şehrdeym.bazen isyanda edyrm düzelck diyrm.alışırım diyrm vs..eşim çok yardımcı yani soğuk diyrm otur ben yaparm edrm filn diyr .yani bunları yaşayblsn .seviyorsn herşeyn üstesnden gelinir yapamazsın edemezsin diyede birşy yok yani..herkes rahat doğup büyüyüp rahat yere evlenmyr ..maddi sıkıntıyla sorununuz yk siizn sanırım sadece küçük yer meselesi emin ol küçk yerlr de daha mutlu oluyrsn küçük ama kalpleri büyük komşuları innsanları tanııynca..büüyükteyzde noluyr yani.Alnına ne yazılmışsa onu yaşayacaksın..kalbinin sesini dinle:16:

Evet canım anne sözü dinlemek lazım ama napmalı şimdi bu durumda? vazgeçsem zaten vazgeçerdim bu evlilik fikrindende bu insandan da ama vazgeçemiyorum bana doğru insan oymuş gibi geliyor. seni mutlu edebilmek için herşeyi yaparım yeter ki birbirimize olan sevgi saygıyı yitirmeyelim diyor. maddi açıdan sıkıntımız var canım olmaz olur mu tek varlığı yapılan iki evleri var birinde kendileri oturacaklar birinde de evlenirsek biz işte. Kalbimin sesini dinliyorum da inşallah yanıltmaz beni.....
 
bende çok gördüm severek evlenip gidenleri ailesi çok sevmiş baştan öylede sonradan işler değişebiliyor işte bide kendi ayaklarının üzerinde duramıyorsan bayan olarak işin yoksa bazı erkekler çok eziyor eşini ailesinin lafına bakıpta eşini üzenlerde çok Allah yardımcın olsun allah şansını ve bahtını açık etsin inş. yinede karamsar olma mutlu olan insanlarda var şu hayatta bi bakarsın herşey değişir belki istanbula bir iş bulur hayat bu olmaz denilen herşey olur içini ferah tut

Allaha şükür kendi ayaklarımın üzerinde dururum diplomam var halada okumaya uğraşıyorum.Maddi açıdan kendimi ezdirmem.Ama şu var ki içinde Allah korkusu olan insandan korkmam buda öyle biri aileside öyle gördüğüm kadarıyla benim tek tutunduğum dalda bu zaten.İstanbula gelme ihtimali çok çok düşük.. Ankarada filan yaşarımda İstanbulda yaşamam diyo sevmiyo burayı adam. Allah herşeyin hayırlısını versin herkes için, çok sağol zahmet edip fikrini belirttin
 
merhaba canım kısaca kendi hayatımı özet geçeyim sana: 18 yaşıma kadar anne ve babamın yanından hiç ayrılmadım taa ki ünv. kazanana kadar kazandım ve başka bir memlekette okudum... ben buraya okumaya gelmiştim ama kalış o kalış... evlendim... 7 senelik evliyim.... halbuki annemler beni okulumu bitirip yine evime döneceğimi düşünüyorlardı ama olmadı kısmetim burasıymış... 2003 yılından beri annemlerden ayrı bir şekilde yaşıyorum zorlukları yok mu ? elbetteki var çok özlüyorum onları 5-6 saat mesafe var aramızda... eşim gece işinde çalışıyor her gece yalnızım, özellikle hasta olduğum zaman bu bana nasıl koyuyor tahmin edemezsin o kadar muhtaç oluyorsun ki kalkıp bir bardak su bile almaya halin olmuyor... o zaman aklıma geliyor keşke annemler yanımda olsaydı onlar bana bakardı...televizyonda anneyle ilgili bir şarkı çalsın gözlerim yaşarıyor evliliğinde mutsuz musun dersen hayır mutluyum ama ben sana dez avantajlarını anlattım aslında bu örnekler çoğaltılabilir... benim annemde bana hala laf sokar ne vardı bilmedik memlekette evlendin kaldın gibi çok üzülüyor farkındayım... oraya onları ziyarete gitmek güzel oluyor oluyor da, tabii bir de her gidişin bir dönüşü var annemin gözleri yaşlı otobüsün arkasından el sallıyorr ben otobüsün içinde salya sümük... sonra kendime kızıyorum onu ağlattığım için... ama birde şu tarafından bakalım garantisi var mı bu işlerin ? okulu bitirip yine ailemin yaşadığı şehre döndüğümü varsayalım ... belki benim kısmetimde bir polisle bir askerle yada ne bileyim bir öğretmenle evlenmek var nasıl oluacaktı bana yine tayin yüzünden uzak şehirlerde yaşamak düşmeyecek miydi payıma? bu kadarını kontrol edemezsin. yarına çıkacağımızın garantisi yokken böyle kısmet işlerinin garantisi hiç yok. bu benim nacizane fikrim. sen iyice bir kendini dinle en doğru kararı vereceğine inanıyorum düşün taşın canım...

Senin fikirlerine tamamen katılmakla birlikte aynı senin örneğini ben kendim okuduğum şehirde de gördüm arkadaşım balıkesirden kocaeline gelin gitti şimdi nasıl mutlu mu pek bilmiyorum irtibatımız kesildi. Tabi ki hiç bir şeyin garantisi yok bu hayatta ben oraya gitmeyip burda kendi şehrimde biriyle evlensem mutlu olacağım iyi olacağım ne malum elbette ki biz kontrol edemeyiz bazı şeyleri.Ben zaten arkasından gidemeyeceğim bir adam olsaydı bu insanın peşine takılıpta tamam ben gelirim diyemezdim ama insan sonuçta hayatta neler görüyor duyuyor hiçbir şeyden yüzde yüz emin olamıyor.Herşey güllük gülistanlıkken bir bakmışsın tepetaklak oluyor.Bunlar birer ihtimal sadece benim için.Tek üzüldüğüm senin de dediğin gibi annemden uzak kalma duygusu ve onuda kendimden mahrum etmem.. O da ben uzağım diye üzülecek bende, tıpkı senin hayatın gibi.Çok zor yani bu şekilde yaşamak yıpratıcı herşeyden önce.....
 
Canım hayırlısı olsun öncelikle, Allah hayırlı olanı nasip etsin.
Hepimiz evlenip yuva kurmayacağız mı?
Bazılarımız ailemize yakın oturacağız, bazılarımız onlardan uzağa düşeceğiz....
Hem yakın bile otursak, her zaman ailemizi göreceğimizin garantisi var mı?
Nice yakınlar vardır, ne uzaklara bedel...
Böyle düşünme, canını da sıkma...
Akışına bırak, şu an ilişkinde kötü şeyler yaşamıyorsan, sevgilinle mutluysan annenin sözleri seni bu kadar rahatsız etmesin...
 
Eger Ist da yasama sansiniz var ise sen gitme o gelsin bence, çunku annen hakli, kuçucuk yerde sIkIlirsIn, gezmelerin kv'nin eviyle sInIrli olur + bi yerden sonra ufak tefek sorunlar olur ki esin annesini atamayacagina gore kendini yapayalniz hissedersin...
Sevgiliyken esim gel burda (Ankarada) yasayalim deseydi "tabi ki neden olmasin" derdim, 4 yillik evliyim, esimle aramiz çok çok iyi, bugun oraya yerleselim derse gitmem !

1. bu saatten sonra Kv derdi çekemem, ne kadar az gorussem o kadar mutlu olurum ve o kadar az huzurumuzu kaçirir..
2. anneme yakin olmak varken...
3. buyuk sehir olmayinca (genel olarak Ank degil) çok sIkInti yasiyor insan (saglik, alisveris, gezme...)
4. insan nerde buyurse gozu hep orda oluyor (esimden biliyorum)
5. is sIkIntisi oluyor kuçuk yerlerde (Ank degil genel olarak)

ben hep "evlenmmeden annem beni hiç bir konuda uyarmadi, tavsiyelerde bulunmadi" diye sikayet ederdim ama seni okuduktan sonra "acaba dinlermiydim?" diye dusunmeye basladim ki bence dinlemezdim...
Anneni dinle pisman olmazsin, Istda hayat kursaniz orayi bilmedigin için pisman olma ihtimalin yok ama gidersen pisman olma ihtimalin çok yuksek (kuçuk yer olmasi, kvye yakin olmak, alisamamak, arkadassiz kalmak, aileni ozlemek vb)..
Kaldi ki oraya gidersen Ista zor donersin (ailesi karsi olursa, sen kotu olursun ve çok problem çikar)..
 
Son düzenleme:
rica ederim canım keşke elimden çok daha fazla şey gelseydi de yardımcı olabilseydim evlilik tamamen şans ve kader işi inş. çok ama çok mutlu olursunuz
 
Eger Ist da yasama sansiniz var ise sen gitme o gelsin bence, çunku annen hakli, kuçucuk yerde sIkIlirsIn, gezmelerin kv'nin eviyle sInIrli olur + bi yerden sonra ufak tefek sorunlar olur ki esin annesini atamayacagina gore kendini yapayalniz hissedersin...
Sevgiliyken esim gel burda (Ankarada) yasayalim deseydi "tabi ki neden olmasin" derdim, 4 yillik evliyim, esimle aramiz çok çok iyi, bugun oraya yerleselim derse gitmem !

1. bu saatten sonra Kv derdi çekemem, ne kadar az gorussem o kadar mutlu olurum ve o kadar az huzurumuzu kaçirir..
2. anneme yakin olmak varken...
3. buyuk sehir olmayinca (genel olarak Ank degil) çok sIkInti yasiyor insan (saglik, alisveris, gezme...)
4. insan nerde buyurse gozu hep orda oluyor (esimden biliyorum)
5. is sIkIntisi oluyor kuçuk yerlerde (Ank degil genel olarak)

ben hep "evlenmmeden annem beni hiç bir konuda uyarmadi, tavsiyelerde bulunmadi" diye sikayet ederdim ama seni okuduktan sonra "acaba dinlermiydim?" diye dusunmeye basladim ki bence dinlemezdim...
Anneni dinle pisman olmazsin, Istda hayat kursaniz orayi bilmedigin için pisman olma ihtimalin yok ama gidersen pisman olma ihtimalin çok yuksek (kuçuk yer olmasi, kvye yakin olmak, alisamamak, arkadassiz kalmak, aileni ozlemek vb)..
Kaldi ki oraya gidersen Ista zor donersin (ailesi karsi olursa, sen kotu olursun ve çok problem çikar)..

Onun İstanbula gelme ihtimalini konuşmuyoruz artık çünkü öyle bir alternatif yok canım.. Bundan 1-2 sene önce o ihtimali ortadan kaldırdı kendisi..(ev,iş,geçim konularını öne sürerek)
Eğer gidersem şayet gideceğim yeri gördüm küçük bir şehir sayılmaz Samsun a gideceğim ama tabi ki İstanbul gibi olmaz.
Annemi öncesinde hiç dinlemiyordum bile ama artık bir şeyler yaklaştıkça acaba diyorum kendi kendime sürekli pişman olur muyum olmaz mıyım nasıl olacak ailemden ayrı vs. Arkadaş çevrem yok denecek kadar az, kv konusunda bir şey diyemem annesini tanıdım kadın zararsız görünüyor ama yaşamadan bilinmez elbette ki..
Sürekli gel git ler yaşıyorum yani bir bakmışsın İstanbulda b.kmu var sanki bu zamana kadar yaşadında ne oldu mis gibi memleket işte git kafanı dinle orda yaşa diyorum, bir bakmışsın anan yanında olmayınca seni kim sahiplenir kim destek olur arka çıkar diyorum.. Sevdiğim insana güvenmekten başka bir şey yapamıyorum şimdilik.
 
Canım hayırlısı olsun öncelikle, Allah hayırlı olanı nasip etsin.
Hepimiz evlenip yuva kurmayacağız mı?
Bazılarımız ailemize yakın oturacağız, bazılarımız onlardan uzağa düşeceğiz....
Hem yakın bile otursak, her zaman ailemizi göreceğimizin garantisi var mı?
Nice yakınlar vardır, ne uzaklara bedel...
Böyle düşünme, canını da sıkma...
Akışına bırak, şu an ilişkinde kötü şeyler yaşamıyorsan, sevgilinle mutluysan annenin sözleri seni bu kadar rahatsız etmesin...

AMİN canım inşallah cümlemize hayırlı olanı nasip etsin Allah...
Elbette ki yuva kuracağız hepimiz inşallah bu yuvalar daimi olur herkes bunu ister.
Ama onca yıl yaşadığın yerden anandan babandan kardeşinden uzağa gitmek artı bir zorluk yüklüyor bayanların omuzlarına..
Belkide iki üç kat fazla yıpranıyorsun ya pes ediyorsun ya da daha güçlü bir şekilde yoluna devam ediyorsun.
Bende nacizane sorunumu paylaşmak istedim görüşleriniz benim için gerçekten değerli yazdıklarında beni gülümsetti inşallah dediğin gibi olur herşey.
 
Onun İstanbula gelme ihtimalini konuşmuyoruz artık çünkü öyle bir alternatif yok canım.. Bundan 1-2 sene önce o ihtimali ortadan kaldırdı kendisi..(ev,iş,geçim konularını öne sürerek)
Eğer gidersem şayet gideceğim yeri gördüm küçük bir şehir sayılmaz Samsun a gideceğim ama tabi ki İstanbul gibi olmaz.
Annemi öncesinde hiç dinlemiyordum bile ama artık bir şeyler yaklaştıkça acaba diyorum kendi kendime sürekli pişman olur muyum olmaz mıyım nasıl olacak ailemden ayrı vs. Arkadaş çevrem yok denecek kadar az, kv konusunda bir şey diyemem annesini tanıdım kadın zararsız görünüyor ama yaşamadan bilinmez elbette ki..
Sürekli gel git ler yaşıyorum yani bir bakmışsın İstanbulda b.kmu var sanki bu zamana kadar yaşadında ne oldu mis gibi memleket işte git kafanı dinle orda yaşa diyorum, bir bakmışsın anan yanında olmayınca seni kim sahiplenir kim destek olur arka çıkar diyorum.. Sevdiğim insana güvenmekten başka bir şey yapamıyorum şimdilik.

Sen yinede annenin dediklerine kulak ver bence hakli kendisi ki tecrubesi olan herkes annene hak verir
Pisman gelinleri okumaktan fenalik geldi kk de...
Bir de senin ne istedigin de onemli, boyle alismasina izin verme
Mahsus burda yasayalim de bakalim ne diyecek, nasil tepki verecek, sen onun için oraya gitmeyi goze alabiliyorsan o da senin için yapabilmeli sonuçta ikinizin de gitmemek için sebepleri var..
 
Sen yinede annenin dediklerine kulak ver bence hakli kendisi ki tecrubesi olan herkes annene hak verir
Pisman gelinleri okumaktan fenalik geldi kk de...
Bir de senin ne istedigin de onemli, boyle alismasina izin verme
Mahsus burda yasayalim de bakalim ne diyecek, nasil tepki verecek, sen onun için oraya gitmeyi goze alabiliyorsan o da senin için yapabilmeli sonuçta ikinizin de gitmemek için sebepleri var..

Elbette veriyorum anneme kulak ama bir yere kadar.. Ona kalsa ayrılmalıyım zaten bir sürü bahanede buluyor kendince yok senden kısa yok çok kıskanç yok şöyle yok böyle ohoo.. herşeyi denedi yani.
Benim istediğim tek şey huzur arkadaşım.. Hani kendi yağlarıyla kavrulan azıcık aşım kaygısız başım diyebilen çocuklu güzel aileler vardır ya o yani daha fazlasında hiç gözüm yok.
Ben o mahsus yap dediğin şeyi yaptım zaten evvelden, sen bilirsin gelme o zaman dedi ne beni bıraktı ne de buraya gelmeyi kabul etti.Memur olmuş olsaydı tayini nereye çıkarsa oraya gidermiş ama memur olmadığı sürece geçinebileceği en rahat yer kendi memleketiymiş.Yani işin zor kısmı bana düştü anlayacağın.
 
rica ederim canım keşke elimden çok daha fazla şey gelseydi de yardımcı olabilseydim evlilik tamamen şans ve kader işi inş. çok ama çok mutlu olursunuz

Evet evlilik kader işi çok haklısın. Sonuçta herkes mutlu olacağını düşündüğü insanla bir yola çıkıyor, bende bir çok olumsuz fikre ve anneme rağmen yoluma devam etmeye çalışıyorum. Annem ''kaderin bana mı çekecek sende mi benim gibi anandan ayrı düşeceksin'' diye hayıflanıyor ama bende bu yola çıktığım insanla yoluma devam etmek istiyorum. Annem benim herşeyim üstelik ona rağmen devam etmeye çalışıyorum. İyi veya kötü bir çok insan bir çok şey söyler söylüyor da zaten ama sanırım yaşamadan bilemeyeceğim, umarım pişman olmam. Ben bana iyi bir eş ve ilerde olursa çocuklarıma iyi bir baba olacağını düşündüğüm insanla birleştirmek istiyorum hayatımı inşallah bu isteğim gerçek olur.
 
Elbette veriyorum anneme kulak ama bir yere kadar.. Ona kalsa ayrılmalıyım zaten bir sürü bahanede buluyor kendince yok senden kısa yok çok kıskanç yok şöyle yok böyle ohoo.. herşeyi denedi yani.
Benim istediğim tek şey huzur arkadaşım.. Hani kendi yağlarıyla kavrulan azıcık aşım kaygısız başım diyebilen çocuklu güzel aileler vardır ya o yani daha fazlasında hiç gözüm yok.
Ben o mahsus yap dediğin şeyi yaptım zaten evvelden, sen bilirsin gelme o zaman dedi ne beni bıraktı ne de buraya gelmeyi kabul etti.Memur olmuş olsaydı tayini nereye çıkarsa oraya gidermiş ama memur olmadığı sürece geçinebileceği en rahat yer kendi memleketiymiş.Yani işin zor kısmı bana düştü anlayacağın.

Bence sana İstanbul yolunu kapatması biraz bencillik, evet erkek evi geçindirir işinin iyi olması lazım vs vs ama eğer gittiğinde orada huzurlu olamazsan kazandığı paranın da bi önemi kalmayacak. 5 yılda toplasan 10 kez görüştük demişsin. Telefonla ya da bu 10 defa görüşmelerinde çok büyük sıkıntılar yaşamamışsındır eminim. Sen bi diretseydin ben İstanbuldan gitmek istemiyorum burada yaşayalım diye, yani sen kabullenmeseydin gel bak o zaman işin gerçek yüzüne. O zaman 5 yıldır tanıyamadığın bir karakterde çıkacaktı karşına eminim. Arada bir göüşmelerinizde elbette güzel vakit geçiriyosunuzdur mutlu oluyorsundur. Ama birbirinizin en kötü halinizi de görmeniz lazım.

Annesi iyi bi kadın diyosun ama işte içlerine girmeden bilemeyiz ki. Mesela bir sorun yaşasan ailesiyle Allah korusun, eşin seni müdafaa edecek mi yoksa haksız mı bulacak. Annesi iki gün sonra sen orada mutsuz olduğunda, farklı şeyler istediğinde kendi isteğinle geldin otur çek mi diyecek yoksa seni kızı gibi sahiplenecek mi? Annenle otur güzelce konuş, ne hissettiğini sor. Çocuğun seni mutlu edebileceğine inanıyor mu, yüzde yüz güveniyor mu, bunlar çok önemli... Bi düşün evlendin gittin oraya, 10. günündesin. Eşin gitti işe. Sen boş duvarlara bakacaksın. Ben naptım nereye geldim. İz bilmezsin yol bilmezsin. Herşey kısıtlı. İşe girmen de çok çok önemli tabi bu noktada da. Sevmek aşık olmak çok güzel ama sıkıntılar da olacak illa ki evlilikte o zaman ne diyceksin , ne için nelerden vazgeçeceğini ölç tart.
 
Back
X