Evlenirken aile evi ile maddi paylaşım

Love_lover

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
15 Eylül 2018
906
1.591
Arkadaşlar selam. Biz üç kardeşiz ben ve erkek kardeşlerim. Çocukluğumuz maddi sıkıntılarla geçti. Babam iflas etti annem gündelik işlerde çalıştı bende liseden sonra hep çalıştım. Ünv bile kendi paramla yazıldım. Sonrasında hiç maddi destek almadım ailemden ve hemen atandım ailemin yanında yaşıyorum 37 yaşımdayım. Aileme hep maddi destek oldum ama direk ellerine para vermedim düzenli olarak. Önce araba aldım sonra kiracı olarak oturduğumuz evi aldım krediyle. Babamın bir tane evi vardı kentsel dönüşüme gitmişti ve beş yıl önce teslim edildi. Küçük kardeşim yirmi altı yaşında hala okuyor. Ortanca kardeşim bu arada ünv önlisans okudu sonra az çalışıp kendi dersaneye gidip lisans tamamladı yani altı yıl okudu. Sonra çalıştı benden borç alarak bir araba aldı (üçte ikisini ben verdim kalanı annemle tamamladılar) her ay düzenli öderim dedi ama ödeyemedi. Bende arabamı satmıştım kardeşim bu arada evlendi babamın evine oturdu. Babam ablan evlenene kadar oturun sonra sizde kendinize ev alın bu arada çıkın, arabada ablana kalsın dedi. 4 yıl geçti ben iki aya evleniyorum. Eş adayımın evi ve arabası var maddi durumu iyi. Ama annem ve babam arabada payları olduğunu söylediler ve ev konusunda sanki kendi evleri gibi düşünüyorlar. Kardeşinin arabadaki payı ne olacak diye soruyorlar. Kardeşin ev alsa da orayı kiraya versek şu kadar gelir falan diye bende hani bana verecektiniz kirasını dedim yarısını sen alsan yarısını biz diyor ben öyle deyince annem. (Ben mezun olunca tüm aileye desteğimi esirgemedim hemen salon takımı aldım. Tatile çıksak herşeyi tüm aile ben ödedim. Ben araba aldım tüm aile o araçla ehliyet aldı ve kullanmayı öğrendi büyük maddi hasarlı kazalarda hep ben ödedim o arabamın değeri baya düşmüştü hor kullanıldığı için. Kardeşim okulu bitirdi ve hemen evlendi bir çekirdek dahi almadı. Bir yemeğe dahi çıkarmadı. Şimdi annemlerin onun hakkını yiyormuşum gibi davranması çok canımı sıkıyor. Arabanın bana verilmesi babamın isteğiydi.) şimdi araba satılsın yarı parasını verip kalanını onlara vermek ve evimin değeri ne ise o kirayı almak istiyorum ama ailemi de kırmak istemiyorum. Babam en düşük kademede emekli ve çalışıyor şu anda. Annem evde. Kardeşimin bir bebeği oldu iki yaşına girecek eşi ben evleneceğim diye tekrar çalışmaya başladı. Sanki onların hakkını yiyorum gibi vicdan yaptım. Sizce ne yapmalıyım?
 
ben olsam arabayı almazdım aileme bırakırdım Kirayı da alırdım. anne babanızın da arabaya ihtiyacı var
Arabanın yarıdan fazlası benim paramla alındı neden bırakayım diye düşünüyorum. Nişanlımda bu ayrıntıları bilmiyor nasıl anlatacağım bırakırken onu da bilmiyorum.
 
Kardesnzn esi neden çalışmaya basladı
Çocuktan önce de çalışıyordu ama şimdi tek maaşla geçim zor diye başladı. Hemde çocuk büyüdü iki yaşına girecek. Bende evleneceğim diye düşündü galiba yoksa hiç iş aradığını başlayacağını söylemiyordu.
 
Son düzenleme:
Ahhh ahh ne hak yemesi bacım onlar seni çok güzel sömürmüş
Kaç evlat senin yaptıklarını yapar
Ailende olsa kimseyi bu kadar şımartma
Kimseyi kırmadan ve hakka girmeden ama kendi hakkımı da almak istiyorum. Yıllarca çalıştım bazen iki işe gittim gece gündüz uykusuz. Şimdi evlenince kendi çocuğum olursa ücretsiz izin alayım ama aynı zamanda maddi sıkıntım olmasın istiyorum. İşte durum böyle.
 
Çok karışık bir durum. Ailenizin oturduğu evin tamamı aracın ise üçte ikisi sizin. Araç kimin üstüne kardeşinizin mi sizin mi?
Bir evlat olarak bence fazla fazla yardım etmişsiniz ailenize daha ne yapabilirsiniz.
Ben annenizi sizi ezebilecek potansiyelde gördüm biraz. Eşinizin durumu iyi diye tüm malları bırakmanızı istiyor sanki.
 
Kimseyi kırmadan ve hakka girmeden ama kendi hakkımı da almak istiyorum. Yıllarca çalıştım bazen iki işe gittim gece gündüz uykusuz. Şimdi evlenince kendi çocuğum olursa ücretsiz izin alayım ama aynı zamanda maddi sıkıntım olmasın istiyorum. İşte durum böyle.

Bence onlar senin hakkını nasıl ödeyeceğini düşünsün ayrıca kırılan kırılsın bencil davranırlarsa adaletsizlik yaparlarsa
 
Her ailede bir enayi vardır. Sizin ailede de bu sen olmuşsun.
Böyle düşünüp üzülmene şaşırmadım çünkü en büyük fedakarligi yapan aile üyesi hem asla kimseye yaranamaz hem gün sonunda en kötü o olur. Ama ısrarla en sonunda kötü olsa da yine fedakar taraf o olur.
Bu çok geleneksel bir şeydir. Tarafsizca bir bak etrafına, neredeyse her genis ailede senin gibi biri muhakkak olur. Zamanında benim annem de kimsenin yapmayacağı bir şey yapıp on seneyi aşkın kendi evinin huzurunu kaçırma pahasına bir aile üyesinin çok büyük bir yükünü üstlendi. Sonra bunu bıraktığı anda o aile üyesi herkese kulis yaptı, annemi kötüledi, bunca fedakarlığı çöp oldu.
Ya da talihsiz bir ölümden sonra herkes üç maymunu oynarken geride kalan cocuklari küçük evinde bakan, kendi çocuklarına zor yeterken onların her türlü sorunuyla ilgilenen yakın akrabam, yaşanan bir tatsiz şeyden sonra bir kere "bir ihtiyacin var mı" diye aramayan akrabalar tarafından kınandı.
Bir arkadaşım var, babası dersaneye yollamamis, okurken yardım etmemiş, kız iş bulmaya İstanbul'a gidince evden kaçıp o. olmaya gitmiş gibi muamele etmiş, bir gün "kızım nerede kalıyorsun iyi misin" dememiş. Ama kız ise girdiginden beri düzenli olarak kredi cektirip duruyor, asla geri ödemiyor. Kiz Her sene yıllık izinlerinde memleketteki ekin işlerine yardıma gidiyor, ameleligi yapıyor,ekinler satilinca da asla cebine üç kuruş verilmiyor. Bu sene İsyan bayrağını çekti, gelmicem dedi. Babası "o zaman günde 700 liradan on günlük amele parasını ver. Onu vermek senin hakkın" dedi, cirkeflik çıkarttı...
Bunlar çok yakınımda gözlemlediğim insanlar.
Sen de bunlardan birisin. Bunca sene verdin verdin, kimse hakkını gözetmedi. Şimdi senin olanı almak istiyorsun, kötü oldun. Eğer diretir gerçekten hakkın olan her şeyi alırsan inan senden kötüsü olmaz, kimse yüzüne bile bakmaz.
 
Çok karışık bir durum. Ailenizin oturduğu evin tamamı aracın ise üçte ikisi sizin. Araç kimin üstüne kardeşinizin mi sizin mi?
Bir evlat olarak bence fazla fazla yardım etmişsiniz ailenize daha ne yapabilirsiniz.
Ben annenizi sizi ezebilecek potansiyelde gördüm biraz. Eşinizin durumu iyi diye tüm malları bırakmanızı istiyor sanki.
Normalde annemle aramız çok iyidir en iyi en yakın arkadaşım gibidir. Ama bu süreçte bunları duymak beni çok üzdü şaşırttı. Acaba ben mi yanlış düşünüyorum diye içim içimi yiyor.
 
Normalde annemle aramız çok iyidir en iyi en yakın arkadaşım gibidir. Ama bu süreçte bunları duymak beni çok üzdü şaşırttı. Acaba ben mi yanlış düşünüyorum diye içim içimi yiyor.
Yanlış düşünmüyorsunuz, anneler zamanı gelince en çok emek harcayan evlatları özellikle kız evladiysa çok güzel harcıyor. umarım siz yaşamazsınız bu durumu.
Yıllardır çalışmışsınız asla yedirmeyin kimseye ama size tavsiyem nikah olmadan çözün her şeyi. Yarın bir gün işler yolunda gitmezse eşiniz hak iddia etmesin hiçbir şeyin üstünde.
 
Her ailede bir enayi vardır. Sizin ailede de bu sen olmuşsun.
Böyle düşünüp üzülmene şaşırmadım çünkü en büyük fedakarligi yapan aile üyesi hem asla kimseye yaranamaz hem gün sonunda en kötü o olur. Ama ısrarla en sonunda kötü olsa da yine fedakar taraf o olur.
Bu çok geleneksel bir şeydir. Tarafsizca bir bak etrafına, neredeyse her genis ailede senin gibi biri muhakkak olur. Zamanında benim annem de kimsenin yapmayacağı bir şey yapıp on seneyi aşkın kendi evinin huzurunu kaçırma pahasına bir aile üyesinin çok büyük bir yükünü üstlendi. Sonra bunu bıraktığı anda o aile üyesi herkese kulis yaptı, annemi kötüledi, bunca fedakarlığı çöp oldu.
Ya da talihsiz bir ölümden sonra herkes üç maymunu oynarken geride kalan cocuklari küçük evinde bakan, kendi çocuklarına zor yeterken onların her türlü sorunuyla ilgilenen yakın akrabam, yaşanan bir tatsiz şeyden sonra bir kere "bir ihtiyacin var mı" diye aramayan akrabalar tarafından kınandı.
Bir arkadaşım var, babası dersaneye yollamamis, okurken yardım etmemiş, kız iş bulmaya İstanbul'a gidince evden kaçıp o. olmaya gitmiş gibi muamele etmiş, bir gün "kızım nerede kalıyorsun iyi misin" dememiş. Ama kız ise girdiginden beri düzenli olarak kredi cektirip duruyor, asla geri ödemiyor. Kiz Her sene yıllık izinlerinde memleketteki ekin işlerine yardıma gidiyor, ameleligi yapıyor,ekinler satilinca da asla cebine üç kuruş verilmiyor. Bu sene İsyan bayrağını çekti, gelmicem dedi. Babası "o zaman günde 700 liradan on günlük amele parasını ver. Onu vermek senin hakkın" dedi, cirkeflik çıkarttı...
Bunlar çok yakınımda gözlemlediğim insanlar.
Sen de bunlardan birisin. Bunca sene verdin verdin, kimse hakkını gözetmedi. Şimdi senin olanı almak istiyorsun, kötü oldun. Eğer diretir gerçekten hakkın olan her şeyi alırsan inan senden kötüsü olmaz, kimse yüzüne bile bakmaz.


Al bu yazıyı duvarına as beynıne kazınana kadar oku Love_lover Love_lover
 
Arkadaşlar selam. Biz üç kardeşiz ben ve erkek kardeşlerim. Çocukluğumuz maddi sıkıntılarla geçti. Babam iflas etti annem gündelik işlerde çalıştı bende liseden sonra hep çalıştım. Ünv bile kendi paramla yazıldım. Sonrasında hiç maddi destek almadım ailemden ve hemen atandım ailemin yanında yaşıyorum 37 yaşımdayım. Aileme hep maddi destek oldum ama direk ellerine para vermedim düzenli olarak. Önce araba aldım sonra kiracı olarak oturduğumuz evi aldım krediyle. Babamın bir tane evi vardı kentsel dönüşüme gitmişti ve beş yıl önce teslim edildi. Küçük kardeşim yirmi altı yaşında hala okuyor. Ortanca kardeşim bu arada ünv önlisans okudu sonra az çalışıp kendi dersaneye gidip lisans tamamladı yani altı yıl okudu. Sonra çalıştı benden borç alarak bir araba aldı (üçte ikisini ben verdim kalanı annemle tamamladılar) her ay düzenli öderim dedi ama ödeyemedi. Bende arabamı satmıştım kardeşim bu arada evlendi babamın evine oturdu. Babam ablan evlenene kadar oturun sonra sizde kendinize ev alın bu arada çıkın, arabada ablana kalsın dedi. 4 yıl geçti ben iki aya evleniyorum. Eş adayımın evi ve arabası var maddi durumu iyi. Ama annem ve babam arabada payları olduğunu söylediler ve ev konusunda sanki kendi evleri gibi düşünüyorlar. Kardeşinin arabadaki payı ne olacak diye soruyorlar. Kardeşin ev alsa da orayı kiraya versek şu kadar gelir falan diye bende hani bana verecektiniz kirasını dedim yarısını sen alsan yarısını biz diyor ben öyle deyince annem. (Ben mezun olunca tüm aileye desteğimi esirgemedim hemen salon takımı aldım. Tatile çıksak herşeyi tüm aile ben ödedim. Ben araba aldım tüm aile o araçla ehliyet aldı ve kullanmayı öğrendi büyük maddi hasarlı kazalarda hep ben ödedim o arabamın değeri baya düşmüştü hor kullanıldığı için. Kardeşim okulu bitirdi ve hemen evlendi bir çekirdek dahi almadı. Bir yemeğe dahi çıkarmadı. Şimdi annemlerin onun hakkını yiyormuşum gibi davranması çok canımı sıkıyor. Arabanın bana verilmesi babamın isteğiydi.) şimdi araba satılsın yarı parasını verip kalanını onlara vermek ve evimin değeri ne ise o kirayı almak istiyorum ama ailemi de kırmak istemiyorum. Babam en düşük kademede emekli ve çalışıyor şu anda. Annem evde. Kardeşimin bir bebeği oldu iki yaşına girecek eşi ben evleneceğim diye tekrar çalışmaya başladı. Sanki onların hakkını yiyorum gibi vicdan yaptım. Sizce ne yapmalıyım?

Ailenin yaptıkları haksızlık gerçekten. Maddi manevş haksızlık. Sen bu şekilde haklarını yemeye hakları yok. Çalışıp, para kazanmak, emek vermek öyle kolay işler değil. Senin onların üzerinde emeğin var, annen için bir şey diyemiyorum, ama baban çok acımasız biri geldi bana.

Yıllarını onlara vermişsin, resmen senin paralarınla hayatlarını yaşamışlar, kardeşlerine babana resmen her şeyi yapmışsın. Onların artık sana destek olmaları gerek.
 
Her ailede bir enayi vardır. Sizin ailede de bu sen olmuşsun.
Böyle düşünüp üzülmene şaşırmadım çünkü en büyük fedakarligi yapan aile üyesi hem asla kimseye yaranamaz hem gün sonunda en kötü o olur. Ama ısrarla en sonunda kötü olsa da yine fedakar taraf o olur.
Bu çok geleneksel bir şeydir. Tarafsizca bir bak etrafına, neredeyse her genis ailede senin gibi biri muhakkak olur. Zamanında benim annem de kimsenin yapmayacağı bir şey yapıp on seneyi aşkın kendi evinin huzurunu kaçırma pahasına bir aile üyesinin çok büyük bir yükünü üstlendi. Sonra bunu bıraktığı anda o aile üyesi herkese kulis yaptı, annemi kötüledi, bunca fedakarlığı çöp oldu.
Ya da talihsiz bir ölümden sonra herkes üç maymunu oynarken geride kalan cocuklari küçük evinde bakan, kendi çocuklarına zor yeterken onların her türlü sorunuyla ilgilenen yakın akrabam, yaşanan bir tatsiz şeyden sonra bir kere "bir ihtiyacin var mı" diye aramayan akrabalar tarafından kınandı.
Bir arkadaşım var, babası dersaneye yollamamis, okurken yardım etmemiş, kız iş bulmaya İstanbul'a gidince evden kaçıp o. olmaya gitmiş gibi muamele etmiş, bir gün "kızım nerede kalıyorsun iyi misin" dememiş. Ama kız ise girdiginden beri düzenli olarak kredi cektirip duruyor, asla geri ödemiyor. Kiz Her sene yıllık izinlerinde memleketteki ekin işlerine yardıma gidiyor, ameleligi yapıyor,ekinler satilinca da asla cebine üç kuruş verilmiyor. Bu sene İsyan bayrağını çekti, gelmicem dedi. Babası "o zaman günde 700 liradan on günlük amele parasını ver. Onu vermek senin hakkın" dedi, cirkeflik çıkarttı...
Bunlar çok yakınımda gözlemlediğim insanlar.
Sen de bunlardan birisin. Bunca sene verdin verdin, kimse hakkını gözetmedi. Şimdi senin olanı almak istiyorsun, kötü oldun. Eğer diretir gerçekten hakkın olan her şeyi alırsan inan senden kötüsü olmaz, kimse yüzüne bile bakmaz.
Bunları duyardım ama benim ailemde böyle şeyler olmaz derdim. Resmen erkek evlat ayrımı yapılıyor. Arkadaşlarım çok uyardı ama onları kınadım ailelerine nasıl davranıyorlar diye.
 
Yanlış düşünmüyorsunuz, anneler zamanı gelince en çok emek harcayan evlatları özellikle kız evladiysa çok güzel harcıyor. umarım siz yaşamazsınız bu durumu.
Yıllardır çalışmışsınız asla yedirmeyin kimseye ama size tavsiyem nikah olmadan çözün her şeyi. Yarın bir gün işler yolunda gitmezse eşiniz hak iddia etmesin hiçbir şeyin üstünde.
Aileme nasıl açayım diye dün geceden beri düşünüyorum hasta oldum valla
 
Bunları duyardım ama benim ailemde böyle şeyler olmaz derdim. Resmen erkek evlat ayrımı yapılıyor. Arkadaşlarım çok uyardı ama onları kınadım ailelerine nasıl davranıyorlar diye.
Aileme nasıl açayım diye dün geceden beri düşünüyorum hasta oldum valla
Ne yapın edin konuşun.
İnanın bana diyene ben de çok kızardım babam yapar ama annem asla yapmaz derdim gerçekler tokat gibi çarptı suratıma maalesef. Bizim toplumumuzda maalesef kız evlat yarım evlat. Her şeye koş her şeye yardım et ezil, şiddet gör bir kere sesini çıkar senden kötüsü olmaz.
 
X