Evlenince esimden baska birisinede söz verdigimi hatirlamiyorum.
Yani ben esimle evlendim, kayinvalidemle degil, görümcemle degil v.s vs.
Onun icin benim icin esim cok önemli gerisi beni bir yere kadar ilgilendirir, bana ,Allah korusun, ihtiyaclari olursa maddi veya manevi.
Ama evliligim boyunca onlarla ne yakin icice oturmayi, ne üstüste oturmayi, ne altalta oturmayi, ne yanyana oturmayi daha dogrusu cok yakin olmayi pek istemem.
Yeri gelseydi evlenmezdim ve babaevimde gül gibi yasarim daha iyi, yani sartlar babaevimden daha iyise evlendim degilse kismetlerimi red ettim, cünkü rahat hayati kim istemez?
Simdi aramizda evleneyim yeterki evleneyim diyenler var, ve gerisini düsünmeyenler var.
Sonrada mutsuzluklar baslar.
Acele etmeyin, herkese yetecek kadar erkek var bu dünyada, ilk önce mesleginizi yapin, ayaklarinizin üzerinde durun, calisin paranizi kazananin, kimseye muhtac olmayin, karsinizdaki evleneceginiz insanda meslegi ve geliri olsun, ikinizde elele verip uzaklarda bir yerde oturun, ayda yilda bir ziyaretlerinizi yapin, Iste evlilik budur.
Hem saygili, hem mesafeli ama bir o kadarda cana yakin olun.
en neylim yakin olupda gönülden irak olanlari, resmen, zehir olur hayat insana.