Evlenmek şart mı?

Çocuk istemiyorsanız şart değil. Sevgili olmak her zaman daha az sorumluluk, daha fazla ilgi getirir. Ben 20 li yaşların başlarında evlenen insanları hiç anlamıyorum mesela. 20 ki yaşlarda sevgili olduğum insanlarla evlenmek aklımın ucundan bile geçmedi, evlenmek için yüzük alanlar oldu, ama umurumda bile olmadı yüzükleri.
30 lu yaşlarda çocuk istediğim için ciddi ilişki düşünmeye basladim, eşimle tanıştım, baktığım ilk kriter " iyi baba olur mu" idi.
Çocuk düşünmesem eşimle de evlenmez, sadece sevgili olurdum. Evlilik hiç bana göre değil. Şimdi çocuklarım var, bir gün eşimden boşanırsam asla ıkinci defa evlenmem :)
Umarım herşey gönlünüzce olur.
 
her insan ve her evlilik aynı değil ama şu anda bu hayatınızın tadını fazlasıyla çıkarın bence. ilerde karşınıza 'evet ben bu adamla yaşarım' dediğiniz biri olursa evlenir hatta belki çocuk sahibi de olursunuz. her zaman genç kalmayacağız, şimdi olmazsa bile ilerde birbirinize destek olacağınız, hayatı paylaşacağınız birini isteyeceksiniz muhakkak çünkü yalnızlık Allah'a mahsustur.
 
Bir insan bir insana mutluluk katabilir mi emin değilim? Bir kez daha evlenirsem tek amacım çocuk ve ev işlerini paylaşmak olur bi de düzenli bi cinsel yaşam. Hepsini dört dörtlük karşılayacak kimse bulamam gibi geliyor. Çünkü artık evliliklere rasyonel bir gözle bakabiliyorum. Evlilikler tamamen sınırların tecavüzü üzerine kurulu. Herkes birbirine katlanmak zorunda kalıyor çocuk için, ayrılamayacağı için, yalnızlıktan korktuğu için vb...
Her cümlenize harfiyen katılıyorum.
Bence sığ düşünmek değil de mantıklı düşünmek bu.
Çalışıyoruz para kazanıyoruz, temizliği ütüyü yapıyoruz, market alışverişini hallediyoruz vs vs. Hayatın bütün gerekliliklerini tek başımıza yapabiliyorsak koca ne işe yarıyor??
Yanlış anlaşılmasın ben de evliyim ve eşimle çoğu zaman ev işlerini paylaşırız ama soruyorum kendime bunları. Bi çocuk yapma kısmında erkek zaruri hatta onda da sperm bankası falan var yani adamın hiç bir fonksiyonu yok ki bu hayatta... Cinsellik deseniz şu forumdaki cinselşik başlığını okuyun. Çoğu erken boşalıyor, ön sevişme bilmiyor...
Bence evlilik taahhütüne sadece çok aşık olununca girilir. Evliliği tek mantıklı yapan şey aşk benim için. Yoksa fısss 🙄
 
konunuzu okurken çok özendim şu anki hayatınıza ya, pırıl pırıl, mis gibi :KK59: hele bir meslek hayatına atılabilirsem, hayalimdeki düzen tam olarak bu.
ben bekarım, yaş 29, ama halen evlilik düşünmüyorum mesela. evlilik ancak işin içinde büyük bir aşk varsa çekilebilecek bir düzen gibi geliyor bana. yoksa eziyet olur diye düşünüyorum. niçin şart olsundu ki?
 
Aldatılarak boşanalı 1 sene oldu. Şükürler olsun travmayı atlattım sayılır. Hâlâ bazen aldatılan arkadaşlarımın dertlerini dinleyince içim cız ediyor. Ama olsun olur o kadar da.

Çocuğum yok. Ailemden uzakta yaşıyorum. Yalnızım. Iyi bir mesleğim var. Öğretmenim. Param bana fazla fazla yetiyor. Birikim bile yapabiliyorum. Her gün kendi sevdiğim yemeği yapıp, istediğim kıyafetleri giyip istediğim ruju sürerek dışarı çıkabiliyorum. Evime kedi almayı planlıyorum.

Istediğim eşyayı gözüm kapalı alıyorum. Istediğim kişiyle görüşüp istemediğimle görüşmüyorum. Istediğim zaman ailemin yanına gidebiliyorum. Özgürüm. Bana karışan yok. Kıskanan kısıtlayan kimse yok. Evde çok iş yapmak zorunda kalmıyorum. Sadece kendi çöplerimi temizleyip kendi dağınıklığımla mutluyum.

Bütün bunları anlatıyorum çünkü evliyken hepsi benim için lükstü .

Ayrılırken çok acı çekmiş çok ağlamıştım. Şimdi geçmişe bakıyorum ne kadsr ezik nee kadar dünya bilmez saf halim varmış. 1 senede sanayiye gidip arabamı tamir ettirmeye bile alıştım ki alışverişe bile izinsiz gidemezdim.

Bütün ılişkiler böyle mi ? Yeniden evlenilir mi ? Yani evleneceksem en azından biri yemeğimi yapmalı en azından ev işinden kurtulmalıyım ya da ne biliyim hayattaki iş yüküm bi nebze alınmalı omuzlarımdan . Ama evlilik daha çok sorumluluk daha çok fedakarlık demek.

34 yaşındayım. Bu yaştan sonra köprücük kemiklerin omuzların görünmesin diye trip çekecek enerjim yok.

Çok mu sığ düşünüyorum? Verdiğim örnekler kendimi ifade etmek için... daha fazlasına maruz kaldim daha fazla yıprandım aslında.
Kötü bi evlilikten çıkmışsın tekrar evlenmek karşına çıkıcak insana bağlı bence ona kendin duygularınla karar verirsin öyle biri çıkarsa kedi konusunda bence bi an önce sahiplen harika bişey çünkü :KK36:
 
sizi okurken çok keyif aldım tek başına ayaklarının üzerinde duran bir kadın...
Daha ne istenir kii? tabii ki bütün erkekler böyle değil...
Aşık olup tekrar sevdiğinizde denemeye değer.
 
Aldatılarak boşanalı 1 sene oldu. Şükürler olsun travmayı atlattım sayılır. Hâlâ bazen aldatılan arkadaşlarımın dertlerini dinleyince içim cız ediyor. Ama olsun olur o kadar da.

Çocuğum yok. Ailemden uzakta yaşıyorum. Yalnızım. Iyi bir mesleğim var. Öğretmenim. Param bana fazla fazla yetiyor. Birikim bile yapabiliyorum. Her gün kendi sevdiğim yemeği yapıp, istediğim kıyafetleri giyip istediğim ruju sürerek dışarı çıkabiliyorum. Evime kedi almayı planlıyorum.

Istediğim eşyayı gözüm kapalı alıyorum. Istediğim kişiyle görüşüp istemediğimle görüşmüyorum. Istediğim zaman ailemin yanına gidebiliyorum. Özgürüm. Bana karışan yok. Kıskanan kısıtlayan kimse yok. Evde çok iş yapmak zorunda kalmıyorum. Sadece kendi çöplerimi temizleyip kendi dağınıklığımla mutluyum.

Bütün bunları anlatıyorum çünkü evliyken hepsi benim için lükstü .

Ayrılırken çok acı çekmiş çok ağlamıştım. Şimdi geçmişe bakıyorum ne kadsr ezik nee kadar dünya bilmez saf halim varmış. 1 senede sanayiye gidip arabamı tamir ettirmeye bile alıştım ki alışverişe bile izinsiz gidemezdim.

Bütün ılişkiler böyle mi ? Yeniden evlenilir mi ? Yani evleneceksem en azından biri yemeğimi yapmalı en azından ev işinden kurtulmalıyım ya da ne biliyim hayattaki iş yüküm bi nebze alınmalı omuzlarımdan . Ama evlilik daha çok sorumluluk daha çok fedakarlık demek.

34 yaşındayım. Bu yaştan sonra köprücük kemiklerin omuzların görünmesin diye trip çekecek enerjim yok.

Çok mu sığ düşünüyorum? Verdiğim örnekler kendimi ifade etmek için... daha fazlasına maruz kaldim daha fazla yıprandım aslında.
Alkışlıyorum evlilik şart değil ama sevgiliniz olsun dünyayı dolaşın gezin eğlenin yiyin için sevişin ama evlilik şart değil hatta bence evlilik hiç iyi birşey değil
 
Aldatılarak boşanalı 1 sene oldu. Şükürler olsun travmayı atlattım sayılır. Hâlâ bazen aldatılan arkadaşlarımın dertlerini dinleyince içim cız ediyor. Ama olsun olur o kadar da.

Çocuğum yok. Ailemden uzakta yaşıyorum. Yalnızım. Iyi bir mesleğim var. Öğretmenim. Param bana fazla fazla yetiyor. Birikim bile yapabiliyorum. Her gün kendi sevdiğim yemeği yapıp, istediğim kıyafetleri giyip istediğim ruju sürerek dışarı çıkabiliyorum. Evime kedi almayı planlıyorum.

Istediğim eşyayı gözüm kapalı alıyorum. Istediğim kişiyle görüşüp istemediğimle görüşmüyorum. Istediğim zaman ailemin yanına gidebiliyorum. Özgürüm. Bana karışan yok. Kıskanan kısıtlayan kimse yok. Evde çok iş yapmak zorunda kalmıyorum. Sadece kendi çöplerimi temizleyip kendi dağınıklığımla mutluyum.

Bütün bunları anlatıyorum çünkü evliyken hepsi benim için lükstü .

Ayrılırken çok acı çekmiş çok ağlamıştım. Şimdi geçmişe bakıyorum ne kadsr ezik nee kadar dünya bilmez saf halim varmış. 1 senede sanayiye gidip arabamı tamir ettirmeye bile alıştım ki alışverişe bile izinsiz gidemezdim.

Bütün ılişkiler böyle mi ? Yeniden evlenilir mi ? Yani evleneceksem en azından biri yemeğimi yapmalı en azından ev işinden kurtulmalıyım ya da ne biliyim hayattaki iş yüküm bi nebze alınmalı omuzlarımdan . Ama evlilik daha çok sorumluluk daha çok fedakarlık demek.

34 yaşındayım. Bu yaştan sonra köprücük kemiklerin omuzların görünmesin diye trip çekecek enerjim yok.

Çok mu sığ düşünüyorum? Verdiğim örnekler kendimi ifade etmek için... daha fazlasına maruz kaldim daha fazla yıprandım aslında.
Gayet normal düşünceler. Öyle biriyle ilişki kur ki senin bu rahatliğini ve ozgurluğunu kisitlamasin. Ama evlilik tabiki rahatlikdan ödün vermekdir. Çok mutlu evliliği olanlar bile evlilikde yoruluyor zorlaniyorlar. Şu anki gibi olmuycak belki ama sevdiyin insan yaninda olursa bazi şeyler sorun da olmuycakdir. Mesela sevmediyin insan sana öyle giyme derse beni kisitliyorsun dersin, sevdiyin insan derse beni kiskaniyorsun dersin. Bu herkes için geçerli. Kalbinin kapilarini kapatma ama doğru seçim yaparak kendi geleceyini daha güzel yarinlara çikar.
 
Bir insan bir insana mutluluk katabilir mi emin değilim? Bir kez daha evlenirsem tek amacım çocuk ve ev işlerini paylaşmak olur bi de düzenli bi cinsel yaşam. Hepsini dört dörtlük karşılayacak kimse bulamam gibi geliyor. Çünkü artık evliliklere rasyonel bir gözle bakabiliyorum. Evlilikler tamamen sınırların tecavüzü üzerine kurulu. Herkes birbirine katlanmak zorunda kalıyor çocuk için, ayrılamayacağı için, yalnızlıktan korktuğu için vb...
Ev işlerini kadınlar yapıyor hatta işte çalışıp parayı da eve veriyorsunuzz düzenli bir cinsel hayat desen her evlilikte yok insanlar değişiyor zevkleri bir erkekten beklediklerin hayallerin herşeyinle değişiyorsun eşinde değişiyor ama senin değişiminden kaynaklanan isteklerine karşılamıyor bu bir gerçek .bence evlilik özellikle 10 seneden sonra ya çocuk için ya alışkanlık için devam ediyor .kadın için de erkek içinde geçerli.esmer begenirken sarışın begenmeye baasliyorsun esprili insanlardan hoslanirken zamanla cıvık geliyor fiziksel olarakta kışlık olarakta cok degisgeniz ne yazık ki.önceden biri böyle konuşsa cok üzülürdüm çünkü evliliği kutsal görürdüm ama simdi zorunluluk olarak görüyorum.
 
Aldatılarak boşanalı 1 sene oldu. Şükürler olsun travmayı atlattım sayılır. Hâlâ bazen aldatılan arkadaşlarımın dertlerini dinleyince içim cız ediyor. Ama olsun olur o kadar da.

Çocuğum yok. Ailemden uzakta yaşıyorum. Yalnızım. Iyi bir mesleğim var. Öğretmenim. Param bana fazla fazla yetiyor. Birikim bile yapabiliyorum. Her gün kendi sevdiğim yemeği yapıp, istediğim kıyafetleri giyip istediğim ruju sürerek dışarı çıkabiliyorum. Evime kedi almayı planlıyorum.

Istediğim eşyayı gözüm kapalı alıyorum. Istediğim kişiyle görüşüp istemediğimle görüşmüyorum. Istediğim zaman ailemin yanına gidebiliyorum. Özgürüm. Bana karışan yok. Kıskanan kısıtlayan kimse yok. Evde çok iş yapmak zorunda kalmıyorum. Sadece kendi çöplerimi temizleyip kendi dağınıklığımla mutluyum.

Bütün bunları anlatıyorum çünkü evliyken hepsi benim için lükstü .

Ayrılırken çok acı çekmiş çok ağlamıştım. Şimdi geçmişe bakıyorum ne kadsr ezik nee kadar dünya bilmez saf halim varmış. 1 senede sanayiye gidip arabamı tamir ettirmeye bile alıştım ki alışverişe bile izinsiz gidemezdim.

Bütün ılişkiler böyle mi ? Yeniden evlenilir mi ? Yani evleneceksem en azından biri yemeğimi yapmalı en azından ev işinden kurtulmalıyım ya da ne biliyim hayattaki iş yüküm bi nebze alınmalı omuzlarımdan . Ama evlilik daha çok sorumluluk daha çok fedakarlık demek.

34 yaşındayım. Bu yaştan sonra köprücük kemiklerin omuzların görünmesin diye trip çekecek enerjim yok.

Çok mu sığ düşünüyorum? Verdiğim örnekler kendimi ifade etmek için... daha fazlasına maruz kaldim daha fazla yıprandım aslında.
Açık giyinme, makyaj yapma diyecek kadar karısını koruyan, tutucu ama başkasının namusuna göz dikerek o neyden koruduğunu kendinin bile bilmediği karısını aldatabilecek kadar da ahlaksız olabiliyor bu erkekler. Sinirlendim ban yemeden çıkayım en iyisi.
 
Aldatılarak boşanalı 1 sene oldu. Şükürler olsun travmayı atlattım sayılır. Hâlâ bazen aldatılan arkadaşlarımın dertlerini dinleyince içim cız ediyor. Ama olsun olur o kadar da.

Çocuğum yok. Ailemden uzakta yaşıyorum. Yalnızım. Iyi bir mesleğim var. Öğretmenim. Param bana fazla fazla yetiyor. Birikim bile yapabiliyorum. Her gün kendi sevdiğim yemeği yapıp, istediğim kıyafetleri giyip istediğim ruju sürerek dışarı çıkabiliyorum. Evime kedi almayı planlıyorum.

Istediğim eşyayı gözüm kapalı alıyorum. Istediğim kişiyle görüşüp istemediğimle görüşmüyorum. Istediğim zaman ailemin yanına gidebiliyorum. Özgürüm. Bana karışan yok. Kıskanan kısıtlayan kimse yok. Evde çok iş yapmak zorunda kalmıyorum. Sadece kendi çöplerimi temizleyip kendi dağınıklığımla mutluyum.

Bütün bunları anlatıyorum çünkü evliyken hepsi benim için lükstü .

Ayrılırken çok acı çekmiş çok ağlamıştım. Şimdi geçmişe bakıyorum ne kadsr ezik nee kadar dünya bilmez saf halim varmış. 1 senede sanayiye gidip arabamı tamir ettirmeye bile alıştım ki alışverişe bile izinsiz gidemezdim.

Bütün ılişkiler böyle mi ? Yeniden evlenilir mi ? Yani evleneceksem en azından biri yemeğimi yapmalı en azından ev işinden kurtulmalıyım ya da ne biliyim hayattaki iş yüküm bi nebze alınmalı omuzlarımdan . Ama evlilik daha çok sorumluluk daha çok fedakarlık demek.

34 yaşındayım. Bu yaştan sonra köprücük kemiklerin omuzların görünmesin diye trip çekecek enerjim yok.

Çok mu sığ düşünüyorum? Verdiğim örnekler kendimi ifade etmek için... daha fazlasına maruz kaldim daha fazla yıprandım aslında.
Bütün evlilikle kesinlikle böyle değil
 
Aldatılarak boşanalı 1 sene oldu. Şükürler olsun travmayı atlattım sayılır. Hâlâ bazen aldatılan arkadaşlarımın dertlerini dinleyince içim cız ediyor. Ama olsun olur o kadar da.

Çocuğum yok. Ailemden uzakta yaşıyorum. Yalnızım. Iyi bir mesleğim var. Öğretmenim. Param bana fazla fazla yetiyor. Birikim bile yapabiliyorum. Her gün kendi sevdiğim yemeği yapıp, istediğim kıyafetleri giyip istediğim ruju sürerek dışarı çıkabiliyorum. Evime kedi almayı planlıyorum.

Istediğim eşyayı gözüm kapalı alıyorum. Istediğim kişiyle görüşüp istemediğimle görüşmüyorum. Istediğim zaman ailemin yanına gidebiliyorum. Özgürüm. Bana karışan yok. Kıskanan kısıtlayan kimse yok. Evde çok iş yapmak zorunda kalmıyorum. Sadece kendi çöplerimi temizleyip kendi dağınıklığımla mutluyum.

Bütün bunları anlatıyorum çünkü evliyken hepsi benim için lükstü .

Ayrılırken çok acı çekmiş çok ağlamıştım. Şimdi geçmişe bakıyorum ne kadsr ezik nee kadar dünya bilmez saf halim varmış. 1 senede sanayiye gidip arabamı tamir ettirmeye bile alıştım ki alışverişe bile izinsiz gidemezdim.

Bütün ılişkiler böyle mi ? Yeniden evlenilir mi ? Yani evleneceksem en azından biri yemeğimi yapmalı en azından ev işinden kurtulmalıyım ya da ne biliyim hayattaki iş yüküm bi nebze alınmalı omuzlarımdan . Ama evlilik daha çok sorumluluk daha çok fedakarlık demek.

34 yaşındayım. Bu yaştan sonra köprücük kemiklerin omuzların görünmesin diye trip çekecek enerjim yok.

Çok mu sığ düşünüyorum? Verdiğim örnekler kendimi ifade etmek için... daha fazlasına maruz kaldim daha fazla yıprandım aslında.
Bence özgürlüğün tadını çıkar evlilik falan sonra düşünürsün biraz bu hayatını yaşa
 
Aldatılarak boşanalı 1 sene oldu. Şükürler olsun travmayı atlattım sayılır. Hâlâ bazen aldatılan arkadaşlarımın dertlerini dinleyince içim cız ediyor. Ama olsun olur o kadar da.

Çocuğum yok. Ailemden uzakta yaşıyorum. Yalnızım. Iyi bir mesleğim var. Öğretmenim. Param bana fazla fazla yetiyor. Birikim bile yapabiliyorum. Her gün kendi sevdiğim yemeği yapıp, istediğim kıyafetleri giyip istediğim ruju sürerek dışarı çıkabiliyorum. Evime kedi almayı planlıyorum.

Istediğim eşyayı gözüm kapalı alıyorum. Istediğim kişiyle görüşüp istemediğimle görüşmüyorum. Istediğim zaman ailemin yanına gidebiliyorum. Özgürüm. Bana karışan yok. Kıskanan kısıtlayan kimse yok. Evde çok iş yapmak zorunda kalmıyorum. Sadece kendi çöplerimi temizleyip kendi dağınıklığımla mutluyum.

Bütün bunları anlatıyorum çünkü evliyken hepsi benim için lükstü .

Ayrılırken çok acı çekmiş çok ağlamıştım. Şimdi geçmişe bakıyorum ne kadsr ezik nee kadar dünya bilmez saf halim varmış. 1 senede sanayiye gidip arabamı tamir ettirmeye bile alıştım ki alışverişe bile izinsiz gidemezdim.

Bütün ılişkiler böyle mi ? Yeniden evlenilir mi ? Yani evleneceksem en azından biri yemeğimi yapmalı en azından ev işinden kurtulmalıyım ya da ne biliyim hayattaki iş yüküm bi nebze alınmalı omuzlarımdan . Ama evlilik daha çok sorumluluk daha çok fedakarlık demek.

34 yaşındayım. Bu yaştan sonra köprücük kemiklerin omuzların görünmesin diye trip çekecek enerjim yok.

Çok mu sığ düşünüyorum? Verdiğim örnekler kendimi ifade etmek için... daha fazlasına maruz kaldim daha fazla yıprandım aslında.
Sana bir tavsiye ,
Bir daha evlenme bacim.
Zaten zor bir bosanma atlatmissin..
Kendini kollayarak yasa musmutlu.
Kimseye de ihtiyacin yok.
Evde kedi besle daha iyi en azindan mama falan verdin mi gelir ayagina sirnasir..
Erkeklerin cogu belli etmese de ve belki kendi farkina varmasa dahi kadina evet kole gibi de davranir, kiyafetine makyajina da karisir, evet yaptigin isi de begenmez ve evet ugruna harcadiklarina da degmez..
Iyisi de var elbet ancak onu aramaya omrunu tuketme..
Cikacaksa zaten cikar karsina:KK66:
 
Aldatılarak boşanalı 1 sene oldu. Şükürler olsun travmayı atlattım sayılır. Hâlâ bazen aldatılan arkadaşlarımın dertlerini dinleyince içim cız ediyor. Ama olsun olur o kadar da.

Çocuğum yok. Ailemden uzakta yaşıyorum. Yalnızım. Iyi bir mesleğim var. Öğretmenim. Param bana fazla fazla yetiyor. Birikim bile yapabiliyorum. Her gün kendi sevdiğim yemeği yapıp, istediğim kıyafetleri giyip istediğim ruju sürerek dışarı çıkabiliyorum. Evime kedi almayı planlıyorum.

Istediğim eşyayı gözüm kapalı alıyorum. Istediğim kişiyle görüşüp istemediğimle görüşmüyorum. Istediğim zaman ailemin yanına gidebiliyorum. Özgürüm. Bana karışan yok. Kıskanan kısıtlayan kimse yok. Evde çok iş yapmak zorunda kalmıyorum. Sadece kendi çöplerimi temizleyip kendi dağınıklığımla mutluyum.

Bütün bunları anlatıyorum çünkü evliyken hepsi benim için lükstü .

Ayrılırken çok acı çekmiş çok ağlamıştım. Şimdi geçmişe bakıyorum ne kadsr ezik nee kadar dünya bilmez saf halim varmış. 1 senede sanayiye gidip arabamı tamir ettirmeye bile alıştım ki alışverişe bile izinsiz gidemezdim.

Bütün ılişkiler böyle mi ? Yeniden evlenilir mi ? Yani evleneceksem en azından biri yemeğimi yapmalı en azından ev işinden kurtulmalıyım ya da ne biliyim hayattaki iş yüküm bi nebze alınmalı omuzlarımdan . Ama evlilik daha çok sorumluluk daha çok fedakarlık demek.

34 yaşındayım. Bu yaştan sonra köprücük kemiklerin omuzların görünmesin diye trip çekecek enerjim yok.

Çok mu sığ düşünüyorum? Verdiğim örnekler kendimi ifade etmek için... daha fazlasına maruz kaldim daha fazla yıprandım aslında.
Zorunlu olduğunuz için değil gerçekten kalbinizi verdiğiniz ve sizi de seven biriyle evlenin. Karşınıza çıkmazsa sorun değil böyle de mutlusunuz
Ama ilk evliliğiniz gibi değil bütün evlilikler
Şans verin insanlara
İlerde yalnızlık çekilmez olabilir

Sorunuzun cevabı, yeniden evlenilebilir.
 
Aldatılarak boşanalı 1 sene oldu. Şükürler olsun travmayı atlattım sayılır. Hâlâ bazen aldatılan arkadaşlarımın dertlerini dinleyince içim cız ediyor. Ama olsun olur o kadar da.

Çocuğum yok. Ailemden uzakta yaşıyorum. Yalnızım. Iyi bir mesleğim var. Öğretmenim. Param bana fazla fazla yetiyor. Birikim bile yapabiliyorum. Her gün kendi sevdiğim yemeği yapıp, istediğim kıyafetleri giyip istediğim ruju sürerek dışarı çıkabiliyorum. Evime kedi almayı planlıyorum.

Istediğim eşyayı gözüm kapalı alıyorum. Istediğim kişiyle görüşüp istemediğimle görüşmüyorum. Istediğim zaman ailemin yanına gidebiliyorum. Özgürüm. Bana karışan yok. Kıskanan kısıtlayan kimse yok. Evde çok iş yapmak zorunda kalmıyorum. Sadece kendi çöplerimi temizleyip kendi dağınıklığımla mutluyum.

Bütün bunları anlatıyorum çünkü evliyken hepsi benim için lükstü .

Ayrılırken çok acı çekmiş çok ağlamıştım. Şimdi geçmişe bakıyorum ne kadsr ezik nee kadar dünya bilmez saf halim varmış. 1 senede sanayiye gidip arabamı tamir ettirmeye bile alıştım ki alışverişe bile izinsiz gidemezdim.

Bütün ılişkiler böyle mi ? Yeniden evlenilir mi ? Yani evleneceksem en azından biri yemeğimi yapmalı en azından ev işinden kurtulmalıyım ya da ne biliyim hayattaki iş yüküm bi nebze alınmalı omuzlarımdan . Ama evlilik daha çok sorumluluk daha çok fedakarlık demek.

34 yaşındayım. Bu yaştan sonra köprücük kemiklerin omuzların görünmesin diye trip çekecek enerjim yok.

Çok mu sığ düşünüyorum? Verdiğim örnekler kendimi ifade etmek için... daha fazlasına maruz kaldim daha fazla yıprandım aslında.
Aynı sizin gibiydim. Altı yıl evli kaldım işkence gibiydi. Sonra altı yıl bekar kaldım. Hayatımın en güzel günleriydi. Aynı sizin gibi altı yıl boyunca istediğim gibi gezdim yedim içtim. Maaşım yetiyor artıyordu bile. Sonra biyolojik saatim geçiyor (belki de geçti😔) diye çocuk sahibi olmak istedim. Evlendim Mart ayında. Eşim gerçekten çok anlayışlı bana değer veren birisi. Şimdiye kadar isteklerimi yerine getirmeye çalıştı hep. Yemekte ev işlerinde her konuda yardımcı olur. Ama bir kızı var bizimle yaşayan ve beni evlendiğime pişman etti. Eşimle yaşadığım tüm sorunların sebebi kızı. Şuan çocuk sahibi olmak için doktora gidiyorum. İnşallah kızıyla yaşadığım stres gerginlik sağlığımı iyice bozmaz. Yani size tavsiyem çocuk düşünceniz yoksa karşınızdaki dünya iyisi de olsa evlenmeyin.
 
Oh ne güzel imrendim valla. Ben de geç evlendim ve uzun yıllar bekar yaşadım. Gerçi şu an iyi bir evliliğim var, pişman değilim evlendiğime, evliliğin de avantajları var AMA özlüyorum o rahatlığı ve özgürlüğü. Bekarlık sultanlıktır :)
 
X