Bundan 7 ay önce arkadaş ortamında tanışmıştık o bana göre sürekli aktif biriydi sürekli seminerler arkadaşları ile buluşmalar.. ilk başlarda herşey çok güzeldi birsey olsun üzerime titrer kırılsam hemen arar buluşmak ister özür dilerdi. Ama son zamanlarda kavgalar tartışmalar sürekli artmıştı. Orta yol bı şekilde bulunuyordu ama çok zor bulunuyordu yemek yiyorsa yemeği bırakıyo o an elimi tutuyorsa elimi bırakıyor suratını asıp duruyordu. Bir süre sessiz kalıp konuşmayı deniyordum bu sefer ters tepki yapıyordu. Anlayacağınız gün zehir oluyordu. Sürekli laf soktuğumuzu düşünüyorduk birbirimize ve sürekli eksik arıyorduk herşeyde.. Aslında şunu onda hissedemiyordum çok dert dinlemeyi sevmezdi. Herşeyi kafamda büyüttümü döker Off filan derdi. Buda bnm kafamda hep soru işaretleri bırakıyordu. Bu adamla evlensem dert konuşamıcam mi diye. Kendimi onun yanında çok diken üstünde hissederdim rahat olamazdım çünkü bazen herseyime müdahale ederdi. Kıyafet hariç. Davranışıma,konusmama,kızgın anıma filan.. Bu bi yerden sonra bende baskı yaratmaya başladı.sevdiğim adam yanında rahat olamıcamda nerde olcam diye. Sürekli konularımizi konuşup kapatmak isterdim o hep geçiştirmek isterdi. Buda beni bunaltıyordu. Ailem konusunda bı konuyu anlattığımda bunu sonra bı tartışma anında benim başıma kaktı. "Hep siz haklısınız hep sen haklısın diye" gerçekten onu çok seviyordum bazı şeylerini görmezden geliyodum ailem duysa istemezdi. (sigara, alkol,bahis) sanırım ailesi ile ailem de uyuşmuyordu bu konularda. Birde geçmişinde çok kız arkadaşı olmuş ve birliktelik yaşamış bu bende çok şüphe uyandırıyordu ya tekrar öyle olursa diye. Ve bu ilişkiyede yansıyordu. Sonunda bitirdik 5gün oldu içimde bi boşluk var kendimi çok yalnız hissediyorum. Mantığıma yatmadı ve ilerde üzülmemek için şimdi bitirdim
doğru mu yanlış mı yaptım bilmiyorum annem de bi kaç tartışmayı bildikten sonra içine hiç sinmedi ve istemedi 

