Evlenipte aileden çoook uzaklara gitmek ne menem bir şeydir :(

bensibelim2 · 21 Şubat 2013

eşin sevmiyormu seni o niye peşinden gelmedi biz de sevdik evlendik ama öyle peşlere düşmedik bir de türbana sarmışlar eve oturtmuşlar sizi ohh kim bilir dışarılarda neler yapıyordur kocan evde bekleyen saf var nasıl olsa. iş bul kendine ne demek çalışmanı istemiyor o kim yarın ayrılsan seni eşin değil elindeki mesleğin korur.

giresunluu · 21 Şubat 2013

ebis_01 .!.:
eşin sevmiyormu seni o niye peşinden gelmedi biz de sevdik evlendik ama öyle peşlere düşmedik bir de türbana sarmışlar eve oturtmuşlar sizi ohh kim bilir dışarılarda neler yapıyordur kocan evde bekleyen saf var nasıl olsa. iş bul kendine ne demek çalışmanı istemiyor o kim yarın ayrılsan seni eşin değil elindeki mesleğin korur.

nasıl bi konusma tarzıdır bu terbiyesizlikten başka bişey değil.

rabia01 · 21 Şubat 2013

ebis_01 .!.:
eşin sevmiyormu seni o niye peşinden gelmedi biz de sevdik evlendik ama öyle peşlere düşmedik bir de türbana sarmışlar eve oturtmuşlar sizi ohh kim bilir dışarılarda neler yapıyordur kocan evde bekleyen saf var nasıl olsa. iş bul kendine ne demek çalışmanı istemiyor o kim yarın ayrılsan seni eşin değil elindeki mesleğin korur.

türbana sarmislar nedemek :20:

türbana kimse kimsenin sarmaya hakki yokda,türban takmak isterse gönüllü kötü birseymi :20:

Pinhan1 · 21 Şubat 2013

ebis_01 .!.:
piyangodan çıktıysan gidebilirsin ama sonra kaynanam hizmetçi olarak kullanıyor beni eşim aileme göndermiyor diye ağlama. kendinden ettin kendin buldun olur.

Arkadaşım ne bu şiddet bu celal biraz sakin olur musun, üslubun biraz sert geldi yaptığın yorumların iyi niyetli olduğuna inanarak yazıyorum... amacım asla tanımadğım birini eleştirmek falan değil ama ben burda bu konuyu bir varsayım üzerine açtım böyle durumda olanlar varsa onların durumlarını öğrenmek adına belki kaçırdığım bir nokta olmuştur daha iyi görmek adına.. sağolsunlar yardımcı olmaya çalıştılar.. zaten emin ol gelipte burda mutsuzum diye ağlamam, kaldı ki ağlasam bile bu sizi neden rahatsız ediyor ki burda sıkıntısını paylaşan, bir nebze teselli arayan nice insan var bu cümleler çok yakışıksız.

bensibelim2 · 21 Şubat 2013

ben gönüllü taktığını düşünmüyorum. bu da benim düşüncem. erkeklere bu kadar prim verip bir yerlerini kaldıranlar çokmuş demek. kadın cinayetlerine şaşmamak gerek.

Pinhan1 · 21 Şubat 2013

giresunluu .!.:
bende istanbuldan izmire gelin geldim gercekten cok zorrr cokk özlem cok baska bakma izmir dediğime izmirin köyüüü çok sıkılıyorum annem cok dedi bana yapamazsın alışamazsın açıktım kapandım bazen bakıyorum etrafıma ne hayal ederken ne durumdayım allaha sukur eşimi seviyorum o olmasa zaten duramam daha 3 aylık evlıyım ama zor eşimin ailesiyle anlaşamıyrm bana göre çok geri kafalılar eşim çalışmamıda istemio bi yeride bilmiyorum tek cıkıp gezmeyı özledim bakkala bile tek cıkamaz oldum illa biiri takılıo peşime bundakı amacları ne cözemedim tekmı bırakmak istemiyolar yoksa baska bişimi düşünylar sevdikten snra göz görmüo km ne derse desin sevdiğinn peşinden gidio insan

Canım ne desem bilmem gerçekten kolay değil ama daha yeni evlenmişsin elbet alışman zaman alır.. kapanman konusunda bence kimseyi değil kendini dinle makbul olanı kendi isteğinle kapanmaktır elbette,benim erkek arkadaşımın anneside kapalı ama bana karışmaz sen istersen kapanırsın istersen kapanmazsın der mühim olan içteki niyettir zaten. sanırım orası küçük yer olduğundan böyle bir tavır sergiliyorlar ama bencede abartı olmuş koruma amaçlıysa bilemem ama güvensizlikse bu bence bir oturup konuşun eşinle.Çalışma konusunda da eğer istiyorsan çalışmak söylemelisin bence bunları daha önceden konuşmadınız mı?

derya0141 · 21 Şubat 2013

mrhba kızlar

yazılarınızı okudum aslında herkezin kendine göre haklılık payı var.

ben 2006 da evlendim .adanadan kocaeline geldim.burada tek başımayım hasta olunca bir allhın kulu gelipte napıyosun demez.
ben 3. çocuğumu dogum yaptıktan 20 25 gün sonra öyle bir hasta olmustum ki 4 gün yataktan başımı kaldıramadım boğazlarım çok kötü şişmişti ,çok açtım kalkıp yemek alamıyordum .çocuklarım açlıktan ağlıyorlardı kalkıp yemek veremiyordum 1 bardak suya hasrettim . tuvalette idrarım kırmızı geliyordu yemek yiyemediğim için sütüm olmuyordu yeni dogan oğlum aç olduğu için hep ağlıyordu. 1 Allh ın kulu kapı çalıp bir tas çorba pişirmez sana.o kadar zor zamanlardı ki kelimeler yetersiz kalıyor .dicem o ki ailenden çok uzakta oturmayı evlenmeyi bir kere daha düşün.iyi ve kötü günlerinde onlar yanında olucaklar.sen onlardan uzak olursan onlarda senden uzak olurlar,

musmutluluk · 22 Şubat 2013

seni en iyi anlayanlardan biride benim benimde 5 senelik bir ilişkim var ve bizde sevgilimle uzak şehirlerdeyiz. bende ailede tek kızım benim annemde hergün duygu sömürüsüyle yaklaşıyo bana delirmek üzereyim artık

hem senin erkek arkadaşının ailesinde sorun yok sanırım.tam 4 sene boyunca ailesi istemedi uzak bir şehirdeyim diye. son bir kaç aydır durumu kabullendiler. artık ne yapmam gerektiği hakkında düşünmekten yoruldum

Began · 22 Şubat 2013

Ben de küçük bir şehirden İstanbul'a geldim. Eşimin evi, işi burada olduğu için. Evim, yemem-içmem kv den ayrıydı ama 1 ay sonunda boşanma kararı almıştım.

Kv sözde beni çok seviyordu, eşim öyle derdi yani ama evlendikten sonra öyle olmadığını gördüm. Sürekli emirler, tahakküm kurmaya çalışmalar, eşimi bana karşı doldurmalar vs. Haliyle ilk zamanlar sürekli eşimle tartışma halindeydik. Kv dayak yesem mutlu olacak kadar dengesizdi.

Ne zaman ki eşime boşanıyorum dedim, o zaman anladı durumun ciddiyetini. Çünkü hiçbir evlada annesinin sözleri, davranışları batmaz, yanlış olduğunu düşünmez. Eşim her şey zamanla düzelir, herkes birbirine alışır diye düşünüyordu ama maalesef beni anlamaktan uzaktı. Seviyordu hem de çok ama annesini de seviyordu, nasıl kötü düşünebilir ki?

Neyse 1 aylık evlilik sonunda ayrılma kararımı duyunca her şeyi en baştan yeniden gözden geçirdi ve bazı şeyleri ancak o zaman farkedebildi. Evini ve işini bırakıp ailesinden uzak bir semte taşındık. Elbette kira, yeni iş derken çok maddi sıkıntılar çektik ama en azından huzurlu ve mutlu olduk.

Şimdi 9 yıllık evliyiz, kendi evimizi aldık, işi güzel, inşallah kızımla yuvamız daha da mutluluk dolacak.

duru4527 · 22 Şubat 2013

anneler haklıdır doğru söyler yaşayanlardan öğren yaşayarak öğrenme....ben ailemden tam 1200 km uzaktayım ve boşanmanın eşiğindeyiz kesinlikle ailenden uzaklaşma hele hele onun memleketine gidip orda yaşamayı aklından çıkar sana kesin kesin söylüyorum sakınnnnnnnn...nolurrr bu söylediklerimi yabna atma aaşıksın seviyosun biliyorum ama olmuyor bak bana ne hale geldim anlatsam ne sayfalar alır nede sen okuyabilirsin senin yaşadığı yere gelecekse problem yok ama diğer şekilde sakın ha bide ordaya bi yerleşelim 2 yıl falan oturalım tayin çıkar orda iş bulurum gibi safsatalara da inanma..........

Emiyra · 22 Şubat 2013

8 yıl önce küçük bir şehirden Ankara gibi bir yere evlendim geldim.
Bu şehirde hiç kimsem yok.
Eşim her daim benim alışmam sevebilmem için çabalamıştır.
Ama nihayetinde hala zaman zaman alışmadıgımı düşündüğüm oluyor.
Bir kıer her hastalandıgında gelemeyebilirler.
Onların sıkıntıları oldugunda uzaksın yollara düşme diye sana duyurmama cabasına girecekler..
Gün gelecek bebeğin olacak her anlarına şahit olamayışları canını sıkacak.

Ve en acısı..
Bir örnkele anlatayım.
Yeğenim doğdu hemen telefona sarıldım elbette..
Tebrik ettim anneyi babayı vs ama o esnada arkadan gelen o neşeli tanıdık sesler öyle canımı acıttıki..
Bu sadece bir atne örnek buna benzer yüzlercesini verebilirim.
Uzakta yaşanmazmı?
Elbette yaşanır.
Ancak kendine güveniyorsan bu zorluklarla başa çıkabileceğine inanıyorsan bu işe kalkışmalısın.
Eğer ben yapamam diyorsan hiç ne kendini ne karşındaki adamı üzme farklı bir alternatifinizde yoksa eğer sonuç bellidir.

Pinhan1 · 22 Şubat 2013

musmutluluk .!.:
seni en iyi anlayanlardan biride benim benimde 5 senelik bir ilişkim var ve bizde sevgilimle uzak şehirlerdeyiz. bende ailede tek kızım benim annemde hergün duygu sömürüsüyle yaklaşıyo bana delirmek üzereyim artık hem senin erkek arkadaşının ailesinde sorun yok sanırım.tam 4 sene boyunca ailesi istemedi uzak bir şehirdeyim diye. son bir kaç aydır durumu kabullendiler. artık ne yapmam gerektiği hakkında düşünmekten yoruldum

Sağol yorumun için demek tek başıma değilim. Erkek arkadaşımın ailesinde ne sorun olsun onlar yerli yerinde duruyor beni bekliyorlar onlar hatta annesi bana İstanbul'dan oraya evlenip gelen bir kızdan söz etmişti laf arasında gayet mutlu filan demişti. Ben gönüllü değilim ya gitmeye ondan.. Ama ben nasıl böyle bir ikilemde kaldıysam kara kara düşünüyorsam erkek arkadaşımda düşünecek artık yok öyle tek taraflı.. Annemi ikna etmesi kolay değil etsin bakalım ben birşey yapmayacağım artık.
Ailesi istemiyorsa zaten sende bin düşün bir karar ver yanlış bir şey söylemek istemem ama şimdi istemeyen evlenince ne yapar bilmem..

Pinhan1 · 22 Şubat 2013

duru4527 .!.:
anneler haklıdır doğru söyler yaşayanlardan öğren yaşayarak öğrenme....ben ailemden tam 1200 km uzaktayım ve boşanmanın eşiğindeyiz kesinlikle ailenden uzaklaşma hele hele onun memleketine gidip orda yaşamayı aklından çıkar sana kesin kesin söylüyorum sakınnnnnnnn...nolurrr bu söylediklerimi yabna atma aaşıksın seviyosun biliyorum ama olmuyor bak bana ne hale geldim anlatsam ne sayfalar alır nede sen okuyabilirsin senin yaşadığı yere gelecekse problem yok ama diğer şekilde sakın ha bide ordaya bi yerleşelim 2 yıl falan oturalım tayin çıkar orda iş bulurum gibi safsatalara da inanma..........

Bende yaşayarak öğrenmek istemem acı şeyleri.. Tayin gibi bir durum zaten söz konusu değil memur değil kendi düzenini bozmak istemiyor sadece. Evet seviyorum ama benim göze aldıklarımı onunda almasını bekleyeceğim alırsa ne ala.. Yorum için sağol inşallah hakkında hayırlısı olur.

Pinhan1 · 22 Şubat 2013

derya0141 .!.:
mrhba kızlar

yazılarınızı okudum aslında herkezin kendine göre haklılık payı var.

ben 2006 da evlendim .adanadan kocaeline geldim.burada tek başımayım hasta olunca bir allhın kulu gelipte napıyosun demez.
ben 3. çocuğumu dogum yaptıktan 20 25 gün sonra öyle bir hasta olmustum ki 4 gün yataktan başımı kaldıramadım boğazlarım çok kötü şişmişti ,çok açtım kalkıp yemek alamıyordum .çocuklarım açlıktan ağlıyorlardı kalkıp yemek veremiyordum 1 bardak suya hasrettim . tuvalette idrarım kırmızı geliyordu yemek yiyemediğim için sütüm olmuyordu yeni dogan oğlum aç olduğu için hep ağlıyordu. 1 Allh ın kulu kapı çalıp bir tas çorba pişirmez sana.o kadar zor zamanlardı ki kelimeler yetersiz kalıyor .dicem o ki ailenden çok uzakta oturmayı evlenmeyi bir kere daha düşün.iyi ve kötü günlerinde onlar yanında olucaklar.sen onlardan uzak olursan onlarda senden uzak olurlar,

Çok zor şeyler yaşamışsınız Allah yardımcınız olsun, bende zaten artık ben napıyorum diyorum kafada şimşek çakmaya başladı yani..
Adanalıysanız eğer hemşerimsiniz bende adanalıyım :54:

baba tarafından, kocaelinde de okudum üni.de kocaelide istanbul gibi kimse kimseyi tanımaz etmez ondan bir Allahın kulu gelmez.

Pinhan1 · 22 Şubat 2013

Emiyra .!.:
8 yıl önce küçük bir şehirden Ankara gibi bir yere evlendim geldim.
Bu şehirde hiç kimsem yok.
Eşim her daim benim alışmam sevebilmem için çabalamıştır.
Ama nihayetinde hala zaman zaman alışmadıgımı düşündüğüm oluyor.
Bir kıer her hastalandıgında gelemeyebilirler.
Onların sıkıntıları oldugunda uzaksın yollara düşme diye sana duyurmama cabasına girecekler..
Gün gelecek bebeğin olacak her anlarına şahit olamayışları canını sıkacak.

Ve en acısı..
Bir örnkele anlatayım.
Yeğenim doğdu hemen telefona sarıldım elbette..
Tebrik ettim anneyi babayı vs ama o esnada arkadan gelen o neşeli tanıdık sesler öyle canımı acıttıki..
Bu sadece bir atne örnek buna benzer yüzlercesini verebilirim.
Uzakta yaşanmazmı?
Elbette yaşanır.
Ancak kendine güveniyorsan bu zorluklarla başa çıkabileceğine inanıyorsan bu işe kalkışmalısın.
Eğer ben yapamam diyorsan hiç ne kendini ne karşındaki adamı üzme farklı bir alternatifinizde yoksa eğer sonuç bellidir.

Uzakta yaşanır yaşanmasına da işte böyle anlattığın gibi boynu bükük gözü yaşlı...
Sağol arkadaşım yorumun için bir şeyleri daha net görmemi sağlıyor bu yorumlar hep, çünkü gerçek yaşanmış hikayeler..

melancol · 22 Şubat 2013

Pinhan1 .!.:
Bende yaşayarak öğrenmek istemem acı şeyleri.. Tayin gibi bir durum zaten söz konusu değil memur değil kendi düzenini bozmak istemiyor sadece. Evet seviyorum ama benim göze aldıklarımı onunda almasını bekleyeceğim alırsa ne ala.. Yorum için sağol inşallah hakkında hayırlısı olur.

Canım ben daha önce de yazmıştım. Valla sürekli yorum yapmasam da senin konunu çok yakından takip ediyorum.
Sadece birşey merak ettim yanlış anlamazsan "kendi düzenini bozmak istemiyor" demişsin ya.
Erkek arkadaşının burcu ne çok merak ettim. Çünkü senle aynı şeyleri yaşadım.
Banada aynen bu şekilde demişti. "Düzenimi bozmak istemiyorum."

Pinhan1 · 22 Şubat 2013

melancol .!.:
Canım ben daha önce de yazmıştım. Valla sürekli yorum yapmasam da senin konunu çok yakından takip ediyorum.
Sadece birşey merak ettim yanlış anlamazsan "kendi düzenini bozmak istemiyor" demişsin ya.
Erkek arkadaşının burcu ne çok merak ettim. Çünkü senle aynı şeyleri yaşadım.
Banada aynen bu şekilde demişti. "Düzenimi bozmak istemiyorum."

Evet canım hatırladım biliyorum seni sağol :) Onun burcu ikizler ama nasıl bir ikizler ben çözemedim hala..

melancol · 22 Şubat 2013

Pinhan1 .!.:
Evet canım hatırladım biliyorum seni sağol :) Onun burcu ikizler ama nasıl bir ikizler ben çözemedim hala..

Burda çoğu arkadaş yaşadığı zorluklardan bahsetmiş.
Seni üzmek için söylemiyorum ama şu an duygusal olarak davranıyorsun.
Karar verecek olan kişi elbette sensin. Ama birazda mantıklı düşünmen gerekiyor.
Tabi şöyle bir durumda var. Aşk akılda değil kalpte hissedilen duygudur.
Kendinden vazgeçip hayatının merkezine sevdiğini koymaktır.
Tüm benliğinle onu hissedebilmektir arada mesafeler olsa bile.
O gülünce sevinmek, o mutsuzken hayata küsmektir.
Diğer kişilerden o istedi diye vazgeçebilmektir.
Bunu hangi akıllı mantıklı insan yapar? O yüzden aşk mantıksızdır, mantıklı aşk yoktur.
Sen herşeyden, herkesten vazgeçip, hiç bilmediğin bir şehre gideceksin.
Ama o düzenini bozmak istemediğinden kimseden vazgeçmeyecek. Fedakarlık yapacak kişi sen olacaksın.
Elbette seviyordur seni. Aşkta tabiki de fedakarlık yapmak lazım. Ama olacaksa o da karşılıklı olmalıdır.

Pinhan1 · 22 Şubat 2013

melancol .!.:
Burda çoğu arkadaş yaşadığı zorluklardan bahsetmiş.
Seni üzmek için söylemiyorum ama şu an duygusal olarak davranıyorsun.
Karar verecek olan kişi elbette sensin. Ama birazda mantıklı düşünmen gerekiyor.
Tabi şöyle bir durumda var. Aşk akılda değil kalpte hissedilen duygudur.
Kendinden vazgeçip hayatının merkezine sevdiğini koymaktır.
Tüm benliğinle onu hissedebilmektir arada mesafeler olsa bile.
O gülünce sevinmek, o mutsuzken hayata küsmektir.
Diğer kişilerden o istedi diye vazgeçebilmektir.
Bunu hangi akıllı mantıklı insan yapar? O yüzden aşk mantıksızdır, mantıklı aşk yoktur.
Sen herşeyden, herkesten vazgeçip, hiç bilmediğin bir şehre gideceksin.
Ama o düzenini bozmak istemediğinden kimseden vazgeçmeyecek. Fedakarlık yapacak kişi sen olacaksın.
Elbette seviyordur seni. Aşkta tabiki de fedakarlık yapmak lazım. Ama olacaksa o da karşılıklı olmalıdır.

Ne güzel anlattın ve bende biraz mantığımla düşünmeye çalışıyorum bundan sonra aşksa aşk tamam var ikimizde, fedakarlıksa fedakarlık tamam o da bende var ama onda da olacak, olmalı ... Onda da yok değil ama bu konu bambaşka.. Askerden dönsünde bi bu konuyu etraflıca konuşacağım karşıma alıp.. Eteğimizdeki taşları döktüreceğim. :34:

melancol · 22 Şubat 2013

Can Yücel çok güzel bir söz söylemiş;

Uğruna bir şeylerden vazgeçeceğin insanı bulmak kolay; ama hiçbir şeyden vazgeçmek zorunda kalmayacağın insanı bulmak asıl olay.

Evlenipte aileden çoook uzaklara gitmek ne menem bir şeydir :(

Popüler Üye

Aktif Üye

Guru

Huu..

Popüler Üye

Huu..

Aktif Üye

Popüler Üye

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Aktif Üye

Bir nefes gibi özledim seni.

Huu..

Huu..

Huu..

Huu..

Guru

Huu..

Guru

Huu..

Guru

Benzer Konular