nişanlıyken ben de aynı durumdaydım canım. içime bir türlü tam manasıyla sinmiyordu hiçbir şey. elalem evlenip boşanmaya kalktığında daha çok şey der emin ol. vaktin varken kurtul madem. bnm şimdiki aklım olsa, nişan yüzüğünü kafasına fırlattıktan sonra geri takmazdım da nasip işte..
selam herkese..o kadar doluyum ki nerden başlıycam bilmiyorum.kafamı vuracak duvar bulamıyorum.çok kısa zamanda biriyle nişanlandım ve 3 ay sonra da düğünüm var.ama ben evlenmekten vazgeçtim.kendim çalışmıyorum ve babam da kıt kanaat aldı eşyalarımı falan onca borca girdi.evimiz hazır ve artık çok kısa bi zaman kaldı.gelinlik damatlık onlara kadar her şeyin parası verildi.
o kadar çok sebebi var ki..birincisi ona artık güvenmiyorum.iki lafından biri yalan.bilmediğim işler yapıyo.ikincisi geçmişine dönüp baktığım zaman hiçbi başarısı yok, ne iyi bi okul bitirmiş ne düzgün bi eğitimi işi olmuş.hep ticaret yapmış ve nerdeyse hepsinde de batmış.şu an yine ticaretle uğraşıyo dükkanını kapadı batmadan dükkan 1 sene açık kaldı.neyse ki başka para aldığı yerler var.ama hani anlaşılır ya yani diyorum ki bu dükkan 1 sene yine iyi açık kalmış çünkü adamın bi yönetici kişiliği yok pasif ve işten anlamıyo.benim bile ticaretle alakam olmamasına rağmen ben bile daha iyi yönetirdim kapadığı dükkanı.yanında çalışanlara kızamıyo bile e tabi kimsenin de bunu salladığı yok.ne bilim sonra daha önceki konumda yazmıştım nefret ettiğim bi evde oturcaz eve sıfır eşyalar alındı belki içim ısınır dedim ısınamadım yine de.hiç sevmediğim biyerde yaşicak olma düşüncesi beni boğuyo.
daha şimdiden bi sorunumuz olduğunda ofluyo pofluyo konuşamıyoruz anca isyan edip şikayet ediyo hep abartıyomuşum büyütüyomuşum ayrıca devamlı agresif ve sinirli.ondan ne zaman bişey istesem hep yük olarak görüyo o harabe eve bi mutfak yaptır diye yalvardım o kadar kötü haldeydi ki 20 sene önce yapılan evlerin mutfakları bile daha güzel o kadar diyim.ya yeni gelin olucam sonuçta parası yok desem ondan da değil parası var onu bile yaptırmadı kapılardan nefret ediyorum aynen duruyo onca kez söyledim yine yok yine yok..ben ne istesem olmuyo hiçbi değerim yok..onla evlenmek istemiyorum bana hiç değer vermediğini anladım ama geç oldu bu kadar kısa sürede karar verdiğime çok pişmanım şimdi onca eşyayı falan napıcaz nası vazgeçtim diycem ele güne herkese rezil olcaz evdekilerden de o kadar laf yicem napıcam ben ya
işte ben de bundan korkuyorum içime sinmiyo evet acaba diyorum bu süreçte herkes geriliyo ondan mı oluyo bunlar sonra değişir mi falan..düşünemiyorum artık
hic bi sorununa bir sey diyemem ama konusamiyoruz demissin ya, o zaman vazgecmekle en iyisini yapmissin derim, simdi biraz üzülürsün ama gecer, sonra benim gibi olmazsin, benim esim de öyle, bi sorun oldu mu oturup konusup anlasip gerekirse taritisip sorunumuzu halledemiyoruzben bagiriyorum cagiriyorum, olmadi tatli dille anlatiyorum, pispisliyorum, olmadi elime ne gecerse firlatiriyorum, karsima oturtup anlatmaya calisiyorum ynai anlican her yolu deniyorum ama yok... sonra noldu? olan bana oldu, guatr hastasi oldum sinir olmaktam.. yok cünkü olmuyor, konusmuyor, sorunlar hep beni buldugu icin, karismiyor, sorunlar hep aileisnden geldigi icin önemsemiyor.. bunlar sana örnek olsun canim, umarim benim yasadiklarimi yasamayacagin icin olaya olumlu yönden bakarsin..
hayır hayır sakın öyle düşünme. aynı hataya düşmüş biri olarak söylüyorum. ben de dedim düzelir 1 sene emek verdim. evlenirken aman ne kadar kötü olabilir diyordum düşün bak bu psikolojiyle evlendim. beklediğimden çok daha kötü şeyler yaşadım.
ve eşya kuruldu ev hazır nasıl boşaltcaz diye de düşündüm bu da etkiledi. hiçbir şey farketmedi. evlendikten 2 ay sonra tıpış tıpış boşalttık evi ve şu an mahkeme aşamasındayım.
tek fark sen şimdi o evi boşaltırken bekar olcaksın. ben dul olarak boşalttım. değer vermiyorsa değmez. kararsızken karar verme cnm bnm..
aynılar ya aynılar..güzellikle anlatırsın yok küsersin yok bağrırsın yok alttan alırsın yok hiçbişeyden anlamıyolar hiççç...en çok da bu kadar kısa sürede karar verdiğime pişmanım daha yaşım 22 yangından mal kaçırır gibi sanki erkek kalmadı koşa koşa evlenmeye karar verdim ne aptalım
öncelikle geçmiş olsun sana, çok üzüldüm..seninle bire bir aynı düşüncelere sahibiz..ben de aman ne kadar kötü olabilir ki diyorum iyi düşündüğüm zamanlarda.malesef ki baba evim de sorunlu benim boşandıktan sonra beni geri kabul edecek bi ailem de yok üstelik..en iyisi yolunu bulup her şeyi söylemek.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?