evli ,pişman ve mutsuzlar..dertleşelim mi?

Kızlar biraz okudum benden sonra yazan arkadaşları
şunu bilir şunu söylerim bir insanla on yıl flört dönemi yasa ister söz, ister nisan aynı evde yaşamadan asla ama asla tanıdım diyemezsin iz tecrübe ile sabittir)birde arkadaşın biri yazmış
Biraz isve cilve diye CANIM karşındaki adam ÖKÜZ se eğer ve en önemlisi SAYGISIZ sa istersen sen sabaha kadar yap anlamaz
 
Bu zaten böyle olmak zorunda diye birşey denmiyor . Herkes kendi fikrini soylemekte özgür. Siz katılır veya katılmazsınız . Bende çok kotu bir aileden geliyorum benim annemde laf soylicem diye uste çıkçam diye hep konuştu konuştu . Sonuç ne huzursuz geçen 25 yıl ama suyuna gidip işve cilve yapıp çok güzel bir aile olabilirdik . Genel olarak kadınlar bu hatayı yaptıkları için evliliklerde böyle sorunlar oluyor. Dikkat ederseniz yorumlarda evli olup kocasına işve cilbe yapıp tatlı dille kadınların kocalarını nasıl yola getirdiklerini gorursunuz . Tahminimce sizinde pek alttan alan sakin bir yapınız yok . Ama bence şu tatlı dille cilveyle eşini yola getiren kadınları dinleseniz daha iyi olacaktır . Bu benim fikrim tabi .

Canim sen daha yolun çok başında sin evlilikte saygı yoksa sevgi de olmaz belki anne nin içinden gelmiyor dur cilve ile hiç bir şeyi çözemez sin çünkü öyle şeyler yaşıyorsun ki adam seni hayattan, yaşamaktan nefret ettiriyor sen hala cilve diyorsun
 
işve cilve konusnda haklısınz sanırım.ama insanız biz de bazen sinirlent-yorz bazen üzgn oluyorz yorgum oluyoruz! hep mi biz düşüneceğiz hep bi biz fedakarlık yapacağız hep bi bizden gidecek?
Haklısınız insanlık hali ama mesela bir tartışma içinde olunduğunda eşiniz sinirliyse susun sadece dinleyin sonra sakinleştiğinde yanına gidip tatlı dille soyliyeceklerinizi söyleyin . Kadın ses tonunu öyle bir ayarlamalı ki adam kadının sesiyle sakinkeşip huzur bulsun. Elbette kolay değil kimi erkekler vardır ki ne yaparsanız yapın anlamaz istisnadır olabilir olmaz diye birşey yok. Ama önceden de dediğim gibi işte kadına çok yuk düşüyor ama. Şöyle düşünmek lazım sonuçta nutluluğun için evinin huzuru için . Bence herşeyi yapmaya değer :)
 
Kızlar biraz okudum benden sonra yazan arkadaşları
şunu bilir şunu söylerim bir insanla on yıl flört dönemi yasa ister söz, ister nisan aynı evde yaşamadan asla ama asla tanıdım diyemezsin iz tecrübe ile sabittir)birde arkadaşın biri yazmış
Biraz isve cilve diye CANIM karşındaki adam ÖKÜZ se eğer ve en önemlisi SAYGISIZ sa istersen sen sabaha kadar yap anlamaz

aynen
 
Haklısınız insanlık hali ama mesela bir tartışma içinde olunduğunda eşiniz sinirliyse susun sadece dinleyin sonra sakinleştiğinde yanına gidip tatlı dille soyliyeceklerinizi söyleyin . Kadın ses tonunu öyle bir ayarlamalı ki adam kadının sesiyle sakinkeşip huzur bulsun. Elbette kolay değil kimi erkekler vardır ki ne yaparsanız yapın anlamaz istisnadır olabilir olmaz diye birşey yok. Ama önceden de dediğim gibi işte kadına çok yuk düşüyor ama. Şöyle düşünmek lazım sonuçta nutluluğun için evinin huzuru için . Bence herşeyi yapmaya değer :)

sorunda o ya.hep kadına düşüyor her şey!
 
Canim sen daha yolun çok başında sin evlilikte saygı yoksa sevgi de olmaz belki anne nin içinden gelmiyor dur cilve ile hiç bir şeyi çözemez sin çünkü öyle şeyler yaşıyorsun ki adam seni hayattan, yaşamaktan nefret ettiriyor sen hala cilve diyorsun
Ne gibi mesela . Ne yapıyorda yaşamdan soğutabiliyo ki . Ben burda hayalimdeki hayatı anlatmıyorum kendi ailemden yaladıklarımdan dolayı bu kadar net fikirliyim bu konuda .
 
Kadında bir insan nihayetinde dimi ve erkeğe göre daha kırılgan daha narin saha hassas oyy sıktı valla cilve lafı

evet güya öyleyiz.! ama heyretle okuyorum hep yorumlar erkeğinize iyi bakın onu düşünün cilve yapın onu hoş tutun! biz neyiz yahu!
 
Ne gibi mesela . Ne yapıyorda yaşamdan soğutabiliyo ki . Ben burda hayalimdeki hayatı anlatmıyorum kendi ailemden yaladıklarımdan dolayı bu kadar net fikirliyim bu konuda .

Belki de annen sen üzülme diye paylaşmak istemedi seninle herseyi sana değer vermiyor kırıcı sürekli normalde bile küfürlü konuşması küçük görmesi ki üniversite mezunuyum hayatta adam mutsuz senin de mutsuz olman için çabalıyor sanki ve elinden geleni yapıyor birsey sorucam evli misin?
 
Belki de annen sen üzülme diye paylaşmak istemedi seninle herseyi sana değer vermiyor kırıcı sürekli normalde bile küfürlü konuşması küçük görmesi ki üniversite mezunuyum hayatta adam mutsuz senin de mutsuz olman için çabalıyor sanki ve elinden geleni yapıyor birsey sorucam evli misin?
Aile hayatımla ilgili yazdığım bir yazı ver ben çok fazla şeyler gördüm yaşadım ailemde tahmin edemiceniz kadar . Bir önceki yorumda bazı adamlar istisnadır dedim o istisna adamlar arasına kendi babamda giriyor . Annem kendiside farkındadır biraz suyuna gitseydim bu kadar acı çekmezdim der . Hayır değilim
 
saat 3 hala yok.işler gittikçe kötüleşiyor.bu kadarını yapmazdı en azından..
 
2,5 yıl bitti. İlk 1 yılın abartmıyorum her günü aklımın bir köşesinde boşanmak vardı.
Kavgalı geçen haftanın 5 günü avukat falan araştırırdım.
Evlendim de iyi b.k yedim diye kendimi kahrederdim.

Haftanın 2 günü de yalandan sorun yokmuş gibi takılırdık..
Sorun olmaz mı?

Sen ailesi mükemmel insanlar diyorsun.
Ben memleketteki en işe yaramaz, sadece zarardan ibaret aileye gelin gitmiş sayıyorum kendimi.

Alttan mı almak, nedenmiş?
Haklıysam büyük küçük bakmam yakar yıkarım.
Doğruları her yerde çatır çatır sayarım.
Allah'a kulum kula kul olmam.
Birine olan sevgim, nefretim bakışlarımda direk kendini gösterir.
İçim dışım birdir.
Kendim için değil başkasına yapılan yanlış için bile kavga edebilirim.

Boşanmak dünyanın sonu değil,3 ay ağlarım 5 ay ağlarım.
Yeniden sever evlenirim de.. Hayata bakışım budur.

Benim için evlilik denen kurumu yürütmenin zorluğunu buyurun düşünün..

Çok da zor oldu sahiden..
Nihayet birbirimizi iyice itip kaktıktan sonra, tükenmiş bir halde 1 yıldan sonra karşılıklı
doğruları bulduk.
1,5 yıldır iyiyiz.
Sorsanız en son kavgamızı ne zaman ne için ettik hatırlamıyorum.

O baktı ki ben kimseye boyun eğmiyorum, susmuyorum da ailesiyle mesafeli olmama izin verdi, çünkü mesafe
daha az sorun demekti. Bunu akıl edebildi.
Baskı yapmak demek beni inada bindirmek demekti bunu bıraktı.

Özür dileyip gönlü vaktinde almamak demek sonra daha uzun uğraşlar demekti, vaktinde kısa öz gönül almayı
kendi tercih eder oldu.

Ben ailesini kötülemeyi bıraktım, yoklar gibi davrandım.

Eşimden çok kendimi sevdim, canımın değerini bildim.

Böyle böyle huzuru bulduk.


Ama hala pişman mıyım evlendiğime?

Evet pişmanım.

O bir yıl içimde çok şeyi öldürdü yalan değil.
Bana göre değilmiş evlilik, ben bekar daha mutlu olacak bir insanmışım diyorum.

Yani eşimle değil kiminle evlensem de pişman olurmuşum bir sebeple sanırım.

Sonuçta seviyor muyum evet, ama yıprandım mı? Çoookkk..

Hanımlar şu bir gerçek ki sizin mükemmel bir ev hanımı, dört dörtlük kadın olmanız sizi mutlu bir bayan yapmıyor.

Ben mesela eşini kahve konusunda haklı buldum.
Bırak işler beklesin, dağınık kalsın ortalık.
Hatta evi b.k götürsün. Eşine vakit ayır, kendine, bebeğine vakit ayır.

Bak benim çocuk yok. İşten geldim yemek yedik.Eşimi işe yolladım.
Bulaşıkları tezgaha yığdım yatış o yatış.

Çocuğum olsa daha da rahat olurdum eminim..

Zamanla titiz eşler bile o rahatlığa alışıyor.
Benim eşimin annesi öyle düzenlidir ki başta yadırgadı şimdi o diyor bana yat dinlen boşver diye.

Bilgisayara bağlılık konusunda benim eşimde de var bu.
Ama en azından haftada bir iki akşamı film akşamı diye seçip eşinin sevdiği tarz filmlerden
başlayarak bu düzene alıştırabilirsin.

Evlilik zor, ilk yıllar mutsuzluklar, pişmanlıklar doğal.
Önemli olan çocuk konusunda acele etmemek hanımlar..

Yakın zamanda huzurlu ve mutlu hissetmenizi dilerim.
karakterınız aynı benı anlatıyor ;)
bende ıkı ay sonra evlenıyorum (bız 5 yıldır bırlıkteyız ve su an aynı evı paylaşıyoruz, tanıstıgımızdan berıde evler ayrı bıle olsa hep ya ben onda y ao bendeydı) ama hala acabalar var ıcımde ;)

bana karısılmasındna hıc hoslanmam ne kıyafetıme, ne aıle ve arkadas ılıskılerıme, evde duzenlı ve tıtızımdır , ev ıslerınden yorulmam zevk alarak yaparım ,yemekte elımden geldıgınce allah ne verdıyse yaparım yerız, aıle konusunda ıkımızde aılelere karsı saygılı ama mesafelıyız,ara et demem ona o da bana demez, yerı ve zamanı geldıgınde ararız-zıyaret ederız-onun dısında herkes kendı aılesı ıle kendı zaman gecırır. zaten bu konuda kımse kımseyı zorlamamalı bence , ben hep demısımdır saygı duymak sart ama kımse kımseyı sevmek zorunda degıl, ama allahtan ıkı tarafında aılesı hem benım hem onun bıze hıc karısmayan, cok gelıp gıtmeyen, aranmak beklemeyen sadece mutlu olmamızı bekleyen tıpler...

bızım bu ıkıncıye aynı evı paylaşımımız daha oncede denedık ama ne kavgalar , s.. çekmeler, onun bosanma sendromu ( benımle ıkıncı evlılıgını yapacak), aılemın onu ıstememesı (bosanmıs ve cocugu var dıye ve yas farkından dolayı), onun maddı sorumsuzlukları, aılesının destek yerıne kostek olması ona vs.....

cok kırdık bırbırımızı, cok ayrıldık, çok barıstık, zamanla beklentıler arttı ılışkıden, ask bıtıpte sevgı oturunca ve bırbırımızı tanıyınca anladık kı kavgayla degıl konusarak cozuluyor bırseyler, o benı kıskanırdı-kısıtlamaya kalkardı-guvenmezdı bana sonunda guvendı ve benı kendı halıme bıraktı, ben benden bazı seylerı sakladıgı ıcın en ufak bır acıgını yakalayım saldırıya gecerdım bende zamanla kendıme hakım olmayı ogrendım ama o da degıstı aılesı bıle bunu soyluyor ama karsılıklı cabayla oldu hersey..

su an nısanlıyız, evlı gıbıyız zaten sadece bı nıkah yok, hersey yerıne oturdu, sorumluluklarını bılıyor artık ama arada ben hatırlatıyorum yıne, aılesını sevıyorum ama mesafelıyım cok samımıyetten hoslanmıyorum, o da benımkılere saygılı ve mesafelı ama aılelerde bızde anlasıyoruz.

ev ıslerı bana aıt, maddı seyler kımde varsa para sorumluluk onda ortak kısacası, bazen eserse yemek yapar, ben dersem ev ısıne yardım eder ama onun dısında bıraz lap döttür kendısı ;)

kısacası her ılıskıde ınısler cıkıslar oluyor , o nedenle asıkken degıl askınız sevgıye donustugunde evlenın. mumkunse tatıle cıkın, aynı evı paylasın, sadece sıze degıl cevrenize karsıda tutumuna bakın,ailelerin uyumu da cok onemlı... ılk bır yıl cogu evlılıkte tanıma veresı ve alısma donemı oldugundan zorlu gecıyor....

ama onunla olmaktan pısman mısınız dersenız??? HAYIR ben kı evlenmeyı hıc dusunmeyen ınsan onunla aynı evı paylasıyorsam , evlenme kararını aldı ısem onunla yıne onunla evlenırdım dıyorum....!!!
 
karakterınız aynı benı anlatıyor :KK66:
bende ıkı ay sonra evlenıyorum (bız 5 yıldır bırlıkteyız ve su an aynı evı paylaşıyoruz, tanıstıgımızdan berıde evler ayrı bıle olsa hep ya ben onda y ao bendeydı) ama hala acabalar var ıcımde :KK66:

bana karısılmasındna hıc hoslanmam ne kıyafetıme, ne aıle ve arkadas ılıskılerıme, evde duzenlı ve tıtızımdır , ev ıslerınden yorulmam zevk alarak yaparım ,yemekte elımden geldıgınce allah ne verdıyse yaparım yerız, aıle konusunda ıkımızde aılelere karsı saygılı ama mesafelıyız,ara et demem ona o da bana demez, yerı ve zamanı geldıgınde ararız-zıyaret ederız-onun dısında herkes kendı aılesı ıle kendı zaman gecırır. zaten bu konuda kımse kımseyı zorlamamalı bence , ben hep demısımdır saygı duymak sart ama kımse kımseyı sevmek zorunda degıl, ama allahtan ıkı tarafında aılesı hem benım hem onun bıze hıc karısmayan, cok gelıp gıtmeyen, aranmak beklemeyen sadece mutlu olmamızı bekleyen tıpler...

bızım bu ıkıncıye aynı evı paylaşımımız daha oncede denedık ama ne kavgalar , s.. çekmeler, onun bosanma sendromu ( benımle ıkıncı evlılıgını yapacak), aılemın onu ıstememesı (bosanmıs ve cocugu var dıye ve yas farkından dolayı), onun maddı sorumsuzlukları, aılesının destek yerıne kostek olması ona vs.....

cok kırdık bırbırımızı, cok ayrıldık, çok barıstık, zamanla beklentıler arttı ılışkıden, ask bıtıpte sevgı oturunca ve bırbırımızı tanıyınca anladık kı kavgayla degıl konusarak cozuluyor bırseyler, o benı kıskanırdı-kısıtlamaya kalkardı-guvenmezdı bana sonunda guvendı ve benı kendı halıme bıraktı, ben benden bazı seylerı sakladıgı ıcın en ufak bır acıgını yakalayım saldırıya gecerdım bende zamanla kendıme hakım olmayı ogrendım ama o da degıstı aılesı bıle bunu soyluyor ama karsılıklı cabayla oldu hersey..

su an nısanlıyız, evlı gıbıyız zaten sadece bı nıkah yok, hersey yerıne oturdu, sorumluluklarını bılıyor artık ama arada ben hatırlatıyorum yıne, aılesını sevıyorum ama mesafelıyım cok samımıyetten hoslanmıyorum, o da benımkılere saygılı ve mesafelı ama aılelerde bızde anlasıyoruz.

ev ıslerı bana aıt, maddı seyler kımde varsa para sorumluluk onda ortak kısacası, bazen eserse yemek yapar, ben dersem ev ısıne yardım eder ama onun dısında bıraz lap döttür kendısı :KK66:

kısacası her ılıskıde ınısler cıkıslar oluyor , o nedenle asıkken degıl askınız sevgıye donustugunde evlenın. mumkunse tatıle cıkın, aynı evı paylasın, sadece sıze degıl cevrenize karsıda tutumuna bakın,ailelerin uyumu da cok onemlı... ılk bır yıl cogu evlılıkte tanıma veresı ve alısma donemı oldugundan zorlu gecıyor....

ama onunla olmaktan pısman mısınız dersenız??? HAYIR ben kı evlenmeyı hıc dusunmeyen ınsan onunla aynı evı paylasıyorsam , evlenme kararını aldı ısem onunla yıne onunla evlenırdım dıyorum....!!!

Allah pişman etmesin diyorum ben de:)
Mutluluklar dilerim..
 
karakterınız aynı benı anlatıyor :KK66:
bende ıkı ay sonra evlenıyorum (bız 5 yıldır bırlıkteyız ve su an aynı evı paylaşıyoruz, tanıstıgımızdan berıde evler ayrı bıle olsa hep ya ben onda y ao bendeydı) ama hala acabalar var ıcımde :KK66:

bana karısılmasındna hıc hoslanmam ne kıyafetıme, ne aıle ve arkadas ılıskılerıme, evde duzenlı ve tıtızımdır , ev ıslerınden yorulmam zevk alarak yaparım ,yemekte elımden geldıgınce allah ne verdıyse yaparım yerız, aıle konusunda ıkımızde aılelere karsı saygılı ama mesafelıyız,ara et demem ona o da bana demez, yerı ve zamanı geldıgınde ararız-zıyaret ederız-onun dısında herkes kendı aılesı ıle kendı zaman gecırır. zaten bu konuda kımse kımseyı zorlamamalı bence , ben hep demısımdır saygı duymak sart ama kımse kımseyı sevmek zorunda degıl, ama allahtan ıkı tarafında aılesı hem benım hem onun bıze hıc karısmayan, cok gelıp gıtmeyen, aranmak beklemeyen sadece mutlu olmamızı bekleyen tıpler...

bızım bu ıkıncıye aynı evı paylaşımımız daha oncede denedık ama ne kavgalar , s.. çekmeler, onun bosanma sendromu ( benımle ıkıncı evlılıgını yapacak), aılemın onu ıstememesı (bosanmıs ve cocugu var dıye ve yas farkından dolayı), onun maddı sorumsuzlukları, aılesının destek yerıne kostek olması ona vs.....

cok kırdık bırbırımızı, cok ayrıldık, çok barıstık, zamanla beklentıler arttı ılışkıden, ask bıtıpte sevgı oturunca ve bırbırımızı tanıyınca anladık kı kavgayla degıl konusarak cozuluyor bırseyler, o benı kıskanırdı-kısıtlamaya kalkardı-guvenmezdı bana sonunda guvendı ve benı kendı halıme bıraktı, ben benden bazı seylerı sakladıgı ıcın en ufak bır acıgını yakalayım saldırıya gecerdım bende zamanla kendıme hakım olmayı ogrendım ama o da degıstı aılesı bıle bunu soyluyor ama karsılıklı cabayla oldu hersey..

su an nısanlıyız, evlı gıbıyız zaten sadece bı nıkah yok, hersey yerıne oturdu, sorumluluklarını bılıyor artık ama arada ben hatırlatıyorum yıne, aılesını sevıyorum ama mesafelıyım cok samımıyetten hoslanmıyorum, o da benımkılere saygılı ve mesafelı ama aılelerde bızde anlasıyoruz.

ev ıslerı bana aıt, maddı seyler kımde varsa para sorumluluk onda ortak kısacası, bazen eserse yemek yapar, ben dersem ev ısıne yardım eder ama onun dısında bıraz lap döttür kendısı :KK66:

kısacası her ılıskıde ınısler cıkıslar oluyor , o nedenle asıkken degıl askınız sevgıye donustugunde evlenın. mumkunse tatıle cıkın, aynı evı paylasın, sadece sıze degıl cevrenize karsıda tutumuna bakın,ailelerin uyumu da cok onemlı... ılk bır yıl cogu evlılıkte tanıma veresı ve alısma donemı oldugundan zorlu gecıyor....

ama onunla olmaktan pısman mısınız dersenız??? HAYIR ben kı evlenmeyı hıc dusunmeyen ınsan onunla aynı evı paylasıyorsam , evlenme kararını aldı ısem onunla yıne onunla evlenırdım dıyorum....!!!

doğru söylüyorsun işler oturmadan evlenmemeli aşıkken net düşünemiyor isnan çünkü..
 
Kızlar Merhaba çok zor durumdayım henüz evli değilim ama 1 hafta sonra nisanim var ne yapacağımı bilemedim belki siz evliler bana yol gösterirsiniz diye düşündüm yazmaya karar verdim.. müstakbel kayinvalidem şu nisan olayı ortaya çıktığından beri bi surat asmalar bana karşı sürekli bi uyarılar öyle giyinme bizim ailemiz kabul etmez gibi şeyler söylemeye başladı ve sürekli kararlimisiniz ciddi bişeylere baslamadan sorununuz varsa çözün işte kavga edip orta yolu bulabiliyormusunuz sonradan benim başımı agritmayin tarzında konuşuyor sizce beni istemiyor mu ?
 
Kızlar Merhaba çok zor durumdayım henüz evli değilim ama 1 hafta sonra nisanim var ne yapacağımı bilemedim belki siz evliler bana yol gösterirsiniz diye düşündüm yazmaya karar verdim.. müstakbel kayinvalidem şu nisan olayı ortaya çıktığından beri bi surat asmalar bana karşı sürekli bi uyarılar öyle giyinme bizim ailemiz kabul etmez gibi şeyler söylemeye başladı ve sürekli kararlimisiniz ciddi bişeylere baslamadan sorununuz varsa çözün işte kavga edip orta yolu bulabiliyormusunuz sonradan benim başımı agritmayin tarzında konuşuyor sizce beni istemiyor mu ?

bence kendisinde bir sorun var.baştan kendini ezdirme hayat sizin hayatınız karışmasın allasen. ayrıca bunları güzel bir şekilde şikayet eder gibi dğeilde annen bunları söylüyor diye nişanlına söyle.ama şikeyet gibi değil bu önemli bu sefer sanki annesine cephe almışsn giib olur.annesine de gerekli cevabı ver.yazık değil mi en güzel anlarını bıdı bıdı ederek burnndan getiriyor. nerden çıkarmışki sorununuz olduğunu vs. ? bi olay mı var durduk yere söylenir mi bu?
 
Offf ben de iyice monotona baglariz diye cocuk yapamiyorum...gerci zaten bana gore degil de cocuk...sIKicI evlilik..daha dogrusu benim esim sIkIcI galiba...konusmayi pek sevmez ciddi bisey iste....bazen basImI alIp gidesim gelmiyo degil..
 
Offf ben de iyice monotona baglariz diye cocuk yapamiyorum...gerci zaten bana gore degil de cocuk...sIKicI evlilik..daha dogrusu benim esim sIkIcI galiba...konusmayi pek sevmez ciddi bisey iste....bazen basImI alIp gidesim gelmiyo degil..

çocuk gerçekten yapılmamalı bence de .günahsız yavrular dağılmış ailelerde büyüyor yazık..hep bizim hatamız.
 
Offf ben de iyice monotona baglariz diye cocuk yapamiyorum...gerci zaten bana gore degil de cocuk...sIKicI evlilik..daha dogrusu benim esim sIkIcI galiba...konusmayi pek sevmez ciddi bisey iste....bazen basImI alIp gidesim gelmiyo degil..
valla benımkıde konsumaz pek ama bız bakıslarla, jest ve mımıklerle anlasırız yada ben konusurum o dınler. ben cocuk sahıbı olmayı ıstıyorum yoksa benım gozumde tam bır aıle olmadıktan sonra evlenemnın bır onemı yok. ama tabı bugun nıkahı bastık yarın hopp çocuk yapalım modunda degılım. ıkımızınde yası var aslında uzun zamandır da bırlıkteyız artık tanıdık dıyecek kadar tanıdık bırbırımızı, kesınlıkle cok ıyı bır baba-çocukları seven-bakabılecek-ılgılı, aılemde torun hasretı cekıyor tek cocugum ben cunku ama yınede bıraz beklemeyı dusunuyorum. bazı borc harc ,taksıtler var onlar bıtınce cocuk sahıbı olmak ıstıyorum hem nıkah sonrası bı durum otursun sonucta artık ılıskı resmıyet kazanıyor, hem bız bıraz da evlı olarak hayatın tadını cıkaralım, sonr aAllah verırse bır cocuk yaparız. Bır yeterlı zaten esımın bır cocugu daha var kardes olurlar bırbırlerıne gecınıp gıderız ıste ;)
 
bence kendisinde bir sorun var.baştan kendini ezdirme hayat sizin hayatınız karışmasın allasen. ayrıca bunları güzel bir şekilde şikayet eder gibi dğeilde annen bunları söylüyor diye nişanlına söyle.ama şikeyet gibi değil bu önemli bu sefer sanki annesine cephe almışsn giib olur.annesine de gerekli cevabı ver.yazık değil mi en güzel anlarını bıdı bıdı ederek burnndan getiriyor. nerden çıkarmışki sorununuz olduğunu vs. ? bi olay mı var durduk yere söylenir mi bu?
Evet bende öyle olduğunu düşünüyorum ya beni istemiyor yada oğlunu çok fazla düşünüyor bilemiyorum kafam çok karışık neredeyse vazgeçicem birde evlenince altli üstlu oturcaz nasıl baş ederim bilmiyorum
 
Back
X