Evlilige çocuk için devam etmeli miyim.

Nildaceren .!.:
Merhaba hanımlar. Ben 37 yaşında 2 çocuk annesi 15 yıllık evli calisan bir kadınım.Esimle görücü usulü evlendik.hic elektrik olmadı ona karşı ama çok iyi bir insan olduğu için ve evlenince alışırım diyerek evlendim.daha ilk gunden tiksinme duydum.ona dokunmak bile istemedim. Sanırım ten uyumsuzluğu denen şey bu.kimseye anlatamadım.bosansam insanlara ne diyeceğim,kusur bende diye düşündüm hep.2 ayda bir ancak birlikte oluyorduk.o da hiç rahatsız değildi bu durumdan.bu esnada çocuklar oldu tabi.O beni çok seviyor ve iyi insan ,iyi baba diyerek bu güne geldik. Fakat artık evde iki ev arkadaşı gibiyiz.hic konuşmuyoruz bile.artik dayanılmaz noktaya geldik.ama çocuklar için devam mı etmeliyim yoksa artık bitmeli mi karar veremiyorum.lutfen olumsuz yorum yapmayın.ayni zamanda psikolog ile de görüşüyorum fakat o karar senin diyor.yorumlariniza ihtiyacım var.
Genişletmek için tıkla...
Bence kendini düşün hayatını düşün bir evin icinde olmuyorsa olmuyordur ben olsam ayrılırdım ben severek evlendim bu sekilde bile insan bazen istemiyor aynı evde olmayı kim ne deerr deme boşver hayatına bak
 
Nildaceren .!.:
Merhaba hanımlar. Ben 37 yaşında 2 çocuk annesi 15 yıllık evli calisan bir kadınım.Esimle görücü usulü evlendik.hic elektrik olmadı ona karşı ama çok iyi bir insan olduğu için ve evlenince alışırım diyerek evlendim.daha ilk gunden tiksinme duydum.ona dokunmak bile istemedim. Sanırım ten uyumsuzluğu denen şey bu.kimseye anlatamadım.bosansam insanlara ne diyeceğim,kusur bende diye düşündüm hep.2 ayda bir ancak birlikte oluyorduk.o da hiç rahatsız değildi bu durumdan.bu esnada çocuklar oldu tabi.O beni çok seviyor ve iyi insan ,iyi baba diyerek bu güne geldik. Fakat artık evde iki ev arkadaşı gibiyiz.hic konuşmuyoruz bile.artik dayanılmaz noktaya geldik.ama çocuklar için devam mı etmeliyim yoksa artık bitmeli mi karar veremiyorum.lutfen olumsuz yorum yapmayın.ayni zamanda psikolog ile de görüşüyorum fakat o karar senin diyor.yorumlariniza ihtiyacım var.
Genişletmek için tıkla...
15 yıl az bi süre değil. Düzen bozmaya değmez devam. Heleki ilgili bi babaysa
 
Nildaceren .!.:
Bunları paylaştım annemle.hatta yatak odasını bile anlattım ama babam, dayansın ,kendini cocuklarina adasin demiş.😔 o kadar üzüldüm ki.beni anlarlar belki diye ümit etmiştim.
Genişletmek için tıkla...

37 yasinda calisan bir annesiniz gercekten bosanmak icin babanizin onayina mi ihtiyaciniz var?

Ben olsam once aile terapisi denerim. Hic iletisim kurmamissiniz bugune dek, tarafsiz biriyle beraber bunlari konusmak iyi gelebilir.
 
Nildaceren .!.:
Merhaba hanımlar. Ben 37 yaşında 2 çocuk annesi 15 yıllık evli calisan bir kadınım.Esimle görücü usulü evlendik.hic elektrik olmadı ona karşı ama çok iyi bir insan olduğu için ve evlenince alışırım diyerek evlendim.daha ilk gunden tiksinme duydum.ona dokunmak bile istemedim. Sanırım ten uyumsuzluğu denen şey bu.kimseye anlatamadım.bosansam insanlara ne diyeceğim,kusur bende diye düşündüm hep.2 ayda bir ancak birlikte oluyorduk.o da hiç rahatsız değildi bu durumdan.bu esnada çocuklar oldu tabi.O beni çok seviyor ve iyi insan ,iyi baba diyerek bu güne geldik. Fakat artık evde iki ev arkadaşı gibiyiz.hic konuşmuyoruz bile.artik dayanılmaz noktaya geldik.ama çocuklar için devam mı etmeliyim yoksa artık bitmeli mi karar veremiyorum.lutfen olumsuz yorum yapmayın.ayni zamanda psikolog ile de görüşüyorum fakat o karar senin diyor.yorumlariniza ihtiyacım var.
Genişletmek için tıkla...
O adamın suçu neydi kardeşim ama ya?Bence sizden ziyade o adamın iyiliği için ayrılın.Belki onu seven, isteyerek yaklaşan biriyle olur da hakettiği değeri görür.
 
Nildaceren .!.:
Merhaba hanımlar. Ben 37 yaşında 2 çocuk annesi 15 yıllık evli calisan bir kadınım.Esimle görücü usulü evlendik.hic elektrik olmadı ona karşı ama çok iyi bir insan olduğu için ve evlenince alışırım diyerek evlendim.daha ilk gunden tiksinme duydum.ona dokunmak bile istemedim. Sanırım ten uyumsuzluğu denen şey bu.kimseye anlatamadım.bosansam insanlara ne diyeceğim,kusur bende diye düşündüm hep.2 ayda bir ancak birlikte oluyorduk.o da hiç rahatsız değildi bu durumdan.bu esnada çocuklar oldu tabi.O beni çok seviyor ve iyi insan ,iyi baba diyerek bu güne geldik. Fakat artık evde iki ev arkadaşı gibiyiz.hic konuşmuyoruz bile.artik dayanılmaz noktaya geldik.ama çocuklar için devam mı etmeliyim yoksa artık bitmeli mi karar veremiyorum.lutfen olumsuz yorum yapmayın.ayni zamanda psikolog ile de görüşüyorum fakat o karar senin diyor.yorumlariniza ihtiyacım var.
Genişletmek için tıkla...
Evli olduğum kişiyle benzerdi eşiniz. Evlilik öncesi kaba tabirle inek bir öğrenci olduğum için derslerden ikili ilişkilere zamanım olmuyordu. Babam ise rol model olmaktan çok uzak bir karakterdi. Velhasıl ben iyi bir insan ve kötü alışkanlığı yok diyerek evlendim. İyi bir eş, partner nasıl olur bilmiyordum o zamanlar.

Evliliğim boyunca bir gün spontane şekilde seni özledim dediğini ve cinsellik yaşadığımızı hatırlamıyorum.
Çok zordu. Tüm cesaretimi topladım boşandım, 3 ay oldu.
Kendimi çok iyi hissediyorum. Ben ona annelik yaptığım için boşanma aşamasında fazlaca merhamet hissettim.
Sanki çocuğumdan ayrılır gibi.

Sevgi görmeden, arzulanmadan yıllarım geçti .Kendime daha fazla eziyet etmek istemedim.
İnsanı diğer canlılardan ayıran tek özelliği her duruma alışması. Hiç bir acı da, mutlulukta uzun süreli kalıcı olmuyor.
Çocuğumda başlangıçta biraz hırçındı, ama şimdi alıştı çok şükür sorun yaşamıyoruz. Hatta çocuğumda olumlu durumlar gözlemliyorum. Sanırım ben gerildikçe, mutsuzken çocuğa yansıtmışım. Şimdi ilişkimiz çok güzel ilerliyor.

Hayatımızdan çok memnunum. Babası ile de istediği zaman görüşüyor. Düşman değiliz.
Böyle evlilik sürmesi çok zor, cesaretinizi toplayarak yola çıkmanız gerekir.
Allah yardımcınız olsun inşallah, sevgiler 🌸
 
Son düzenleme:
Serenad_ .!.:
Evli olduğum kişiyle benzerdi eşiniz. Evlilik öncesi kaba tabirle inek bir öğrenci olduğum için derslerden ikili ilişkilere zamanım olmuyordu. Babam ise rol model olmaktan çok uzak bir karakterdi. Velhasıl ben iyi bir insan ve kötü alışkanlığı yok diyerek evlendim. İyi bir eş, partner nasıl olur bilmiyordum o zamanlar.

Evliliğim boyunca bir gün spontane şekilde seni özledim dediğini ve cinsellik yaşadığımızı hatırlamıyorum.
Çok zordu. Tüm cesaretimi topladım boşandım, 3 ay oldu.
Kendimi çok iyi hissediyorum. Ben ona annelik yaptığım için boşanma aşamasında fazlaca merhamet hissettim.
Sanki çocuğumdan ayrılır gibi.

Sevgi görmeden, arzulanmadan yıllarım geçti .Kendime daha fazla eziyet etmek istemedim.
İnsanı diğer canlılardan ayıran tek özelliği her duruma alışması. Hiç bir acı da, mutlulukta uzun süreli kalıcı olmuyor.
Çocuğumda başlangıçta biraz hırçındı, ama şimdi alıştı çok şükür sorun yaşamıyoruz. Hatta çocuğumda olumlu durumlar gözlemliyorum. Sanırım ben gerildikçe, mutsuzken çocuğa yansıtmışım. Şimdi ilişkimiz çok güzel ilerliyor.

Hayatımızdan çok memnunum. Babası ile de istediği zaman görüşüyor. Düşman değiliz.
Böyle evlilik sürmesi çok zor, cesaretinizi toplayarak yola çıkmanız gerekir.
Allah yardımcınız olsun inşallah, sevgiler 🌸
Genişletmek için tıkla...
Çok benziyor durumumuz.siz kaç yıl evli kaldınız ve sonrasında yeni düzene alismaniz ne kadar sürdü
 
Çok haklısınız.bunu da düşünüyorum tabi.ama evlenmeden ona sevmediğimi söyledim.o da evlenince alışırız,sevgi evlenince olursur dedi.ama olmadı maalesef.
 
Çok haklısınız.bunu da düşünüyorum tabi.ama evlenmeden ona sevmediğimi söyledim.o da evlenince alışırız,sevgi evlenince olursur dedi.ama olmadı maalesef.
 
Margaret Hamilton .!.:
37 yasinda calisan bir annesiniz gercekten bosanmak icin babanizin onayina mi ihtiyaciniz var?

Ben olsam once aile terapisi denerim. Hic iletisim kurmamissiniz bugune dek, tarafsiz biriyle beraber bunlari konusmak iyi gelebilir.
Genişletmek için tıkla...
Yaşadığım şehirde ailemden kimse yok.sadece eşimin ailesi var.hep yanlız hissediyorum zaten.bir de kendi ailemin manevi desteği olmazsa nasıl asarım boşanma sürecini bilemiyorum
 
Nildaceren .!.:
Merhaba hanımlar. Ben 37 yaşında 2 çocuk annesi 15 yıllık evli calisan bir kadınım.Esimle görücü usulü evlendik.hic elektrik olmadı ona karşı ama çok iyi bir insan olduğu için ve evlenince alışırım diyerek evlendim.daha ilk gunden tiksinme duydum.ona dokunmak bile istemedim. Sanırım ten uyumsuzluğu denen şey bu.kimseye anlatamadım.bosansam insanlara ne diyeceğim,kusur bende diye düşündüm hep.2 ayda bir ancak birlikte oluyorduk.o da hiç rahatsız değildi bu durumdan.bu esnada çocuklar oldu tabi.O beni çok seviyor ve iyi insan ,iyi baba diyerek bu güne geldik. Fakat artık evde iki ev arkadaşı gibiyiz.hic konuşmuyoruz bile.artik dayanılmaz noktaya geldik.ama çocuklar için devam mı etmeliyim yoksa artık bitmeli mi karar veremiyorum.lutfen olumsuz yorum yapmayın.ayni zamanda psikolog ile de görüşüyorum fakat o karar senin diyor.yorumlariniza ihtiyacım var.
Genişletmek için tıkla...
Konu başlığına istinaden yazıyorum evliliğe çocuk için devam edilmes. iyi gitmeyen bir evliliği çocum için bitirmelisiniz asıl.
 
Nildaceren .!.:
Yaşadığım şehirde ailemden kimse yok.sadece eşimin ailesi var.hep yanlız hissediyorum zaten.bir de kendi ailemin manevi desteği olmazsa nasıl asarım boşanma sürecini bilemiyorum
Genişletmek için tıkla...

Ben 25 yasindayken tek basima okyanus asiri bir ulkeye tasindim, ustelik o zamanki erkek arkadasim bana hayatimin en buyuk kazigini atarak isi, vizesi hazir oldugu halde benimle gelmekten son anda vazgecti. Hic kimseyi tanimiyordum ama bir sekilde hayatta kaliniyor. Su an aradan seneler gecti, hala ayni ulkedeyim cok iyi bir duzenim var. Bizim de esimle ailelerimizden kimse yok burada ama alistik artik.
 
Jameya .!.:
Konu başlığına istinaden yazıyorum evliliğe çocuk için devam edilmes. iyi gitmeyen bir evliliği çocum için bitirmelisiniz asıl.
Genişletmek için tıkla...
Evde kavga gürültü gibi çocukların etkileneceği birşey olmadığı için çocuklar diyorum.eger onları etkileyecek bişey olsaydı karar vermem çok daha kolay olurdu.beni anlamaları dan korkuyorum.
 
Nildaceren .!.:
Sorun da burda hiç kavga etmiyoruz ama hiç iletişim yok en baştan beri.mesela ben yarım saat ,atıyorum elmadan bahsediyorum.o evet evet diyor .5 dakika bana elma diye soru soruyor.meger bir kelimesini bile dinlememiş .dokunmak diye birşey yok aramızda.yatakta herkes sırtını dönüp yatıyor.konusmuyoruz bile.
Genişletmek için tıkla...
Bence bir çocuğun ailede görmesi gereken en önemli şey birbirine değer veren, sevgi gösteren ebeveynler..
Yapılan çalışmalarda çocukların ve ergenlerin yaşadığı sorunlar çoğunlukla boşanma zamanından değil de boşanma öncesi zamanlarda yaşadıkları (çatışmalar ve uyumsuzluklardan) problemlerden kaynaklandığı bulunmuş. Boşanma her zaman çocuklar için korkunç değil.. Kimi zaman çocuğun çok lehine bile oluyor..Çocukların yıpranmaması için önemli olan şey tarafların tutumu..
Eşiniz iyi bir baba ise boşanmadan sonra da iyi baba olmaya devam edecektir. Bence artık kendinizi düşünün.. Bu hayata bir kere geliyoruz. Bunca zaman bu uyumsuzlukla yaşamak bile sizi çok yıpratmıştır.

İmkanınız varsa eşinizden biraz zaman isteyin. 10-15 gün kadar evde çocuklarınızla kalın. Kendinizi gözlemleyin, hatta not alın. Bu şekilde içinize sinen kararı verebileceğinizi düşünüyorum.
 
Nildaceren .!.:
Evde kavga gürültü gibi çocukların etkileneceği birşey olmadığı için çocuklar diyorum.eger onları etkileyecek bişey olsaydı karar vermem çok daha kolay olurdu.beni anlamaları dan korkuyorum.
Genişletmek için tıkla...
anne mutsuzsa çocuklar zaten etkileniyor. eminim yalnız bir yaşam sizi daha çok mutlu eder kendimden biliyorum.
 
Çoğu insan, bu hayatı başkaları için değil de, kendisi için yaşamayı öğrendiğinde, hem o hem de sevdikleri mutlu olacak bunun farkında bile değil.
Hiç bekleme ve boşan!
 
aile birliği içinde büyümeyen çocuklara ilişkin bazı istatistikler var. başarı, uyuşturucu kullanımı, depresyona yatkınlık, intihar eğilimi gibi... bu istatistikler çok korkunç. boşanıldığında babalar genel olarak baba olmakla ilgili zayıflığa düşüyorlar. en iyisi bile eskisi gibi olamıyor. anne devralıyor durumu. (istisnalar vardır)
bu tür evliliklerde karar vermek çok zor.
batıda örneği boşanmak şeklinde ancak bizim toplumumuzda ısrarla sürer böyle evlilikler.
kızım dövüyor mu, kumar mı oynuyor, evine mi bakmıyor diye başlar bizim toplum. ki onları yapan erkeği boşayamayan niceleri var.
allah yardımcınız olsun.
 
Nildaceren .!.:
Çok benziyor durumumuz.siz kaç yıl evli kaldınız ve sonrasında yeni düzene alismaniz ne kadar sürdü
Genişletmek için tıkla...
8 yıl evli kaldım. 10 yıldır hayatımdaydı.
Aslında hemen çok iyi hissetmeye başladım. Canım acıdığınsa ağladım. Hiç bir duyguyu bastırmadım.

Birde şunu tavsiye ediyorum özel konularınızı annenize, kardeşinize vb dahi anlatmayın.
Sonrasında yaralıyorlar. Çevre sürekli bana alkol, küfür, şiddet yoktu neden boşandın dedikçe başlangıçta destek olan annem,ablam herşey yatak mıydı demeye başladı.
Evliliğin ne demek olduğunu insanlar bilmiyor.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

H
Çocuk için devam mı etmeli yoksa kendimi mi düşünmeliyim ?
2
Yorumlar
23
Görüntüleme
2K
BenKendimeYeterim
B
realist
İçimizdeki Çocuk-Doğan CÜCELOĞLU
Yorumlar
4
Görüntüleme
1K
elhamra
elhamra
Back
X