Karmakarışığım,yardım isterken bile ne yazacağımı bilemeyecek kadar.Nasıl anlatmalıyım kendimi? Yaşayan anlar ancak beni.Yaşamayan ise yargılar,anlam veremez bana.6 yıllık beraberlik sonunda evlendik.Aslında hiç istemedim evlenmek,ilişkimiz boyunca.Neden devam etti.Çünkü çok sevildim,çok değer gördüm.Eşime göre onun hayatı benim.Herseyi yapar benim için.Bende karşılıksız kalamazdım bu sevgiye.Kalmamalıydım bunu hep böyle düşündüm.Ama zoraki olmuyormuş sevgi.Olması gereken bu diye birine asık olamıyormussun.Bunu baska bir ask yasayınca anladım.Nişanlı iken başka birine asık oldum.Hem de çok.Hiçbirsey olumsuz da değildi.Karşılıklıydı aşkımız.o da nişanlı olduğumu biliyor ve ayrılmamı bekliyordu.Ama nişanlıydım nasıl böyle bir duygu yasayabilirdim ailemin ilk tepkisi bu oldu.Sonra beni biran önce evlendirmek için herseyi yaptılar.Onları kırmak yapabileceğim son seydi,vardır bir bildikleri dedim.Tüm ailemin onayladığı kişiye yani nişanlıma evet dedim.Ama kalbim bir başkasındayken.Ki en büyük hatam evet dediğimi aşık olduğum kişiye söylemedim.Hiçbirsey demeden sessiz sedasız evlendim.Eşim hala çok iyi bana karşı.Onu kırmamaya çalışıyorum ama ben artık rol yapamıyorum,dayanamıyorum.Eşime dokunmak istemiyorum bile.Tecavüze uğramış gibi hissediyorum kendimi.Aşık olduğum adam tabiki hayatımdam çıktı ama aklımdan çıkmadı.Konuşmak ve özür dilemek istiyorum ondan ama ona bile hakkım yok.2 yıl oldu evleneli ama ölü gibiyim.Alışayım tekrar,seveyim istiyorum eşimi ama olmuyor.Boşansam ne olacak? Tekrar mantık evliliği yapmak için bosanamam,aşık olmam da zor artık.Yardım alıyorum ama yok olmuyor.Bir de sizden yardım bekliyorum.Farklı fikirlere ihtiyacım var .