- 3 Ekim 2018
- 575
- 2.592
- 63
konularımı bilmeyenler için en bastan anlatayım.
Dügünüme cok kısa bir süre kala yüzük attım. Evim kurulmuştu herşeyim tamamdı. Kayınvalidemin kına gecesini gereksiz bulmasıyla baslayııp cıkan sorunlardan ötürü ayrılmıştık.
Ben çok üzülmüştüm. Çünkü dügünüme günler vardı diye, Elti adayım mutluluktan havalara uctu diye, herkes x cok iyi bi cocuktu onun sucu yok ahını aldın yüzün gülmez dedi diye. Sonra kendi kendime dedim ki sen bu cocuk hayatından cıkıyor diye üZülmüyosun ve barısma adımları hep reddettim. Kayınvalidemlere kalsa hazır dizili eve eltim gececek yeni esyalar bosuna gitmesin diye. Eski nisanlım bu süreçte evi bosaltmadı onlarada tek bi esyayı vermedi. 2 aydır ev duruyor öyle. Bende heryerden engellemiştim iletişimimiz yoktu. Sadece herşey tam kesinleşsin öyle dagıtırım evi dedigini duydum sağdan soldan. Ben kendi kişisel esyalarımı almıştım. Beyaz esyaları falan daha almamıştım. Annemin kanser oldugunu ögrendik yakın bi süre önce. Dün kapı çaldı ve eski nişanlım geldi. Çok şaşırdım, annemi ögrenmiş geçmiş olsuna gelmiş. Hiç ayrılık konularını acmadı bi 10 dk oturup gitti. O gidince annem gözleri dolu dolu keşke ayrılmasaydınız yuvanızı kursaydınıZ ben x i cok seviyorum dedi. Bende sonra gidip engellini kaldırdım ve mesaj attım. Gelmen beni cok sasırttı diye. O da neden sasırdın? Annen benim için cok degerli her ne olursa olsun ona karsı tavrımın degişecegi bi durum yok diye. Ben bu mesajına cevap vermedim. Yarım saat sonra nasılsın diye mesaj attı bende sence? Dedim. Vaktin varsa gelip alayım seni dedi o an hayır diyemedim geldi beni aldı 2 saat oturduk konustuk cok dil döktü barışmak istedigini söyledi bende tamam barışalım dedim. Bunu gercekten istedigimden mi yoksa sırf annemi mutlu etmek için mi yaptım bilmiyorum. Annem duyunca cok sevindi. Eski nişanlım dügün tarihini 2019 yılına alıcam dedi sanki içimden bişeyler koptu . Ne yapıyorum neden yapıyorum hiç bilmiyorum. Aslında barıstık diye mutluyum ama evlenmekten de cok korkuyorum artık. Hele ailesi.. o ne olacak bilmiyorum. Sözde cok sevinmiş onlarda. Bu aksamda bize gelecekler. Kafam cok karışık. Cok büyük bi boslugun içerisindeyim. Ve düsünmedigim tek sey kendim.
Dügünüme cok kısa bir süre kala yüzük attım. Evim kurulmuştu herşeyim tamamdı. Kayınvalidemin kına gecesini gereksiz bulmasıyla baslayııp cıkan sorunlardan ötürü ayrılmıştık.
Ben çok üzülmüştüm. Çünkü dügünüme günler vardı diye, Elti adayım mutluluktan havalara uctu diye, herkes x cok iyi bi cocuktu onun sucu yok ahını aldın yüzün gülmez dedi diye. Sonra kendi kendime dedim ki sen bu cocuk hayatından cıkıyor diye üZülmüyosun ve barısma adımları hep reddettim. Kayınvalidemlere kalsa hazır dizili eve eltim gececek yeni esyalar bosuna gitmesin diye. Eski nisanlım bu süreçte evi bosaltmadı onlarada tek bi esyayı vermedi. 2 aydır ev duruyor öyle. Bende heryerden engellemiştim iletişimimiz yoktu. Sadece herşey tam kesinleşsin öyle dagıtırım evi dedigini duydum sağdan soldan. Ben kendi kişisel esyalarımı almıştım. Beyaz esyaları falan daha almamıştım. Annemin kanser oldugunu ögrendik yakın bi süre önce. Dün kapı çaldı ve eski nişanlım geldi. Çok şaşırdım, annemi ögrenmiş geçmiş olsuna gelmiş. Hiç ayrılık konularını acmadı bi 10 dk oturup gitti. O gidince annem gözleri dolu dolu keşke ayrılmasaydınız yuvanızı kursaydınıZ ben x i cok seviyorum dedi. Bende sonra gidip engellini kaldırdım ve mesaj attım. Gelmen beni cok sasırttı diye. O da neden sasırdın? Annen benim için cok degerli her ne olursa olsun ona karsı tavrımın degişecegi bi durum yok diye. Ben bu mesajına cevap vermedim. Yarım saat sonra nasılsın diye mesaj attı bende sence? Dedim. Vaktin varsa gelip alayım seni dedi o an hayır diyemedim geldi beni aldı 2 saat oturduk konustuk cok dil döktü barışmak istedigini söyledi bende tamam barışalım dedim. Bunu gercekten istedigimden mi yoksa sırf annemi mutlu etmek için mi yaptım bilmiyorum. Annem duyunca cok sevindi. Eski nişanlım dügün tarihini 2019 yılına alıcam dedi sanki içimden bişeyler koptu . Ne yapıyorum neden yapıyorum hiç bilmiyorum. Aslında barıstık diye mutluyum ama evlenmekten de cok korkuyorum artık. Hele ailesi.. o ne olacak bilmiyorum. Sözde cok sevinmiş onlarda. Bu aksamda bize gelecekler. Kafam cok karışık. Cok büyük bi boslugun içerisindeyim. Ve düsünmedigim tek sey kendim.
