Biz nişanlıyken bize sormadan evlerinin üstünü yaptılar.Eşim zaten hiçbirzaman yakın oturma fikrinde bile değildi.Belirli bir uzaklıkta olmanın ilişkileri daha seviyede tutacağı fikrindeydi.Eşim defalarca ailesine fikrini söylediği halde dinlemediler..en son zamanda bana sordular.bende onlara karşı sıcak olduğum için kabul edeceğimi düşündüler herhalde.bana sorduklarında iki aileyede eşit mesafede biryerde oturmak istiyoruz,baştan beri bizim kararımız bu dedim.bişey demediler ama çok bozuldular.Baştan beri çok iyi olan insanlar birden değiştiler.Kayınvalidem beni çok üzmeye başladı.Kendi evimizi gece gündüz gezerek bulduk.Hiçbirşeyi beğenmediler.Evin heryerine laf söyledi,burun kıvırdı.en son olarakta bana sormadan gidip halı,perdelerimi almış.yani beni çıldırtmak için elinden geleni yaptı.bu konu aramızda çok büyük tartışma oldu,bana söylemediği laf kalmadı,baştan beri içinde ne tuttuysa söyledi yüzüme..kesinlikle bitti diyordum.nişanlım çok arada kaldı,onunda haberi yoktu,olaylar istemeden oluşuverdi..ben ona çok güvendiğim için evlendim..çünkü herşeyi benim istediğim gibi yaptı,bir dediğimi iki etmedi.halı,perdeleri de hediyeymiş gibi kabul ettik..bana düğünde bişeye ihtiyacın varmı diye sormadılar..Allaha şükür çok güzel bir evimiz var,benim çeyizim çoktu zaten,evimizde herşeyimiz var,herşeyin en güzelini almıştım özenerek.şimdi misafir gibi gelip gidiyor,ben güleryüzlü ve sıcak davranıyorum yine,evimizde çok huzurluyuz.Bi görsen canımlı cicimliyiz, eşimden çok çekiniyor ondan,o yokken yine söyleyeceğini söylüyor,eşimin yanında da beni düşünüyormuş gibi konuşuyor..Bir kere kırgınlık oldumu düzelmesi çok zor,nedense evlenince oğullarını paylaşmak istemiyorlar,oğullarda annelerine kıyamıyor..Hala kırıldığım biçok şey var ama eşime söyleyemiyorum,arada dengeyi kurmak sana kalıyor.Eşim beni çok sahipleniyor ama karşısındaki de ailesi..